سینما در سال 91 چگونه تمام می شود؟

در روزهای پایانی سال که سینما روزهای آرامی را پشت سر می گذارد و اغلب افراد مشغول رتق و فتق امور شخصی شان در انتهای سال هستند، فرصت خوبی برای سینماگران پیش می آید که با فراغ بال و بدون هیچ هیجانی فیلم بسازند.

خیلی از کارگردانان معمولا از این فرصت استفاده می کنند تا در سکوت و آرامش، کارشان را جمع و جور کنند. برای آن دسته از افرادی که اخبار سینما و تولیدات آن را دنبال می کنند، جالب خواهد بود بدانند که در حال حاضر کدام کارگردانان مشغول ساختن فیلم جدیدشان هستند. به همین خاطر با هم بعضی از پروژه های مهم در دست تولید این روزها را مرور می کنیم.

مهمان بابا
نام فیلم: مهمان داریم
نویسنده و کارگردان: محمدمهدی عسگرپور
تهیه کننده: منوچهر محمدی

بازیگران: پرویز پرستویی، آهو خردمند، بهروز شعیبی، سهیلا گلستانی، معصومه قاسمی پور، مهدی صادقی و محمد صادقی

خلاصه داستان: خبر آمدن یک مهمان، کارهاییکه خیلی وقت است زمین مانده، دلشوره یک پذیرایی و زنگ در که به صدا درمی آید.

توضیحات بیشتر: کسی فکر نمی کرد که مدیرعامل سابق خانه سینما در این بلبشو با حوزه هنری، متهم ردیف اول محدودیت سینما، در سال 91 همکاری کند اما این اتفاق افتاد و عسگرپور فیلمش را در نیمه بهمن ماه یعنی در اوج برگزاری جشنواره فیلم فجر کلید زد.

این فیلم احتمالا باید فیلمنامه جذابی داشته باشد چرا که پرویز پرستویی بالاخره بعد از دو سال پذیرفته در آن بازی کند. او در آخرین گفت و گویش با ماهنامه 24 عنوان کرده بود که مهمترین دلیل کم کاری اش در سال های اخیر نبودن فیلمنامه جذاب است. او گفته بود: «منتظرم یک یدر خونه رو بزنه بگه فیلمنامه خوب می خواستی بیا دیگه چه بهانه ای برای کار نکردن داری؟» لوکیشن اصلی این فیلم خانه ای حوالی خیابان جامی است. در پشت صحنه این فیلم گروهی حرفه ای قرار دارندو از محمد آلادپوش به عنوان مدیر فیلمبرداری گرفته تا مهرداد میرکیانی، طراح گرجیم و ساسان نخعی در مقام صدابردار.

---

پدر و فرزندان و انتخابات
نام فیلم: آشغال های دوست داشتنی
نویسنده، تهیه کننده و کارگردان: محسن امیریوسفی

بازیگران: شیرین یزدان بخش، حبیب رضایی، شهاب حسینی، صابر ابر، هدیه تهرانی، نگار جواهریان و اکبر عبدی.

خلاصه داستان: درباره خانواده ای است که یک شب فرصت دارند مشکل مادر را حل کنند.

توضیحات بیشتر: داستان این فیلم در سال 88 اتفاق می افتد و گفته می شود می توان آن را یک فیلم سیاسی دانست که بستر آن اتفاقات 88 است. قرار بود عزت الله انتظامی در این فیلم نقش کوتاهی داشته باشد که در نهایت به خاطر کهولت سن انتظامی، اکبر عبدی جایگزین او شد.

---

همه جور ستاره
نام فیلم: پنج ستاره
کارگردان: مهشید افشارزاده
نویسنده: علی اکبر قاضی نظام
تهیه کننده: امیر سماواتی

بازیگران: شهاب حسینی، همایون ارشادی، بهنوش بختیاری، بهناز جعفری، سحر قریشی و امید روحانی.

خلاصه داستان: این فیلم، داستان دختری است که برای رفتن به دانشگاه دچار مشکلاتی می شود. او در این میان درگیر مسائل عشقی هم می شود و ...

توضیحات بیشتر: این اولین فیلم بلند سینمایی مهشید افشارزاده است. او که در دهه 70 بازیگر پرکاری بود در دهه 80 جز فیلم «عیار 14» در هیچ فیلمی بازی نکرد و مدتی از ایران دور بود. اگر به ترکیب بازیگران این فیلم دقت کنید شما هم مثل ما متعجب می شوید از اینکه افشارزاده با چه معیاری از هر طیف و سلیقه ای یک بازیگر آورده است.

در کنار هم قرار گرفتن شهاب حسینی و سحر قریشی از یک سو و از آن سو بهناز جعفری و بهنوش بختیاری به خودی خود می تواندن یک اتفاق در سینمای ایران محسوب شود! باید دید این اتفاق تبدیل به ویژگی مثبت در این فیلم می شود یا نه. فیلمبرداری این فیلم در تهران و شمال ادامه دارد. تمام صحنه های فیم طی پنجاه جلسه در تهران فیلمبرداری می شود.

 

---

فیلمسازی آهسته و پیوسته
نام فیلم: برف
تهیه کننده و کارگردان: مهدی رحمانی
نویسنده: حسین مهکام

بازیگران: رویا تیموریان، مینا ساداتی، میلاد کی مرام، آناهیتا افشار، محمدرضا غفاری، افشین هاشمی، رابعه مدنی، شیرین یزدان بخش

خلاصه: شرح حال یک روز خانواده ای شهری است که درگیر مراسم خواستگاری دخترشان هستند.

توضیحات بیشتر: سازندگان این فیلم در سکوت خبری به کار خود ادامه می دهند. این سومین فیلم بلند سینمایی مهدی رحمانی است. فیلم قبلی این کارگردان جوان «پنهان» بود که نتوانست در گیشه موفق عمل کند اما به اذعان برخی از کارشناسان فیلم استانداردی بود. اولین نمایش فیلم «برف» قرار است در جشنواره سی و دوم فجر باشد. قرار بود هدایت هاشمی هم در این فیلم حضور داشته باشد که گویا نتوانسته و افشین هاشمی در آخرین لحظات جایگزین او شده است.

---

لاله هنوز ندمیده!
نام فیلم: لاله
نویسنده و کارگردان: اسدالله نیک نژاد

بازیگران: نیکی کریمی، همایون ارشادی

خلاصه داستان: «لاله»، زندگی لاله صدیق قهرمان اتومبیلرانی ایران را به تصویر می کشد.

توضیحات بیشتر: تولید این فیلم شروع شده است چرا که گروه تولید مشغول تهیه مستندهایی از مسابقات «رالی» هستند. قطعا حاشیه های تمام نشدنی این فیلم را کم و بیش دنبال کرده اید. بیشترین حواشی برای این فیلم مربوط به حضور اسدالله (اسی) نیک نژاد به عنوان نویسنده و کارگردان به وجود آمد و کماکان ادامه دارد. بودجه 8 میلیاردی این پروژه هم چندین هفته نقل محافل خبری بود. فیلمنامه «لاله» چندین بار توسط ارشاد رد شد تا در نهایت به موافقت اصولی دست یافت. کشمکش های اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس و سازندگان این فیلم هم مدتی خبرساز شد.

شائبه حضور برخی از بازیگران، نقل محافل سینمایی بود و البته توسط آن بازیگران به سرعت تکذیب می شد. یکی از آن بازیگران که حضورش را در این فیلم تکذیب کرد نیکی کریمی بود که گویا در نهایت با این گروه به توافق رسیده و قرار است جلوی دوربین اسی نیک نژاد برود. گفته می شد که قرار است دارین حمسه، نقش لاله را بازی کند که این اتفاق هم نیفتاد و گمانه هایی برای پیوستن بهاره کیان افشار و ایفای نقش لاله شنیده شد که در نهایت منتفی شد. این فیلم به زبان انگلیسی ساخته خواهد شد و شرط اصلی برای حضور بازیگران تسلط آنها به زبان انگلیسی است. حضور علیرضا زرین دست به عنوان فیلمبردار در این فیلم قطعی شده است.

---

بعیده که جور دربیاد!
نام فیلم: اصلا جور درنمیاد
کارگردان: مهیار عبدالملکی
تهیه کننده: ابوالفضل افشاری
نویسنده: زهرا پیرهادی

بازیگران: کامبیز دیرباز، ملیکا شریفی نیا، مهدی ماهانی، شهین تسلیمی، هانیه غلامی، هما خاکپاش و علی برقی

خلاصه داستان: سوگند برای اینکه بتواند تحصیلات خود را در خارج از کشور ادامه دهد باید بنا به درخواست پدرش ازدواج کند. در چنین شرایطی یک خواستگار فرنگی برایش پیدا می شود و ...

توضیحات بیشتر: به نظر نمی آید این فیلم نیازمند توضیحات بیشتری باشد، تنها باید به این موضوع اشاره کرد که لوکیشن اصلی این فیلم در منطقه شهران تهران است.

 

---

با همدیگه بریم شمال
نام فیلم: متل قو
نویسنده: علیرضا معتمدی
کارگردان: مسعود نوابی
تهیه کننده: بیژن امکانیان

 

بازیگران: دانیال عبای، تینا آخوندتبار، مجید حاجی زاده، سولماز حصاری، جواد یحیوی، کیانوش گرامی، میرطاهر مظلومی و ...

خلاصه داستان: همه فکر می کنند امید و سایه برای هم آفریده شده اند اما تنها نقطه مشترک آنها تنفر از ازدواج و مسئولیت بچه دار شدن است ...

توضیحات بیشتر: آخرین فیلم نوابی «کلاهی برای باران» یکی از فیلم های پرفروش زمان خودش بود. نوابی را البته بیشتر با سریال هایش می شناسند. سریال هایی مانند «دردسر والدین»، «گمشده» و «آهوی ماه نهم». «متل قو» بیشتر در تهران، سلمانشهر، نمک آبرود، چالوس و نوشهر جلوی دوربین رفته است و تهیه کنندگی این فیلم سینمایی را بیژن امکانیان، ستاره دهه شصت سینمای ایران برعهده دارد.

 

 

 

---

آنهایی که در فکر تولید هستند
اما شاید بد نباشد بدانید که فیلمسازان مهمی هم به فکر ساخته بعدی شان هستند و در حال حاضر به شکلی مشغول پشت سر گذاشتن پیش تولید فیلم جدیدشان هستند. یکی از مهمترین این کارگردان ها عبدالرضا کاهلی است که در کشور فرانسه می خواهد فیلم جدیدش را بسازد، فیلمی که هنوز هیچ اطلاعاتی از آن درز نکرده و ما هم مثل شما منتظر جزئیات آن هستیم.

دیگر فیلمساز مهم سینمای ایران یعنی فریدون جیرانی هم می خواهد فیلم «زندگی دوگانه فیروز» را تولید کند.
منبع:bartarinha.ir

 

ویدیو مرتبط :
کریمی سال 91 فاطمیه1.شب.1.شور.سال 91

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

مردم در سال 91 باز هم کمتر به سینما خواهند رفت!

مردم در سال 91 باز هم کمتر به سینما خواهند رفت!

از سال 88 تاکنون، افت مخاطب به خصوص در شهرستان ها حکایت از آن دارد که همین سینماهای موجود نیز به بازدهی مالی بالایی نرسیده اند و طبیعتاً با این وضعیت سخن از لزوم ایجاد صدها یا هزاران سینما در تهران و شهرستان ها به دلیل عدم بازگشت سرمایه و سودآوری قابل مقایسه با سرمایه گذاری به یک شوخی شبیه است

 

شواهد حکایت از آن دارد که با توجه به شروع نه چندان موفق سینمای ایران در قیاس با افتتاحیه های پیشین سینمای ایران در سال های گذشته، حجم مخاطبان سینمای ایران در سال 91 نسبت به سال 90 کاهش خواهد یافت و مردم به خصوص در شهرستان ها باز هم کمتر به سینما خواهند رفت و این اتفاقی است که شاید در ارقام فروش آنچنان آشکار نشود، اما ضربه خود را به سینمای ایران خواهد زد و این حوزه را بیش از پیش به سمت یک کالای لوکس فرهنگی سوق خواهد داد.

 

به گزارش سرویس فرهنگی هنری «بازتاب»؛ در طول 6 سال اخیر بلیت سینماهای ممتاز که خوشخبتانه با بازسازی سینماها روز به روز بر تعدادش افزوده می شود، از 1500 تومان به 5200 تومان افزایش قیمت داشته که از رشد بیش از سیصد درصدی حکایت دارد و همین مسئله تاثیر غیرقابل انکار خود را در کاهش تعداد مخاطبان فیلم ها در پی داشته و اگرچه به واسطه این افزایش با تعداد کمتری بلیت فروخته شده، رقم فروش بسیاری از فیلم ها در تهران و مجموع کشور از مرز یک میلیارد عبور کرده و ورود به باشگاه میلیاردی های سینمای ایران آسان تر شده و رقم فروش کل سینمای ایران در سال رشد داشته است اما در نهایت پای خانواده های کمتری به سینما باز شده است.

 

 

این رویکرد خانواده ها به خصوص در شهرستان ها یک اتفاق طبیعی است، چرا که در حال حاضر سرپرست یک خانواده 5 نفره پایتخت نشین برای تماشای یک فیلم در سینما آزادی یا سینما ملت می بایست تنها 26 هزار تومان پرداخت کند و به رسم معمول سینما با تنقلات یا شام ضمیمه، یک فیلم برای یک خانواده حدود پنجاه هزار تومان (حداقل در نظر گرقته شده) هزینه در بر خواهد داشت و همین مسئله باعث می شود خانواده ها ترجیح دهند مدتی صبر کنند تا همان فیلم به شکه خانگی بیاید و با خرید یک دی وی دی فیلم را در تلویزیون منزلشان با 5 درصد هزینه سینما رفتن تماشا کنند و اتفاقاً یک نسخه از فیلم را نیز برای همیشه داشته باشند.

گران کردن این دی وی دی ها نیز اثر ایجابی برای رفتن مردم به سینما نخواهد داشت، بلکه تعداد دانلود این فیلم ها را در عوض خریدشان افزایش می دهد.

بنابراین تنها راهکاری که باقی می ماند، پایین نگه داشتن قیمت بلیت سینماست که اگرچه گروهی از تهیه کنندگان به واسطه آنکه بازگشت سریع سرمایه شان حتی به قیمت کاهش تعداد بینندگان فیلم تنها مطالبه شان است، با آن مخالفت می ورزند، اما در نهایت راه بقای سینمای ایران است. بی شک با این افزایش مداوم قیمت بلیت سینماها که لابد با افزایش هزینه های تولید فیلم و همچنین با افزایش هزینه های نگهداری سینماها به واسطه اجرای قانون هدفمندی یارانه ها دیر یا زود مجدداً اتفاق خواهد افتاد، سینما می رود که یکی از کالاهای لوکس سینمایی شود و حتی سینماروهای حرفه ای نیز گزیده تر به سینما بروند و به قول معروف «از دست ندهید»های هر سال که شاید به اندازه انگشتان یک دست هم نرسد توسط این عده دیده شود که با وصف، حساب دیگر اقشار مشخص است.

 

 

از سال 88 تاکنون، افت مخاطب به خصوص در شهرستان ها حکایت از آن دارد که همین سینماهای موجود نیز به بازدهی مالی بالایی نرسیده اند و طبیعتاً با این وضعیت سخن از لزوم ایجاد صدها یا هزاران سینما در تهران و شهرستان ها به دلیل عدم بازگشت سرمایه و سودآوری قابل مقایسه با سرمایه گذاری به یک شوخی شبیه است و باید زمانی از مسئولان چنین توقعی داشت که حداقل سینماهای موجود با سانس های خالی از تماشاچی مواجه نباشند اما در وضع کنونی به نظر می رسد حفظ وضع موجود نیز یک هنر است چرا که شواهد حکایت از آن دارد که تعداد مخاطبان سینمای ایران در سال 91 از سال 90 کمتر خواهد شد و این اتفاق تنها به واسطه افزایش قیمت بلیت نیست.

 

بی شک به جز افزایش قیمت بلیت، نزول کیفیت فیلم ها تاثیر مستقیمی در حضور مردم در سینماها دارد و سوابق نشان داده اگر واقعاً فیلمی ارزش تماشا داشته باشد، مردم نه تنها هزینه بلیتش را می دهند، بلکه حتی برای تماشایش صف می کشند که البته چنین فیلم هایی واقعاً در تاریخ سینما معدود هستند. با این حال فیلم های دارای کیفیت خوب نیز تا حدودی از این قابلیت برخوردارند. اکران افتتاحیه سینمای هر سال یکی از مهم ترین نشانه های موفقیت یا ناکامی سینما در هر سال است که متاسفانه چینش نه چندان مناسب فیلم های نوروزی، نقش وجه دیگر مدیریت در کاهش احتمالی مجموع تماشاچیان و فروش فیلم ها را در سال پیش رو بیشتر نمایان ساخت.

 

 

در ابتدای سال 90، تنها دو فیلم جدایی نادر از سیمین و اخراجی ها 3 مجموعاً حدود 9 میلیارد تومان در گیشه فروش داشتند که این فروش بیش از یک چهارم کل فروش سینمای ایران (35 میلیارد و سیصد میلیون تومان) در سال گذشته محسوب می شد اما در سال 91، کل فروش فیلم هایی تا به اینجا اکران شده حول و حوش پنج میلیارد تومان بوده است که با توجه به کمبود فیلم های ملودرام و کمدی قوی نسبت به سال پیشین، احتمالاً این افت فروش در طول سال نیز محسوس خواهد بود و به جز چند فیلم، باشگاه میلیاردی ها با بلیت پنج هزار تومانی نیز چندان اعضای متعددی به خود نخواهد دید که طبیعتاً با توجه به آنکه اینک با حدود دویست و پنجاه تماشاچی می توان از مرز یک میلیارد تومان عبور کرد، اتفاق بزرگی رخ نمی دهد.

 

توقع می رود بالاخره دولت در بخش تولید (کمک به تهیه کنندگان) و توزیع (معافیت های مالیاتی و دریافت نرخ های پایین برای برق و گاز سالنهای سینما)، یارانه هایی که می بایست در هدفمندی به حوزه فرهنگ نیز تعلق می گرفت، به این حوزه و به طور خاص سینما وارد نماید و قیمت بلیت را پایین تر بیاورد، چرا که سینماگران نیز با این وضعیت چاره ای جز تلاش برای افزایش بلیت ها ندارد که با این حساب شاید دیرزمانی نباشد که بلیت 8 الی 10 هزار تومانی سینما نیز از گیشه قابل خریدن باشد و یقیناً آن زمان، سینماروها از 19 درصد جمعیت کنونی ایران (با فرض خوشبینانه اینکه همه تنها یک بار سینما رفته اند) به رقمی به مراتب پایین تر خواهد رسید و کم کم سینما به محلی برای طبقه خرده بورژوازی و بورژوازی مبدل خواهد شد و حتی طبقه متوسط نیز توان بهره برداری از آن را نخواهد داشت./بازتاب