«رخ دیوانه»، محبوب ترین فیلم جشنواره فجر

صبح بخیر - ایمان عبدلی:



رخ دیوانه  محبوب ترین فیلم جشنواره تا امروز است صف طویلی که چهارشنبه شب برای دیدن این فیلم مقابل سینما استقلال تشکیل شده و در نهایت منجر به اکران فیلم برای بار سوم شد گواه این مدعاست، فیلم در ادامه دغدغه های فرمی و مضمونی ابولحسن داودی از تقاطع است که تا رخ دیوانه ادامه یافته است ،پرداخت به مسائل روز جوانان در فرمی با تقطیع زمانی و چند صدایی است.

دستمایه قرار دادن فضای مجازی و هر چه که جوان امروز در گیر آن است سبب شده فیلم با مخاطب جوان از همان ابتدا ارتباط برقرار کند ،تازه ترین ساخته ی داودی به هفت شبه ایپزود که در اثر آن ها را به نام بازی میبینیم تقسیم شده است انگار این نام گذاری و ترانه ی تیتراژ که از حکیم عمر خیام است.


استعاره ازنوع نگاه فیلمسازو نویسنده(محمدرضا گوهری) به جهان است، فیلمساز با صدای پیروز (امیر جدیدی) روایت را آغاز می کند و در طول 30 دقیقه ابتدایی به نرمی ما را به سمت واقعه ی تاثیر گذار هل می دهد به قولی داستان قلاب خودش را می اندازد و از لحظه ی وقوع حادثه به بعد ما با تک تک کاراکتر های درگیر داستان آشنا می شویم ،غزل(نازنین بیاتی)،ماندانا(طناز طباطبایی)،کاوه (صابر ابر)،شکوفه (سحر هاشمی)،پیروز(امیر جدیدی)،مسعود(ساعد سهیلی) که همگی در سطحی قابل قبول ایفای نقش میکنند .


ضمن اینکه ایده ی روایت توسط پیروز، به خوبی در جای جای اثر ته نشین شده است بعد از وقوع حادثه ودر (بازی)های متفاوت ریتم اثر دچار افت و خیز می شود، به طور خاص بازی سوم و چهارم تا حدی جذابیت و کشش بازی های دیگر را ندارد، اما بعدتر با اتفاقاتی که در داستان رخ می دهد. افت کشش در این بازی ها قابل توجیه می نماید ،فیلم داودی موفق می شود کاری کند که این روزها در سینمای ایران کمتر می بینیم، فیلم حداقل سه بار به مخاطبش رودست می زند دقیقا در همین سکانس ها تماشاچیان با تشویق های ممتد استقبال خوبی از فیلم داشتند ،گویی تماشاچی ایران تشنه دیدن قصه است قصه ای جذاب و پر پیچ و خم و سرگرم کننده که اگر هم دغدغه ای دارد دغدغه را در تارو پود داستان مستتر کند اینها همه مشخصه های رخ دیوانه است و البته وجه مشترک کار با دیگر محبوب جشنواره ی امسال (عصریخبندان)همین قدرت داستان پردازی و پرداخت مسایل اجتماعی مرتبط با جوانان است .


گرچه که در سکانس هایی نظیر سکانس ورود پیروز به خانه ی ماندانا و اشنایی با گذشته ی او همچنین برخورد او با مادر ماندانا فیلم وارد دیالوگ ها و فضای سانتی مانتال و دور از روح حاکم بر اثرمی شود،همچنین  در سکانس دونفره ی پدر غزل(بیژن امکانیان) و کاوه و شرح گذشته ی غزل با روایتی نه چندان منطقی مواجه می شویم، به استثنای ضعف هایی از این دست و همچنین برخی شخصیت های تیپ گونه مثل شکوفه ،لحن ماجراجویانه ی اثر حفظ شده و این لحن به همراه چرخش های داستانی باعث شده تماشاچی بعد از دوساعت  تماشای فیلم احساس خستگی نکند ،گرفتن بازی متفاوت از صابر ابر و ظهور پدیده ای چون امیر جدیدی در کنار بازی مناسب طناز طباطبایی و ستاره ی جوان این روزهای سینما ساعد سهیلی به همراه خط داستانی عاشقانه ی کمرنگ فیلم که ادویه ی مناسبی برای یک فیلم جوانانه است از دیگر نقاط قوت فیلم می باشد .


برگ برنده ی دیگر فیلم موسیقی پرقدرت کارن همایون فراست، که در لحظات تعلیق و ترس به خوبی با حجم افرینی و ضرباهنگ مناسب تعلیق را پر رنگ تر می کند، همچنین استفاده از صدای چهره ای چون کاوه آفاق که از پیشروان راک فارسی است، فیلم را بیشتر از پیش به دغدغه های مدرن جوان امروز نزدیک کرده است ،در مجموع رخ دیوانه که حتی در نامگذاری اش هم وسواس خوبی لحاظ شده، موفق شده معضلات جوان ایرانی را به خوبی ودر فضایی داستانی نشان دهد، بدون آنکه دچار قضاوت شود ، جوانانی از سلسبیل تا قلهک که فاصله ی
طبقاتی را در تک تک رفتارهایشان به خوبی نمایان میکنند.تازگی و خلاقیت سازندگان تا تیتراژ پایانی هم ادامه دارد، آنجا که ما در غالب صفحات شبکه های مجازی با عوامل فیلم آشنا می شویم .(رخ دیوانه )در قیاس با تولیدات این روزهای سینما پیشنهاد خوبی برای تماشاست.