عرضه یک مستند تلخ در قالبی کُمیک+عکس

عرضه یک مستند تلخ در قالبی کُمیک+عکس

 

این روزها اغلب بازیگران سینما در یک نقطه اشتراک نظر دارند و آن هم اینکه در رکود نسبی حاکم بر سینما ترجیح می دهند برای گذران زندگی هم که شده یا در تله فیلم بازی کنند یا فیلمهایی ویدیویی که برای عرضه در شبکه خانگی تولید می شوند. انگار دخل و خرج تهیه کنندگان شبکه خانگی به دلیل ارتباط مستمری که از طریق سوپرمارکتها(!) با مخاطب دارند به مراتب بهتر از تولیدکنندگان سینمایی بوده و همین عاملی شده بر تولید پیاپی آثار ویدیویی؛ صدالبته که در شبکه خانگی از ممیزی سفت و سختی که در سینما وجود دارد هم خبری نیست و این خود انگیزه مضاعفی به فعالان این عرصه می دهد.

 

رونق شبکه خانگی در بدترین حالت هم امری است مثبت چون لااقل از توجه مخاطب ایرانی به تهیه فیلم ارژینال و رعایت قانون کپی رایت حکایت دارد اما متاسفانه رونق این شبکه سبب ساز این شده که هرازگاه رفتارهایی نادرست در برخورد با مخاطب ویژه این شبکه صورت گیرد. یکی از این رفتارهای نادرست عرضه محصولات ویدیویی به گونه ای است که استقبال مخاطب از آن دوچندان شود. تهیه کننده شبکه خانگی می داند که مخاطب آن هم نوعِ عامش علاقه وافری به تماشای آثار کمدی دارد و برای همین می کوشد تا می تواند سرمایه اش را بر سر تولید آثاری از این دست بگذارد و این مساله هیچ ایرادی ندارد اما ایراد از آنجا حادث می شود که یک شرکت پخش کننده محصولی غیرکمدی از آنجا که میداند مضمون جدی محصول ارائه شده ممکن است با استقبال مخاطب مواجه نشود سعی می کند با طراحی پوستر و کاور طنزگونه برای فیلم به فریب مخاطب پرداخته و محصول گاه کاملا تلخ خود را در قالب اثری کمیک به مخاطب بخوراند!

 

در یکی از تازه ترین نمونه های چنین اتفاقی به تازگی مستندی تلخ با عنوان «بهانه ای برای بودن» در قالبی کمیک به شبکه خانگی ارائه شده است! جالب اینجاست که فضای کلی این مستند به شدت جدی و تاثربرانگیز است اما کاوری که فیلم در آن ارائه شده و البته پوسترهایی از فیلم که در ویدیوکلوپها و سوپرمارکتها توزیع شده است فضایی فانتزی دارند؛ آن هم با محوریت رضا کیانیان که با نگاهی طنزآلود به دوربین لبخند می زند. پشت سر کیانیان و در سمت چپ وی باران کوثری ایستاده است با فیگوری باز هم فانتزی و سمت راست هم شهاب حسینی است که برخلاف این دو، این یکی نگاهی کاملا جدی دارد اما این نگاه جدی در حاشیه میمیکهای فانتزی آن دو قرار گرفته!

 

رنگ بندی بصری این کاورها و پوسترها نیز با استفاده از رنگهایی صورت گرفته است که بیش از هر چیز به کار تصویرگری فضاهای شاد و مفرح می آیند و این معنایی ندارد جز اینکه پخش کننده کار نهایت تلاش اش را داشته که هر طور است مخاطب را کنجکاو به تماشای فیلم کند.

 

تازه این در شرایطی است که هیج کدام از این سه بازیگر یعنی کیانیان، حسینی و کوثری بیشتر از چند دقیقه در این فیلم مستند حضور ندارند اما تصویر بزرگ آنها روی جلد بیرونی پوستر آمده است!

 

شاید اگر مضمون مستند «بهانه ای برای بودن» مضمونی انسانی درباره پیوند اعضا نبود و فیلم حد استانداردی از کیفیت لازمه یک مستند سمپاتیک را نداشت برشمردن این گافها به آب در هاون کوبیدن شبیه بود اما وقتی جوانی به نام علی پالیزدار پیدا می شود و با برشهای پیاپی و البته به اثرگذارترین شکل از یک طرف اوضاع روحی آدمهایی را به نمایش می گذارد که همه چیزشان وابسته است به پیوند اعضا و از آن سو باورهای غلطی که در این باره وجود دارد را به نقد می کشد، صددرصد که آدمی حسرت می خورد که چرا چنین مستند دست اولی که همه چیزش و حتی حزن و اندوه شکل گرفته در آن به اندازه است در ظرفی متناسب با محصول به مخاطب ارائه نشده است! آیا وقت آن نرسیده که از همان ابتدا راجع به یک محصول تصویری به مخاطب اطلاعات کامل داده و بعد او را آزاد بگذاریم که محصولی را خریده یا از آن چشم پوشی کند؟! آیا اگر پخش کننده درامی باز هم جدی به نام «یکی میخواد باهات حرف بزنه» که اتفاقا آن هم از پیوند اعضا سخن می گفت، فیلمش را با پوسترهایی کمیک-فانتزی در شبکه خانگی عرضه می کرد به شعور مخاطب توهین نکرده بود؟!

 

چرا! فارغ از کیفیت فیلم، اینکه ظرف عرضه کننده محصول را متناسب با مظروف طراحی کنیم یعنی احترام به مخاطب و هر کس که جز این کند هرچند که مظروفی، متعالی داشته باشد باز هم به مخاطب بی احترامی کرده است و حق این را ندارد که از مخاطب بخواهد به او احترام گذاشته و مثلا از خرید نسخه های کپی سرباز زند!

 منبع:inn.ir

ویدیو مرتبط :
هدایای ما برای اموات در چه قالبی به آنها عرضه می شود؟

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

فخرالتاج «قهوه تلخ» در دو نما (+عکس)

 

 

خبرآنلاین: الیکا عبدالرزاقی یا همان فخرالتاج سریال «قهوه تلخ» از سال 1377 وارد عرصه بازیگری تلویزیون و تئاتر شده است.

الیکا عبدالرزاقی متولد 1358 و فارغ‌التحصیل آموزشگاه هنری سمندریان است و لیسانس ادبیات نمایشی دارد.

او در سریال‌های «قهوه تلخ» (مهران مدیری - 1389) «باغ مظفر» (مهران مدیری - 1385) «چند دقیقه زندگی» (1380) «دختران» (اصغر توسلی - 1379) «گمشده» (مسعود نوابی - 1377) بازی کرده است.

«فرزند صبح» (بهروز افخمی)، «نسل جادویی» (ایرج کریمی) و «جایی برای زندگی» (محمد بزرگ نیا) از جمله فیلم‌های سینمایی او هستند.

عبدالرزاقی در نمایش‌های «دایره گچی قفقازی» به کارگردانی وحید سمندریان و «ملاقات با بانوی سالخورده» به کارگردانی حمید سمندریان بازی کرده است..... / تحلیل:عصر ایران