شمس لنگرودی، خاطراتش را كتاب می كند

 

 

 “آنچه من از زندگی فهمیدم” روایت شمس لنگرودی از فراز و فرودهای زندگی اش است. فراز و فرودهایی كه آمیخته به تجربیاتی در زمینه های سیاسی و نیز ادبیات بوده است. چشم اندازهایی از كلمه كه به زندگی شخصی این شاعر گشوده می شود. روایت شمس لنگرودی از آدم های گوناگونی كه او با آنها سروكار داشته است.

شمس لنگرودی درباره ی این كتاب گفت: این، كتابی است كه این روزها سخت مشغولش هستم. اول با خودم قرار گذاشته بودم این كتاب را به شرح سختی ها و دشواری هایی كه در زندگی برایم پیش آمده است، اختصاص دهم. فكر كرده بودم از تاثیرات بدوی و نتایج درازمدت این سختی ها در زندگی ام بنویسم. به مرور كه كار نوشتن این كتاب را به محوریت دشواری های زندگی شخصی ام پیش بردم متوجه شدم دامنه شان بسیار بیش از آنی می شود كه بتوان محدودش كرد. چراكه تجربیات شخصی ما در ارتباط با مقولاتی اجتماعی اند كه پرداختن به آن ها و محدود كردنشان دشوار است.

شمس لنگرودی در ادامه با اشاره به اینكه به این دلایل، كتاب شكل خودزندگینامه به خود گرفت، افزود: البته كتاب ظرفیت های ادبی نیز با خود دارد. لحن، استعاره ها، پتانسیل زبانی و فضاسازی در خود دارد. به طور اتفاقی هم كتاب به شكل داستان هایی كوتاه درآمده است. داستان هایی كه از پی هم می آیند و از نوعی توالی بهره می برند.

وی ادامه داد: پس از پایان هر بخش تحلیلم را درباره ی وقایعی كه در آن فصل آمده، تبیین كرده ام. البته این موخره ها بیش از آن كه تحلیل باشند، تاثیر تحربیات من بر جهان بینی و طرز تفكر و دیدگاه من نسبت به جهان اطرافم بوده است.

سراینده ی مجموعه شعر“لب خوانی های قزل آلای من” درباره ی سرفصل های این كتاب گفت: بنا داشتم كتاب را در سه فصل ببندم، كتاب سختی ها، كتاب گذار و نتایج. اما الان كه درحال نوشتن آنم می بینم كه امكان دارد این شكل بندی بیرونی به هم بریزد.

شمس لنگرودی درباره ی این كه كتاب “ آن چه من از زندگی فهمیدم” چقدر محوریت ادبی دارد، گفت: همان قدر كه ادبیات دز زندگی شخصی من محوریت دارد در این كتاب هم محوریت دارد. از ظرفیت های ابدی بسیار استفاده كرده ام. اساسا نثر بدون جذابیت ادبی برای من مطلوبیتی ندارد.

اما پرداختن به كار ادبی همواره مستلزم گرفتاری های مالی است. بخصوص این روزها كه همه چیز در منطق فرهنگی سرمایه داری به سوی نوعی كالا بودگی پیش می رود.

شمس لنگرودی درباره ی اینكه چقدر در زندگی ادبی و دغدغه های مالی اش تناقض وجود داشته است، گفت: هر كسی در زندگی خود هدفی را كه برایش جذابیت دارد دنبال می كند. انگیزه های یكی پول و مال دیگری قدرت و دیگری نامجویی و مقام است. كنار آمدن با مسائل بستگی به این دارد كه انگیزه های هر كسی چقدر برایش بزرگند. البته پرداختن به ادبیات در ایران به غرب فرق می كند. در غرب آدم های موفق در ادبیات خود به خود از تمكن مالی برخوردار می شوند اما در ایران ادبیات حرفه ای معمولا نتایج مالی دربرندارد.

گفتنی است كتاب “روزی كه برف سرخ ببارد از آسمان” به تدوین و گردآوری شمس لنگرودی در نشر مركز مراحل آماده سازی را از سر می گذراند. شمس گفت: این كتاب گزیده ای از تك بیت های برگزیده ی تاریخ ادبیات ماست. البته در انتخاب این تك بیت ها بیشتر به سراغ شاعران سبك هندی رفته ام.... /خبرگزارى ایلنا

ویدیو مرتبط :
شمس لنگرودی - نه نمیتوانم

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

کمال تبریزی، رضا یزدانی و شمس لنگرودی در «چاله»!+عکس

هنرمندان شناخته شده تئاتر، ادبیات، سینما و تلویزیون با حضور در تماشاخانه پارین از نمایش «چاله» به کارگردانی سهیل بیرقی دیدن کردند.

به گزارش شبکه ایران، اجرای نمایش «چاله» در حالی در تماشاخانه پارین آغاز شد که در شب اول تعداد زیادی از بزرگان سینما و ادبیات به تماشای آن نشستند.

محمد شمس لنگرودی،کمال تبریزی،ابراهیم فروزش، فرهاد توحیدی،فرشته طائرپو، جواد طوسی،رضا یزدانی، مرجان شیر محمدی ،

سامان سالور ، امید بنکدار ، نیما دهقانی ، شاهرخ دولکو ، محمد احمدی ، منصور ضابطیان ، مهرانه مهین ترابی، غزل شاکری،

مسعود سلامی، شاهین امین، آزاده نامداری و مژده لواسانی هنرمندانی بودند که شب اول اجرا، تماشاچی «چاله» بودند.

این نمایش که جزو تئاتر های خصوصی کشور محسوب می‌شود با بازی اندیشه فولادوند، عمار تفتی و عاطفه نوری هر شب راس ساعت 20 اجرا می شود.

«چاله» اولین تجربه کارگردانی سهیل بیرقی در تاتر است، تجربه ای که با داستانی نو و کاملاً فرا واقعی همراه شده است.

اجرای این نمایش تا 24 آذر در تماشاخانه پارین واقع در موزه زمان ِ زعفرانیه هر شب از ساعت 20 برگزار می شود.