رویای دویدن تا بورلی هیلز

 

 

 

 

 

۱ - داستان: «من می بایست توی صحنه باشم*» این همه خواسته ای است كه لیبی تاكر ۱۹ ساله با واژه های نامتعارف و رفتاری حاكی از شكایت از پدری دارد كه ۱۶ سال پیش خانواده اش را ترك كرده ؛ از زندگی پرهیاهوی كلانشهر نیویورك به كالیفرنیا آمده تا شاید جا پای بزرگان هالیوود گذارد، كه رویایی بیش نبود. اكنون با زنی زندگی می كند كه خود صاحب دو فرزند است. او را دوست دارد و مهم ترین حامی هربرت تاكر نویسنده تنبل و درجه چندمی است كه كمدی های سخیف تلویزیونی می نویسد كه «نه تنها باید آنها را تا دو روز دیگر تمام كند بلكه باید شروع كند» حالا لیبی تاكر رویای هالیوود دارد اما حضور دو هفته ای او باعث سیر تكوینی شخصیت پدرش می شود. محبت پدرانه را به او بازمی گرداند، بر جریان رابطه او و زنی كه با او زندگی می كند تاثیر مثبت می گذارد و باعث ارتباط دوباره هربرت با خانواده اش می شود. از همه مهم تر خودش را می یابد، می شناسد و دوباره به زندگی برمی گردد اما این را نه در رویای هالیوود بلكه با پذیرش و باور واقعیت های زندگی.

۲ -نویسنده: نیل سایمون كمدی نویس شهیر آمریكایی در سال های اخیر یكی از پرطرفدارترین نویسنده ها برای اجرای نمایش در ایران است. لحن بی پیرایه، مطایبه های همه فهم اما عمیق، و موقعیت های طنز آلود همگی دستمایه هایی است برای او كه بزك ها و تیره رنگی های زندگی پر زرق و برق شهرنشینی را بزداید و به سخره بگیرد و ورای همه اینها نگاهی دوباره و این بار از زاویه دیگر به روابط انسانی داشته باشد. ساختار ادبیات او به شدت ساده است. او از پیچیدگی ها رویگردان است. این همان راهی است كه مفاهیم عمیق اجتماعی را به مخاطب خود منتقل می كند.

شخصیت ها در عین صمیمیت درگیری های روانی و رفتاری خود را دارند. او این درگیری ها را به سادگی تحلیل می كند مثل هربرت تاكر در مواقع عصبانیت دچار فراموشی زودگذری شده و این باعث تكرار بعضی از جملات می شود كه خود دستمایه طنز است.

تكرار این جملات برای مخاطب پس از لبخند زدن و تفكر به آن طعم تلخی را به همراه دارد كه نشان از هوشیاری سایمون و گزنده بودن لحن كاملا ساده او دارد. این زبان مشخص و ساختار محكمی است كه در اكثر آثار او به چشم می خورد از «پابرهنه در پارك» گرفته تا «مرگ كشتن» و حتی در سه گانه «اوژن». سایمون آینه تمام نمای جامعه نوپای آمریكاست.

۳ - كارگردان: نادر برهانی مرند در طول این سال ها كه در عرصه تئاتر كشور حضوری فعال داشته نشان داده كه تا چه حد كارگردانی زیرك و متفكر در این مجال است. انتخاب درست و به موقع متون خاص نمایشی و بازنویسی اكثر آنها (مثل همین كار آخر) و اجرای هوشمندانه اش همگی دست به دست هم می دهند تا بتوان او را در زمره چهار، پنج كارگردان موفق این سال ها قرار داد. انتخاب میزانسن های دقیق خطی و هندسی كه باعث تعادل صحنه و بالانس بازیگران در تقابل با خود و مخاطب می شود طراحی صحنه با آكسسوار كم، انعطاف پذیر و متحرك با قابلیت تغییر در پرده های متفاوت به آسانی، نورپردازی مناسب، تمهید استفاده از موسیقی زنده در صحنه كه به اصطلاح از رادیو دنور آهنگ های نوستالژیك اواخر دهه ۶۰ و دهه ۷۰ میلادی را پخش می كند اجرای «رویای هالیوود» را بسیار شیرین و ملموس كرده كه می تواند هر مخاطبی را با هر دسته بندی تحت تاثیر قرار دهد. این همان وجه اشتراك متن و اجرای آن است.

۴ - بازیگران: نقش هربرت تاكر را رضا بابك درخشان به صحنه آورده. تحول در شخصیت او در طول نمایش كاملا محسوس است. افسانه ماهیان مثل همیشه در اجرا موفق است. این درست است كه بعد از بازنویسی نقش استفی بلوندل در كار مقداری كمرنگ شده اما باز هم در مدت حضور تاثیر خود را بر اثر گذارده است. مریلا زارعی اما در ابتدای اجرا به قدرت انتها نیست او در طول نمایش رفته رفته بهتر می شود درست مثل شخصیت لیبی تاكر البته كه نقش او دختر ۱۹ ساله شوخ و شنگ اما عمل گرایی است كه متضمن رعایت ضرباهنگ درونی و بیرونی اثر اكتیواسیون همین نقش است كه در بیشتر زمان اجرا سرافراز بیرون می آید.

۵ - نتیجه: شاید هیچ وقت نتوانیم توی صحنه باشیم، رویای هالیوود شاید همان آرزوهای دست نیافتنی ما انسان هاست كه بر اثر تغافل و كم دانشی از خود شاید هیچ گاه به آن نرسیم اما اگر خوب به اطراف مان نگاه كنیم ممكن است بتوانیم پابرهنه در پارك بدویم..../تحلیل:روزنامه تهران امروز

ویدیو مرتبط :
برندهای معروف بورلی هیلز در لس أنجلس

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

خانه 9.5 میلیون دلاری ادل در بورلی هیلز!

این طور به نظر می رسد که ادل سرانجام خانه ایده آل خود را پیدا کرد. طبق گزارشات، ادل یک ماه قبل خانه ای لوکس در بورلی هیلز خرید.