شعر زیبای گول از فریبا شش بلوکی

شعر گول از اشعار فریبا شش بلوکی

 

بیخودی خندیدیم
که بگوییم دلی خوش داریم
بیخودی حرف زدیم
که بگوییم زبان  هم داریم

**

و قفس هامان را
زود زود رنگ زدیم
و نشستیم لب رود
وبه آب سنگ زدیم

**

ما به هر دیواری
آینه بخشیدیم
که تصور بکنیم
یک نفر با ماهست

**

ما زمان را دیدیم
خسته در ثانیه ها
باز با خود گفتیم
شب زیبایی هست!

**

بیخودی پرسه زدیم
صبحمان شب بشود
بیخودی حرص زدیم
سهممان کم نشود

**

ما خدا را با خود
سر دعوا بردیم
و قسم ها خوردیم
ما به هم بد کردیم
ما به هم بد گفتیم

**

بیخودی داد زدیم
که بگوییم توانا هستیم
و گرفتیم کتابی سر دست
که بگوییم که دانا هستیم

**

بیخودی پرسیدیم
حال همدیگر را
که بگوییم محبت داریم
بیخودی ترسیدیم
از بیان غم خود
و تصور کردیم
که شهامت داریم

**

ما حقیقت هارا
زیر پا له کردیم
و چقدر حظ بردیم
که زرنگی کردیم

**

روی هر حادثه ای
حرفی از پول زدیم
از شما می پرسم
ما که را گول زدیم

               منبع:sheshboluki.com

ویدیو مرتبط :
شب شعر آیینه عاشورا فریبا امجد

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

شعر زیبای فریبا شش بلوکی ( فریاد او )

تو مرا فریاد کن ای همنفس
این منم آوارۀ فریاد تو
این فضا با بوی تو آغشته است
آسمانم پر شده از یادتو

 

****

 

ای خدا من بندها را رسته ام
می روم تا انتهای یک نگاه
بال و پرهایم پراز رنگین کمان
می نشینم روی آب و عکس ماه

 

****

 

باز تن پوشم حریر آرزو
روی دستانم شکوفه زار عشق
قامتم از این زمین تا آسمان
سبزِ سبزِ سبز در بازار عشق

 

****

 

گرم این دستان من از یاد او
کاج این خانه مرا یک تکیه گاه
فرصت پرواز تا اوج غرور
روی بال یک پرستویی به راه

 

****

 

من کنون آماده ام تا جان دهم
زیر این تنهاترین کاج حیاط
انتظاری نیست جز فریاد او
تا بگیرد جان دوباره این حیات

 

منبع:fariba.sheshboluki.com