فرهنگ و هنر
2 دقیقه پیش | تشریفات بهبود | تشریفات و خدمات مجالستشریفات بهبود | تشریفات و خدمات مجالس | برگزاری مراسم عروسی | باغ عروسی تشریفات ۵ ستاره بهبود با مدیریت بهبود اصلانی صاحب سبک در اجرای دیزاین های ژورنالی و فانتزی ، اجرا ... |
2 دقیقه پیش | خواندنی ها با برترین ها (81)در این شماره از خواندنی ها با کتاب جدید دکتر صادق زیباکلام، اثری درباره طنز در آثار صادق هدایت، تاریخ فلسفه یونان و... آشنا شوید. برترین ها - محمودرضا حائری: در این شماره ... |
پرافتخارترین بازیگران مرد تاریخ سینما
اخبار فرهنگی و هنری - پرافتخارترین بازیگران مرد تاریخ سینما
تاریخ سینما در طول حیات خود صحنه هنرمندی بسیاری از بازیگران در سراسر جهان بوده که به شخصیتهای گوناگون روی پرده نقرهای جان بخشیدهاند. در این میان استعدادهایی فوقالعاده نیز در عرصه بازیگری بودهاند که مرز میان تخیل و واقعیت را برای مخاطب به حداقل رساندند و نام خود را برای همیشه در میان افتخارآفرینان هنر هفتم ثبت کردند.
عناوین و افتخارات سینمایی در واقع شناسنامه سینمایی بازیگرانی است که در سینمای امروز فعال هستند. در زیر نگاهی خواهیم داشت به بازیگران مردی که در طول فعالیت هنری خود بیشترین جوایز و افتخارات سینمایی را از آن خود کردهاند.
«دانیل دیلوئیس»، بازیگر انگلیسی متولد ۲۹ آوریل ۱۹۵۷ تنها بازیگر برنده سه جایزه اسکار نقش اول مرد در تاریخ سینماست. در کارنامه سینمایی «دیلوئیس» آمار خیرهکننده 127 جایزه سینمایی و 36 نامزدی کسب جوایز از رویدادهای سینمایی به چشم میخورد تا به شایستگی او را پرافتخارترین بازیگر مرد تاریخ سینما بنامیم.
«دی لوئیس» در سال 1990 و برای ایفای نقش در فیلم «پای چپ من» اولین اسکار خود در بخش بهترین بازیگر نقش اصلی مرد را بدست آورد و در سال 2008 برای فیلم «خون به پا خواهد شد» این افتخار را تکرار کرد. «دی لوئیس» برای سومین بار در سال 2013 موفق به کسب اسکار بهترین بازیگر برای نقشآفرینی درخشان در فیلم «لینکلن» ساخته «استیون اسپیلبرگ» شد تا تنها بازیگر تاریخ سینما با سه جایزه اسکار در بخش بهترین بازیگر نقش اصلی باشد. این بازیگر سرشناس و 57 ساله دوبار نیز برای فیلمهای «دار و دسته نیویورکیها» ساخته «مارتین اسکورسیزی» و «به نام پدر» نامزد کسب جایزه اسکار نیز شده است.
او به عنوان یکی از گزیدهکارترین بازیگران صنعت فیلمسازی شناخته میشود، به طوری در ۱۰ سال گذشته تنها در ۴ فیلم به ایفای نقش پرداختهاست. او از سبک متد اکتینگ در بازیگری پیروی میکند و به تحقیق درباره نقشهای خودش مشهور است و معمولاً در طول دورهٔ فیلمبرداری به طور کامل در نقش خود باقی میماند.
دو جایزه بهترین بازیگری برای «لینکلن» و «خون به پا خواهد شد» و پنج نامزدی کارنامه سینمایی «دی لوئیس» در جوایز گلدن گلوب آمریکا است. وی همچنین چهار بار در جوایز بافتا موفق به کسب جایزه شده و سه بار نیز نامزد کسب این جایزه بوده است.
«دی لوئیس» در سال 2005 جایزه دوربین طلای جشنواره برلین را دریافت کرد و به عنوان بخشی از افتخارات سینمایی وی میتوان به چهار جایزه از انجمن منتقدین بوستون، جایزه دستاورد سینمایی از جوایز فیلم مستقل انگلیس، سه جایزه از انجمن منتقدین نیویورک، دو جایزه از جوایز فیلم ایرلند، کسب سه جایزه از انجمن منتقدین فیلم لندن، سه جایزه از انجمن منتقدین سینمایی لسآنجلس، جایزه بهترین بازیگری از جشنوارههای فیلم مراکش و مونترال، سه جایزه بهترین بازیگر مرد از جوایز انجمن ملی منتقدین فیلم، کسب پنج جایزه از انجمن منتقدین نیویورک، جایزه دستاورد بازیگری از جشنواره فیلم پالم اسپرینگز، بهترین بازیگر خارجی جوایز اتحادیه منتقدان روسیه، جایزه دستاورد سینمایی از جشنواره سانتا باربارا، کسب دو جایزه از جوایز فیلم ساتلایت، سه جایزه و یک نامزدی در جوایز انجمن بازیگران آمریکا و جایزه دستاورد بازیگری از جشنواره فیلم تلورید اشاره کرد.
«جک نیکلسون» متولد ۲۲ آوریل ۱۹۳۷ در نیویورک با دو جایزه اسکار در نقش اول و یک جایزه اسکار در نقش مکمل از معدود بازیگران تاریخ سینما با سه جایزه اسکار بازیگری است. وی که بیشتر به خلق شخصیتهای عصبی مزاج و بعضا شرور شهرت دارد، تاکنون موفق به کسب 101 جایزه سینمایی شده و در رویدادهای سینمایی 72 بار نیز نامزد دریافت جایزه شده است.
وی اولین جایزه اسکار خود را در سال 1976 برای بازی در فیلم «دیوانه از قفس پرید» ساخته «میلوش فورمن» کسب کرد که با نام «پرواز بر فراز آشیانه فاخته» نیز شناخته میشود. نیکلسون هشت سال بعد با فیلم «شرایط مهروزی» اسکار بهترین بازیگری نقش مکمل را نیز بدست آورد.
نیکلسون که این روزها به سختی و با وسواس فراوان نقش قبول میکند، سومین جایزه اسکار خود در سال 1998 و برای فیلم «بهترین شکل ممکن» به کارنامه سینمایی خود اضافه کرد. نیکلسون در طول دوران فعالیت سینمایی خود تاکنون هشت بار نیز نامزد کسب جایزه اسکار شده است که آخرین آنها به سال 2002 و فیلم «درباره اشمیت» بازمیگردد.
این بازیگر 77 ساله شش جایزه و هفت نامزدی در جوایز سینمایی گلدن گلوب به نام خود ثبت کرده است. «درباره اشمیت» (2003)، «بهترین شرایط ممکن» (1998)، «شرافت پریتزی» (1986)، «شرایط مهرورزی» (1984)، «دیوانه از قفس پرید» (1976) و «محله چینیها» فیلمهایی هستند که جایزه بهترین بازیگر جوایز گلدن گلوب را برای «نیکلسون» به ارمغان آوردند.
آکادمی هنرهای تلویزیونی و سینمایی انگلیس (بافتا) نیز سه بار برای فیلمهای «سرخها»، «دیوانه از قفس پرید» و «محله چینیها» نیکلسون را شایسته دریافت بهترین بازیگر مرد این رویداد سینمایی معرفی کرد.نیکلسون خارج از مرزهای آمریکا نیز افتخارات فراوانی کسب کرده است که مهمترین آن جایزه بهترین بازیگر نقش اصلی مرد جشنواره کن برای فیلم «آخرین جزئیات» در سال 1974 است.
کسب جایزه دستاورد سینمایی از انجمن فیلم آمریکا در سال 1994، سه جایزه از جوایز انجمن منتقدین سینمایی بوستون، جایزه بهترین بازیگر خارجی جوایز «دیوید دی دوناتلو» ایتالیا، جایزه بازیگری از انجمن منتقدین دوبلین، جایزه دوربین طلا برای بهترین بازیگر بینالمللی، جایزه بازیگری از انجمن منتقدین لندن، سه جایزه بازیگری از انجمن منتقدین لسآنجلس، جایزه بهترین بازیگری جوایز MTV، شش جایزه از هیأت ملی نقد آمریکا، پنج جایزه از جوایز انجمن ملی منتقدین فیلم آمریکا، شش جایزه از جوایز انجمن منتقدین نیویورک، 10 نامزدی کسب جایزه در جوایز منتخب مردم، جایزه بازیگری از انجمن منتقدین فیلم «سن دیگو» و جایزه بهترین بازیگری انجمن بازیگران آمریکا بخشی از افتخاراتی است که «جک نیکلسون» در طول دوران فعالیت هنری خود بدست آورده است.
همچنین ستارهای به نام این بازیگر صاحبنام در چهارم دسامبر 1994 در پیادهروی مشاهیر هالیوود ثبت شد.
«تام هنکس»، بازیگر 57 ساله و متولد لندن یکی از پرافتخارترین و محبوبترین بازیگران سینماست که تاکنون دو جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را در کنار 63 جایزه سینمایی دیگر در کارنامه سینمایی دارد.
وی همچنین 59 بار نامزد کسب جایزه از رویدادهای سینمایی گوناگون شده است. «تام هنکس» که در سال 1979 فعالیت هنری خود را آغاز کرد، در سالهای 1994 و 1995 به صورت متوالی دو جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اصلی را برای فیلمهای تحسین شده «فیلادلفیا» و «فارست گامپ» بدست آورد. وی همچنین در سال 1989 برای فیلم «بزرگ»، در سال 1999 برای بازی در فیلم «نجات سرباز رایان» و در سال 2001 برای فیلم «دورافتاده» سه بار به جمع نامزدهایی نهایی جوایز اسکار بهترین بازیگر مرد راه یافت.
«تام هنکس» درآمدزاترین بازیگر تاریخ سینما شناخته شده است؛ به طوریکه تاکنون فیلمهای او 6.3 میلیارد دلار فروش داشتهاند که متوسط 107 میلیون دلار برای هر فیلم است. پرفروشترین فیلمی که «تام هنکس» در آن نقش داشته انیمیشن «داستان اسباب بازیهای 3» است.چهار جایزه و چهار نامزدی نیز کارنامه «تام هنکس» در جوایز سینمایی گلدن گلوب است. وی برای فیلمهای «دور افتاده»، «بزرگ»، «فیلادلفیا» و «فارست گامپ» جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگری دریافت کرده است.
از دیگر افتخارات سینمایی «تام هنکس» در عرصه بازیگری میتوان به جایزه خرس نقرهای بهترین بازیگر جشنواره برلین برای فیلم «فیلادلفیا» در سال 1994، چهار نامزدی در جوایز بافتا، دو جایزه از جوایز انجمن فیلم آمریکا، جایزه بهترین بازیگری آکادمی فیلمهای علمی تخیلی آمریکا، سه جایزه از جوایز فیلم کمدی آمریکا، جایزه دستاورد سینمایی انجمن فیلم آمریکا، دو جایزه از انجمن منتقدین سینمای شیکاگو، جایزه بهترین بازیگر سال از جشنواره فیلم «پالم اسپرینگز»، پنج جایزه از جوایز منتخب مردم و دو جایزه از انجمن بازیگران آمریکا تنها بخشی از افتخارات این بازیگر صاحبنام سینمای جهان محسوب میشود.
این بازیگر نامدار سینمای جهان توانست در سال 1992 ستارهای به نام خودش در تالار مشاهیر هالیوود ثبت کند.
«داستین هافمن»، بازیگر تحسینشده سینمای جهان نیز از جمله چهرههایی است که در دوران فعالیت هنری خود که همچنان ادامه دارد جوایز زیادی را از جشنواره و جوایز سینمایی شامل 76 جایزه و 38 نامزدی کسب کرده است. وی هر دو جایزه اسکار خود را برای نقش اصلی و برای فیلمهای «کرامر علیه کرامر» (1980) و «مرد بارانی» (1988) کسب کرده است و پنج بار نیز نامزد کسب اسکار بازیگری شده است.
هافمن همچنین شش جایزه بازیگری از جوایز گلدن گلوب کسب کرده است و در جوایز آکادمی بافتا نیز سه جایزه بهترین بازیگری به ویترین افتخارات خود افزوده است. شیر طلای افتخاری جشنواره ونیز، جایزه دستاورد هنری انجمن فیلم آمریکا، کسب دو جایزه از جشنواره فیلم شیکاگو، چهار جایزه بهترین بازیگر خارجی جوایز فیلم «دیوید دی دوناتلو» ایتالیا، دو جایزه دستاورد هنری و سینمایی از جشنواره فیلم هالیوود، جایزه بهترین بازیگری از انجمن منتقدین فیلم لسآنجلس، جوایز انجمن ملی منتقدین فیلم، انجمن منتقدین نیویورک و جایزه دستاورد هنری جشنواره فیلم «پالم اسپرینگز» و «سن سباستین» از جمله افتخارات سینمایی «داستین هافمن» محسوب میشود.
«رابرت دنیرو» متولد 17 اوت 1943 در نیویورک، از پدر و مادری هنرمند با نژاد ایتالیایی است و به عنوان یکی از تأثیرگذارترین بازیگران تاریخ سینمای جهان معمولا در نقشهای دشوار و سخت در ژانرهای متفاوت و با روش بازیگری خاص خود ایفای نقش میکند. این بازیگر 71 ساله در طول دوران درخشان بازیگری خود موفق به کسب دو جایزه اسکار برای فیلمهای «گاو خشمگین» ساخته «مارتین اسکورسیزی» و قسمت دوم «پدرخوانده» به کارگردانی «فرانسیس فورد کاپولا» شده است.
وی همچنین برای ایفای نقش در فیلم «راننده تاکسی» (1977)، «شکارچی گوزن» (1978)، «بیداریها» (1990)، «تنگه وحشت» (1992) و «کتابچه بارقه امید» (2013) نامزد نهایی اسکار بهترین بازیگری اسکار بوده است.فیلم درخشان «گاو خشمگین» جایزه بهترین بازیگر گلدن گلوب را نیز برای دنیرو به ارمغان آورد تا در کنار هفت نامزدی گلدن گلوب و جایزه دستاورد سینمایی «سسیل دمیل»، کارنامه وی در جوایز گلدن گلوب باشد.
از دیگر افتخارات دنیرو که در مجموع 54 جایزه سینمایی درکارنامه بازیگری خود دارد و 64 بار نیز نامزد دریافت جوایز گوناگون سینمایی شده، میتوان از خرس نقرهای جشنواره برلین برای فیلم «چوپان خوب»، جایزه دوربین طلا برای دستاورد هنری، دو جایزه بهترین بازیگری از جشنواره فیلم هالیوود، جایزه دستاورد هنری جشنواره فیلم کارلووی واری، کسب دو جایزه از انجمن منتقدین فیلم لسآنجلس، جایزه دستاورد هنری جشنواره فیلم مسکو، دو جایزه از هیأت ملی نقد آمریکا، دو جایزه بهترین بازیگری از انجمن ملی منتقدین فیلم، چهار جایزه بهترین بازیگری از انجمن منتقدین نیویورک، جایزه دستاورد هنری جشنواره فیلم سنسباستین و همچنین جایزه شیر طلای افتخاری جشنواره ونیز نام برد.
اخبار فرهنگی و هنری - ایسنا
ویدیو مرتبط :
بهترین بازیگران زن تاریخ سینما
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
بهترین بازیگران مرد تاریخ سینما (+عکس)
سایت معتبر سینه ریوو 10 بازیگر برتر تمام دوران را انتخاب کرده است. البته ستارگان مرد. انتخاب به گونه ای است که نمیتوان اعتراضی به آن کرد. هر 10 نفر از اسطوره های مسلم دنیای سینما هستند.
ترکیبی از 5 ستاره مدرن – براندو، پاچینو، نیکلسون، دونیرو و نیومن – و 5 ستاره کلاسیک شامل کری گرانت، جیمز استوارت، همفری بوگارت و هنری فاندا. انتخاب به گونه ای است که نمیتوان اعتراضی به آن کرد. هر 10 نفر از اسطوره های مسلم دنیای سینما هستند.
این سایت در مقدمه این انتخاب یک فهرست 10 نفره دوم را نیز منتشر کرده و نوشته که این 10 نفر نیز شایستگی حضور در هر فهرستی از بزرگ ترین ستاره های تاریخ سینما را دارند که در انتهای مطلب این فهرست نیز آورده شده است.
1 – مارلون براندو
2004-1924
اسطوره بازیگری. اولین نمونه اعلای مکتب آکتورز استودیو. با اعتماد به نفسی خیره کننده که گاه پهلو به پهلوی خودپسندی میزد. از دهه 40 و 50 با فیلم هایی مثل اتوبوسی به نام هوس، زنده باد زاپاتا و در بارانداز چهره شد و در دهه 70 با پدرخوانده به یک افسانه زنده بدل شد. برخلاف انتظار تعداد فیلم های بزرگش چندان زیاد نیست اما تاثیر موحشی بر نسل بعدی بازیگران گذاشته است. دلمشغولی های سیاسی و اقتصادی اش و میلش به انزوا کارنامه او را به اندازه کافی پبربار نساخته است. اما در همین معدود شاهکارهایش، نبولغ بی نظیر بازیگری اش با تمام وجود احساس میشود.
بهترین فیلم ها: اتوبوسی به نام هوس (1951)، در بارانداز (1954)، پدرخوانده
فیلم های مطرح دیگر: زنده باد زاپاتا (1952)، وحشی (1953)، شیرهای جوان (1958)، آخرین تانگو در پاریس (1973).
2 – آل پاچینو
1940-؟
در دهه 70 بهترین بازیگر دنیا بود. یک نیویورکی متوسط القامت با چهره ای خنثی و حتی میشود گفت روشنفکرانه با پدرخوانده چهره شد و با سرپیکو و بعدازظهر سگی و مترسک و پدرخوانده 2 (همگی ساخته شده در نیمه اول دهه 70) شهرتی افسانه ای یافت. از نیمه دوم دهه 80 اسیر مشوربات الکلی شد اما در دهه 90 با فیلم هایی مثل بوی خوش زن و مخمصه، بازگشتی خیره کننده داشت. موفقیت پیاپی فیلم های دوره اخیرش محبوبیت گمشده اش را دوباره احیا کرده است.
بهترین فیلم ها: پدرخوانده (1972)، بعدازظهر سگی (1975)، صورت زخمی(1984)
فیلم های مطرح دیگر: سرپیکو (1972)، پدرخوانده2 (1974)، مخمصه (1995)، نفوذی (1999)
3 – جک نیکلسون
1937-؟
قیافه سمپاتیک او راه را برایش هموار ساخته است. او به هیچ وجه زیبا نیست و حتی بارقه ای شیطانی در چهره اش احساس میشود اما از آن چهره هایی است که نمیتوان چشم ازشان برداشت. در دهه 70 در یک دوره شکوفایی حیرت انگیز کاراکترهایی را ایفا کرد که در هیچ سبک و سیاق بازیگری نمیگنجند و محصول نبوغ غریزی او به عنوان یک بازیگر فوق مدرن بودند. او به عنوان بازیگر از حس همذات پنداری تماشاگر میگریزد و او را به چالش میکشد. حضور او در هر فیلم یعنی سهمیاز جذابیت یک فیلم. او از اواخر دهه 60 تا امروز همیشه یکی از وزنه های هالیوود باقی مانده است.
بهترین فیلم ها: محله چینی ها (1974)، دیوانه از قفس پرید (1975)، تلالو (1980)
فیلم های مطرح: چند قطعه آسان (1971)، پستچی دوبار زنگ میزند (1979)، پتمن (1989)، بهترین شکل ممکن (1996)
4 – رابرت دنیرو
1943-؟
این بازیگر محبوب اسکورسیزی (او در 7 فیلم اسکورسیزی بازی کرده است) با بازی در فیلمی از کاپولا شهرت جهانی پیدا کرد. در پدرخوانده 2 و در نقش جوانی های دن کورلئونه. توانایی اش در نمایش خشم کنترل نشده، عصیان های ناگهانی و تلاطم های احساسی او را به بازیگر محبوب اسکورسیزی بدل کرد. چهره ایتالیایی تبار او موجب شد تا به شکل سنتی در نقش گانگسترها ظاهر و مشهور شود. از دهه 90 این پدیده مسلم بازیگری، استعداد کمیک خود را جدی تر گرفت و در مجموعه ای از فیلم های مردم پسند کمدی ظاهر شد (مثل این را تحلیل کن). او یکی از استوانه های بازیگری معاصر است که همچنان توانایی جذب مغناطیسی تماشاگر را داراست اما مدت هاست که نقش مهمیایفا نکرده است.
بهترین فیلم ها: پدرخوانده 2 (1974)، راننده تاکسی (1975)، گاو خشمگین (1980)
فیلم های مطرح: سلطان کمدی (1982)، روزی روزگاری آمریکا (1984)، مخمصه (1995)، کازینو (1996)
5 – پل نیومن
2008-1925
در دهه 50 به عنوان جانشین جیمز دین جوانمرگ ظاهر شد. در نقش جوان عترض احساساتی منزوی اما به سرعت نشان داد که توانایی های فراتری از آن بازیگر فقید را در چنته دارد. بدون آن حس خوددلسوزی آزارنده جیمز دین. او به سادگی در نقش هایش میلغزید و به راحتی توانست در قالب کلاسیک بازیگران هالیوود جای بگیرد. او از آن دسته بازیگرانی است که در یادآوری فیلم ها و شخصیت هایی که بازی کرده ناخودآگاه لبخندی بر صورتتان مینشیند. او در دهه 60 ستاره بی رقیب سینمای جهان بود. شهرت او در دهه 70 رو به زوال رفت و در دهه 80 (به رغم بردن یک اسکار) خاموش شد.
بهترین فیلم ها: گربه روی شیروانی داغ (1958)، بیلیاردباز (1961)، لوک خوش دست (1967)
فیلم های مطرح: هاد (1963)، مرد (1966)، بوچ کسیدی و ساندنس کید (1969)، نیش (1973)
6 – کری گرانت
1986-1904
او را میتوان عصاره تمام فضائل بازیگری هالیوود دانست. نمایشی از طنز، چهره جذاب، زمان سنجی و توانایی های استاندارد بازیگری. او از ابتدای دهه 30 تا نیمه دهه 60 به مدت 35 سال ستاره مسلم سینما باقی ماند و با مجموعه ای از مشهورترین کارگردانان هالیوود همکاری کرد. شیوه سهل و ممتنع او در بازیگری هرگز در سینما تکرار نشده است. او متخصص بازی در فیلم های کمدی بود اما در نقش های درام نیز جلوه فراموش ناشدنی دارد. تاثیر او بر بازی ستارگانی مثل تام هنکس و جورج کلونی محسوس است. او از آن دسته ستارگانی است که هرگز به اسکار نزدیک هم نشد.
بهترین فیلم ها: نگهداری از بیبی (1938)، بدنام (1946)، شمال از شمالغربی (1959)، معما (1964)
فیلم های مطرح: حقیقت تاسفبار (1938)، فقط فرشته ها بال دارند (1939)، ارسنیک و توری کهنه (1944)، ماجرای به یادماندنی (1957)
7 – جیمز استوارت
1997-1908
مرد نجیب سینما کمی پس از کری گرانت جلوه کرد و یک دهه پس از او از سینما کناره گرفت. این یعنی 40 سال بازی در سینما در بالاترین سطح ممکن. قامت بلند و احساسی را عدم تعادل روحی را به تماشاگر منتقل میساخت که باعث جلب همدلی تماشاگر میشد چهره او به رغم خوشایند بودن هیچ ارتباطی با قهرمان استاندارد آمریکایی نداشت. او ایفاگر نقش مردانی اخلاق گرا، کمی رمانتیک با حسی از طنز و درگیر مشکلات روزمره زندگی بود. ردپای او بر بی شمار شاهکار سینمایی از بزرگترین کارگردانان سینماب ه چشم میخورد و در همه این فیلم ها او کار خودش را به بهترین شکل ممکن انجام داده است.
بهترین فیلم ها: مغازه سرنبش (1940)، چه زندگی شگفتی (1946)، پنجره عقبی (1954)، سرگیجه (1958)
فیلم های مطرح: آقای اسمیت به واشنگتن میرود (1939)، داستان فیلادلفیا (1940)، مهمیز برهنه (1953)، مردی که لیبرتی والانس را کشت (1961)
8 – همفری بوگارت
1957-1899
بوگارت جدا از ظرفیت های بازیگری اش بیشتر به عنوان یک شمایل در سینما حضور دارد. نمایشی عینی از کلبی مسلکی، تلخ اندیشی، وارستگی اخلاقی و در ترکیب با یک زبان گزنده و نیشخندهای ملایم. او در دهه 30 با سینمای گانگلستری شروع کرد اما در دهه 40 در زمان اوج گیری سینمای سیاه به عنوان چهره اصلی این نوع سینما مشهور شد. نمیتوان ارزیابی دقیقی از توانایی های او به عنوان یک بازیگر انجام داد. افسانه پیرامون او چنان با واقعیت ترکیب شده که سخت است بوگارت حقیقی را تشخیص داد. مرگ او در سن 58 سالگی این افسانه را تشدید کرد.
بهترین فیلم ها: شاهین مالت (1941)، کازابلانکا (1942)، خوب ابدی (1946)، در مکانی خلوت (1950)
فیلم های مطرح: سی یرای مرتفع (1940)، داشتن و نداشتن (1944)، گنج های سی یرا مادره (1948)، قایق آفریکن کویین (1951)
9 – گری کوپر
1961-1901
گری کوپر از سینمای صامت در مقام یک ستاره شروع کرد و در دهه های 30 و 40 و 50 این مقام را حفظ کرد. در پشت چهره و کاراکتر موقر او نوعی بازیگوشی کودکانه احساس میشد. در صدا و حرکاتش خامی موج میزد اما همه اینها مانع نشد که او در مقام قهرمان نمونه آمریکایی محبوبیت خارق العاده ای نیابد. تا آنجا که طعنه ادبی رومن گاری به افسانه از رنگ و رو رفته آمریکا، نام خداحافظ گری کوپر را بر خود گرفت. از چهره کوپر نوعی سلامت روان نیرومندی و حس نیت تراوش میکرد اما در دهه 50 به شکل متناقضی در بهترین فیلم هایش نوعی نااستواری و اضطراب را به نمایش گذاشت که نشانه ای از کمال دیررس بازیگری او بود.
بهترین فیلم ها: گروهبان یورک (1940)، ماجرای نیمروز (1952)، عشق در بعدازظهر (1957)، مردی از غرب (1958)
فیلم های مطرح: آقای دیدز به شهر میرود (1936)، زنگ ها برای که به صدا درمیآیند (1943)، سرچشمه (1949)
10- هنری فاندا
1982-1905
یکی دیگر از بلندقامتانی که در دهه 30 در سینمای آمریکا درخشیدند (گرانت، استوارت، کوپر و جان وین نیز همگی از قدی بالای 185 برخوردار بودند) در چره او نوعی رمانتیسیم ویکتوریایی موج میزد اما به سرعت نشان داد که در عرصه کمدی نیزی بازیگر مطرحی است. فاندا از 1935 بازیگری را آغاز کرد و در سال 1981 در آخرین فیلمش یعنی برکه طلایی ظاهر شد. 46 سال بازی و جالب آنکه برای آخرین فیلمش بالاخره برنده اسکار شد. در این میان از اواخر دهه 40 تا نیمه دهه 50 به شوق بازی در تئاتر سینما را به طور موقت ترک کرد. او یکی از شمایل های وقار عمیق مردانه در سینماست.
بهترین فیلم ها: خوشه های خشم (1940)، لیدی ایو (1941)، کلمنتاین عزیزم (1946)، 12 مرد خشمگین (1958)
فیلم های مطرح: تنها یک بار زندگی میکنی (1937)، آقای لینکلن جوان (1939)، مرد عوضی (1957)، روزی روزگاری در غرب (1969)
فهرست دوم 10 بازیگر بزرگ دیگر
11 – مارچلو ماسترویانی 12 – جان وین 13 – گریگوری پک 14 – اسپنسر تریسی 15 – ژان گابن 16 – برت لنکستر 17 – الک گینس 18 – جیمز دین 19 – تام هنکس 20 – دانیل دی لوییس
منبع: 7sobh.com