فرهنگ و هنر
2 دقیقه پیش | تشریفات بهبود | تشریفات و خدمات مجالستشریفات بهبود | تشریفات و خدمات مجالس | برگزاری مراسم عروسی | باغ عروسی تشریفات ۵ ستاره بهبود با مدیریت بهبود اصلانی صاحب سبک در اجرای دیزاین های ژورنالی و فانتزی ، اجرا ... |
2 دقیقه پیش | خواندنی ها با برترین ها (81)در این شماره از خواندنی ها با کتاب جدید دکتر صادق زیباکلام، اثری درباره طنز در آثار صادق هدایت، تاریخ فلسفه یونان و... آشنا شوید. برترین ها - محمودرضا حائری: در این شماره ... |
مراسم سینهزنی سه سنگ؛ آغاز یک پایان
آداب و رسوم محرم در بهبهان
دستههای سینهزنی در بهبهان ورود و خروج خود را به صحن امامزاده با شور و حرارت خاصی آغاز و پایان میکنند که شیوه ورود آنها به صحن امامزاده را «کولکی» و سبک سینهزنی هنگام خروج از امامزاده را «سه سنگ» مینامند.
نکتهی حائز اهمیت در عزاداری بهبهانیها، نحوه ورود و خروج دستههای عزاداری در امامزادههاست؛ بهگونهای که به هنگام ورود به صحن امامزاده دستههای عزادار در قالب گروهها (حلقهها)ی چهار نفری کمر همدیگر را گرفته و با ریتم و آهنگی خاص که به آن “کولکی” میگویند با سردادن اشعار شورانگیزی همچون: شب قتل است که احوال ندارد زینب، همچو مرغی که پر و بال ندارد زینب یا: ای بی برادر زینب، بی یار و یاور زینب، و یا چگونه من آب روان بنوشم صدای العطش رسد به گوشم و سرودههایی از این قبیل، وارد صحن مطهر امامزاده میشوند و پس از نوحهخوانی و سینهزنی آرام و به هنگام خروج از امامزاده با زدن نوعی سینه که به آن “سه سنگ” میگویند از صحن امامزاده خارج میشوند.
طریقه سینهزنی سه سنگ نیز به این صورت است که عزاداران روی زانو مینشینند و نوحهخوان به آرامی نوحه میخواند؛ تا جایی که نوحه وی اوج میگیرد و با گفتن کلمه “علی” سینهزنان سه بار محکم و متوالی به روی سینه خود میزنند و در چندین نوبت این شیوه تکرار میشود، سپس در پایان نوحه، نوحهسرا با گفتن صلوات، از عزاداران میخواهد که امامزاده را ترک کنند.
نوحه مخصوص این سبک سینهزنی منسوب به قدیمیترین نوحهسرای بهبهان، یعنی میرزا شوقی بهبهانی است. او به درخواست اهالی محله پهلوانان بهبهان نوحه جدیدی میسراید که به سه سنگ معروف شد و مورد توجه گروههای مختلف سینهزنی در بهبهان قرار گرفت. محلات کاروانسرا، پهلوانان و حضرت شاهزاده فضل، محلههایی از بهبهان هستند که اهالی آن مشهورترین سینهزنیهای «سه سنگ» را برگزار میکنند.
نوحهخوانی به اصطلاح سه سنگ همان ریتم 4 / 3 است که با اشاره نوحخوان، سینهزنان سه بار پیاپی به سینه میکوبند. معروفترین و ماندگارترین و در عین حال بانی نوحه سه سنگ میرزا شوقی بهبهانی است. نوحههایی که بعد از حدود 130 سال، هر سال اجرا میشود. معروفترین آنها عباس علمدار – حیف از علیاکبر – حسن یا حسین است. معمولا وزن نوحههای سنگین و مجلسی در میزان 8 / 6 اجرا میشود و در این خطه 4 / 3 یعنی اگر واحد زمان را چهار بگیریم سه بار آن را به سینه میزنیم. در حالی که در 8 / 6 واحد زمان هشت است و این بسیار کند و آرام است.
مراسم سینه زنی سه سنگ در بهبهان
به نظر می رسد که سنگ مترادف وزن باشد در زبان فارسی که در زبان عامیانه سنگ گفته شده است؛ اما چرا سنگ؟ در جوامع روستایی که شیوه تولید آن عمدتا کشاورزی – دامداری است دم دستترین اسباب و لوازم هر کاری بیشک سنگ است، بخصوص در اجرای مراسم و بازیهای کودکانه انواع و اقسام بازیهاست که وسیله بازی آن سنگ است، مثل هفتسنگ چراکه پیرامون آنها چیزی بهجز سنگ دیده نمیشود.
بنابراین برای ایجاد سرگرمی ذهن خیالپرداز آدمی بهرهوری از آن را مقتصدانه و هنرمندانه بهکار میگیرد، حتی برای ساختن ابزار معیشت مثل آسیابهای دستی سنگی و ... گاه که وزنههای آهنی کمبود احساس میشود هم وزن آن سنگ بهکار میبرند و در ترازو میگذارند. بنابراین سنگ کاربردهای گوناگون دارد و یکی از اصلیترین ابزار معیشت کشاورزی است و این قاعده به شاعر هم تسری مییابد که بهجای وزن از سنگ استفاده کند تا گوش و هوش آدمهای آشنای آن به راحتی ایجاد ارتباط کنند و قابل درک باشد . چون سه بار پیاپی به سینه میزنند سه تایی (سه وزن) یا سه سنگ گویند؛ اما ساخت شعر آن همان بحرطویل است به طوری که شعر تشکیل میشود از یک مصراع بلند و یک مصراع کوتاه که مصراع کوتاه مرتب تکرار میشود.
در نوحهخوانی و سینهزنی، بخصوص نوحههای سه سنگ شوقی عباس علمدار و حیف از علیاکبر و حسن یا حسین که معروفترین آنهاست از طرف سینهزنان جواب میآید. جوابهای کوتاه از سینهزن و مصراعهای بلند را نوحهخوان میگوید که بعد از هر توقف نوحهخوان میگوید عباس علمدار و آنها چندین بار بر سینه میزنند، آن هم سه تایی که صدای سنگها (دستها بر سینهها تنها صدای صحن است). در مراسم دعای باران در بهبهان نیز بچهها با دو پاره سنگ که در دست دارند به هم میزنند و میخوانند که او را برو او بیو کهر یکاشو تشنن (ابر باران آب بیار که گوسفندها تشنه هستند) که کم کم طی فرسایش زبانی و معروف شدن برخی واژهها به "الله بر و او بیو کر یکا شو تشنن " تبدیل شده است.
نوحه به سبک بوشهری را فردی به نام ناخدا عباس ابداع کرد،او که ناخدا بود و اشعار و نوحههایش را با الهام از امواج دریا و حرکات آن میگفت. مردم همین حرکات را که در کشاندن تور ماهی از دریا تا پیچ و تاب موزن آن قبلا آشنایی داشتند استقبال کرده و به این طریق شیوه اجرایی بوشهری پدید آمده است. بنابراین باید گفت اصولا هنر و ادبیات زاده اقلیم و جغرافیا است و معمولا هر چه از آن وام گرفته میشود عمومیت پیدا میکند چون آشنای خلقیات و رفتار آنهاست و نوحهگویی سینهزنی مراسم اعتقادی عوام است و باید با فرهنگ و معیشت و کار آنها نزدیکی و سازگاری داشته باشد تا بتواند مکنوتات آنها را بروز دهد.
به همین دلیل است که شوقی پدر شعر محلی بهبهانی با شناخت زیست - اقلیم سرزمین خود بهراحتی زبان دل مردمش میشود و شیوه سه سنگ بهوسیله او ابداع میشود و مردم آن اقلیم آن را چون با محیط و طبیعت خود سازگار میدانند پاس میدارند و آیین دلداری و دلدادگی به مأوای آرمانی خود (حسین بن علی (ع) ) عاشقانهترین و پرشورترین منویات و احساسات خود را ابراز میدارند و سرمست این شیدایی میشوند و هر سال با این شیوه خانگی عشق را در سینه خود به پرواز میکشند.
نورعلی یا میرزا قنبر متخلص به شوقی و مشهور به «شوقی بهبهانی» شاعر محبوب عصر ناصری در بهبهان بوده است.
او با تغزیهخوانان و شاعران و مداحان و ذاکران همراهی میکرد تا اینکه در سال 1281 هجری قمری (1242 هجری شمسی) که فرهاد میرزا معتمدالدوله والی فارس، حکومت بهبهان را به فرزند اهل قلم و عادل خود یعنی احتشامالدوله سلطان اویس میرزا واگذار کرد، این حاکم دانشپرور پس از انجام آزمون لازم شوقی را بهعنوان دبیر خود و همکار میرزا هدایتالله شیرازی برگزید و کارهای دیوانی را به آنها سپرد و از آن پس به میرزا شوقی مشهور شد. شوقی تا سال 1298 هجری قمری (1259 هجری شمسی) به این کار مشغول بود.
منبع:isna.ir
ویدیو مرتبط :
سینه زنی جنوبی: روش سینه زنی سه سنگ بهبهان
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
آغاز مراسم تحلیف به مثابه پایان ماه عسلی شیرین
زمان عمل به وعده ها فرا می رسد
آغاز مراسم تحلیف به مثابه پایان ماه عسلی شیرین
دیپلماسی ایرانی: یکی از مهمترین پرسش های پیش روی خاورمیانه در سال جاری این است که آیا روحانی می تواند آغازگر فصل جدیدی برای ایرانیان و جهان خارج باشد یا خیر. روحانی وعده های زیادی داده است. این روحانی تحصیلکرده در غرب در فهرست معدود سیاستمداران ایرانی است که صفحه توییتر فعالی به نام او ثبت شده است. روحانی تا 4 روز دیگر به ساختمان ریاست جمهوری قدم می گذارد و از همان دقایق نخست، زمان عمل به وعده های اش یکی پس از دیگری فرا می رسد.
روحانی در شرایطی روی کار می آید که متحدان منطقه ای – اعم از سکولار و اسلام گرا - تحت فشار تحولات خاورمیانه قرار دارند و جهان بیرون نیز ایران را به اقدام نظامی تهدید کرده است. رئیس جمهور جدید ایران با آن لبخند معروف اش زمان محدودی برای فرو نشاندن آتش در اختیار دارد.
یکی از مهمترین چالش های پیش روی روحانی شرایط نابسامان اقتصادی است و وخامت اوضاع اقتصادی تحت تاثیر سوء مدیریت های احمدی نژاد و اعمال تحریم های سنگین، بسیار عمیق است. از سوی دیگر شریان حیاتی اقتثاد ایران نفت است که تحت تاثیر تحریم ها و باز هم مدیریت ناکارآمد دولت نهم و دهم، صادرات آن بیه نصف کاهش یافته است.
همچنین ایران 6 ماهی است که بدهی ده ها میلیون دلاری خود به بانک جهانی را پرداخت نکرده و این میراث دولت احمدی نژاد برای روحانی است . رئیس جمهور جدید ایران تا زمانی که این بدهی را پرداخت نکند، نمی تواند به دریافت وام با اقساط کم از بانک جهانی امیدی داشته باشد. از سوی دیگر به گفته روحانی از زمان جنگ ایران و عراق، تا کنون سابقه نداشته که برای دو سال پیاپی رشد اقتصادی ایران منفی باشد.
اما در مقابل بحران اقتصادی که روحانی سررشته زیادی از آن ندارد، شیخ دیپلمات به مانوردهی در زمینه سیاست خارجی شهره است. روحانی از تعامل با جامعه بین المللی و بهبود روابط با کشورهای غربی سخن می گوید و بر خلاف موضوع اقتصاد، در این زمینه تبحر ویژه ای دارد.
او 16 سال در شورای عالی امنیت ملی فعال بوده و دو سالی نیز سمت مذاکره کننده ارشد هسته ای را بر عهده داشته است. سمتی که با روی کار آمدن دولت احمدی نژاد از آن استعفا داد. روحانی بر دیگر نامزد های ریاست جمهوری از جمله سعید جلیلی، مذاکره کننده ارشد هسته ای، چیره شد. برخی در واشینگتن ادعا می کنند که نمی دانند در صورت روی کار آمدن جلیلی باید چگونه با وی مذاکره می کردند، چرا که جلیلی در سابقه مذاکرات هسته ای نشان داد که مهارت زیادی در این زمینه ندارد.
روحانی از حل مساله هسته ای و پل زدن بر اختلافات با آمریکا از طریق مذاکره سخن می گوید. اما اصلی ترین چالش پیش روی وی این است که او از قدرت تصمیم گیری نهایی برخوردار نیست. از سوی دیگر در ساختار جمهوری اسلامی، مراکز قدرت متعددی وجود دارد و روحانی برای جلب حمایت از ابتکار عمل هایش باید با سطوح مختلف قدرت وارد تعامل و مذاکره شود.
او باید توازن را بین اصلولگرایان تند رو از یک سو و اصلاح طلبان از سوی دیگر، حفظ کند. شاید بتوان این را یک نقطه مشترک بین سیاست های ایران و آمریکا ارزیابی کرد که هر دو با رقایت های فزاینده دولتی مواجه هستند که گاه بن بست هایی ایجاد می کند.
روحانی بلافاصله پس از آغاز به کار باید برای وزرای اش از مجلس شورای اسلامی رای اعتماد بگیرد. مجلسی که با اکثریت محافظه کار اداره می شود و این در حالی است که رئیس جمهور جدید ایران یک میانه رو به شمار می رود. مجلسی که 80 نماینده اصولگرای آن در نامه ای خطاب به روحانی در مورد نفوذ اصلاح طلبان هشدار داده اند. آنها خواستار تعهد تمام عیار هر یک از وزرای پیشنهادی روحانی به اصول انقلاب در سیاست داخلی و خارجی و فرمانبری تام از مقام معظم رهبری شدند.
به نظر می رسد با برگزاری مراسم تحلیف، ماه عسل روحانی نیز به پایان می رسد. او مانند همتایان غربی خود احتمالا 18 ماه تا دو سال فرصت خواهد داشت تا عملکردی مثبت و موثر از خود نشان دهد، پیش از آنکه ریسک کاهش محبوبیت او ایجاد شود، چرا که در چنین شرایطی او نمی تواند امید زیادی به پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری بعدی داشته باشد.
منبع: آتلانتیک / دیپلماسی ایرانی