بلوتوث رفتار ما

 

 

 

می گوید بلوتوث گوشی ات را روشن کن، می خواهم یک کلیپ برایت بفرستم ... روشن می کنم و منتظرم پیامش را دریافت کنم، لحظاتی بعد کلیپ دریافتی را نگاه می کنم و تاسف می خورم. نه، فکر بد نکنید، قصه بلوتوث سیاه نیست. ماجرا آن گونه که بسیاری از ما خیال می کنیم هم ضداخلاقی نیست، ضد اخلاقی هست اما نه به آن معنا که با رفتار زشت و گنا ه آلود در هم تنیده باشد که همگان آن را ضداخلاقی می دانند. موضوع بلوتوث، از آن نوع مسائلی است که خیلی ها آن را نه تنها گناه نمی دانند بلکه خلاف هم به حساب نمی آورند بلکه نادیده گرفتن آن را «زرنگی» هم تصور می کنند! بله، موضوع، ترافیک و فرهنگ رانندگی است و مقایسه آن در ایران و جاهای دیگر، اول یک جای دیگر را نشان می دهد؛ خودروها در میان خط ها حرکت می کنند و از مسیر خود می روند اما در ایران، خودروها لایی می کشند، جلوی هم می پیچند و ...در پازل بعدی پارک؛ در جای دیگر، خودرو با زدن چراغ به سمت محل پارک می رود، دیگران هم به تصمیم او و حق تقدمش احترام می گذارند و او پارک می کند.

در ایران؛ خودرو راهنمازنان می خواهد پارک کند از چند جهت خودروها به آن نقطه هجوم می آورند! در یک جای دیگر؛ هر خودرو در زمان پارک بین دو خط می ایستد ... در ایران؛ خودرو طوری می ایستد که حداقل جای ۲ خودرو را بگیرد... در جای دیگر؛ خودروها به خط عابر پیاده احترام می گذارند و با توقف خود به عابران اجازه عبور می دهند اما در ایران، انگار خودروها به خط عابر که می رسند بیشتر گاز می دهند و اجازه عبور را به رهگذران و به اصطلاح عابر پیاده نمی دهند... در جای دیگر؛ اتوبوس از خط منتهی الیه سمت راست خیابان سر ساعت می آید، در ایستگاه متوقف می شود و مردم سوار می شوند ... در ایران؛ زمان می گذرد، اتوبوس نمی آید، ناگهان ۲ اتوبوس از منتهی الیه سمت چپ خیابان - که قاعدتا خط سرعت است - می پیچند به طرف ایستگاه اتوبوس. مسافر به سمت اتوبوس اولی می دود، اما قبل از سوار شدنش، اتوبوس می رود، به سمت اتوبوس دومی می دود او هم حرکت می کند ... این بلوتوث بود که آینه رفتار ترافیکی ما به نظر می رسید و از نظر من چنین رفتاری که برای ما عادی است از قضا پر از خلاف، تناقض اخلاقی و حتی از آن جا که حق تقدم دیگران را رعایت نمی کند، حرام هم هست، به شدت مسئله ای اخلاقی است که باید برای اصلاح آن بکوشیم. اصلاح این رفتار به سالم سازی دیگر رفتارهای ما در حوزه فردی، خانوادگی، اجتماعی و ... کمک می کند.
اگر در رفتار انسان های بزرگ نگاه کنیم در می یابیم آنان نسبت به حقوق مردم و رعایت قانون بسیار حساس بودند، از جمله بنده خدایی از دوستان شهید بهشتی نقل می کرد که این عالم بزرگوار نسبت به رعایت قوانین رانندگی و مقررات ترافیکی به شدت حساس بود. او می گفت: یادم هست حتی زمان سابق وقتی به چراغ قرمز می رسیدیم ولو خیابان خلوت بود، اجازه رد شدن نمی داد بلکه تاکید داشت همیشه و همه جا باید قانون را رعایت کرد. امام خمینی(ره) نیز تخلف از مقررات راهنمایی و رانندگی را شرعا حرام می دانستند، حالا این رفتار ترافیکی ماست که میزان دین داری و تقید به حلال و حرام را نشان می دهد. به این هم نمی پردازیم که رفتار ترافیکی ما چقدر شان ملت ایران را در جهان پایین می آورد.

ویدیو مرتبط :
راه اندازی نرم افزار ارسال بلوتوث تبلیغاتی,بلوتوث انبوه

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

ویژگی ها و رفتار های کودکان خلاق

خلاقيت قابليتي است كه در همگان وجود دارد اما نيازمند پرورش و تقويت مي‌باشد تا به سر حدشكوفايي برسد. فرد خلاق كسي است كه از ذهني جستجوگر و آفريننده برخوردار باشد. خلاقيت عبارت است از « توانايي ديدن چيزها به شيوه هاي جدي، شكستن مرزها و فراتر رفتن از چارچوب ها، فكر كردن به شيوه اي متفاوت، ابداع چيزهاي جديد، استفاده از چيز هاي نا مربوط و تبديل آن به شكل هاي جديد.» مي توان نتيجه گرفت که خلاقيت برآيند فرآيندهاي ذهني و شخصيتي فرد بوده و به توليدات و آثاري منجر مي شود که نو و بديع بوده، خاصيتي متکامل داشته و با واقعيتها، منطبق بوده و در غايت به سود جامعه بشري هستند.

 

 

 

خانواده يكي از عوامل بسيار مهم در رشد و پرورش خلاقيت کودکان محسوب مي گردد که نقش مهمي در شكوفايي خلاقيت هاي كودكان دارد. از آنجا كه كودك حساسترين مراحل رشد خلاقيت را در محيط خانه سپري مي‌كند، محيط مناسب خانوادگي، شيوه و نگرش‌هاي صحيح فرزندپروري در رشد و شكوفايي خلاقيت سهم مهمي ايفا مي‌كند.

 

« كليگان » ( 1971 ) معتقد است براي ظهور خلاقيت راههاي زيادي در شيوه‌هاي فرزندپروري وجود دارد كه مي‌تواند باعث ظهور يا محو خلاقيت شود. نحوه تربيت و استفاده از شيوه‌هاي دموكراتيك يا مستبدانه، اعمال نحوه انضباط و شيوه ابراز محبت هر كدام به نوعي در پرورش يا سركوب خلاقيت کودکان مؤثر است.

 

اساساً پرورش عنصر انگيزشي خلاقيت بايد در بستر خانواده صورت گيرد، زيرا مستعدترين محيط براي شکل دهي آن محيط کلامي و نظام تربيتي و رفتاري خانواده است. کودک و نوجوان اوقات زيادي را در خانواده سپري مي­کنند، بنابراين اين طبيعي است که بيشترين تاثير را نيز از آن بپذيرند. بيان اين نکته از آن روست که بگوييم هر چند مي توان در محيطي غير از خانواده (آموزشگاه يا جايي ديگر) به تقويت عناصر انگيزشي خلاقيت مبادرت ورزيد، اما تاثير اين عوامل به اندازه و اهميت عامل نخستين نيست. پس بهتر است که هدايت­ها و روش­هاي اتخاذ شده محيط دوم يعني «محيط يادگيري» به محيط نخستين يعني خانواده نيز انتقال يابد و در آنجا هم مورد تمرين و تقويت قرار گيرد؛ اين انتقال زمينه­ هاي تثبيت و تحکيم انگيزش خلاقه را بيش از پيش فراهم آورد.

 

 

در واقع والدين از طريق درگير شدن در فعاليتهاي خلاق كودك در رشد خلاقيت او سهيم هستند. خانواده ها بايد فرصتهاي لازم را براي سؤال كردن، كنجكاوي و كشف محيط به كودكان بدهند و هرگز آنان را تنبيه و تهديد نكنند.

زمينه رشد خلاقيت در خانه زماني فراهم مي شود كه به كودكانتان آزادي زيادي بدهيد و به آنها به عنوان يك فرد احترام بگذاريد، از نظر عاطفي در حد اعتدال به آنها نزديك شويد و بر روي ارزشهاي اخلاقي و نه قوانين خاص تأكيد نماييد.

محيط خانه را به صورتي درآوريد كه در آن فعاليت، بازي و خنده به مقدار زيادي وجود داشته باشد. شما و كودكانتان سعي نمائيد كارها را به روش هاي جديد و جالب انجام دهيد. با تشويق و تأييد رفتار كودك و فراهم آوردن زمينه هاي مساعد و تدارك بازيهاي دلخواه او، قدرت تخيل و خلاقيت كودك را تقويت كنيد. خيالپردازيهاي كودكان را سرزنش نكنيد زيرا خلاقيت او را محدود مي سازيد.

 

تحقيقات نشان مي دهد كه والدين كودكان خلاق در رفتار خود هماهنگي بيشتري نشان مي دهند، كودكان خود را آنگونه كه هستند قبول دارند و آنها را به كنجكاوي درباره اشياء و امور تشويق مي كنند و كودكان خود را در انتخاب موضوعات مورد علاقه آزاد مي گذارند و كارها و برنامه هاي آنان را تحت نظر دارند و پي گيري مي كنند. شايسته است والدين تا آنجا كه امكان دارد كودكان خود را مستقل بار آورده و در ايجاد اعتماد به نفس، آنان را ياري كنند و دستاوردهاي آنان را با آغوش باز پذيرا شوند و هنگام شكست، به جاي سرزنش، راهنما و راهگشاي مشكلات كودكان خود باشند، تا كودكان بتوانند ضمن احساس ارزشمندي در انجام كارها، راه حل ها و عقايد غير معمول و دور از ذهن را نيز بيازمايند، چراكه چنين كارهايي پايه و مايه اصلي خلاقيت است.

 

 

اغلب اوقات اگر كمي وقت و حوصله كنيم متوجه وجود خلاقيت در بچه ها مي شويم. بهترين زمان براي اطلاع از خلاقيت كودكان ، تماشاي آنها به هنگام بازي است. خلاقيت عامل مهم بازي است. كودك را در حالي كه آزادانه و فارغ البال با مواد و اسباب بازيهايش سرگرم بازي است تماشا كنيد. كودكان خلاق اغلب براي هر يك از وسايل بازي خود موارد استفاده متفاوتي پيدا مي كنند و قبل از اينكه از وسيله اي به سراغ وسيله ديگر بروند از آن به انواع مختلف استفاده مي نمايند.

 

كودك خلاق اغلب از منابع خود به انواع و اشكال مختلف و گاه حيرت انگيز استفاده مي كند.ممكن است يك جعبه خالي براي كودك خلاق ارزشي به مراتب بيش از بهترين و پيچيده ترين اسباب بازيها داشته باشد. کودکان خلاق مي توانند با توجه به موقعيت و مکان خاص بازي را تغيير دهند، بازيهاي جديد ابداع کنند، مقررات خاصي وضع کنند، رهبري بازي را در دست گرفته و با سازمان بندي منسجم په به صورت فردي و چه به صورت گروهي بازي کنند.

 

بازي اين گونه افراد از تنوع و گوناگوني آکنده بوده و مي توانند با توجه به علايق خود و بازي کنان هدفهاي بازي را اعمال کنند. در مقابل کودکاني که از خلاقيت بي بهره بوده و يا خلاقيت کمي دارند در بازي ها نقش پيرو را به عهده گرفته، خود را ملزم به رعايت کامل مقررات بازي مي دانند، تخطي از قوانين را جايز نشمرده و بازي را بيشتر به عنوان وظيفه و کار تلقي مي کنند تا وسيله اي براي رشد، بنابراين سهم آنها از لذت بازي کمتر از کودکان خلاق است.

 

 

ويژگيهاي کودکان خلاق:

انگيزه و خلاقيت كودک در محيط خانواده زماني از بين مي رود كه :

براي افزايش خلاقيت كودكان بايد: