چند نکته برای سفر با کودکان

 

 

سفرکردن با کودکان هرگز کار سختی نیست؛ درست است که سفر شما را در شرایط جدید و ناشناخته‌ای قرار می‌دهد و از طرفی می‌دانیم بچه‌های کوچک نیازهای ویژه‌ای دارند که ممکن است در حال سفر بیشتر هم بشود، ولی تمام این‌ها می‌تواند خوشایند باشد وقتی که با آمادگی و برنامه‌ریزی اتفاق بیفتد. اما شاید بد نباشد چند نکته کلیدی را به خاطر بسپارید تا این سفر دلنشین تر شود.

 

- بچه‌ها نسبت به تغییرات آب‌وهوایی حساس‌تر هستند؛ بهتر است داروهایی را که احتمال می‌دهید به کارتان بیاید، همراه داشته باشید. مثل داروی ضد تهوع، دل‌درد، ضد تب، ضد حساسیت یا پماد و لوسیون‌های خارش حشرات و امثال این‌ها.

 

- یک بسته‌ بهداشتی باید تهیه کنید؛ دستمال‌کاغذی، پنبه، محلول یا ژل ضدعفونی‌کننده و دستمال مرطوب را به اندازه‌ی کافی توی بسته‌تان قرار دهید. دستمال‌های مرطوب خیلی مفید هستند، چون نه تنها دست و صورت را پاک می‌کنند بلکه غذاها و خوراکی‌ها را نیز از روی لباس پاک خواهند کرد.

 

- وقتی با فرزندان کوچک خود سفر می‌کنید، یکی از نکاتی که خیلی ذهن شما را مشغول خواهد کرد، گم‌شدن کودک خواهد بود. بهتر است عکس جدیدی از کودک خود همراه داشته باشید تا در صورتی که گم شد، برای پیداکردنش از عکس کمک بگیرید. برای این‌که بخشی از این نگرانی را از بین ببرید، می توانید قبل از سفر به یک بیمارستان مراجعه کرده و درخواست کنید یکی از دستبندهای پلاستیکی را که به مچ بیماران می‌بندند و در آن مشخصات بیمار را می‌نویسند، به شما بدهند؛ اکثر بیمارستان‌ها این کار را خواهند کرد. نام و شماره تلفن یا آدرس محل اقامت مربوط به کودک‌تان را روی آن نوشته و به مچ کودک ببندید؛ دستبندها جنس نرمی دارند و کودک را ناراحت نخواهند کرد. فراموش نکنید اگر مسافر خارج از کشور هستید، باید مشخصات را به زبان انگلیسی بنویسید و نه به زبان مادری.

 

- اگر با اتومبیل شخصی تان سفر می کنید، فضای خالی را فراموش نكنید. سعی كنید تا آنجا كه ممكن است فضای داخل خودرو خالی بماند. تا آنجا كه ممكن است همه اثاث را در صندوق‌عقب ماشین جای دهید. معمولا بیشتر از نیاز خود اثاث بر ندارید. بچه‌هایی كه بین ساك‌ها و چمدان‌ها فشرده شده‌اند، حتما بدخلق می‌شوند.

- كودك خود را سرگرم كنید. كمی پس از این كه به راه افتادید، كودك را به نحوی مشغول كنید. با او صحبت كنید، از او سوالاتی بكنید و هرازگاه او را تحسین كنید. اگر سفرتان طولانی است (بیش از یك ساعت)، هنگامی كه رفتار درستی از خود نشان می‌دهد به او تنقلات بدهید. در سفرهای طولانی به نحوی برنامه‌ریزی كنید كه حین سفر هرچند ساعت یك بار كودك بتواند از ماشین بیرون بیاید و استراحتی بكند، به اطراف بدود، به توالت برود و كارهای دیگری انجام دهد. در صورت مواجه شدن با هرگونه خرابكاری و شیطنت با توضیح دادن مشكل رفتاری به كودك و گوشزد كردن رفتار درست، به این مساله رسیدگی كنید.

 

- اگر با هواپیما سفر می‌کنید، بد نیست چند تا بازی که مناسب انجام‌دادن داخل هواپیما باشد، یاد بگیرید. یکی از بهترین اسباب‌بازی‌ها برای سفر تخته‌های مغناطیسی در ابعاد مسافرتی است. قلم این تخته‌ها متصل است و نمی‌افتد، قطعه‌ی قابل گم شدن ندارد و کاغذها و قلم‌های کودک شما هرگز تمام نخواهد شد. می‌توانید روی آن کلمات کوتاه بنویسید و به کودک خواندن آنها را یاد بدهید ، کودک ازخواندن کلمات لذت خواهد برد. یا می‌توانید اشکال ساده‌ای بکشید و از کودک خود بخواهید حدس بزند که چه شکلی کشیده‌اید. این اسباب بازی برای کودک، یا شاید حتی برای پدر و مادر، بسیار جذاب و سرگرم کننده خواهد بود .

 

- در طول پرواز ممکن است کودک شما دچار گوش‌درد شود. برای بچه‌های زیر دو سال شاید بد نباشد با مشورت پزشک از استامینوفن مخصوص کودکان استفاده کنید؛ هم‌چنین بهتر است پنبه یا پدهای کوچک نرم توی گوش کودک بگذارید. در مورد بچه‌های بالای دو سال به احتمال زیاد این مشکل با آب‌نبات موردعلاقه‌شان حل می‌شود ولی آن‌ها هم بد نیست که پنبه توی گوش‌شان داشته باشند.

 

- اگر کودک شما بالای سه سال سن دارد، در مورد سفر خود با او صحبت کنید؛ اجازه بدهید کودک شما هم بداند قرار است کجاها را ببینید و چه برنامه‌هایی دارید؛ برنامه‌هایی مثل دیدن حیوانات یا خوردن غذاهای خاص حتماً برای او جالب خواهد بود. از خودش بپرسید که دوست دارد در طول سفر چه کارهایی انجام دهد؛ اگر امکان انجام آن کار نبود، برایش توضیح دهید و پیشنهادهای دیگری با او در میان بگذارید.

 

- خوب نیست که مثل چمدان با کودک‌تان برخورد کنید و تنها او را دنبال خودتان بکشانید؛ سعی کنید به خواسته‌هایش توجه کنید و اجازه بدهید به او نیز خوش بگذرد.

 

- می‌توانید شهر یا کشور مقصد را روی نقشه به کودک‌تان نشان دهید، حتی بچه‌های کوچک از دنبال کردن نقشه لذت می‌برند. عکس جاهای دیدنی را که قرار است ببینید، به او نیز نشان دهید و او را برای سفر مشتاق کنید.

 

- اگر خواستید برای یکی از عزیزان کودک‌تان سوغاتی بخرید ( مثل مادربزرگ یا پدربزرگ) از او هم نظرش را بپرسید. مطمئن باشید از این که در این کار مشارکت کند، خوشحال خواهد شد.

 

- اگر فرزند شما آن قدر بزرگ شده که بتواند دوربین عکاسی را در دستش کنترل کند، از او بخواهید که از شما یا منظره‌های دور و برش عکس بگیرد و سفر را از دید کودک خود ببینید.

 

- برای اینکه به کودک کمک کنید سفرش را به خاطر بسپارد، در هر شهر کارت پستال برای او بگیرید و در پشت آن کودک نکاتی در مورد آن شهر بنویسد یا به شما بگوید تا برایش بنویسید؛ در بازگشت در کارت پستال سوراخ کوچکی درست کنید و در حلقه ای بگذارید و برای او نگه دارید .

 

- بد نیست در خانه دفترچه‌ای درست کنید که به تعداد روزهایی که در سفر خواهید بود برگه داشته باشد، تاریخ هر روز را بالای هر صفحه بنویسید، هر روزکودک می‌تواند نقاشی کارهایی که درآن روز انجام داده یا چیزهای جالبی که دیده است را بکشد؛ در برگشت این دفترچه خاطرات زیبایی برای شما خواهد ساخت؛ حتی می‌توانید به کودک کمک کنید از بروشورها و کارت‌پستال‌ها، عکس‌های محل سفر را بریده و در دفترش بچسباند .

 

برگرفته از زورق، جام جم

ویدیو مرتبط :
10 حقیقت و نکته درباره سفر به ماه

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

نکته‌ای مهم در اختلال یادگیری کودکان

 

 

 

کودکان پرتنش به‌دلیل نداشتن تمرکز کافی معمولاً دچار اختلال در یادگیری هستند و آنها بخصوص در درس‌های تئوری و مفهومی مشکل بیشتری دارند. اما به چه دلیل ؟

 

کودکان پرتنش و کودکانی که فشار خون بالایی دارند از اختلال یادگیری بیشتری رنج می‌برند.

 

به گزارش شبکه ایران، طبق تحقیقات صورت گرفته کودکانی که دچار فشار خون بالا هستند به‌دلیل حساسیت بالا، تنش بیشتری را در خود احساس کرده و در نتیجه در عملکردهای شناختی ذهن‌شان دچار مشکلات بیشتری هستند.

 

کودکان پرتنش به‌دلیل نداشتن تمرکز کافی معمولاً دچار اختلال در یادگیری هستند و آنها بخصوص در درس‌های تئوری و مفهومی مشکل بیشتری دارند.

 

بنابراین طی یک تحقیق صورت گرفته از 201 دانش‌آموز بین سنین 7 تا 18 نشان داد به‌طور کلی 101 دانش‌آموز مشکل یادگیری داشتند که از این میان 28 درصد آنان کودکان مبتلا به بیماری بیش‌فعالی یا ADHD هستند.

 

این کودکان به‌دلیل مشکلات در عملکرد شناختی‌شان معمولاً نمرات درسی پائینی داشته و در کلاس درس نکات آموزشی را کمتر فرامی‌گیرند.

 

بنابراین مطالعات بیشتر نشان داد، کودکان مبتلا به بیش‌فعالی و نقص توجه به‌دلیل مصرف برخی داروها فشار خون بالایی دارند و این فشار خون به‌طور کلی تنش را در این کودکان بالا می‌برد.

 

بنابراین توصیه اصلی بر این است که والدین قبل از کاربرد مهارت‌های آموزشی و یادگیری برای درمان اختلال یادگیری او بهتر است ابتدا از میزان فشار خون فرزند خود اطمینان حاصل کرده و در صورت مبتلا بودن کودک به بیماری بیش‌فعالی ابتدا راهکارهای درمانی به‌کار گرفته شود و بعد برای اختلال یادگیری او دنبال راه‌حل باشند.