حمید حامی: صلاحم در این است که کوچ کنم

او یاغی است. حامی را می گویم. خواننده ای که معمولا به وضعیت موجود اعتراض دارد. اعتراضاتی که خیلی وقت ها به حق هم هست و بابت بیان آنها باید به حامی حق داد.

روزنامه تماشا: او یاغی است. حامی را می گویم. خواننده ای که معمولا به وضعیت موجود اعتراض دارد. اعتراضاتی که خیلی وقت ها به حق هم هست و بابت بیان آنها باید به حامی حق داد. او سال هاست که از تسلط مافیا بر موسیقی کشور گله مند است و هر بار به بیانی مختلف اعتراض خودش را نسبت به این موضوع ابراز داشته است.

حامی حالا مدت هاست که منتظر انتشار آلبوم جدیدش است. آلبومی که انتشار آن چند بار به تعویق افتاده و همین موضوع ناراحتی وی را در پی داشته است اما خبر مهاجرت حامی چیزی است که شاید هیچ کس از شنیدنش خوشحال نخواهد شد. صدای بی نظیری که توانایی بالایی در عرصه موسیقی داشته و دارد حالا تصمیم گرفته سرزمین مادری اش را ترک کند به جایی برود که کمتر با اهالی موسیقی در ارتباط باشد.

حامی در ابتدای گفتگو با تماشا در مورد دلیل تاخیرهای چندباره که در مورد انتشار آلبومش به وجود آمده، می گوید: «کسانی که کارهای من را پیگیری می کنند می دانند که آلبوم جدید من بعد از کش و قوس های فراوان و بعد از اینکه دو سال پشت درهای ارشاد معطل ماند، زمستان پارسال مجوزهای لازم را اخذ کرد. البته در این میان دو قطعه از آلبوم حذف شد و به جای آن قطعه «همچون سرو» به آلبوم اضافه شد و در نهایت «یک لحظه عاشق شو» با یازده قطعه در اردیبهشت ماه آماده انتشار بود. به دلیل یکسری مشکلات تبلیغاتی از جمله آماده نبودن تیزر آلبوم، انتشار آن کمی به تعویق افتاد. بعد از اینکه تیزر آماده شد به ماه مبارک رمضان برخوردیم و تصمیم گرفتیم این آلبوم را عید سعید فطر روانه بازار کنیم.»

آقای حامی در ادامه به تماشا می گوید: «راستش علت اصلی تاخیرم در انتشار «یک لحظه عاشق شو» این بود که احساس می کردم بازار برای موسیقی من مناسب نیست. نه به خاطر اینکه مردم موسیقی متفکرانه را دوست ندارند و از آن استقبال نمی کنند بلکه وقتی دیدم فضا، فضای پیرهن صورتی، سوسن خانوم است و موزیک هایی که در کنسرت ها می شنویم دقیقا همان آهنگ هایی است که در مجالس عروسی می توان از آن استفاده کرد، مثل همیشه که با در و دیوار و زمین و زمان قهر می کنم، این بار هم با خودم گفتم به نوعی قهر کنم تا شاید شرایط تغییر پیدا کند. اما در نهایت حس کردم اگر از قافله جا بمانم این آلبوم هم منتشر نمی شود و در نتیجه تصمیم گرفتم آلبوم را عید فطر روانه بازار کنم. مهمترین دلیلی که تصمیم گرفتم «یک لحظه عاشق شو» را منتشر کنم، آن عده مخاطبان موسیقی هستندکه دوست دارند آلبوم جدید من را بشنوند.»

حامی راجع به ماجرای مهاجرتش به خارج از کشور که در برخی رسانه ها مطرح شده هم به تماشا اینطورتوضیح می دهد: «زمانی که مشغول کار کردن روی آلبوم «فقط نگاه می کنم» با شرکت آوای باربد بودم، تصمیم داشتم به کشور کانادا بروم. در نهایت آوای باربد باعث شد بمانم و آلبوم «فقط نگاه می کنم» را منتشر کنم.»

وی در ادامه می گوید: «در این سال ها و هر وقت که سرخورده می شدم، تصمیم می گرفتم از ایران بروم اما هر بار به دلیلی این تصمی را نادیده می گرفتم و ترجیح می دادم بمانم و برای کسانی که آثار من را پیگیری می کنند بمانم و کار کنم. اما این بار تصمیم جدی است چون هم از موسیقی و مافیای آن (که گفتنش هم برای خودم خسته کننده شده و هم برای دشمنانم کلافه کننده) خسته و هم از نبودن قانون در مراجع قضایی ایران سرخورده شده ام. داستان های پیچیده ای که بازپرس با متهمان داشت و اتفاقات عجیب و غریبی که در دستگاه قضایی ایران زیاد می افتد اما من آشنایی کمتری با آن داشتم چیزی بود که در پرونده کلاهبرداری که درگیرش بودم، با آن مواجه شدم.»

حامی در ادامه به تماشا می گوید: «من آدمی ناسیونالیست و عاشق کشورم هستم اما صلاح من در این است که کوچ کنم. دوست دارم به جایی بروم که با کسانی که در این سال ها اذیتم کرده اند، از جمله اهالی موسیقی، برخورد نزدیک نداشتم باشم و یک گوشه برای خودم زندگی کنم و کسی خبری از من نداشته باشد. دوست دارم فقط یک خاطره از حامی باقی بماند و از دغدغه ها و دردسرهای محیط آلوده هنر ایران خلاص شوم.»

حمید حامی در پایان گفت و گویش با تماشا با بیان اینکه در صورت مهاجرت موسیقی را کنار خواهد گذاشت، می گوید: «فقط برای دلخوشی و عشق خودم به سراغ موسیقی خواهم رفت. البته همانطور که دفعه قبل هم بهت گفتم امیدوارم بعد از روی کار آمدن دولت جدید اوضاع موسیقی بهبود پیدا کند اما چیزی که به گوش می رسد حکایت از این ماجرا دارد که همان کسانی که باعث تنزل فرهنگ شنیداری مردم شده اند، آنقدر قدرت دارند که سرکار بمانندوبرای هشت سال دیگر مردم را تحت تاثیر هجویاتی که منتشر می کنند قرار دهند. امیدوارم «یک لحظه عاشق شو» منتشر شود و با استقبال خوبی مواجه شود و در نهایت با تدبیر دولت جدید، سرجهازی های مافیای موسیقی بارشان را ببندند و بروند و افراد لایق باقی بمانند. اگر این اتفاق بیفتد، شاید به کارم ادامه دهم که البته بعید می دانم تصمیم تغییر پیدا کند و تصمیم به طور قطع رفتن از ایران است.»

حرف های مافیایی حمید حامی

حرف های مافیایی حمید حامی

حامی که این روزها درگیر عقد قرار دارد با شرکت های پخش و انتشار آلبوم جدیدش است در مصاحبه قبلی با تماشا گرفته بود که برای همیشه از ایران خواهد رفت. او در این مصاحبه هم روی تصمیم قبلی اش پافشاری می کند و می گوید ...

مدام از مافیای موسیقی صحبت می کنی، مافیا کیست؟
- مافیای موسیقی ایران یعنی تعدادی خاص از اهالی موسیقی (از خواننده و آهنگساز گرفته تا نوازنده و شاعر) که به واسطه روابط خود لابی می کنند و از رانت برای پیشرفت و درآمدزایی و ایجاد شهرت روز افزون استفاده می کنند! البته در این میان تعدادی از این خودفروختگان از کمی استعداد و توانایی هم برخوردارند ولی بیشتر آنها از کمترین استعداد و توانایی در رشته خود محرومند و فقط و فقط به خاطر داشتن لابی و حمایت های دولتی و غیردولتی پیشرفت می کنند. غافل از اینکه همه چیز پول نیست!

نسل اول موسیقی پاپ مثل اعتمادی، عصار، مانی رهنما و ... بعد از مدتی میدان را خالی کردند؟ فکر نمی کنی این موضوع یکی از دلایل مسموم شدن فضای موسیقی است؟
- در موردت مانی رهنما که یکی از مفاخر موسیقی ایران است حرفی برای گفتن نیست. چون او قبلا با موسیقی، شعرهای زیبایش و با پرورش استعدادهای موسیقی ایرانی حرف هایش را زده و به حق که به جا و مطمئن گفته است!

اما در مورد دیگر خواننده های نسل اولی (که اسمی از آنها نخواهم برد)، باید بگویمنود و چند درصد آنها به دلیل اینکه از حمایت های دولتی و نه از استعداد لازم و کافی برای ماندگاری و حتی فعالیت در هنر ایران برخوردار بودند، فراموش شده اند! وقتی یک هنرمند تکیه به دیواری زده که بدون شک ویران خواهد شد، زمانی که حمایت این دیوار از بین برود، قطعا هنرمندت هم از میان برداشته خواهد شد!

مثل دو فرزند از یک خانواده که یکی حمایت کامل پدر را دارد و دیگری بر اساس توانایی و استعداد خود پیشرفت کرده است، که بعد از فوت پدر ... ناگفته پیداست که چه کسی باقی خواهند ماند و چه کسی فنا خواهد شد.

شک نکن کسی باقی خواهد ماند که بدون تکیه به بندگان خدا بلکه با تکیه بر توانایی و استعداد خود و چشم امیدواری به درگاه خدا پا به عرصه ای خطرساز گذشته!

این فضایی که در مورد حمایت گزینشی از خواننده ها شد، گاهی در مورد ترانه سراها هم دیده می شود، قبول داری؟
- مشکل اینجاست که به غیر از چند ترانه سرای متعهد، بیشتر ترانه سرایان نیز گرفتار همان موج دلال گونه بازار موسیقی شده اند و عقده شهرت و پول گریبان آنها را هم گرفته! چه بسا که همکاری رایگان با یک خواننده نامدار بیرونی و قدیمی که دیگر از کار افتاده و صدایی برای خواندن ندارد را به فعالیت و همکاری با خواننده های جوان و مستعد داخلی ترجیح می دهند و نتیجه این عمل یک عکس العمل پولساز است!

چون تا دیروز قیمت یک ترانه از این دوستان 200 هزار تومان بوده ولی بعد از درج اسم آنها پای کلیپ آقای ایکس، هر ترانه را بالغ بر پنج تا ده میلیون تومان با منت و شرایط خاص به خواننده های داخلی می فروشند! البته من به تمام کسانی که این روش را برگزیده اند حق می دهم چون برای فقرها، عقده ها و بی فرهنگی ها یک سرپوش قطور لازم است که این سرپوش چیزی نیست جز پول و شهرت.

در مصاحبه قبل گفتی برای همیشه از ایران مهاجرت خواهی کرد، این مهاجرت به معنای خالی کردن میدان نیست؟
- چه حالا و چه بعد از من برایم مهم نیست که، چه کسانی و چگونه فعالیت می کنند! این مهم نیست که چه کسی و چگونه تیشه به ریشه فرهنگ ایرانی می زند! این مهم نیست که بی استعدادها و نابکارها نبض بازار را به دست گرفته اند. وقتی می گویم می روم، می روم! زندگی خانوادگی خود را به آلودگی کثیف موسیقی ایرانی ترجیح می دهم و این یعنی خداحافظ موسیقی ایرانی!

دیگر برایم اهمیتی ندارد که چه کسی کجای دنیای موسیقی ایران ایستاده و تیتراژ فلان سریال را به چه قیتی و یا با چه رابطه ای خوانده! دیگر مهم نیست که چگونه مجوز کنسرت خارج از ایران به تعدادی داده می شود و نه به همه!

این مهم است که فقط و فقط از این فضای مسموم فاصله بگیرم، زندگی شخصی منن و هم خانواده ام برای من خیلی عزیزتر از آن است که باقیمانده عمر خودم را بیشتر از این فدای فرهنگ به پول آلوده ایرانی کنم. بهتر آنکه آنها هم به ورطه پول باره خود رها شوند و کسی به اسم حامی که حقیقت ها را فریاد می زند و بنا را بر افشاگری گذاشته در میان نباشد.

حرفی مانده که بخواهی بگویی؟
- «اندکی صبر سحر نزدیک است، اندکی صبر سحر نزدیک است، اندکی صبر سحر نزدیک است.»

انتشار آلبوم جدیدت چند بار به تعویق افتاده، ماجرا چیست؟
- پاسخ این سوال که برای مخاطبانم تبدیل به معما و مایه گلایه از من شده جوابیست که در صورت باین آن اگر بخواهم هم دیگر نمی توانم در موسیقی ایران فعالیت کنم! پس بهتر است جواب این سوال را بگذاریم برای بعد از خداحافظی ام از موسیقی، بگذاریم برای آخرین مصاحبه ام، برای وقتی که دیگر قرار است هیچ اثری از من در موسیقی و هنر ایران متولد نشود.

پس هنوز هم نمی توانی تاریخ دقیقی از انتشار آلبومت اعلام کنی؟
- در مورد تاریخ انتشار شما را به خدا به من فرصت بدهید تا در این جنگ نابرابر پیروز شوم!

 
این روزها برخی از خواننده ها از صحبت های شما در مورد مافیا انتقاد می کنند، چه واکنشی در مقابل این حرف ها داری؟
- بهتر این است که برای حفظ آبرویشان دیگر دست به مصاحبه نزنند چون با این حرکت دست خود را به عنوان یکی از عوامل لابی بازی و رانت خواری و مافیاگری در موسیقی ایران رو می کنند.

نمونه های زیادی از مافیاگری این دوستان وجود دارد که سه نمونه از آنها را در زیر متذکر می شوم:
1- ترانه سرا و آهنگسازی که به واسطه همکاری با خواننده های سیاسی لس آنجلسی ممنوع الفعالیت هستند و همه خط قرمزها را رد کرده اند چگونه تنها اجازه فعالیت با یک خواننده را دارند؟ چگونه اسم این ترانه سرا و آهنگساز با فونت درشت روی جلد سی دی و تمام پوسترهای آلبوم این خواننده درج می شود ولی در عین حال ممنوع الفعالیت هستند؟

2- چگونه می شود که حامی به عنوان خواننده تیتراژ سریال فلان از شبکه سه سیما انتخاب می شود و قطعه منتخب موئرد تایید کارگردان و نویسنده و تهیه کننده و حتی مدیر شبکه هم قرار می گیرد و مجوزهای مورد نظر هم صادر می شود و پنجاه درصد مبلغ قرارداد  هم به عنوان پیش پرداخت به حامی پرداخت می شود اما تنها دو ساعت مانده به پخش این سریال، خواننده دیگری جایگزین حامی می شود؟

3- چگونه ممکن است در روز عاشورا و تاسوعای حسینی (ع) سال 1388 و وقتی که ایران و جهان تشیع، سوگواری و عزادار این واقعه تاریخی بود، دو نفر از همین خواننده هایی که فرافکنی می کنند در آمریکا و کانادا آن هم با قطعاتی که دست کمی از پیرهن صورتی ندارند روی صحنه بروند؟ چگونه ممکن است مرجعی برای صدور مجوز اجرای کنسرت خارج از ایران وجود نداشته باشد و فقط چند خواننده خاص حق اجرای بیرون ایران را داشته باشند؟ چگونه؟ چرا؟ و صدها سوال بی پاسخ دیگر.

جالب اینکه: «چند سال است که سوالات زیادی را راجع به لابی و رانت و مافیا و آلودگی های موسیقی ایران مطرح کرده ام اما تا امروز مسوولین خرد و کلان و نه حتی خواننده هایی که فرافکنی می کنند نه تنها جوابی برای حتی یکی از سوالات من ندارند، بلکه حتی جرأت نزدیک شدن به بحث و تبادل نظر راجع به مسائل مطرح شده را نداشته اند.» و فقط گاهی برای فرار از وجدان خوابیده خود و نیز سرپوش گذاشتن بر گناهشان، مصاحبه هایی مبنی بر عدم وجود مافیا در ایران می زنند و این یعنی اینکه: «حرف حق پاسخی جز سکوت ندارد.»

حالا به نظر شما مافیا یعنی چه؟ نه یعنی همین کسانی که به واسطه لابی و رانت جیب مردم معصوم ایران را خالی می کنند.

منبع: روزنامه تماشا

bartarinha.ir