نیكی كریمی : بین تهران و لندن زندگی می كنم

رشته اصلی من تنیس است و بازی های آن را دنبال می كنم از جمله گرانداسلم ها را ؛ اما پیگیر اخبار فوتبال هم هستم.

از بعضی جهات خیلی شبیه هم هستند. هر دو عین زندگی جریان دارند. اتفاقاتی كه در زندگی می افتد، مثل یك لیگ و بازی فوتبال است. خطاهایمان چیست، اینكه كی گل بزنیم، باخت ها و بردها و نقاط ضعف و قوت مان، موفقیت هایمان و حریف مان و... اینها خیلی شبیه زندگی روزمره و سالانه ماست. طبعاً سینما هم چون شبیه زندگی است و همین ویژگی ها را دارد.

وقتی نیكی كریمی در ابتدای برنامه هفت در بررسی و تحلیل اولین فیلم در حال اكرانش نام خبر ورزشی را به زبان آورد و گفت اخبار جام جهانی را در این روزنامه می خواندم، جرقه مصاحبه ورزشی با او در ذهن ما نقش بست و به همین بهانه و البته به دلیل اقبال مردم نسبت به این فیلم و شروع هفته دوم نمایش سوت پایان در سینماها با هم گفت وگویی ورزشی با خبر ورزشی داشت. گفت وگویی كه با سوت پایان شروع شد و به فوتبال كشید...

* بگذارید ابتدا از نام فیلم شما شروع كنیم. چرا سوت پایان؟

در زمان یك ماهه پیش تولید فیلم، بازی های جام جهانی در جریان بود. وقتی با عوامل كار صحبت می كردم، این ویژگی را در نقش اصلی گنجاندیم كه او هم مثل همه مردم تحت تأثیر فوتبال و جام جهانی است. بعداً در برنامه ریزی كار طوری جلو رفتیم كه سكانس پایانی فیلم در فیلمنامه شب فینال جام جهانی ۲۰۱۰ همزمان شود. یعنی «سوت پایان» جام جهانی با سوت پایان زندگی این فرد با هم زده می شد و این طوری اسم فیلم را هم گذاشتیم سوت پایان.

* حالا كه اسم فیلم تان را ورزشی انتخاب كرده اید، این امكان هست كه شما برای فیلم های بعدی سراغ سوژه های ورزشی بروید؟

فكر نمی كنم! دو، سه سال پیش آقای كیارستمی طرحی را با من در میان گذاشت كه بسیار زیبا بود. بچه ای كه دچار بیماری است، با یك فوتبالیست سرشناس توسط خانواده اش مواجه می شود و در جریان این برخوردها اتفاقات جالبی می افتد. من آن زمان احساس كردم اگر بخواهم وارد این فضا شوم باید اطلاعات زیادی از فوتبال داشته باشم كه ندارم! تا الان تعداد زیادی فیلم ورزشی یا مستند دیده ام كه به اطلاعاتم افزوده ؛ اما برای ساخت یك فیلم باید باز هم بیشتر اطلاعات داشته باشم.

*مستند مارادونا را دیده اید؟

بله، من در جشنواره های مختلف داخلی و خارجی بارها داور بوده ام و مستندهای زیادی دیده ام. مثلاً یك مستند هم از كانتونا دیده ام. به نظرم اگر مستندی خوب ساخته شود، حتماً ماندگار خواهد شد و بارها خودم نیز سر ذوق آمده ام تا مستندی بسازم. كسی چه می داند، شاید یك روز هم مستندی ورزشی ساختم!

*شما برای شركت در فستیوال های مختلف هنری به شهرهای مختلف دنیا می روید كه فوتبالی هم هست. آیا در جریان این سفرها به ورزشگاه هم رفته اید؟

حقیقتاً هنوز پیش نیامده ولی خیلی دوست دارم. من بین تهران و لندن زندگی می كنم. به كرات پیش آمده كه زمان بازی چلسی آرسنال در لندن بوده ام. بارها به خودم گفته ام این بازی را بروم از نزدیك ببینم ؛ اما نشده كه به ورزشگاه بروم. دوست هم داشتم به ورزشگاه بروم ولی نشده... فكر می كنم واقعاً دیدنی است. حتماً در سفر بعدی می روم.

*چند درصد سینماگران، فوتبال را دنبال می كنند؟

خیلی زیاد. رشته اصلی من تنیس است و بازی های آن را دنبال می كنم از جمله گرانداسلم ها را ؛ اما پیگیر اخبار فوتبال هم هستم. هركس در رشته ای تخصصی دارد؛ اما همه فوتبال را دوست دارند. مثلاً سال قبل سر كار آقای كمال تبریزی به نام «خیابان های آرام» در ارمنستان بودیم و می دیدم كه همه آقایان به شدت پیگیر نتایج فوتبال بودند و مدام بعد از هر صحنه فیلمبرداری از بازی ها می پرسیدند!

*بازی های ملی چطور؟ خودتان دنبال نمی كنید؟

پدرم مدال قهرمانی بوكس در سطح آسیا دارد. یعنی در كنار علاقه و تحصیل در ادبیات، همیشه حال و هوای ورزشی در منزل ما بود و نتایج فوتبال را هم دنبال می كردیم اما من شخصاً خیلی اهل فوتبال نیستم.

*اما می گویند خیلی فوتبالی هستید...

نه این طور نیست.

*حتی ملی؟

چرا، بازی هایی كه همه ملت روی آن تمركز می كنند من هم دنبال می كنم، مثل استرالیا ولی نه همه بازی ها.

* رنگ مورد علاقه؟

(با خنده) آمده اید اینجا كه این یكی را بپرسید! خب بنویسید آبی را دوست دارم.

* خارجی ها چطور؟

رئال، چلسی و آرسنال. بازی های منچستر را هم دوست دارم

*خیلی عجیب است شما در لندن زندگی می كنید و منچستریونایتد را دوست دارید. لندنی ها از این تیم متنفرند!

این قانون در مورد من صدق نمی كند. واقعاً تیم خاصی را دوست ندارم. من فقط بعضی بازی ها را دنبال می كنم ؛ مثلاً بازی های منچستر آرسنال، چلسی آرسنال یا رئال بارسلونا.

*بین چهره های ورزشی به چه كسی علاقه بیشتری دارید؟

واقعاً نمی توانم شخص خاصی را اسم ببرم. آدم های زیادی داریم كه در رشته های مختلف كارشان را به خوبی انجام می دهند و برایم قابل احترام هستند ولی اجازه بدهید اسم از كسی نبرم.

حتی فوتبال؟

به خصوص در فوتبال!

* شهاب حسینی نقش اول مرد فیلم شما بود. او چقدر به فوتبال علاقه دارد؟

از خودشان بپرسید بهتر است ولی زمان كار می دیدم كه با علاقه نتایج جام جهانی و بازی ها را دنبال می كند.

* بعضی كارشناسان معتقدند بین فوتبال و سینما وجوه مشترك زیاد است. دوربین ها، تهیه كننده و كارگردان و بازیگران شما مثل مدیرعامل، سرمربی و فوتبالیست های ما هستند. نظر شما چیست؟

از بعضی جهات خیلی شبیه هم هستند. هر دو عین زندگی جریان دارند. اتفاقاتی كه در زندگی می افتد، مثل یك لیگ و بازی فوتبال است. خطاهایمان چیست، اینكه كی گل بزنیم، باخت ها و بردها و نقاط ضعف و قوت مان، موفقیت هایمان و حریف مان و... اینها خیلی شبیه زندگی روزمره و سالانه ماست. طبعاً سینما هم چون شبیه زندگی است و همین ویژگی ها را دارد.

* استاد علی نصیریان می گفت «بعضی وقت ها نمایش تیم های اروپایی شبیه باله روسی می شود»...

البته اگر خوب بازی كنند نه مثل بعضی تیم های ما!

* بله، ایشان هم مثال از تیم های اروپایی و بارسلونا می آورد. البته مقابل شما نمی شود حرف از بارسلونا بزنیم!

(باخنده) كسی نمی تواند بگوید بارسلونا بد است. نمی شود كه!

* بعد از اكران «سوت پایان» نقاط ضعف و قوت فیلم تان را چطور دیدید؟ پس از دیدن واكنش های مردم و صحبت با آنها به چه نقطه ای رسیدید؟ فكر می كنید اینها چقدر به شما برای كار بعدی تان كمك می كند؟

تجربه لذت بخشی بود و البته بسیار سخت. برای ساخت فیلم، انرژی مضاعفی لازم داشتم ولی خوشبختانه یك گروه خوب و حرفه ای كارها را خیلی راحت كرد. الان هم پخش حرفه ای هدایت فیلم خیلی كمك كرده. در كل خدا خیلی دستم را گرفته و كمكم كرد و از این «اولین» فیلم من كه روی پرده رفت، خیلی راضی هستم. خدا را شكر.

* نیكی كریمی از این به بعد فقط به فكر كارگردانی خواهد بود؟

نه، به بازیگری هم ادامه خواهم داد. من بازیگری را دوست دارم..../ آینده نیوز

فیلم زندگی نیكی كریمی

تصویربرداری این مستند به كارگردانی پیام ایرایی به پایان رسیده و هم اكنون مستانه مهاجر در حال تدوین آن است. مازیار فلاحی هم برایش موسیقی می‌سازد.