هیچ ترانه سرایی نمی تواند هم با خواجه امیری همکاری کند و هم با چاوشی و عسکری!

علی بحرینی در گفت و گو با سایت موسیقی ما:

از سال 79 با قرار گرفتن چند ترانه اش در سه آلبوم رسماً به جمع ترانه سراها اضافه شد و سپس با خواننده هایی مثل سعید شهروز، بابک جهانبخش، بهنام صفوی، هومن سزاوار، رامین بی باک و .... همکاری کرد اما مهم ترین اتفاقات در عرصه ترانه برای او در دو، سه سال اخیر رخ داده است. همکاری های او با احسان خواجه امیری، محسن چاوشی، حمید عسکری، شهرام شکوهی و.... سرودن قطعه «جز تو» برای محمد علیزاده ، حضور موثر در آلبوم «رمانتیک» و... ماحصل دوران اخیر فعالیت بحرینی به عنوان ترانه سراست. در هفته های آتی ترانه های او را در آلبوم های مهدی یغمایی، مرتضی پاشایی و.... نیز خواهیم شنید و به این ترتیب می توان گفت شاید کمتر ترانه سرایی توانسته باشد به اندازه علی بحرینی با خواننده های سرشناس همکاری کند. گرچه ترانه هایش در آلبوم های چاوشی، شکوهی، جهانبخش، علیزاده و خواجه امیری مورد توجه قرار گرفت اما خودش به شدت اعتقاد دارد که در آینده اتفاقات مهم تری برای آثارش به وجود می آید. با او که معتقد است مطرح شدن ترانه ها مهم تر از شهرت ترانه سراهاست گفت و گو کرده ایم.

با گذشت 5 ماه از سال 91 فقط یک ترانه از تو منتشر شده (قطعه «دوباره» در آلبوم «من و بارون» بابک جهانبخش).آیا کم کار شده ای؟
تازه قطعه«دوباره» هم مربوط به شش سال پیش است و فقط تنظیمش عوض شده! اما من از همیشه پرکار تر هستم. متاسفانه در موسیقی ما، بین تولید آهنگ ها و انتشار آنها هیچ تناسب زمانی وجود ندارد. یک قطعه تولید می شود اما حتی نمی توان حدس زد که در چه محدوده زمانی منتشر می شود. تا چند سال پیش زمانبر بودن پروسه گرفتن مجوز از ارشاد تنها دلیل نامعلوم بودن تاریخ انتشار آلبوم ها بود اما الان وضعیت آلبوم هم در ارشاد منظم تر شده و تهیه کننده ها بیش از اندازه دست دست می کنند. به نظر من این تاخیرها به تمام عوامل آلبوم ها لطمه می زند و البته ضربه ای که به ترانه سراها می خورد از همه بیشتر است.

چرا؟
چون تمام ترانه ها در صف مجوز و انتشار رسمی قرار نمی گیرند و احتمال دارد پروسه انتشار آنقدر طولانی شود که مضمون یا حتی کلمات یک ترانه توسط یک ترانه سرای دیگر به کار گرفته شود و خارج از صف به صورت کلیپ یا قطعه اینترنتی منتشر شود. من سه سال پیش ترانه ای برای حسین توکلی نوشتم با این مطلع: «صداتو صاف کن، محکم بگو، بگو دوسم داری». در شرایطی که روی «صاف کردن صدا» به عنوان یک برگ برنده در عبارت های این ترانه حساب می کردم، چند هفته پیش مصرع «با تو که حرف می زنم، صدامو صاف می کنم» را در ترانه دوست دیگری شنیدم که تازه دو خواننده با دو ملودی متفاوت آنرا خوانده اند و هر دو هم کلیپ دارند! به این ترتیب کار من سوخت. تابستان سال 89 ترانه «هراسون»را با بیت «هراسون بودم از روز جدایی، آخرم اومد، من از هرچی بدم اومد، سرم اومد» را به خواننده دیگری دادم. چند هفته بعد محسن یگانه به سریال «قلب یخی» پیوست و بلافاصله از همین مضمون در یکی از آهنگ های این سریال استفاده کرد و آن ترانه خارج از بررسی های دفتر موسیقی روی سریال بیرون آمد و شنیده شد. نتیجه اش این شد که من ترانه ام را پس بگیرم چون سوژه اش تکراری بود و محکوم می شدم به دزدی از محسن یگانه! در صورتی که حقیقت چیز دیگری بود.

یعنی می خواهی بگویی حقیقت این بود که سروش دادخواه یا محسن یگانه سوژه ترانه های تو را دزدیدند؟
نه، به هیچ عنوان. هیچ سوژه ای در دنیا اختصاصی نیست. مضمون ها در اطراف ما پنهان هستند و ما باید آنها را کشف کنیم. مشکل اینجاست که چرا بستر ها شرایط یکسان ندارند و چرا کسی مثل من که همیشه در چارچوب کار کرده باید از دیگران عقب بیفتد.ای کاش شرایط موسیقی به گونه ای بود که به صورت برابر با هم رقابت می کردیم. گاهی اوقات حسودی می کنم به کسانی که خودشان کارهایشان را ممیزی می کنند و ترانه ای که چند هفته پیش توسط آنها سروده شده، امروز منتشر شده. در صورتی که در مورد من هرگز این اتفاق رخ نداده و کمترین فاصله زمانی بین آماده شدن ترانه ام تا انتشار آن هفت، هشت ماه بوده است! گاهی این فاصله آنقدر طولانی است که وقتی کاری از من منتشر می شود خودم هم یادم رفته حرفم در آن چه بوده است! عین این است که سایت شما مجبور باشد یک خبر اختصاصی را بعد از دو ماه منتشر کند و ببینید تمام سایت های دیگر در مورد آن خبر توضیح داده اند اما شما هنوز اجازه پرداختن به آنرا ندارید!

مثل اینکه از حضور در موسیقی مجاز ناراضی هستی.
اتفاقا بسیار راضی هستم. هر توفیقی به دست آورده ام هم در چارچوب مجاز بوده است. من هفده سال سردبیر نشریات مختلف بودم. همیشه به خطوط قرمز نزدیک شدم اما هرگز از آنها عبور نکردم به همین دلیل با وجود حساسیتی که روی مطبوعات وجود دارد، هرگز برای خودم و نشریاتی که سردبیرشان بودم مشکلی پیش نیامد. در ترانه هم همین طور فکر و عمل می کنم. شاید امروز رنجیده شوم و در ظاهر از دیگران عقب بیفتم اما برنده نهایی من هستم که به قوانین احترام می گذارم.بالاخره آدم هایی هستند که عملکرد امثال من را ببینند.متاسفم که بگویم ممنوع الفعالیت شدن برای بسیاری از ترانه سراها به فضیلت تبدیل شده اما برای من فقط احترام به چارچوبی که در آن تا حالا ده ها میلیون تومان دستمزد گرفته ام و امرار معاشم را مدیونش هستم ، فضیلت است و بس.دوازده سال است در کار ترانه دارای تعادل هستم و این تعادل حالا که روزنامه نگاری نمی کنم بیشتر هم شده است. من از تبدار بودن خوشم نمی آید. همیشه به آهسته و پیوسته رفتن اعتقاد دارم. به همین دلیل برای همکاری با خواننده های غیر مجاز و کلیپ دار همیشه جوابم منفی بوده است.

با بسیاری از خواننده های مطرح همکاری کرده ای و از طرفی چند خواننده هم با اجرای ترانه های تو مطرح یا مطرح تر شده اند. اگر بخواهی شاخص ترین کار هایی که تا حالا از تو منتشر شده اند را نام ببری به کدام کارها اشاره می کنی؟
به این سوال باید از دو جهت جواب داد:اول از این جهت که کدام کارها برای من شاخص بوده اند و دوم از این جهت که کدام کارها برای مخاطب شاخص شده اند. مثلا در آلبوم «یه خاطره از فردا»، خودم قطعه «خودت خواستی» را دوست دارم اما مردم از «کاش عاشقت نمی شدم» بیشتر خوششان آمد. یا در آلبوم «مدارا» من روی «دلم خونه» مدعی هستم اما اقبال عمومی به «من و تو» یا «دل دیوونه» بیشتر بود.

در کدام قطعه ، هم خودت و هم مردم به یک اندازه راضی بوده ای؟
بدون تردید با «جز تو» این اتفاق به صورت کامل افتاد.«جز تو» حدود چهار سال است منتشر شده و هنوز هم شنیده می شود و برای خیلی ها هنوز هم حکم یک آهنگ «هیت» را دارد.

وبعد از آن؟
«غیر معمولی» با صدای محسن چاوشی بازتاب خوبی داشت البته مردم این کار را بیشتر به اسم «دوستی ساده ما» می شناسند! مجموعه کار هایم با شهرام شکوهی، احسان خواجه امیری، شهاب رمضان و حمید عسکری را هم دوست دارم. قطعه «تبریک» با صدای بهنام صفوی یا «تازگیا»ی بابک جهانبخش هم از کارهایی بود که چند سال پیش انجام دادم و هم خودم و هم مخاطب از آن راضی بودیم.

جالب اینجاست که با وجود موفقیت در این قطعات ، در آلبوم های جدید چاوشی و صفوی ترانه ای نداشتی و بر اساس اخبار در آلبوم بعدی خواجه امیری و عسکری هم کاری از تو وجود ندارد.
هر کدام از این همکاری ها به دلیلی قطع شد. بعضی مواقع من نخواستم به همکاری ادامه بدهم و در برخی موارد هم خواننده برای همکاری دوباره با من میلی نداشت یا مثل احسان که قرار شد تمام ترانه های آلبوم جدیدش را از یک نفر دیگر بگیرد با معذوریت مواجه شد. فکر نمی کنم باز کردن دلایل قطع همکاری با بعضی از خواننده ها جالب باشد اما همین قدر بگویم که ترجیح می دهم با بعضی ها همکاری نکنم چون فکر می کنند تمام تعاملشان در برخورد با ترانه سرا باید پرداخت دسنمزد به او باشد و دیگر هیچ.

همکاری با کدام خواننده شاخص، برایت شیرین تر بوده است؟
حمید عسکری. این را قبلا هم در جای دیگری گفته ام که هر زمان صدایم کند درخدمتش هستم. حمید آدمی است که ارزشش را دارد تا خودت را خرجش کنی.

برای همکاری با خواننده ها، بیشتر از خودشان پیشنهاد می گیری یا آهنگسازها یا مثلاً تهیه کننده آنها؟
ساختار تولید در موسیقی ما طوری است که بیشتر از خواننده ها پیشنهاد می گیریم اما من شاید جزو معدود ترانه سراهایی باشم که تعداد پیشنهاد هایم از جانب آهنگساز،تنظیم کننده و حتی تهیه کننده ها هم قابل توجه است. علتش هم این است که معمولاً نوشتن ترانه روی ملودی را با رعایت فضای خواننده و کاملاً بر اساس جزییات آهنگ انجام می دهم .اگر در کارنامه ام دقت کنی می بینی که اغلب خواننده های مطرحی که با آنها کار کرده ام خودشان آهنگساز کارهای مشترک ما بوده اند. مثل شکوهی، حمید، شهاب، چاوشی یا بابک جهانبخش.حتی احسان هم از من ترانه آماده نگرفت بلکه من روی ملودی هایش ترانه نوشتم. محبت تهیه کننده ها هم شامل حال من است. آنها براساس شنیده شدن بعضی از ترانه های من به خواننده هایشان پیشنهاد می کنند قطعه یا قطعاتی را از من بگیرند.

بیشترین حجم همکاری ات هم تا حالا با میلاد ترابی بوده است...
ارتباط من با میلاد فراتر از همکاری حرفه ای است.پنج سال است کنار هم هستیم و روی یکدیگر تاثیر گذاشته ایم.تا حالا فقط کارهایی که برای علیزاده، عسکری، شکوهی و چند نفر دیگر انجام دادیم منتشر شده و اغلب کارهایمان را هنوز نشنیده اید. ما حتی وقتی با دیگران همکاری می کنیم هم روی یکدیگر تاثیر داریم.میلاد در «غیر معمولی» نه آهنگساز بود و نه تنظیم کننده اما من روح او را در این کار هم می بینم چون حین نوشتن این ترانه در ناخودآگاهم از تجربه بودن با او استفاده کردم. اگر با او هم حرف بزنید مشابه همین جمله ها را می گوید.من با میلاد نوع استفاده از کلمه ها روی ملودی را بیشتر از همیشه یاد گرفتم و او هم کنار من راه ادا کردن حق مطلب به کلام و «تلفیق»را بهتر یاد گرفت...یک نکته جالب بگویم: از زمانی که با میلاد جفت و جور شده ام بیشترین حجم همکاری را با آهنگسازها و تنظیم کننده هایی که می خواهند خواننده شوند داشته ام. از شهاب رمضان و رضا محمد زاده بگیر تا میلاد اکبری و پوریا حیدری. علتش این است که روی فراز و فرود و«دندانه»های ملودی تسلط بیشتری پیدا کرده ام.

گویا میلادترابی هم یک آلبوم را خودش خوانده است.
بله. آلبوم میلاد آماده شده و مجوز هم گرفته. اسم آلبوم را گذاشته ایم«ضربدر 2» .یازده قطعه دارد. تمام ترانه ها را من نوشته ام و تمام آهنگ ها را خودش ساخته و تنظیم کرده. فکر می کنم آلبوم اوایل پاییز منشر شود. در این آلبوم یک جور دیگر هستیم. باید بشنوید.

یکی از ایرادهایی که به تو وارد می شود این است که ترانه هایت زبان خاصی ندارد.یعنی امضای مشخصی پای آن احساس نمی شود که مثلا اگر چندترانه را بشنویم بتوانیم حدس بزنیم کدام هایشان را علی بحرینی سروده است.
دقیقاًهمین طور است اما من این ویژگی را حسن می دانم،نه عیب!در موسیقی ما هر خواننده ای فضای خاص خودش را دارد و ترانه سرا باید با آن فضا سازگار شود.درست مثل نوازنده ای که متناسب با یک آهنگ باید برای آن ساز بزند و نه براساس سلیقه خودش! اگر روزی قرار شود مجموعه ای از کارهایم را چاپ کنم قطعاً تمام آنها یکدست خواهند بود و به قول شما امضا خواهند داشت اما الان تابع فضای خواننده ها و طرفداران آنها هستم. به همین خاطر در کمتر از شش ماه هم برای احسان کار نوشتم، هم برای چاوشی و هم برای عسکری! از همین امروز تا بیست سال دیگر اگر کسی توانست با هر سه این خواننده ها همکاری کند به او جایزه می دهم!

ماجرای قطعه «غم هامون» که از تلویزیون پخش شد و در اینترنت هم مورد استقبال قرار گرفت چه بود؟
می خواستم به بهترین فیلم،بهترین کارگردان و بهترین هنرپیشه زندگی ام ادای دین کنم. در این ماجرا هیچ آهنگسازی بیشتر از پوریا با من دنیای مشترک نداشت. همزمان ترانه و آهنگ را پیش بردیم. یک ساعت هم طول نکشید که ملودی آماده شد و پوریا تنظیم را شروع کرد. دو هفته به او اصرار کردم که خودش «غم هامون» را بخواند و بالاخره مجاب شد. ترانه به قول صدا و سیمایی ها «زهر» داشت. تنظیم هم متفاوت بود اما من از همان اول می دانستم کاری که به نیت خسرو شکیبایی تولید شود مثل خودش عاقبت به خیر می شود و همین طور هم شد. در سالروز آسمانی شدن شکیبایی، هم رادیو هفت و هم برنامه راه شب «غم هامون» را پخش کردند.این روزها برای آلبوم پوریا ترانه می نویسم. سعی کرده ام کار هایش شبیه هیچ کسی نشود. روی همکاری با میلاد اکبری هم به شدت حساب کرده ام و به نظرم می تواند یکی از بهترین های سال های اخیر باشد.از نوروز امسال احساسی ترین ترانه هایم را برای او نوشته ام.

جدید ترین آلبوم هایی که با ترانه های تو منتشر می شوند کدام ها هستند؟
«یه دنیا حرف» با صدای مهدی یغمایی.بعد از آن هم «حساسیت» با صدای ایمان قیاسی.در آلبوم های مرتضی پاشایی، میلاد کیانی، رضا رویگری، پیام مقامی و... هم ترانه دارم. در این آلبوم ها چند ترانه «اسلو» دارم که به نظر خودم هیچ ربطی به ترانه های قبلی ام ندارد. دوست دارم درباره آلبوم مهدی یغمایی صرف نظر از همکاری ام با او چند جمله حرف بزنم.

می شنویم!
یغمایی یکی از پنج ، شش خواننده مقبول پاپ بعد از انقلاب است ولی با آن چهار ، پنج خواننده دیگر دو فرق اساسی دارد! اول اینکه حتی به اندازه یک آدم نرمال هم حسود و مغرور نیست و دوم اینکه می داند باید صدای خوبش را با خواندن چه آهنگ هایی به گوش مخاطبش برساند.یک هفته پیش آلبومش را در استودیو گوش دادم. با 14سال تجربه حضورم در موسیقی می گویم که به نظر من فوق العاده است و شاید بعد از «غریبه» فریدون آسرایی هشت سال است آلبومی که تا این اندازه بتواند برای جلب نظر عوام و خواص پتانسیل داشته باشد را نشنیده بودم. به نظر من این آلبوم می تواند الگویی باشد برای تمام خواننده هایی که توانایی هایشان را گرفتار وسواس و احتیاط های کشنده کرده اند.اگر با یغمایی در این آلبوم همکاری نکرده بودم، بیشتر از این از آن تعریف می کردم!

آخرین آلبوم خوبی که شنیدی کدام بود؟
چقدر خوب شد این سوال را پرسیدی. من اگر در مطبوعات می ماندم در این یک سال برای دو آلبوم سنگ تمام می گذاشتم. یکی آلبوم «دوباره» مسعود امامی که همه چیزش بالاتر از استاندارد های موسیقی امروز ما بود و حقش را به صورت تمام و کمال نگرفت و دیگری آلبوم «من و تو»مانی رهنما که سه قطعه درخشان و سه، چهار قطعه خوب داشت و متاسفانه آن هم به حقش نرسید. این دو آلبوم باید فراگیر می شدند. به نظر من مسعود امامی با این صدا و این آلبوم تا الان باید بیست سانس کنسرت برگزار کرده باشد اما افسوس که انگار مخاطب دچار تنبلی شده و فقط به دنبال موسیقی «فست فودی»است.

جز آلبوم مهدی یغمایی فکر می کنی کدام آلبوم ها در سال 91 موفق شوند؟
در جریان همه تولیدات نیستم اما تا آنجایی که کارها را شنیده ام می توانم برای آلبوم های محمد چناری، حسین توکلی، مرتضی پاشایی،پ یام مقامی و میلاد کیانی سرنوشت خوبی پیش بینی کنم. رضا محمد زاده هم خواننده ای است که می تواند پدیده امسال باشد. در مورد آلبوم های میلاد ترابی، میلاد اکبری و پوریا حیدری هم بهتر است چیزی نگویم چون هوای رفقایم را همیشه متعصبانه دارم! راستی برای پنج،شش خواننده هم به صورت فول آلبوم ترانه نوشته ام که در میان آنها روی موفقیت حامد کولیوند، حسام معصوم و میعاد حاتم نیا بیشتر حساب می کنم. یک صدای خوب دیگر هم شنیده ام از رضا اسدی که اگر آلبومش را با تمرکز جمع کند می تواند یک خواننده محبوب باشد و ظرفیت های فراوانی دارد.

حالا که فقط در عرصه مجاز فعالیت می کنی، پس چرا با صدا و سیما همکاری نداری و مثلا برای تیتراژها ترانه نمی نویسی؟
80 درصد تیتراژها را آقای کاکایی می نویسد و فکر می کنم برای 20 درصد باقی مانده هم دیگران لایق تر از من باشند!
منبع :موسیقی ما

ترانه " احسان خواجه امیری " برای تیم ملی غیر قانونی اعلام شد +عکس

 اخبار ورزشی - ترانه " احسان خواجه امیری " برای تیم ملی غیر قانونی اعلام شد +عکس

هر موسیقی که تولید می شود باید در شورای کارشناسی مورد تایید قرار گیرد. ما به عنوان بدنه دولت هیچ نظارت و نقشی در تولید این اثر نداشتیم، از این رو به چنین رفتارهایی برای تولید یک کار ملی معترضیم.

 این مقام مسوول همچنین گفت: تولید یک اثر در سطح ملی باید وجد، شور و نشاط در مخاطب ایجاد کند. آرم های صوتی و سرودهای ملی معمولا دارای وی‍ژگی های خاصی ازجمله ایجاد شور و هیجان و نشاط هستند و باعث برانگیختن غرور ملی می شوند، به نظرم این سرود در حد و عظمت و شان تیم ملی فوتبال کشور نیست.

و این هم حرف آخر: اثر تولید شده‌ای که مجوز رسمی نگرفته باشد از نظر ارشاد غیر قانونی است. به نظر من افرادی همچون محمدرضا صادقی ، نیما مسیحا ، ماریو تقدسی و رشید وطن دوست برای خوانندگی این اثر مناسب‌تر بودند.

اخبار ورزشی - بانک ورزش