فرهنگ و هنر


2 دقیقه پیش

تشریفات بهبود | تشریفات و خدمات مجالس

تشریفات بهبود | تشریفات و خدمات مجالس | برگزاری مراسم عروسی | باغ عروسی تشریفات ۵ ستاره بهبود با مدیریت بهبود اصلانی صاحب سبک در اجرای دیزاین های ژورنالی و فانتزی ، اجرا ...
2 دقیقه پیش

خواندنی ها با برترین ها (81)

در این شماره از خواندنی ها با کتاب جدید دکتر صادق زیباکلام، اثری درباره طنز در آثار صادق هدایت، تاریخ فلسفه یونان و... آشنا شوید. برترین ها - محمودرضا حائری: در این شماره ...

چرا باید خاطرات فروغی را بخوانیم؟


محمدعلی فروغی بدون شک یکی از رجال برجسته در تاریخ معاصر ایران است که خدمات گسترده ای در حوزه های مختلف داشت. با این حال خدمات و سیاست های او مخالفان و موافقان زیادی داشته که البته موافقان او بسیار بیشتر از مخالفان است.





هفته نامه چلچراغ - احمد یزدان پناه، دانشجوی دکتری ادبیات فارسی و پژوهش گر فرهنگستان زبان و ادب فارسی: محمدعلی فروغی بدون شک یکی از رجال برجسته در تاریخ معاصر ایران است که خدمات گسترده ای در حوزه های مختلف داشت. با این حال خدمات و سیاست های او مخالفان و موافقان زیادی داشته که البته موافقان او بسیار بیشتر از مخالفان است. در زمینه ادبیات و فلسفه هنوز هم تصحیح او از کلمات سعدی به کرات منتشر می شود و مورد استفاده بسیاری از سعدی دوستان است.

هنوز هم کتاب «سیر حکمت در اروپا»ی او به عنوان یکی از متون مرجع در ایران مورد استفاده قرار می گیرد و دانشجویان فلسفه و غیرفلسفه از آن استفاده فراوانی می کنند. در سال هایی که انبوهی کلاس فلسفه در ایران تشکیل می شود و رشته فلسفه در اغلب دانشگاه های ایران دایر است و مترجمان زیادی سعی می کنند متون فلسفی را به فارسی ترجمه کنند، نوشته محمدعلی فروغی در کتاب «سیر حکمت در اروپا» هم چنان زلال و روان است و مخاطب می تواند به راحتی با آن ارتباط برقرار کند و درکش کند.

چرا باید خاطرات فروغی را بخوانیم؟

بعد از حدود 96 سال از سالی که محمدعلی فروغی به عنوان عضوی از هیات نمایندگی ایران به کنفرانس صلح پاریس رفته، یادداشت هایی از او منتشر شده که درواقع جنبه تازه ای از زندگی این مرد ذوالفنون را برای ما روشن می کند. فروغی سال 1298 به عنوان عضوی از هیئت نمایندگی ایران به کنفرانس صلح پاریس رفت. این هیئت به پاریس رفته بود تا تلاش کند دعاوی مالی و سیاسی ایران را مطرح کند.

دعاوی ای که ناشی از ضررها و تبعاتی بود که ایران از جنگ جهانی اول متحمل شده بود. فروغی و دیگر همکارانش در آن کنفرانس نتایج مثبتی نگرفتند و خسارات سنگین ایران در جنگ جهانی اول پرداخت نشد. در آن زمان که ایران از داشتن شاه جوانبی تجربه ای رنج می کشید، فروغی دو سال در اروپا ماند و تلاش کرد به امور فرهنگی بپردازد که همیشه دغدغه آن را داشت.

فروغی آن سال ها در فرانسه و آلمان چندین سخنرانی درباره تاریخ و ادبیات ایران کرد و سعی کرد چهره ایران را برای مستشرقین روشن کند و توجه آن ها را به مطالعات ایران جلب کند. سال 1301 در کابینه حسن مستوفی الممالک به عنوان وزیر خارجه کابینه معرفی شد. در دوره ای نیز که رضاخان سر کار آمد، فروغی به عنوان وزیر خارجه منصوب شد و البته مسئول تشکیل مجلس موسسان و اصلاح متمم قانون اساسی نیز شد.

اگر از کارهای سیاسی فروغی که گسترده بسیاری داشتند و از مسئولیت امور خارجه گرفته تا امور مالیه و دربار و نخست وزیری کشیده می شدند، چشم پوشی کنیم، باید به خدمات ادبی و فرهنگی او اشاره کنیم که هنوز هم وجود دارند و انبوهی از استادان و دانشجویان از آن ها استفاده می کنند.

فروغی در دوران دوم نخست وزیری خود دست به یک سلسله فعالیت های فرهنگی زد. او درواقع موسس دانشگاه تهران یعنی شناخته شده ترین دانشگاه ایران به شمار می رود. فروغی فرهنگستان ایران را تاسیس کرد که هنوز هم دایر است. در دوره فروغی تعداد زیادی لغت در این فرهنگستان به پیشنهاد او یا با هم فکری او ساخته شد که امروزه جزو لغت های پرکاربرد هستند.

لغت هایی مثل دانشگاه یا دانشکده یا دادگستری. او جشن هزاره فردوسی را با شرکت ده ها تن از مستشرقان و ایران شناسان در مشهد برگزار کرد و مقبره توس را سر مزار فردوسی بنا نهاد. فروغی انجمن آثار ملی را برای احیای فرهنگ ملی ایران تشکیل داد. تجدید ساختمان آرامگاه حافظ و تعمیر بنای سعدی از دیگر اقدامات فرهنگی او بود.

فروغی در دوره رضاشاه از ریاست فرهنگستان کناره گیری کرد و همان زمان بود که احساس کرد فرهنگستان ممکن است به بی راهه کشیده شود. رساله را با نام «پیام من به فرهنگستان» نوشت که بعدها به عنوان یک سند مهم از آن یاد شد و چراغی شد برای دوره های بعدی فرهنگستان و ترجمه متون به فارسی.

چرا باید خاطرات فروغی را بخوانیم؟

او سال 1315 در رساله «پیام من به فرهنگستان» از احساس خود به زبان فارسی گفت و نوشت: «من به زبان فارسی دل بستگی تمام دارم، زیرا گذشته از آن که زبان خودم است و ادای مراد خویش را به این زبان می کنم، از لطایف آثار آن خوشی های فراوان دیده ام . نظر دارم به این که زبان آینه فرهنگ قوم است و فرهنگ مایه ارجمندی و یکی از عوامل نیرومندی ملیت است. هر قومی که فرهنگی شایسته اعتنا و توجه داشته باشد، زنده و جاویدان است و اگر نداشته باشد، نه سزاوار زندگانی و بقاست و نه می تواند باقی بماند... اما عشق به زبان فارسی تا آن حد حاد و بیمارگونه نباید باشد که موجبات مخدوش کردن زبان فارسی را فراهم آورد.»

روایتی از رعدی آذرخشی وجود دارد که سال 1314 در یکی از جلسات فرهنگستان یکی از حضار پافشاری کرد یک واژه نامانوس اوستایی به جای زبان عربی پذیرفته شود. در آن جلسه عبدالعظیم قریب نیز با حذف این واژه غربی مخالفت کرد. اما دو عضو دیگر فرهنگستان گفتند کسی حق ندارد به زبان اوستایی که زبان نیاکان ماست اهانت کند و آن را مرده بخواند.

فروغی آن جا در آن جلسه از حاضران پرسید آیا پدرم محمدحسین فروغی را می شناسید. همه جواب مثبت دادند. فروغی گفت: «آقایان به شهادت همه شما پدر من مردی دانشمند و ارجمند بود و من به فرزندی او مفتخرم. با این وصف اگر به من بگویید که پدرت مُرده است، من حق ندارم از شما رنجش حاصل کنم. زیرا مسلم است که پدرم مرده است. زبان اوستایی هم درست است که زبان نیاکان ما بوده است، ولی چه می توان کرد که آن هم مرده و متروک شده و انصاف نیست ما به کسی که این حقیقت واضح را اعلام می کند بتازیم و در وطن پرستی او تردید روا داریم.» با این حال او مخالف تغییر خط فارسی بود.

چرا خاطرات فروغی مهم است؟

از محمد افشین وفایی و پژمان فیروزبخشی که یادداشت های روزانه محمدعلی فروغی به کوشش آن ها منتشر شده، خواسته ایم که به این سوال پاسخ بدهند که چرا خاطرات و یادداشت های محمدعلی فروغی مهم است و آن را باید خواند؟ چواب آن ها این است:

«از یک چشم انداز کلی پاسخ من به سوال شما این است که به همان دلیل که تاریخ مهم است و باید آن را دانست، دیگر دانستن این که چرا تاریخ مهم است و چرا باید تاریخ را خواند، از حوصله این نوتشه و راستش حوصله من در این لحظه خارج است. اما اگر بخواهم جزئی تر به شما پاسخ دهم، باید بگویم که به گمان من، کتاب یادداشت های روزانه محمدعلی فروغی از سفر کنفرانس صلح پاریس، فارغ از این که با دیدگاه های او موافق یا مخالف باشیم، از جهان مختلف اهمیت دارد.

چرا باید خاطرات فروغی را بخوانیم؟

نخست این که چنان که می دانید، فروغی بی گمان یکی از بزرگ ترین رجال سیاسی اوایل قاجار و پهلوی اول و اوایل پهلوی دوم است. او هم معلم احمدشاه بود، هم در روزگار سلطنت احمدشاه به مناصب مهمی در کشور رسید. چند بار وزیر شد و ریاست دیوان تمیز را برعهده داشت. هم در به قدرت رسیدن رضاشاه نقش پررنگی داشت و هم در برکناری رضاشاه و جانشینی فرزندش نقش بسیار مهمی ایفا کرد.

 در دوره پهلوی چند دوره رئیس الوزرا بود. البته طبعا داشتن این همه مناصب عالی باعث شده عملکردهای مختلف او بارها و بارها مورد ارزیابی منتقدان و مورخان قرار گیرد. برخی او را نجات دهنده ایران دانسته اند، برخی او را  متمایل به انگلییس ها و خائن به مملکت قلمداد کرده اند. من در این لحظه قصد ندارم جانب هیچ کدام را بگیرم. اما منظورم این است که طبعا یادداشت های روزانه و خاطرات کسی که در تاریخ معاصر ما صاحب چنین مناصبی بوده، امروز برای ما اهمیت بسیار دارد.

در خاطرات نویسی شخص هرقدر هم قصد پنهان کاری داشته باشد، خود را از لا به لای نوشته هایش تا حد زیادی نشان می دهد. البته به نظر من فروغی این یادداشت ها را در کمال صداقت نوشته و تا جایی که برای یک انسان مقدور است ،مسئله شخصی را در آن ها دخالت نداده. این مطلب را اسناد دیگر هم کاملا تایید می کنند. با انتشار این کتاب، هم برخی اطلاعات که پیش تر داشتیم تکمیل می شود و ما با جزئیات وقایع که امروز برایمان در کمال اهمیت است آشنا می شویم، هم مطالب تازه و ناگفته قابل توجهی در اختیار ما قرار می گیرد.

 ایران در آن موقع یکی از بحرانی ترین شرایط خود را پشت سر می گذاشت. واقعا جنگ جهانی اول برای مردم گرفتار ایران، بالاهای جانی و مالی بسیاری ایجاد کرد. با این که ایران در جنگ اعلام بی طرفی کرده بود، دولت های درگیر جنگ به بی طرفی اش احترام نگذاشتند و ایالت های مهم کشور را اشغال کردند. هیئتی که بعد از جنگ از ایران به سرپرستی وزیر خارجه یعنی مشاورالممالک انصاری به کنفرانس صلح پاریس رفت تا آمال ایرانیان را به گوش دنیا برساند و فروغی هم یکی از اعضای اصلی آن بود، به کنفرانس راه نیافت یا بهتر بگوییم انگلیس ها اجازه ندادند به کنفرانس راه پیدا کند. اما این هیئت در آن جا فعالیت های بسیاری کرد که بعدها نتایج خوبی برای ایران داشت.

فروغی جزئیات این سفر و حوداث مربوط به آن و خیانت کاری یا سستی و بی کفایتی برخی رجال را در این یادداشت ها باز نموده است. روش ریاکارانه غرب در برخورد با ایران را در این موقع به خوبی نشان داده. نظرات خودش را بیان کرده که چطور می توانستند تا حدی در برابر ایشان مقاومت کنند. او بی شک سیاستمدار برجسته ای بود.

این که امروز برخی از سر ناآگاهی فروغی را متمایل به انگلیس ها می دانند، از این روست که فروغی مرد سیاست بوده و وطن پرستی را برخلاف بعضی از همراهانش در این سفر مانند حسین علاء در این نمی دیده که با آن شدت قدرتی که انگلیس در ایران داشته، رسما با آن ها دشمنی کند. او معتقد بوده مصلحت کشور در این است که کار را بدون هیاهو و از راه دیپلماسی باید پیش برد. و اتفاقا هرگاه قدرت دست فروغی بوده، از این راه ها نتیجه هم گرفته است.

چرا باید خاطرات فروغی را بخوانیم؟
محمدعلی فروغی و میرزا حسین علاء از رجال دوره پهلوی

این مطلب می تواند درسی باشد برای برخی رجال سیاسی هم روزگار ما (مخصوصا در دوره ریاست جمهوری قبلی) که گمان می کنند با هیاهو و فحاشی به دولت های قدرتمند و  جلب عوام می توانند به موفقیت های سیاسی بزرگ دست پیدا کنند. اتفاقا در این یادداشت ها فروغی نوشته راه مقابله با انگلیسی ها را در چه می دیده. با خواندن این کتاب معلوم می شود که فروغی دشمن انگلیس ها بوده و جز به مصلحت ایران فکر نمی کرده.

اهمیت دیگر این کتاب در این است که ما با این یادداشت ها مقدار بیشتری از نثر فروغی را در اختیار خواهیم داشت. فروغی یکی از بزرگ ترین دانشمندان روزگار خود بوده که برخی آثارش تا امروز مرجع درجه اول فلسفه و ادبیات باقی مانده اند. مخالفان فروغی هم در این مورد با موافقانش هم داستانند. او صاحب نثر درخشانی هم بوده. می دانیم که نثر فارسی مراحل مختلفی را پشت سر گذارده تا به این شیوه ساده امروز رسیده است. این را مدیون کسانی مانند فروغی هستیم که نثرشان الگوی نثرنویسان بعدی قرار گرفته است. در این یادداشت ها اشارات ظریفی هم به برخی مسائل ادبی وجود دارد که جالب است.

اهمیت دیگر کتاب در این است که با اوضاع فرهنگی و اجتماعی پاریس و لندن در آن روزگار آشنا می شویم. از تئاترهای پاریس، هنرپیشگان و نویسندگان آن  جا هم مطالب خوبی نوشته است. از سارا برنار تا ژان کوکتو همه را دیده و قضاوت های جالبی درباره شان کرده است. از شیوه زندگی فرانسویان و ایرانیان درپاریس هم اطلاعات جالب توجهی می دهد. از طرفی در بخش هایی از این سفر با علامه محمد قزوینی دوست دیرینش و ادوارد براون همراه بوده و مطالعه گفت و گوهایشان امروز برای ما مغتنم است.

باری، این کتاب گزارش و تحلیل سیاستمداری برجسته و دانشمند است از اخبار و وقایع دوره مهمی از تاریخ معاصر ایران و مطالعه آن ذهن خواننده را در باب برخی مسائل سیاسی دوران مهمی از تاریخ باز می کند.»


ویدیو مرتبط :
چه درسهایی بخوانیم چ میزان بخوانیم

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

چگونه درس بخوانیم؟



یکی از پرسش‌هایی که این روزها بیشتر دانش آموزان از خود می‌پرسند، این است که چگونه باید درس بخوانند تا هم بهتر متوجه مطالب درسی شوند و هم نمره‌های بهتری کسب کنند؟ به طور طبیعی هر دانش آموزی به این پرسش پاسخ متفاوتی می‌دهد.

عده ای شبها که محیط اطراف ساکت‌تر است مطالعه می‌کنند، عده‌ای با دوستان خود درس می‌خوانند، تعدادی صبح‌ها که مغز آمادگی بیشتری دارد، زودتر از خواب بیدار می‌شوند و درآن هنگام درس می خوانند و... ممکن است شما هم یکی از دانش آموزانی باشید که نه تنها روش‌های یاد شده؛ بلکه دیگر روش‌های مطالعه را نیز امتحان کرده باشید. ولی باز نتیجه دلخواه خود را از مطالعه نگرفته باشید. در اینجا قصد نداریم تا شما را با روش مطالعه خاصی آشنا کنیم؛ بلکه هدفمان این است که روش‌هایی را به شما بیاموزیم تا بتوانید با استفاده از آنها بهره وری از مطالعه خود را افزایش دهید.

دانش آموزان در طول سال‌های تحصیلی خود ممکن است به درس‌های خاصی علاقه‌مند باشند و در همین حال علاقه‌ای به مطالعه برخی از کتاب‌های درسی خود نداشته باشند. مثلا دانش آموزی ممکن است به فیزیک ، ریاضی ، تاریخ ، زیست شناسی و... علاقه نداشته باشد؛ ولی مساله این است که به هر حال باید برای ورود به مدارج تحصیلی بالاتر در آن درس نمره قبولی گرفت. دانش آموزان به طور معمول هنگامی که سر کلاسی حاضر می شوند که علاقه ای به مطالب آن هم ندارند، مدام به ساعت خود نگاه می کنند و دوست دارند که زودتر زمان بگذرد. ممکن است خود شما نیز چنین احساسی را تجربه کرده باشید؛ ولی پرسش این است که آیا راهی برای غلبه بر این وجود دارد؟

روش درس خواندن

● پیش از ورود به کلاس مطالعه کنید

برای هر مشکلی راه حلی وجود دارد و یکی از روشهایی که شما می توانید با کمک آن دروسی را که به آنها علاقه ندارید با تمایل بیشتری مطالعه کنید، این است که پیش از حضور در کلاس درس یاد شده ، نگاهی به کتاب انداخته و بکوشید اطلاعاتی درباره موضوع مورد نظر خود جمع‌آوری کنید.

اهمیت مطالعه پیش از حضور در کلاس (چه درسهای مورد علاقه خود و چه درسهایی که تمایلی به آنها ندارید) این است که هرچه اطلاعات اولیه و دانسته های شما درباره یک موضوع درسی بیشتر باشد، خود به خود کشش بیشتری در شما برای فراگیری آن بوجود خواهد آمد. شاید تا به حال به این موضوع فکر کرده باشید که چرا دبیران و استادان شما اینقدر به شما تاکید می کنند که پیش از ورود به کلاس ، مطالعه سطحی و اجمالی و سریعی بر آنچه که قرار است تدریس شود داشته باشید. علت این تاکید بیشتر به خاطر همین تاثیر اطلاعات اولیه است. با دانستن اطلاعات اولیه شوق یادگیری و تمرکز حواس شما در کلاس بیشتر شده و مطالب بیان شده را بهتر درک می کنید. اگر باور ندارید امتحان کنید تا خودتان تجربه کنید.

روش درس خواندن

● از خود پرسش کنید

در مطالعه اولیه هدف شما گرفتن اطلاعات ابتدایی و کنجکاو کردن ذهن با گرفتن اطلاعات ساده و کم حجم مقدماتی است ؛ ولی روش دیگری که می توانید از آن برای افزایش میزان بازدهی و به خاطر سپردن بیشتر مطالب استفاده کنید، پرسش کردن قبل ، هنگام و پس از مطالعه است. با کتاب شوخی کنید

تعدادی از دانش آموزان هنگامی که تلویزیون تماشا می کنند یا با دوستان خود صحبت می کنند همیشه خوشحالند؛ ولی هنگامی که صحبت از کتاب و مطالعه می‌شود جدی و اخمو می‌شوند. در روان‌شناسی حافظه و یادگیری گفته می‌شود: مطالبی که بار هیجانی بیشتری دارند، بیشتر در حافظه می‌مانند و بهتر به خاطر آورده می‌شوند؛ زیرا هیجان، علاقه، تمرکز و ورود مطلب به حافظه را موجب می شود. برای نمونه از شما پرسیده می‌شود که آیا همسایه ۸ سال پیش خود را به خاطر می‌آورید؟ شما می‌گویید نه ، از شما می‌پرسند همان که ۲ بچه داشت ، شما می‌گویید نه به خاطر نمی‌آورم ، همان که پدرش فروشنده لباس بود و شما باز هم به خاطر نمی‌آورید. به شما می‌گویند: همان که خانه شان آتش گرفت.

یک مرتبه همه چیز در ذهنتان زنده می شود؛ چرا که آتش گرفتن بار هیجانی موثری داشته است. اگر چه آتش گرفتن ، یک هیجان منفی در شما ایجاد کرده بود، ولی در هر حال هیجان انگیز بود و همین هیجان باعث می شود که شما خاطره آن آتش سوزی را بخوبی به خاطر بسپارید. به همین ترتیب شما می‌توانید برای این که مطالب درسی را بهتر و بیشتر به خاطر بسپارید با کتاب ارتباط عاطفی و احساسی برقرار کنید.

یکی از بهترین روشهایی که شما می توانید به همین منظور از آن استفاده کنید، این است که با کتاب شوخی کنید. این موضوع به علاقه و تمرکز شما کمک زیادی می‌کند.هر چه می‌توانید به سخت‌ترین مطالب کتاب بار هیجانی مثبتی بدهید و آن را بخوانید.

اگر بخواهید می توانید با زبان خوشایند خودتان با همه مفاهیم کتاب شوخی کنید. مثلا هنگامی که قسمتی ازکتاب (درسی یا غیردرسی) برایتان خیلی جالب بود، در حاشیه آن بنویسید: "چه جالب". اگر برایتان تعجب آور بود، علامت تعجب بگذارید یا اگر پرسش برانگیز بود، علامت پرسش بگذارید. یک دانش آموز فعال به این ترتیب می تواند با کتاب درگیر شود و عقاید و عواطف خود را به شکلی با نوشتن اعلام کند.

شما می‌توانید با پرسش ، ذهن خود را هدفدار کنید. اشتباهی که به طور معمول دانش آموزان مرتکب می‌شوند، این است که آنها به طور معمول تعدادی پرسش‌های حافظه ای کم ارزش از خود می پرسند. مثلا بوعلی سینا در چه تاریخی متولد شد؟ جنگ جهانی دوم در چه تاریخی شروع شد یا هیمالی کجاست؟ پرسش‌هایی از این قبیل کم ارزش ترین پرسش‌هایی است که شما می‌توانید از خود بپرسید، ولی برای به خاطر سپردن بیشتر مطالب شما، باید از پرسش‌های کاربردی ، تحلیلی ، ترکیبی استفاده کرد.

پرسش‌های کاربردی جالب‌ترین نوع پرسش‌ها هستند و همان طور که از نامشان برمی‌آید می‌خواهند مطالب علمی را به مسائل روزمره ربط دهند و آنها را در عمل بسنجند، مثلا تشویق ، بلافاصله پس از یک عمل خوب چه نقشی در شکل گیری شخصیت مثبت کودک دارد؟ پرسش‌های تحلیلی پرسش‌هایی هستند که در آن مطالعه کننده قدم‌های منطقی یک شخص یا تغییر و تحول یک شیئ یا وضعیت را از نقطه شروع تا پایان بررسی می‌کند. مثلا آنتونی رابینز، روان شناس معروف ، چگونه با همه ناکامی‌ها، زندگی خود را دگرگون کرد؟

پرسش‌های ترکیبی پرسش‌هایی هستند که از پرسش‌های تحلیلی قوی‌ترند و به پرسش‌های خلاق معروفند. در این پرسش‌ها شما می‌توانید با کنار هم قراردادن اطلاعات ، ایده‌ها و اندیشه‌های گذشته به طرح اندیشه‌های نو دست بزنید و آن را پرسشی کنید، مثلا تناسب مسکن و جمعیت را در ۲۰ سال آینده ایران چگونه پیش‌بینی می‌کنید؟ باید به خاطر داشته باشید که این پرسش‌ها را خواننده مطرح می‌کند و خود نیز به آنها پاسخ می‌دهد، پس هرچه پرسش‌های قوی‌تری مطرح شوند، تمرکز و علاقه بیشتری نیز در شما ایجاد می‌شود. تنها به پرسش‌های مطرح شده در کتاب اکتفا نکنید، بکوشید خودتان پرسش‌های زیادی را به ترتیبی که گفته شد طرح کنید؛ زیرا در این صورت بیشتر به پاسخ‌گویی علاقه‌مند می‌شوید.

روش درس خواندن

● در کلاس یادداشت برداری کنید

معلمان بارها در طول سال‌های تحصیلی به دانش آموزان می‌گویند که آنها باید در سر کلاس شنونده‌ای فعال باشند؛ ولی مفهوم این عبارت چیست؟ یعنی باید چگونه باشیم؟ شنونده فعال چه خصوصیات و ویژگی‌هایی دارد؟

بهترین و موثرترین راه برای این که شما یک شنونده فعال باشید این است که یادداشت بردارید. اگر می‌خواهید یک دانش آموز موفق شوید چه نیاز به یادداشت برداری را در سر کلاس احساس می‌کنید یا خیر، حتما از صحبت مدرس یا سخنران ، یادداشت برداری کنید. در یادداشت برداری موفق هیچ وقت نباید جمله‌ای را به طور کامل یادداشت کنید، بلکه باید تنها نکات را به صورت اشاره‌ای و مختصر یادداشت کنید. برای این منظور باید از واژه های کلیدی استفاده کنید که چون جرقه ای همه موضوع را به یاد شما می‌آورد. ممکن است شما بگویید که معلمتان به شما اجازه نمی‌دهد یادداشت برداری کنید.

حقیقت این است که معلم شما کار درستی انجام می‌دهد، زیرا دانش آموزان معمولا به شکل سنتی جمله‌های معلم خود را یادداشت می‌کنند و نوشتن یک جمله از صحبت های معلم عملا شما را از گوش دادن و درک جمله بعدی بازمی‌دارد، ولی در صورتی که تنها نکات را خلاصه وار یادداشت کنید، می‌توانید همزمان با تدریس معلم یادداشت کنید و از درک مطالب بعدی هم باز نمانید. شاید فکر کنید که مطالعه به این شکل خیلی وقت می‌برد و از روش سنتی مطالعه شما طولانی‌تر است ؛ اما توجه کنید که شما در این محاسبه ، زمان هدر رفته و مطالعه غیرمفید و غیرمتمرکز خود را به حساب نیاورده‌اید. شما در روش سنتی مطالعه ، وقت فراوانی را با حواس پرتی های متنوع و گوناگون از دست می‌دهید؛ اما با عمل به موارد گفته شده هم از هدر رفتن وقت خود جلوگیری کرده‌اید و هم لحظه به لحظه با علاقه و تمرکز حواس بیشتری مطالعه می‌کنید و در بهتر یاد می‌گیرید.