فرهنگ و هنر
2 دقیقه پیش | تشریفات بهبود | تشریفات و خدمات مجالستشریفات بهبود | تشریفات و خدمات مجالس | برگزاری مراسم عروسی | باغ عروسی تشریفات ۵ ستاره بهبود با مدیریت بهبود اصلانی صاحب سبک در اجرای دیزاین های ژورنالی و فانتزی ، اجرا ... |
2 دقیقه پیش | خواندنی ها با برترین ها (81)در این شماره از خواندنی ها با کتاب جدید دکتر صادق زیباکلام، اثری درباره طنز در آثار صادق هدایت، تاریخ فلسفه یونان و... آشنا شوید. برترین ها - محمودرضا حائری: در این شماره ... |
برنامه هایی که با تغییر مجری ناکام و ناتمام ماندند
تغییر مجری، یعنی پایان یک تاک شو. برنامه هایی که گاه دست تهیه کنندگان (و نه مجریان) کارنابلد سپرده می شوند و نتیجه ای جز شکست ندارند.
این، داستان چندین و چند سال برنامه سازی و تجربه نیاموزی (!) در تلویزیون ماست. اعتمادهایی که مدام سلب می شوند و برنامه هایی که عمرشان به عدد انگشتان یک دست هم نمی رسد. 90 و عادل فردوسی پور تنها نمونه استثنای این پروسه است و «ماه عسل»، تنها برنامه ای که در این هیاهوی مدام، شش سال دوام آورده و هنوز پابرجاست (شاید به دلیل مناسبتی بودن آن).
تغییر تیم و حفظ این برنامه به جا مانده، بهانه ای شد تا نمونه های گل درشت تاک شوهای ایرانی را ورق بزنیم وتجربه های تکراری تلویزیون را مرور کنیم و به این تئوری [اثبات شده] برسیم که تغییر مجری، یعنی پایان یک تاک شو. برنامه هایی که گاه دست تهیه کنندگان (و نه مجریان) کارنابلد سپرده می شوند و نتیجه ای جز شکست ندارند.
جزر و مد / رمضان 1384
طرح نو در انداخته شده
علی زاهدی – تهیه کننده کوله پشتی ها – و فرزاد حسنی نبض مخاطبشان را پیدا کرده بودند، سلیقه دستشان آمده بود و فهمیده بودند فرمول مهمان هایی با ویژگی های خاص به علاوه مجری جسور و خوش زبان، خیلی ها را پای تلویزیون می نشاند.
«جزر و مد» بعد از کوله پشتی که از سال 83 شروع شده بود، با فرزاد حسنی که پخته تر اجرا می کرد، روی آنتن رفت و می خواست با زوج های جوان، درست دم افطار «الگوسازی» کند. حسنی جزر و مد البته بیشتر از جسارت، یک جور تندزبانی داشت. تندزبانی که شبیه پررویی بود و می رفت که صدای خیلی ها را درآورد.
اولین نفری که تنها 6 روز بعد از پخش برنامه، تاب این تندزبانی را نیاورد، تهیه کننده برنامه یعنی علی زاهدی بقود. حسنی خیلی مستقیم و جلوی دوربین به تصمیم گیری تهیه کننده ایراد گرفت و برایش شرط گذاشت. همین هم باعث شد حسنی جایش را به احسان علیخانی بدهد. علیخانی بعد از حسنی به تیم مجری های جوان با اجراهای متفاوت رسید. گزینه ای که انتخاب درستی به نظر می آمد و توانست با ظرافت های دوست داشتنی در اجرایش، زود بیننده ها را جذب کند و جزر ومد با کمترین آسیب، با احسان علیخانی ادامه پیدا کرد، سر زبان ها افتاد و سال بعد هم با استقبال دوباره روی آنتن رفت.
کوله پشتی / تابستان 1386
نوآوری جسوران
اولین شب بلندی که تیتراژ برنامه روی آنتن رفت، با اولین «سلام» فرزاد حسنی تقریبا همه آنهایی که پای تلویزیون نشسته بودند، مطمئن شدند با یک برنامه متفاوت روبرو هستند. برنامه ای که بارزترین تفاوتش در اجرای مجری اش بود. اجرایی خیلی خودمانی تر از حد معمول آن زمان.
فرزاد حسنی مهمان های برنامه را «مهمان من» و بیننده هایش را با عبارت مستقیم خطاب می کرد، به راحتی با عوامل پشت صحنه حرف می زد، اعتماد به نفسش – که گاهی به جسارت و بی ادبی پهلو می زد – در برخورد با مهمان های برنامه های تلویزیون بی سابقه بود، او جسورانه حرف می زد و گاهی آنقدر پیش می رفت که خیلی ها حس می کردند او به زودی همه خط قرمزها را می شکند.
کاری که در سری چهارم برنامه انجام داد. همین نزدیک شدن به خط قرمزها هم باعث شد بعد از «آن» اجرا و دو شب تحمل اجباری اش، بیننده های کوله پشتی، امیر حسین مدرس را جای او در دکور برنامه ببینند.
مدرس نقطه مقابل حسنی بود، آرام با اجرایی کلاسیک و در چارچوب. همین تغییر کافی بود تا برای بیننده ها، کوله پشتی دیگر کوله پشتی نباشد. برنامه ای که به مهمان های ویژه و سوال ها و چالش های خاص مجری اش با مهمان ها معروف و پربیننده شد، در مدت کوتاهی همه انرژی اش را از دست داد و خیلی دوام نیاورد و بالاخره کاملا به خاطره ها پیوست.
ماه محبوب / رمضان 1387
جابجایی رمانتیک!
بعد از دلخوری که بین زاهدی و حسنی پیش آمد و بعد از موفقیت دو ساله جزر و مد، زاهدی و احسان علیخانی به یک تیم موفق بدل شدند. علیخانی هم جسور بود اما زبان نرم تری داشت و با احساسات متفاوت تری- نسبت به فرزاد حسنی و باقی مجری های تلویزیون – برنامه اش را اجرا می کرد. وقتی که «ماه عسل» جای «جزر و مد» را گرفت، انگار دیگر برنامه مال خود علیخانی شد.
او یک جوری با مهمان ها که داستان های متفاوتی داشتند، گرم می گرفت، یک جوری درباره گذشته شان حرف می زد که بیننده ها حس می کردند مهمان اویند. علیخانی هم بدون ایجاد کمترین حساسیت – به خصوص برای تهیه کننده – به این سبک ادامه داد.سال بعد اما، انگار که می خواستند قصه حسنی دوباره تکرار نشود، برنامه ماه رمضان را با تغییر نام و به نام «ماه محبوب» و با اجرای محسن افشانی روی آنتن فرستاند.
محسن افشانی – که با سریال «مهر مادری» محبوب شده بود – در حد و اندازه های اجرای برنامه رمضانی نشان نداد. ماه محبوب گرچه همه المان های برنامه سال قبل را داشت اما نبود علیخانی ونابلدی افشانی خیلی زود به چشم آمد. بیننده ها از همان شب اول و تهیه کننده و مدیران شبکه از شب ششم هفتم فهمیدند بدون علیخانی برنامه شکست خورده است.
پس در یک برنامه ویژه – که در ژانر خودش رمانتیک ترین و اشک آورترین برنامه زنده تلویزیون بود – افشانی از برنامه خداحافظی کرد و سکوی اجرا و تهیه کنندگی، با هم به علیخانی رسید. دوباره با نام ماه عسل و قبیله ماه عسلی ها به حیاتش ادامه داد و به پایان رسید.سال بعد هم ماه عسل بی حرف پیش به نام علیخانی سند خورد و قوام یافت؛ با مهمانان ستاره ای که هنوز خیلی ها به یادشان مانده.
گفت و گوی ویژه خبری / 1388
بدون «آن»، بدون هیجان
این یک اصل تغییر ناپذیر است؛ بزرگ ترین، موفق ترین و محبوب ترین برنامه های تاک شو دنیا به اجرای مجری هایشان وابسته و شناخته شده اند. مجری هایی که فقط اجراکننده نیستند و برنامه روی ذکاوت، حاضر جوابی و تسلطشان روی موضوع مورد بحث سوار است. این برنامه ها با مجری شان شروع می شوند، با خوبی و بدی حال مجری شان با قدرت یا ضعیف می شوند و اگر مجری شان را از دست بدهند، دیگر نمی توانند به برنامه شان ببالند. اتفاقی که در «گفت و گوی ویژه خبری» با مرتضی حیدری برای اولین بارها در حال رخ دادن بود. مرتضی حیدری هم باهوش بود و هم فن گفت و گو را – به خصوص با مردان سیاسی یا دولتی – می دانست. این «فن» و چهره محوری نکته ای بود که مسوولان تلویزیون نادیده گرفتند و حالا مدت هاست گفت و گوی ویژه خبری با مجری های متفاوت نتوانسته موفقیت روزهای درخشان حیدری را تکرار کند و تنها باکس بعد از خبر 22:30 را پر می کند.
ماه عسل / رمضان 1389
شکست کامل
ماجرای تغییر مجری های ماه عسل اما تمام نشد؛ سال 89 دوباره شبکه سه همت ویژه به خرج داد و تجربه ناموفقش را تکرار کرد. این بار چهره معروف تر و شناخته شده تری جای علیخانی را گرفت که ابدا مجری نبود؛ حسن جوهرچی. با اجرایی خیلی معمولی و حتی ضعیف به استودیوی 12 تلویزیون آمد.
جوهرچی نه ظرافت ها و طنازی های علیخانی را داشت نه انرژی اش را. گرچه همه ماه عسل 89 با جوهرچی گذشت اما بیننده ها، مدیران و مسوولان را راضی نکرد. شکست سنگین و کامل ماه عسل 89 باعث شد تا علیخانی با دست و توپ پر، اجرای سال 90 را به دست بگیرد و با برنامه – به نسبت – کاملش هم روی جلد ما برودوهم بهترین برنامه ترکیبی سال 90 تلویزیون انتخاب شود.
دیروز، امروز، فردا / 1389
پایان سیاست تلویزیونی
بعد از انتخابات ریاست جمهوری یک – تقریبا!- تاک شو سیاسی روی آنتن رفت. برنامه ای که قرار بود جذابیت و جنجالی بودنش را از مهمان هایش بگیرد. مهمان هایی که مناظره شان به خودی خود داغ و دیدنی می شد و نیازی به تلاش مجری برنامه نبود. به خاطر همین خصوصیت برنامه، وحید یامین پور فقط مهمان ها را اداره می کرد تا اینکه آرام آرام شکل مناظره ای برنامه تغییر کرد، مهمان ها تک نفره شدند و یامین پور میزبانی بود که باید آنها را به چالش نیم بند می کشید.
این موقعیت و سیاست های برنامه که خیلی فراتر از برنامه های دیگر تلویزیون دست مجری اش را باز می گذاشت، باعث شد بیننده ها «دیروز، امروز، فردا» (و نمونه های مناسبتی و اقماری اش) را به نام یامین پور بشناسند. این اوج اما به نفع یامین پور نشد، به محض بلندشدن سر و صداها درباره جسارت و کلنجارهای یامین پور با مهمان ها، برنامه بی توضیح تعطیل شد.
بعد از چند ماه دوباره «دیروز، امروز، فردا» با یک مجری جدید روی آنتن رفت. حسین رنجبران که پیش از این هیچ برنامه ای را اجرا نکرده بود وشهرتش را از گزارش های اخبار 20:30 می آورد، نتوانست احوال برنامه را برگرداند؛ آنقدر که حالا، بعد از یک سال و نیم پخش سری جدید، بیننده های زیادی نمی دانند «دیروز، ...» پخش می شود و به زمان پخش نامرتبش هم ایرادی نمی گیرند.
هفت / رمضان 1391
بدون جنجال، بدون تاثیر
طبق همان قانون تاک شوها، اولین برنامه زنده خبر، نقد و بررسی اوضاع سینمایی ایران با مجری اش هویت داشت. فریدون جیرانی که جز اجرا، «هفت» را تهیه هم می کرد، گرچه مجری جسوری نبود، گرچه خیلی وقت ها ریتم و نظم برنامه از دستش درمی رفت و گرچه خیلی جاها نمی توانست زمانی که لازم است مهمانش را به چالش بکشد یا دعوت به سکوت کند، اما با همه اینها، برنامه هفت با او در ذهن طرفدارهای سینما شکل گرفت و هر چه پیشی تر رفت، هفت و جیرانی همدیگر را تکمیل کردند.
چند ماه مانده به حوادث برنامه هم انگار جیرانی فهمیده بود جسارت می تواند رمز موفقیتش باشد اما عمر جسارتش قد نداد و برنامه هفت با سیل دعواها کلا تعطیل شد. حالا که برنامه دوباره به آنتن برگشته محمود گبرلو جای جیرانی را گرفته و این تغییر انگار به حال برنامه ننشسته. که انگار برنامه دیگری در همان دکور و با همان موضوع هفت رویآنتن رفته. برنامه ای که می توانست با نگه داشتن مجری اش و مهارتی که عمر برنامه برای هر مجری ایجاد می کند، به یک «نود» سینمایی واقعی تبدیل شود اما نشد!
جشن رمضان / 1391
خنده خالی
آذر 13 سال پیش که شبکه تهران تصمیم گرفت برای ماه رمضان برنامه ویژه ای داشته باشد، جشن رمضان را روی آنتن برد؛ دلیل موفقیت ادامه برنامه، نه آیتم های متفاوت مذهبی – معرفتی اش بود، نه اشک انگیزی های نصفه و نیمه اش و نه موسیقی های شادش، جشن رمضان با مجری هایش که در اجرای برنامه زنده و شوخی های بداهه خلاقیت داشتند، مورد توجه قرار گرفت.
احمدزاده و حسینی به سرعت آنقدر با هم هماهنگ شدند که به یک زوج تبدیل شوند. بعد از محمد حسینی، محمود شهریاری طنز اجرا را برعهده گرفت و کنار احمدزاده تیمی تشکیل داد که برنامه رمضان با کمترین تغییر و خلاقیت در فرم، متکی بر اجرای مجری هایش سال ها روی آنتن برود و سطح متوسطش را حفظ کند تا اینکه امسال این تکرار دوست داشتنی متوقف شد و جشن رمضان با دو مجری جدید – یار احمدی و مصطفی حسینی – روی آنتن رفت. توقفی که تا امروز نوید یک جشن رمضان پربیننده را نداده است.
ویدیو مرتبط :
خواستگاری از مجری در برنامه زنده و برخورد مجری...
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
تغییر مدل توسعه در برنامه پنجم/ 50 میلیارد دلار در اختیار وزارت نفت
احمدینژاد در گرگان خبر داد:
تغییر مدل توسعه در برنامه پنجم/ 50 میلیارد دلار در اختیار وزارت نفت
گرگان - رییسجمهوری با تاكید بر ضرورت توجه به مدل اسلامی - ایرانی توسعه، گفت: در برنامه پنجم سعی كردهایم كه مدل توسعه كشور را تغییر دهیم.
به گزارش خبرنگار اعزامی ایرنا، محمود احمدینژاد صبح روز چهارشنبه در جمع مدیران استان گلستان با اشاره به توسعه كشور برزیل گفت: این كشور 200 میلیون نفر جمعیت دارد و در حال رسیدن به كشورهای توسعه یافته است اما نیمی از مردم آن فقیر هستند. بنابراین باید برای توسعه همه جانبه، مدل توسعه تغییر یابد و اقتباسی نباشد.
وی خطاب به مدیران استان افزود: باید كار و تلاش كنید تا استان را رو به جلو ببرید اما باید تصویر روشنی از آینده در ذهن داشته باشید كه پیشرفت در همه بخشها منسجم و به سمت یك هدف باشد.
رییسجمهوری با بیان اینكه مدل برنامهریزی توسعه وارداتی بر این اساس وضع شده كه غربیها میخواهند فاصله بین نظام سلطه و بقیه كشورها حفظ شود، اضافه كرد: چند كشور نام خود را توسعه یافته گذاشتهاند و نام ما را در حال توسعه و بقیه كشورها را عقب افتاده كه نمیتوان كاری برای آنها انجام داد. البته آنان معتقدند كه میتوان ثروت این كشورهای عقبافتاده را غارت كرد.
احمدینژاد با یادآوری اینكه غربیها نام كشورهایی همچون ما را توسعه یافته گذاشتهاند تا تلاش كرده و به آنها برسیم، اظهار داشت در حالی كه آنها و خود ما نیز میدانیم هیچگاه نمیتوانیم و نمیخواهیم مانند آنها شویم چرا كه فرهنگ ما از آنها جداست.
وی با بیان اینكه كشورهای در حال توسعه را در حلقهای انداختهاند كه هرچه تلاش میكنند به نتیجه نمیرسند، تصریح كرد این حلقه مانند سرابی است كه هیچ بهرهای از آن نمیبریم. به همین دلیل باید از تجربیات دیگران استفاده كرده و مدل خود را داشته باشیم.
رییسجمهوری در ادامه سخنان خود با اشاره به اینكه 1350 میلیارد تومان منابع در اختیار وزارت جهاد كشاورزی قرار گرفته، ادامه داد انشاءالله اگر تا پایان سال مجلس صندوق توسعه را تصویب كند، اعتبار آن را حدود سه تا چهار برابر افزایش خواهیم داد.
احمدینژاد با بیان اینكه در ابتدای دولت نهم 49 میلیارد دلار بدهی خارجی داشتیم، گفت: اكنون این بدهی به 15 میلیارد دلار كاهش و ذخایر نیز افزایش یافته است.
وی با اشاره به اینكه در گذشته كشورهای غربی سالانه یك میلیارد دلار در صنعت نفت با هزار منت سرمایهگذاری میكردند، ادامه داد: 'ما پولهای خود را از حساب آنها خارج و به حسابهای خود در داخل واریز كردیم'.
رییسجمهوری گفت: اكنون 50 میلیارد دلار در اختیار وزارت نفت است كه در تاریخ صنعت نفت كشور سابقه ندارد و همه پروژهها در این بخش فعال هستند.
احمدینژاد افزود: با وجود تحریم، 12 شركت آن را نادیده گرفته و برای سرمایهگذاری در بخش نفت اعلام آمادگی كردهاند.
وی خطاب به مدیران استان گفت: از همكاران در مجموعه اداری استان گلستان تشكر میكنم كه كارهای خوبی را برای پیشرفت انجام دادهاند.
رییسجمهوری با بیان اینكه تجربه شد و مشاهده كردیم كه میتوان چهار تا پنج برابر كار كرد، اضافه كرد: فراموش نكردهایم كه زمانی در جلسه شورای مسكن مطرح شد كه سال آینده 200 هزار واحد مسكن روستایی نوسازی شود اما در آن جلسه گفتند كه این میزان عملی نیست چرا كه متوسط سالهای گذشته 16 هزار واحد بوده است.
احمدینژاد ادامه داد: در پایان امسال و پس از گذشت چهار سال نزدیك به یك میلیون مسكن روستایی بازسازی شده است. به همین سبب امسال در شورای مسكن درخواست افزایش 200 هزار به 400 هزار واحد روستایی برای نوسازی كردیم.
وی با بیان اینكه میتوان استان گلستان را به بالاترین سطح كشور رساند، ادامه داد: مهمترین رمز موفقیت، كار در كنار یكدیگر است. برخی تصور میكنند كه دستگاههای اجرایی هركدام جزیرهای جداگانه هستند اما اینگونه نیست.
رییسجمهوری رمز دوم موفقیت در خدمت به مردم را همت دانست و خطاب به مدیران استان گلستان افزود: شما تلاش كنید، دولت پشتیبانیتان میكند.
احمدینژاد خطاب به مدیران گفت: نكته بعدی قدرشناسی از لحظات است. اگر فرصت خدمترسانی از دست رفت، حسرت آن باقی میماند.
وی با اشاره به اینكه وظیفه اصلی مدیران این است كه كارهای اصلی استان را مدیریت كنند، تاكید كرد اما در كنار این كار باید فضایی برای رسیدن به تك تك امور مردم ایجاد شود.
رییسجمهوری ادامه داد كه كارهای بزرگ نباید ما را از كارهای جزیی و نیاز مردم غافل كند.
احمدینژاد از مدیران استان گلستان خواهش كرد كه كار مردم را كار خود بدانند، چرا كه در این صورت بار آنها سبكتر میشود و بسیاری از پیچیدگیهای كار كه ناشی از عقب انداختن است، رفع میگردد.
وی ادامه داد حتی در نقطهای كه نیاز به منابع مالی است از محل همین بودجه جاری میتوان كار دهها هزار نفر را در استان انجام داد.
رییسجمهوری با اشاره به اینكه با عشق كار كردن لذتبخش است، اضافه كرد: راز و رمز اینگونه كار كردن عشق مدیر برای خدمت به مردم است.
احمدینژاد در بخش دیگری از سخنان خود تصریح كرد كه هر اتفاقی در ایران میافتد همه جهان تحت تاثیر قرار میگیرد و تا به امروز از صدها شخصیت دنیا شنیدهام كه حوادث ایران را بهطور روزمره بررسی میكنند.
دیدار با جمعی از منتخبین و فرهیختگان و جلسه با شورای شهر استان گلستان از دیگر برنامههای روز دوم سفر رییسجمهوری به استان گلستان است.
رییسجمهوری و هیات دولت روز سهشنبه در هفتاد و پنجمین سفر استانی و در سومین دور آن، به مدت دو روز به استان گلستان سفر كردهاند.
دومین دور از سفر استانی به گلستان، اردیبهشت 87 انجام شده بود...../تحلیل:ایرنا