وقتی یک آگهی زندگی عباس غزالی را تغییر داد

 عباس غزالی این روزها در سریال «حانیه» ایفای نقش می کند. او در این سریال ایفاگر نقش سعید اسحاقی است، نقشی که به نظر خودش از کلیشه ها به دور است و به او این امکان را داده تا در سریالی بازی کند که روایتگر اتفاقات متفاوتی از سال 57 می باشد.

با غزالی در مورد دوران کودکی اش، ورود به عرصه بازیگری، سریال حانیه که در ایام دهه فجر پخش شد و ایفای نقشش در فیلم سینمایی «اعترافات ذهن خطرناک من» گفتگو کردیم. با ما همراه شوید.

در دوران جوانی ام بین بازیگری و ورزش سر دو راهی قرار گرفتم اما بازیگری را انتخاب کردم. ورزش هم برای هر بازیگری لازم است چون سلامت همیشه مهم بوده و در کنار بازیگری، ورزش هم انجام می دهم اما اینکه چه شغلی را انتخاب می کردم؟ من به شدت به نجاری علاقه دارم و احساس می کنم اگر بازیگر نمی شدم و حیطه هنری را در نظر نگیریم، نجار می شدم. من عاشق چوب هستم، از چوب حس می گیم، میزی می سازم، طاقچه ای درست می کنم و ...

سریال «حانیه» و ایفای نقش ستوان اسحاقی 

 در سریال «حانیه» نقش سعید اسحاقی را بازی کردم؛ کاراکتری که به لحاظ شخصیت پردازی بسیار ممتاز و متفاوت بود. همیشه از بازی در سریال های مناسبتی فرار می کنم چرا که بر این باورم اگر در این سبک کارها با تیم خوبی کار نکنید و به دلیل شتابزدگی هایی که در این سبک وجود دارد کارتان نمی تواند نظر مخاطبان را به خود جلب کند اما در «حانیه» موضوع تا حد زیادی متفاوت بود، با وجود اینکه قصه این کار به سال 1357 و اتفاقاتی که در آ« دوران رخ داد مربوط می شد اما ماشاهد یک قصه متفاوت و جذاب بودیم.

بعد از «وضعیت سفید» دویست فیلمنامه را رد کردم
بعد از سریال «وضعیت سفید»، بیش از دویست فیلمنامه به دستم رسید که همگی از من نقش بهروز «وضعیت سفید» را می خواستند اما من می دانستم با انتخاب هر یک از این نقش ها، به نوعی پایان عمر بازیگری عباس غزالی را رقم می زنم چرا که کلیشه، بزرگترین آفت برای یک بازیگر به شمار می رود، به همین خاطر سعی کردم تا با صبر و هوشیاری به سراغ کاری بروم که متفاوت از نقش «بهروز» باشد. خوشبختانه در نهایت این اتفاق با سریال «مادرانه» رخ داد و در آن کار من ایفاگر نقش متفاوتی بودم، به گونه ای که هیچ کس این نقش را با «بهروز» مقایسه نکرد.  

 اعترافات ذهن خطرناک من
«اعترافات ذهن خطرناک من» که در جشنواره فجر امسال به نمایش درآمد، اولین تجربه من در سینما محسوب می شود و به همین خاطر وسواس زیادی در انتخاب آن داشتم. طی سال های اخیر پیشنهادهای زیادی به من در حوزه سینما می شد اما هیچ یک از این پیشنهادها برای بازی ترغیبم نمی کرد چرا که دوست داشتم اولین حضور در این رسانه با یک نقش خوب و اثرگذار باشد.

وقتی «هومن سیدی» پیشنهاد بازی در این فیلم را به من داد بعد از خواندن فیلمنامه واقعا تحت تاثیر قرار گرفتم و حس کردم این اثر می تواند بهترین بهانه برای ورود من به دنیای سینما باشد. بزگترین ویژگی این فیلم در فیلمنامه خوب آن بود، قصه ای که هومن در این اثر به سراغش رفت یک کار بکر و کم نظیر بود و به نوعی ادامه دهنده فیلم های قبلی او بود.

هومن علاوه بر اینکه بازیگر خوبی است یک کارگردان توانا هم محسوب می شود. پیش از این فیلم، با او تجربه چند کار را داشتم و به عنوان همبازی در کنار هم قرار گرفتیم. به همین جهت خاطرات خوبی را از او در ذهن داشتم اما وقتی در این فیلم به عنوان بازیگر کنارش بودم واقعا تحت تاثیر کارگردانی اش قرار گرفتم، چون نشان داد درست به اندازه جلوی دوربین در پشت دوربین هم مسلط است. 

  کلا از قیاس کردن چندان خوشم نمی آید، اینکه بگویم در دوره ما فلان اتفاق می افتاد اما الان دیگ این اتفاق نمی افتد، چون بر این باورم که هر دوره ای اقتضای شرایط خودش را دارد اما خب، این موضوع را نمی توان نادیده گرفت که بچه های نسل ما، شرایط خاص خودشان را داشتند و به نوعی، روی پای خودشان می ایستادند.

البته این قضیه در مورد همه صدق نمی کرد و عده ای هم در ناز و نعمت زندگی می کردند اما خب در مورد من تا حد زیادی صحت داشت، من از دوران کودکی دوست داشتم روی پاهای خودم بایستم، به همین خاطر تمام سعی من بر این بود که بدون تکیه به پدر و مادرم در مسیر زندگی ام پیشرفت کنم و خوشبختانه توانستم تا حد زیادی این مهم را برآورده کنم.

دوران کودکی پر از شیطنت
بچه هایی که در دوره ما زندگی می کردنداین شانس را داشتند که در چهار دیواری آپارتمان محبوس نباشند و با دوستان شان مدام بازی کنند. در آن دوران کودکی، انصافا حسابی شیطون بودم، به قدری که اطرافیانم از دست من به ستوه می آمدند. یادم است مدام با وسایل خانه بازی می کردم و به خاطر من، هیچ یک از لوازم تزیینی خانه ما سالم نبود.

شاید برای بعضی ها عجیب به نظر برسد اما به نظر من این بازی های زمینه رشد خلاقیت را در افراد فراهم می کرد چون بازی های کامپیوتری این امکان را به شما نمی دهد که از قوه تخیل تان بهره ببرید، به همین خاطر بیشتر یک مصرف کننده تربیت می شوید تا خالق.  

 در خانواده مذهبی بزرگ شدم
من در یک خانواده مذهبی بزرگ شدم، به همین خاطر، روحم با باورهای مذهبی گره خورده است، شاید بخشی از این موضوع به این خاطر باشد که من نظر کرده حضرت عباس (ع) هستم و مادرم به خاطر برطرف شدن مشکلی که در بدو تولد داشتم، نامم را عباس گذاشت.

شاید برای بعضی ها تکراری به نظر برسد اما هر وقت که حرف اسمم به میان می آید، نمی توانم این مسئله را بیان نکنم. شاید برای بعضی ها لوث به نظر برسد اما من فکر می کنم اسم هر فردی به نوعی راه را برای ادامه زندگی آن فرد فراهم می کند، بی شک به همین خاطر هم بود که پیامبر اکرم (ص) ما تا این حد به انتخاب اسم نیکو برای فرزندان سفارش کرد.

زندگی ام با یک آگهی تغییر کرد
من کلاس اول راهنمایی بودم که یک آگهی دیدم و این آگهی سیر زندگی من را به طور کامل تغییر داد. آگهی برای بازیگری بود برای یک قسمت از تئاتر، رفتم و شرکت کردم که از بین 150 نفر ابتدایی 30 نفر انتخاب شدند و من یکی از آنها بودم. رفته رفته این شمار کمتر شد و به 10 نفر رسید که من هم جزو آنها بودم. بالاخره رفتیم و تئاتر را اجرا کردیم و من در این زمینه جایزه استانی گرفتم. در همان جشنواره استانی، یکی از داوران به من گفت هنرپیشه موفقی می شوی!

اخبار فرهنگی - خانواده سبز/برترین ها

ویدیو مرتبط :
تقلید صدای عباس غزالی توسط یونس غزالی

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

آغاز زندگی مشترک «عباس غزالی» و همسرش از حرم امام رضا(ع)

 

عباس غزالی بازیگر سریال حانیه گفت: در این سالها پیشنهاد حضور در سریال‌های مناسبتی بسیاری داشتم، اما با احترامی که برای تمامی سازندگان این دست آثار قائلم حضور در آنها را نپذیرفتم. آنهم به این دلیل که به خاطر مناسبت به خصوصی که همه آنها در آن قرار گرفته بودند، نقش من خیلی کلیشه‌ای درمی‌آمد و دچار شعارزدگی می‌شد و ارزش اصلی‌اش را از دست می‌داد.

وی ادامه داد: یکی از دلایلی که باعث شد در این سریال حضور داشته باشم، شخصیت سعید اسحاقی بود که تا به حال چیزی شبیه او را در کارهایم بازی نکرده بودم و جای خالی یک نقش صرفا مثبت در کارنامه کاریم حس می‌شد.

این بازیگر در‌باره فضایی که این سریال مناسبتی به تصویر می‌کشید بیان داشت: به هر حال من در آن مقطع زمانی به دنیا نیامده بودم و با آن فضا آشنایی چندانی نداشتم. برای من به عنوان بازیگر بسیار جذاب است که خود را در دل تاریخ بگنجانم و باید بگویم ایفای این نقش در اصل برای من رنگ خاص خودش را داشت.

وی در ادامه اظهار داشت: سال گذشته جلال تهرانی اشکذری کارگردان حانیه برای ساخت فیلم سینمایی «خانه‌ای کنار ابرها» از من دعوت به همکاری کرد، اما به دلایلی نپذیرفتم و بعد از مدتی برای حضور در سریال حانیه از من دعوت به همکاری کردند. از این همکاری بسیار راضی هستم چراکه ایشان جوان بسیار با استعداد و نویسنده خوبی است.

بازیگر سریال «وضعیت سفید» افزود: اینکه کارگردانی فضای مناسبتی را در دل یک قصه طوری روایت کند که مردم هم با آن ارتباط برقرار کنند،کار ساده‌ای نیست. مردم ما دوست دارند قصه بشنوند و یک سریال قصه گو را نیز در همین راستا دوست دارند. با اینکه همه مردم ایران با احوالات آن روزهای انقلاب به خوبی آشنا هستیم، اما می‌بایست قصه‌ای که در دل این اتفاقات طراحی شده طوری باشد که مردم هم با آن ارتباط خوبی برقرار کنند که خوشبختانه اشکذری از عهده چنین موضوعی به خوبی برآمد.

وی درباره تصویربرداری مجموعه تلویزیونی «حانیه» در شهر یزد نیز افزود: درباره آن دوره از تاریخ این شهر تحقیق و مطالعه کردم که برای قرار گرفتن جلوی دوربین آمادگی لازم را داشته باشم. حتی من در این سریال مقابل بازیگرانی که اصالتا یزدی بودند نیز حاضر شدم و با آنها سکانس‌های مشترک داشتم. علاوه بر تمام اینها شهر یزد و قدمت و آثار باستانی آن برایم بسیار جالب بود و به محض اینکه زمان استراحتمان می‌رسید، من به سرعت در کوچه و پس کوچه‌های این شهر زیبا مشغول دیدن و عکس گرفتن می‌شدم و به تاریخ و قدمت چند هزار ساله‌مان می‌بالیدم و متاسف می‌شدم از این بابت که برخی از آنها روز به روز خراب‌تر می‌شود و مسئولی برای حفاظت بهتر و بیشتر از آنها نیست.

بازیگر سریال «مادرانه» در مورد حضور دوربین کارگردانان در شهرهایی غیر از تهران و تاثیرگذاری‌اش در ذهن مردم گفت: فکر می‌کنم نشان دادن شهرهایی غیر ازتهران به این خاطر که ذائقه‌هایی که یکنواخت شده را تغییر خواهد داد، تاثیر خاص خود را دارد. نشان دادن تصاویر غیر شهری (تهران) از لحاظ بصری تنوعی به دید مخاطب می‌دهد.

 

امیدوارم ساخت «حانیه» به نوعی بنیان‌گذاری این سبک در سریال‌سازی باشد و خیلی‌ها نگویند که این کار ریسک است و از آن به عنوان یک اتفاق خوب یاد کنند. برخی ها هم می‌گفتند حضور بازیگران بومی در کنار شما باعث خواهد شد تا مخاطبین این سریال را پس بزنند و با آن ارتباط برقرار نکنند،اما خداراشکر با قصه و کارگردانی درستی که در گروه وجود داشت این اتفاق نیفتاد.

بازیگر سریال «رستگاران» درباره انتخاب نقش‌هایش تا به امروز گفت: در زمینه انتخاب نقش‌هایم با پرویز پرستویی عزیز مشورت می‌کنم، اما ای کاش هر بازیگری برای خود یک مشاور داشت. در اغلب کشورهای دنیا مشاور با نام مدیر برنامه شناخته می‌شود و هنرمندان برای بهتر انجام دادن کارهای خود از حضور چنین افرادی بهره می‌برند،اما در ایران کارهایی که یک مدیر برنامه انجام می‌دهد در اصل آن چیزی نیست که در همه جای دنیا مرسوم است، در هر حال به همه این افراد احترام می‌گذارم.

غزالی ادامه داد: همیشه در انتخاب‌هایم نگاه ویژه‌ای به مخاطبانم داشته‌ام چراکه حضور آنها به من این مسئولیت را می‌دهد که باعث می‌شود با دقت بیشتری نقش‌هایم را انتخاب کنم و به این دلیل که ارزش این موقعیت را می‌دانم و به سختی به چنین جایگاهی رسیده‌ام، پس بی گدار به آب نمی‌زنم و وسوسه نمی‌شوم و احترام متقابلی که مخاطبانم برای من قائلند را همیشه حفظ خواهم کرد.

 

 
این بازیگر بیان داشت: معتقدم اگر مخاطب مرا نبیند، پس به خودی خود هیچ معنایی نخواهم داشت و به همین دلیل همیشه مخاطبینم در جایگاه بالاتری برایم قرار دارند.در همین راستا همیشه دوست داشتم تا نقش‌های متفاوتی را بازی کنم و این نقش‌ها چیزی به من اضافه کند و باعث پیشرفتم شود.

وی دراین باره افزود: خدا را ازین بابت شاکرم که بعد از سالها نتیجه صبرم را گرفتم. بعد از حضورم در سریال «وضعیت سفید» سیل پیشنهادهایی شبیه نقش بهروز به من سرازیر شد، اما به این دلیل که اصلا نمی‌خواستم در آن نوع نقش کلیشه شوم، هیچ کدام از آن پیشنهادها را نپذیرفتم و وسوسه پیشنهادهای مختلف و پول و قراردادهای بسیار بالا نشدم. در آن شرایط وضعیت روحی خوبی هم نداشتم و سعی کردم با مطالعه در زندگی بزرگان هنر خود را آرام کنم. همچنین مشاوره با استادم پرویز پرستویی -که در اینجا می‌گویم افتخار این را دارم که ایشان تلفن مرا پاسخ می‌دهند- نیز در آن شرایط کمک بسیاری به من کرد.

بازیگر فیلم «اعترافات ذهن خطرناک من» گفت: سالها منتظر نقش و کار خوبی در سینما بودم و همیشه از خداوند می‌خواستم که اولین حضورم در سینما آبرومندانه باشد. خداراشکر ورودم به سینما با این فیلم شکل گرفت و الان هم از انتخابم راضی هستم و بابت حضورم در این اثر و کاندیدا شدنم نمره قبولی به خود می‌دهم.

وی با اشاره به حضورش در این فیلم گفت: در این فیلم نقش صحت را در کنار افرادی چون سیامک صفری، نگار جواهریان، بابک حمیدیان و ... بازی کردم. در کل فیلم‌نامه محکمی در اختیارمان قرار گرفته بود و فارغ از هرگونه سلیقه و اظهار نظر باید بگویم ژانر این فیلم، در سینمای ما به عبارتی جدید و نو بود و شاید هم جای خالی‌اش حس می‌شد.

غزالی از همکاری‌اش با هومن سیدی در این فیلم نیز عنوان کرد: ما حدود شش سال پیش در یک تله فیلم همبازی شدیم و بعد از آن متاسفانه به دلیل حضورم در سریال وضعیت سفید نتوانستم در فیلم اول سیدی )آفریقا) حضور داشته باشم. او در فیلم‌سازی هم مثل بازیگری‌اش موفق است و کارگردانی را به خوبی می‌شناسد و روی آن اشراف و لحن خاص خود را دارد.

این بازیگر افزود: امسال از نظر شخصی و کاری برایم سال درخشانی بود. برای سال تحویل به طرز عجیب و باور نکردنی بلیط سفرم به مشهد فراهم شد و به همین خاطر هم همانجا به دلم افتاد که در سال جدید اتفاق‌های خوبی پیش رویم هست. اولین فیلم سینمایی و کاندیدا شدنم و سریال «حانیه» و هم چنین آغاز زندگی مشترکم در روز بخصوصی که در حرم امام رضا(ع) صورت گرفت.

 
وی در پایان با اشاره به حضورش در فیلم جدیدش بیان داشت: فیلمی به عنوان «دلبری» را به کارگردانی جلال دهقانی اشکذری بازی کردم که متاسفانه به جشنواره امسال نرسید. این فیلم هم اثر خوب و قابل قبولی است که نقش من هم در آن بسیار متفاوت است. فضای ارزشی و بسیار متفاوتی دارد که من در آن نقش فرزند شهید را در کنار هنگامه قاضیانی بازی کردم.
اخبار فرهنگی - فارس