بهترین فیلمها با موضوع «زامبی ها» کدامند؟ (تصاویر)

بهترین فیلمها با موضوع «زامبی ها» کدامند؟ (تصاویر)
جسدهای متحرک یا زامبی ها (Zombie) امروزه در فیلمهای ترسناک غربی زیاد دیده می شوند و موفق شده اند به عنوان یک موضوع ثابت در این فیلمها تبدیل شوند.

جسدهای متحرک یا زامبی ها (Zombie) امروزه در فیلمهای ترسناک غربی زیاد دیده می شوند و موفق شده اند به عنوان یک موضوع ثابت در این فیلمها تبدیل شوند. البته این مضمون فیلمها سابقه ای نسبتا طولانی در سینما دارد و اولین آنها به دهه 1930 می رسد.
داستان مرده‌های متحرک از وودو یعنی جادوباوری آفریقایی‌تباران دریای کارائیب سرچشمه می‌گیرد. بر پایهٔ داستان‌ها، مرده‌های متحرک با گاز گرفتن و وارد کردن بزاق خود به بدن قربانیانشان آنها را همانند خود به یک مرده متحرک تبدیل می‌کنند. در نتیجه، در فیلم‌ها تعداد زامبی‌ها همچنان رو به افزایش است. همچنین بر پایهٔ داستان‌ها، انسان باید در دهان مرده‌های متحرک نمک بریزد زیرا آن‌ها بدین‌وسیله به یاد می‌آورند که مرده‌اند و به گور خود بازمی‌گردند.در فرهنگ‌های فارسی واژه زامبی به «مارخدا» ترجمه شده و اصل آن از سرخ‌پوستان دانسته شده‌است .
در این گزارش با 12 فیلم شناخته شده با موضوع «زامبی ها» آشنا شوید .
«زامبی سفید» (white zombie) محصول 1932
داستان فیلم با بازی «مج بلامی» و «بلا گولوسی» درباره سفر زوجی به هائیتی است که زن طی تماس با «راب زامبی» به موجودی شبیه به آنها تبدیل می شود.

«نقشه 9 از فضا» (plan 9 From outer space) محصول 1959
این فیلم به کارگردانی «اد وود» به گونه ای برنامه ریزی موجودات فضایی برای تبدیل کردن انسانهای زمین به موجوداتی شبیه به زامبی ها می پردازد.

«شب مرده متحرک» (Night of The Living Dead) محصول 1968
این فیلم «جورج رومرو» که به موضوع دختری با شرایط زامبی ها می پردازد ، در سال 1999 به عنوان یکی از بهترین فیلمهای کنگره ملی آمریکا معرفی شد.

 «مرگ شیطان» (The Evil Dead) محصول 1981
کلاسیک «مرگ شیطان» به کارگردانی «سم ریمی» که به تازگی نسخه جدیدی از آن ساخته شده به موضوع سفر گروهی از دانشجویان به منطقه ای جنگلی است که در آنها هر یک با رخنه روحی شیطانی به زامبی تبدیل می شوند .

 «محرک» (Re-Animator) محصول 1985
این فیلم برگرفته از کتاب اچ . پی لاوکرافت درباره دانشمندی به نام «هربرت وست» است که با ساخت دارویی مرده ها را به شکل زامبی به دنیا باز می گرداند.

«پت سماتاری» (Pet Sematary) محصول 1989
این فیلم اثری بر اساس کتاب «استفن کینگ» است که در سرزمین بومیان سرخ پوست آمریکا رخ می دهد جایی که خانواده ای پس از مرگ فرزندشان او را دفن می کنند دریغ از آنکه پسر نمرده آنها به شکل دیگری به این دنیا باز می گردد.

«28 روز بعد» (28 Days later) محصول 2002
فیلم با بازی «سیلیان مورفی» جریان انتشار ویروسی است که انسانها را به زامبی تبدیل می کند.

«شان مرده ها» (Shaun of the Dead) محصول 2004
«ادگار رایت» در این فیلم جریان پسری را به تصویر می کشد که به دنبال نامزد گمشده اش موجب افزایش تعداد زامبی ها می شود.

«طلوع مرده ها» (Dawn of the Dead) محصول 2004
«زاک اسنایدر» در این فیلم از نسخه سال 1978 «جورج رومرو» اقتباس کرده و نوعی آخر الزمان زامبی ها را به تصویر کشیده است .

«زامبی لند» (Zombie land) محصول 2009
«وودی هارلسون» ، «جس آیزنبرگ» و «اما استون» در این فیلم با زامبی های آدمخوار رو در رو می شوند. 

 «کلبه جنگلی» (The calin in woods) محصول 2012
این فیلم «جاس ویدون» ترکیبی از رخنه ارواح شیطانی و تبدیل شدن انسانها به مرده هایی متحرک و ناخودآگاه است.

«بدنهای گرم» (warm bodies) محصول 2013
این کمدی رومانتیک بر اساس کتاب پرفروش «ایزاک ماریون» ساخته شده است . فیلم با بازی «نیکلاس هولت» داستان عاشقانه ای است که برای کسب جاودانگی ، زندگی شبیه به زامبی ها را ترجیح می دهند.

منبع:cinemakhabar.ir

 

 

 

 

ویدیو مرتبط :
آلبوم تصاویر با موضوع گذشته

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

حوزه هنری با اکران کدام فیلمها مشکل دارد؟+ داستان فیلم ها و تصاویر

حوزه هنری با اکران کدام فیلمها مشکل دارد؟+عکس

هرچند مدیران حوزه هنری هیچ گاه به صراحت درباره فهرست فیلمهای مشکل دار خود سخن نگفته اند اما پیش بینی های صورت گرفته در این باره را هم نمی توان جدی نگرفت.

به گزارش شبکه ایران در حالی که طبق گفته رییس شورای صنفی نمایش مدیران حوزه هنری هنوز لیست فیلمهایی که اکران آنها را در سینماهای زیرمجموعه خود مجاز نمی شمرند اعلان نکرده اند اما بنا بر گفته مدیران ارشد این نهاد که فیلمهای با محوریت خیانتهای زناشویی را غیراخلاقی دانسته و بر این مبنا به چنین آثاری اجازه اکران در سینماهای خود نمی دهند می توان درباره فهرست سیاه حوزه هنری پش بینی هایی کرد. در زیر مروری داشته ایم بر آثاری که به دلایل مختلف که اصلی ترین آنها بحث خیانتهای زن و شوهران است احتمالا امکان اکران در سینماهای حوزه را نمی یابند.

 

برف روی کاجها ساخته پیمان معادی

این فیلم که صراحتا اعلام شده در لیست سیاه حوزه قرار دارد و تهیه کننده اش هم در هفته های اخیر بارها نقد صریح خود درباره عملکرد حوزه را ابراز کرده است.

 

 

داستان فیلم درباره زنی (با بازی مهناز افشار) است که بعد از اینکه شوهرش(با بازی حسین پاکدل) او را رها می کند از او جدا شده و با پسری جوان (با بازی صابر ابر) زندگی جدیدی را پی می گیرد.فضای تلخ و تیره فیلم و به خصوص فیلمبرداری سیاه و سفید آن از جمله ویژگیهای اثری است که بسیاری آن را در امتداد آثار اصغر فرهادی می دانند.

پل چوبی ساخته مهدی کرم پور

 

داستان «پل چوبی» هم دقیقا شبیه است به داستان «برف روی کاجها»؛ در این فیلم هم مردی(با بازی بهرام رادان) بعد از آن که همسرش(با بازی مهناز افشار) به بهانه گرفتن ویزای کانادا به دوبی می رود شایعاتی درباره ارتباط همسرش با استاد سابق دانشگاه شان(با بازی مهران مدیری) شنیده و همین عاملی می شود تا مرد جوان هم با یکی از همکلاسیهای سابق خود (با بازی هدیه تهرانی) رابطه ای جدید را آغاز کند.

 

 

«پل چوبی» به لحاظ ساختاری اثر خوش ساختی است ضمن اینکه بازیهای خوبی از بازیگرانی همچون مهران مدیری در آن می بینیم. فرهاد اصلانی که یکی از نقشهای مکمل فیلم را بازی می کند هم یکی از بهترین بازیگران فیلم است.

من همسرش هستم

ساخته مرتضی شایستهداستان فیلم درباره زنی(با بازی نیکی کریمی) است که بعد از مشکوک شدن به شوهرش(با بازی مصطفی زمانی) بازی خطرناکی را با وی آغاز می کند یعنی تظاهر به خیانت بلکه به این طریق شوهر را به زندگی بازگرداند.

 

 

از نام کارگردان فیلم و سوابقش در عرضه تهیه و تولید فیلم پیداست که با اثر درجه یکی روبرو نیستیم. اگر «برف روی کاجها» را کُپی دست اول آثار فرهادی و مثلا فیلمی مثل «چهارشنبه سوری» بدانیم «من همسرش هستم» کپی درجه سومی است که نه تعلیقهای داستانی لازم را دارد نه به لحاظ اخلاقی مخاطب را تحت تاثیر قرار می دهد و نه حتی بازیهای خوبی دارد.

یکی میخواد باهات حرف بزنه ساخته منوچهر هادی

در مرکزیت داستان زن مطلقه ای(با بازی آنا نعمتی) قرار دارد که به همراه دختر نوجوانش زندگی می کند. این زن در آستانه ازدواج با یک پزشک است که به ناگاه دخترکش به کُما رفته و تلاش او برای اهدای اعضای فرزندش، پای او را به زندگی شوهر سابقش(با بازی شهاب حسینی) و همسر جدید وی(با بازی یکتا ناصر) باز می کند.

 

 

موضوع فیلم بیشتر از آن که راجع به خیانت باشد درباره اهمیت اهدای اعضا است اما از آنجا که در فیلم زن مطلقه ای را می بینیم که زودتر از رسمی شدن رابطه اش با همسر آینده با وی ارتباط نزدیک دارد احتمالا این فیلم هم باید در زمره آثار ممنوعه حوزه هنری جای گیرد.به لحاظ کیفی «یکی میخواد...» یکی از بهترین آثار کارگردانش است و بازیهای یکتا ناصر و شهاب حسینی در این فیلم نیز فوق العاده است به خصوص نفر اول که به واسطه این فیلم جایزه ای هم از جشنواره فجر دریافت کرد.

زندگی خصوصی آقا و خانم میم ساخته روح ا.. حجازی

داستان فیلم درباره یک زن و مرد شهرستانی (با بازی مهتاب کرامتی و حمید فرخ نژاد) که در پی ارتقای شغلی مرد به تهران می آیند. حضور این دو در تهران و دیدار آنها با مدیر شرکتی که شوهر در آن کار می کند موجب توجهات بی دلیل مدیر(با بازی ابراهیم حاتمی کیا) به زن داستان و سوء تفاهمات مابقی می شود.

 

این فیلم حتی پیش تر از نمایش در جشنواره هم حاشیه ساز شده بود و از همان زمان پیش بینی می شد که اکران بدون دردسری نداشته باشد. به لحاظ فیلمبرداری و استفاده درست از دوربین دیجیتال یکی از مدرن ترین آثار سینمای نوین ایران را شاهد هستیم به خصوص که فیلمبرداری با دوربین red محصول کمپانی EPIC انجام شده یعنی همان دوربینی که فیلمبرداری تازه ترین قسمت «مرد عنکبوتی» هم با آن انجام شده بود!!!

من و زیبا ساخته فریدون حسن پور

 در بطن این فیلم یک مرد(با بازی پرویز پرستویی) قرار دارد که گذشته ای نابسامان دارد. ماجرا از این قرار بوده که وی در دوران طاغوت از اسبش «زیبا» برای سواری دادن به زنان برهنه استفاده می کرده و همین امر موجب شده بعد از پیروزی انقلاب زندگی نابسامانی داشته باشد تا اینکه بروز یک اتفاق سبب ساز آن میشود که از اسب وی به عنوان اسب مراسم تعزیه خوانی استفاده شود.

 

 

«من و زیبا» فیلم چندان باکیفیتی نیست و شاید اگر حضور پرویز پرستویی در راس فیلم نبود محال بود همان مخاطبان حداقلی که در جشنواره برای تماشای آن رفتند را هم داشته باشد. بسیاری از آنها که فیلم را دیدند هم «من و زیبا» را یک عقب گرد در کارنامه بازیگری پرستویی دانستند.

خرس ساخته خسرو معصومی

یک رزمنده سالهای دور( با بازی پرویز پرستویی) که پیش از این گفته می شد به شهادت رسیده بعد از بازگشت به روستای محل زندگیش متوجه این واقعیت می شود که همسرش(با بازی مریلا زارعی) با یک قاچاقچی چوب(با بازی فرهاد اصلانی) ازدواج کرده است. این امر اتفاقات عجیب و به شدت متاثر کننده ای را به دنبال دارد.

 

 

فیلمی داستانگو که حداقل این مزیت را دارد که اتفاقی واقعی را دستمایه خلق درام کرده است. بازی فرهاد اصلانی در این فیلم عالی است اما بازی پرویز پرستویی زیر حد انتظار و کاملا کلیشه ای است! فیلم به واسطه تصاویری که از فضای بکر طبیعت شمال کشور ارائه می دهد فیلم متفاوتی است. تلخی فیلم آن قدر بوده که حتی اداره نظارت را هم در اعطای پروانه نمایش به آن به تردید انداخته!

پذیرایی ساده ساخته مانی حقیقی

در محوریت فیلم خودِ مانی حقیقی قرار دارد که به عنوان بازیگر شخصیتی مرفه با فراهم کردن کیسه هایی انباشته از پول به سراغ آدمهایی فقیر و درمانده رفته و سعی می کند واکنش آنها در قبال دریافت پول را محک بزند. در این سیر و سفر، دختری(با بازی ترانه علیدوستی) که مشخص نیست چه نسبتی با شخصیت اصلی دارد هم در کنار اوست.

 

 

 

فیلم یک اثر تجربی است که احتمالا از همان ابتدای کار هم نه برای مخاطب عام بلکه برای آن دسته از مخاطبانی تولید شده که سالها پیش در برابر اثر ضدقصه «طبیعت بی جان» هم زبان به تحسین گشوده بودند. البته «پذیرایی ساده» به اندازه کافی داستان دارد و شخصیت پردازی کافی هم در فیلم انجام گرفته اما فیلم را می توان سیر منطقی سینمای انتلکتوئل مآبانه ای دانست که شاید عباس کیارستمی یکی از سردمداران آن باشد.

بیخود و بی جهت ساخته عبدالرضا کاهانی

داستان زوج جوانی (با بازی احمد مهرانفر و نگار جواهریان) که به دلیل بارداری زن(!!!) مجبور شده اند زودتر از موعد ازدواج کرده و به خانه خویش بروند. در این بین تعارضات مابین زن و مادرش که آدمی است سنت گرا مشکلاتی جدی را رقم می زند. مشکلاتی که با حضور یک زوج دیگر (با بازی پانته آ بهرام و رضا عطاران) رگه هایی کمیک به خود می گیرد.

 

 

فیلم آن قدر مشکل دار نیست که بتوان اکران آن را –حتی در سینماهای حوزه- زیرپا گذاشتن خط قرمزها دانست اما به هرحال کاهانی کارگردانی است که هیچ گاه از انتقادات صریح نسبت به عملکرد مدیران سینمایی ابایی نداشته و همین مساله اصلی ترین عامل ایجاد حرف و حدیث در اکران این فیلم است. همین مساله هم باعث شده مدیران حوزه به طور تلویحی این فیلم را هم در فهرست آثار مشکل دار خود قرار دهند.

آمین خواهیم گفت ساخته سامان سالور

داستان فیلم درباره مشکلاتی است که به علت عدم وجود پلی که دو روستا را به هم متصل می کند عارض مردمان این دو روستا می شود.

 

 

یک فیلم تجربی دیگر از سامان سالور که با «سیزده 59» نشان داده بود داستانگویی را هم بلد است. مشکل اصلی «آمین خواهیم گفت» سیاه نمایی آن درباره نحوه زندگی مردمان نقطه ای از ایران قلمداد شده و البته شرابخواری مداوم یکی از شخصیتهای فیلم که توسط فرزاد حسنی ایفا شده است!

میگرن ساخته مانلی شجاعی فر

فیلم روایتی متقاطع از زندگی آدمهای مختلف ارائه می دهد؛ آدمهایی که هر یک دردسرهای خاص خود را برای زندگی دارند.

 

در همان نسخه ای از «میگرن» که در جشنواره به نمایش درآمده بود هم آن قدر حذف و تعدیل صورت گرفته بود که ارتباط منطقی لازم مابین اتفاقات مختلف فیلم وجود نداشت و اگر هم فیلم، قابل تحمل بود صرفا به واسطه بازی بازیگرانی نظیر گوهر خیراندیش بود یا افشین و هدایت هاشمی وگرنه فیلم آن قدر گنگ و الکن است که به نظر نمی رسد حتی اکران گسترده آن در سراسر کشور هم توجه مخاطبان را به خود جلب کند./شبکه ایران