دهانی تنیده در تار و پود سکوتی سنگین

 

 

 

 

 «دهانی پر از پرنده» شاعرانه ای ست درباره پرنده ای که می خواهد از دهانی تنیده در تار و پود سکوتی سنگین پر بکشد... شاعرانه ای سرشار از ناگفته هایی مانده در گلو که بستری فراهم می آورد برای زایش تعابیری گوناگون از دهان آدم هایی که هر کدام به گونه ای درگیر یک ابهامند، ابهامی که تماشاگر هم درگیرش می شود و سرشار این ابهام می گردد.

 

مردی در حالت کماست و زنش هنوز در انتظار بازگشت او به زندگی ست در حالی که هیچ کس امیدی به بازگشتش ندارد. در واقع مرد شاید تعبیری از آدم های جامعه ای ست که به حالت کما رفته اند و یا شاید بهتر است بگوییم با ضربه ای یا ضربه هایی آنها را در کما فرو برده اند، آدم هایی که به گونه ای شاید ذهن روشن جامعه بوده اند، جامعه ای که از جنگ و درگیری آسیب دیده و حالا فضایی مسموم دارد. فضای مسمومی که در آن روابط، شکل دیگری به خود گرفته اند و زن در این میانه مانده بین باور بودن یا نبودن مردی که هنوز هست و نمرده است.

برادر مرد که چنین به نظر می رسد روزی سینه اش را جلوی گلوله ها سپر می کرده حالا در فضایی سنگین تر از یک کمای جسمی به بوی گل ها دل خوش کرده و دل سپرده به گل های باغچه که همه را به نام برادرش می خواند و در واقع او تمام جسم و روحش در کما فرو رفته است.

رفیق مرد که از گذشته می آید ناگفته هایی با خود دارد که چون اسراری مگو انگار باید تا ابد بر دوشش بکشد و او نیز به گونه ای در کمایی دیگر فرو رفته و کوله بار خاطراتش پر است از تلخی روزهایی که مرده اند، دیروزی که وجود پر ابهامش را در خود غرق کرده تا نتواند امروز را دریابد و فردا نیز برایش بی مفهوم است.

در این بین حتی کسی که در واقع دوست خانوادگی و عاشق قدیمی زن است و سعی دارد زن را از این ماندن و سکون و سکوت رهایی بخشد خودش دچار همین ابهام است ابهامی که در «دهانی پر از پرنده» مانده و تا پایان می ماند. پسر جوان خانواده و دوست دخترش نیز درگیر این فضای مسموم و غریبند. آنها دقیقاً تعبیر نسل ویرانی هستند که جایی برای آرامش و پروازشان نیست.

بدین گونه تمام آدم هایی که در «دهانی پر از پرنده» جای گرفته اند به گونه ای تحت الشعاع مردی قرار دارند که در صحنه هم به خوبی در فضایی که باید قرار گرفته است یعنی در تیررس نگاه همگان. در واقع نویسنده و کارگردان نمایش فارس باقری اصلاً سعی نکرده ذهن تماشاگر را به دنبال اینکه مرد کیست و چرا به این حال و روز افتاده بکشاند بلکه سعی اش به وجود آوردن یک وضعیت است وضعیت یک خانواده، یک جامعه... نگاه آنها و واکنش آنها نسبت به این اوضاع و از همان ابتدا هم تکلیف تماشاگر را مشخص می کند.

شاید وجود هاله ی بزرگی از ابهام در نمایش که ذهن تمشاگر را نیز احاطه می کند اینجا تعلیقی ست که در این بین تماشاگر با آدم هایی روبه رو شود که هر یک به گونه ای متفاوت در کما فرو رفته رفته اند و باقری بدون اینکه از هیچ شعار دندان شکن و یا دهان پر کنی استفاده کند ذهن تماشاگر را سوق می دهد به جنگ و درگیری و جامعه ای پس از این دوران و اصلاً سعی نمی کند وقتش را بیهوده تلف کند تا به شرح این حدیث مفصل و تکراری که مطمئناً در جامعه ما به دلایل مشخص نمی توان نگاه صحیحی هم به آن داشت بپردازد بلکه به درستی آسیب های بعدش را نشان می دهد و ضربه هایی که هر کدام از آدم ها به گونه ای مستقیم یا غیرمستقیم بر تن و روحشان وارد آمده و می آید.

استفاده از این ابهام و همچنین زبانی شاعرانه در سراسر نمایش و اجزای تشکیل دهنده آن به باقری کمک کرده تا بتواند در فضایی که گفتن از موضوعات اجتماعی کار ساده ای نیست، (به دلایلی که همگان می دانند و حتی اشاره به آنها ممکن است منجر شود به امحاء بی چون و چرای این سطور) همین فضا را به تصویر بکشد و در واقع این ابهام ابهامی ست که امروز در جامعه ما وجود دارد، ابهامی که همه چیز جامعه ی امروز ما و أم ها و روابط ش را تحت الشعاع خود قرار داده و در واقع گریزی ست برای فرار از صراحت و روشنی که به طور یقین اگر این صراحت و شفافیت در جامعه ی ما به جود بیاید آنانی که بر صندلی قدرت شان نشسته اند خواب شان آشفته می گردد.

وجود این ابهام در نمایش هم باعث شده که نمایش از ورطه ی سطحی گرایی که امروزه در بیشتر آثار نمایشی ما دیده می شود نجات یابد و در عین حال فضای امروز را به زیبایی نشان دهد اما وجود همین ابهام در پاره ای از دیالوگ ها، ارتباط بین آدم ها و... باقری را مجبور کرده تا اندکی با عصا راه برود که باعث شده او نتواند آن گونه که باید حرفش را بزند و از این فضا بگوید و نمایشش بدهد. این معضل در تمام آثار نمایشی این سال ها که به معضلات اجتماعی پرداخته و می پردازند دیده می شود و نه به خاطر بی توجهی یا نابلدی نویسندگانی چون باقری ست که هم ادبیات نمایشی را خوب می شناسند هم غیرنمایشی اش را، بلکه دلیل اصلی اش همان موضوعی ست که تمام افراد جامعه امروز ما به طریقی زیر سایه ی ظلمانی اش قرار گرفته اند و در این بین نویسندگان و اذهان روشن جامعه در اعماق این ظلمات روی لبه ی تیغی قرار گرفته اند که سال هاست در کار بریدن است.... / منبع: www.asar.name

ویدیو مرتبط :
تیزر برنامه تلوزیونی تار و پود

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

فرشی شگفت انگیز از گل ؛ نه با تار و پود !

 

 

 

اگر عاشق گل و گیاه هستید مسلما عاشق این فرش گل هم می شوید که همه ساله در بروکسل پهن میشود. تاریخچه ابتکار این فرش زیبا که در محیطی بزرگ در مقابل ساختمان شهرداری و در میدان اصلی بروکسل جایگاه سنت دوسالانه اش شده، به سال 1971 بر می گردد که در حال حاضر به یکی از جاذبه های توریستی بروکسل، پایتخت بلژیک تبدیل شده است.

امسال نیز در اکتبر 2010 این فرش گسترده شد که صدها باغبان باتجربه و علاقه مند 700.000 گل زیبا برنگ های صورتی، قرمز، زرد و ... را در گلفرش بروکسل استفاده کردند. گفتنی است هزینه این مجموعه ی پوشیده از گل 3 میلیون یورو برآورد شده است.