انیمیشنی که جوایز بین المللی را درو می کند/ دخترک آت آشغالی در سفر دور دنیا

انیشمیشن دخترک آت آشغالی که با الهام از شعری با همین عنوان از تیم برتون، نوشته و ساخته شده است، داستان دخترکی ست که غرق در دنیای ذهنی خویش است و محیط پیرامونش آن را بر نمی تابد. در بی رحمی دنیای بزرگترها و در روزمرگی زندگی ماشینی به او به چشم موجودی اضافه نگاه می شود و دست های انسانی برایش تصمیماتی غیر انسانی می گیرند. این انیمیشن قصه ی غمگینی دارد و هر بیننده ی اهل دردی را برای مدت ها به فکر وا می دارد.

 محمد زارع کارگردان این انیمیشن که دغدغه ی چرایی وجود انسان را دارد در خصوص علت خلق دخترک آت آشغالی می گوید: "بحث انسان، چرایی وجود است. این‌که چگونه باید زندگی کند، همیشه مورد توجه من بوده است؛ این مسئله که انسان عصر حاضر در انبوه شلوغی‌هایی زمانه، چه مسیری برای زندگی انتخاب می‌کند؟ آیا این مسیر واقعاً حاصل تصمیم وی و اراده‌اش است یا خیر؟ فلسفه جبر و اختیار چقدر می‌تواند در زندگی انسان تأثیر بگذارد و در آخر، تکلیف انسانی که از لحاظ ظاهر یا باطن با جامعه خویش تفاوت زیادی دارد، چیست؟ این پرسش‌ها مبنای شکل‌گیری فیلمنامه قرار داده شد و سعی کردیم دیدگاه خود را در مورد این مسائل ارائه دهیم."

وی که تأثیر چشم گیری از آثار تیم برتون گرفته، توانسته است با خلق فضایی فانتزی اما قابل باور، کاراکتری متفاوت و جذاب خلق کند. مخاطب به راحتی می تواند با کاراکتر همزاد پنداری کرده و با او بخندد، اشک بریزد، غصه بخورد...

زارع می گوید: "پس از تکمیل فیلمنامه تصمیم گرفتیم «دختر آت آشغالی» را کمابیش از لحاظ ظاهری شبیه آدم‌های پیرامونش خلق کنیم. شخصیتی که توسط خودسانسوری سعی می‌کرد خود را شبیه بقیه کند ولی در ‌‌نهایت مجبور می‌شود خود واقعی‌اش را نشان دهد. داستان این انیمیشن، برشی از زندگی این دختر است. "

آستین ها برای که بالا زده می شوند؟
... و چنین بود که دخترک آت آشغالی سفرهای دور دنیای خود را آغاز کرد.

از سال 1392، یعنی از زمان تولید در جشنواره های مختلف داخلی و خارجی شرکت کرد و به واسطه ی فیلنامه ی قوی و شیوه ساخت بسیار تکنیکی و خاص خود از بدو ورود به جشنوار ها توانست موفقیت های بسیاری کسب کند.

عنوان بهترین انیمشین جشنواره ی سیب تبریز اولین موفقیت این انیمیشن بود. محد زارع و شلاله خیری پس از آن توانستند در 51 امین جشنواره ی منطقه ای فیلم کوتاه تیژ نیز عنوان تندیس بهترین انیمیشن را دریافت کنند و همچنین تندیس بهترین طراحی دکور و لباس در یازدهمین جشنواره دانشجویی نهال تهران نیز به دخترک آت آشغالی تعلق گرفت.

راهیابی به بخش مسابقه ی جشنواره ی the International Children's Film Festival Bangladesh،  راهیابی به بخش مسابقه جشنواره 10th edition of ÉCU - The European Independent Film Festival کشور فرانسه و رقابت با نامزد اسکار، دریافت تندیس بهترین انیمیشن بخش بین الملل جشنواره Garden State Film Festival in Atlantic City, NJ کشور آمریکا، حضور در جشنواره بین‌المللی فیلم(love your shorts 2015) به عنوان نماینده ی ایران، کسب جایزه بهترین فیلم انیمیشن در جشنوارهBorrego Springs Film Festival آمریکا، دریافت جایزه بهترین انیمیشن جشنواره A film for peace  کشور ایتالیا، فیلم درخشان و منتخب تماشاگران جشنواره  sound of silent film festival   آمریکا و اجرای موسیقی زنده به همراه اکران در روز اختتامیه جشنواره، کسب تندیس بهترین تدوین جشنواره the kids film festival   اسپانیا، کسب تندیس بهترین انیمیشن جشنواره the kids film festival   فرانسه، فیلم منتخب جشنواره فیلم های صامت کشور ایتالیا و اجرای موسیقی زنده بر روی اثر در جشنواره و چندین جایزه و حضور چشمگیر دیگر از افتخارات بین المللی انیشمین دخترک آت آشغالی هستند اما...

اما با وجود تمام این مقام ها و افتخارات و موفقیت ها، قطع به یقین می توان گفت که در همین تبریز خودمان تعداد انگشت شماری هستند که حتی از گوشه ای از این ها خبر دارند. متاسفانه ایراد بر هیچکس وارد نیست وقتی که در مهد فرهنگ و هنر متولی فرهنگی، خود، توجه چندانی به مقوله ی هنر ندارد. دغدغه ی هنر ندارد. تفکر هنری ندارد...

سوال اینجاست که چرا انیمیشن دخترک آت آشغالی در بسیاری از جشنواره های بین المللی حضور می یابد، از میان صدها اثر، موفق می شود به بخش مسابقه راه پیدا کند و نه تنها این اخبار در هیچ رسانه ای رسمی به چشم و گوش نمی خورند بلکه حتی فاجعه از این هم فراتر رفته و کارگردان اثر به خاطر نبود بودجه و عدم تولی و حمایت ارگان های ذیربط نمی تواند در جشنواره حضور پیدا کند. محمد زارع و شلاله خیری نتوانستند جایزه های نقدی خود را دریافت کنند تا بتواند باز هم کار ارائه دهند، تا باز هم افتخار بیافرینند و این اتفاقی ست که مطمئنا هیچ کس خود را در قبال آنمسئول نمی داند.

در میان ده ها کشور اروپایی که از نظر تکنیک انیمیشن سازی حرف های بسیاری برای گفتن دارند و چشم به اعلام نتایج دوخته اند، محمد زارع و همسرش با وجود کمبود امکانات سخت افزاری و نرم افزاری برای ساخت شیوه ی استاپ موشن، اثری خلق می کنند که داوران خارجی را انگشت به دهان می گذارد اما نمی توانند  با افتخار به روی سن بروند و نام ایران و تبریز را طنین انداز کنند. پس کجاست آن همه نگرانی ها برای دیدگاه غرب نسبت به جوانان ایرانی؟ کجاست آن همه دغدغه ی تهاجمات فرهنگی؟ آیا میدان عمل همینجا نیست؟ آستین های مسئولان فرهنگی کِی و برای چه کسی بالا زده خواهند شد؟

محمد زارع می گوید: " انیمیشن در ایران مشکلات فراوانی دارد که هر کدام لطمات زیادی به هنرمندان و کیفیت آثار آن‌ها وارد می‌کند. یکی از این مشکلات بحث عدم تأمین مالی قشر بزرگی از هنرمندان است. مسئله‌ای که باعث می‌شود، هنرمند پس از مدتی فعالیت دلسرد شده و شغل دیگری برای تأمین مالی خود انتخاب کند. "

حال در تبریز، انجمن فیلم، تنها تشکلی که حامی سینماگران و فعالان عرصه ی انیمیشن بود، به دلایل نا معلوم به راحتی خوردن یک لیوان آب منحل می شود و اینکه جوانانی که تنها با عشق، تمام زندگی خود را در راه کار با دوربین و فیلم گذاشته اند، از این پس سر به کجا بگذارند، سوالی ست که پاسخش با کرام الکاتبین است!!!

وقتی همه خواب بودیم، دخترکی در میان زندگی ماشینی و شلوغی های امروزی به دنبال رنگ گندمزار بود و سفر خود را آغاز کرد و من از روزی می ترسم که هنر در این شهر به سرنوشت دخترک آت آشغالی دچار شود: نابودی.

تو هم با ما نبودی!
به گفته ی تهیه کننده و کارگردان انیمیشن دخترک آت آشغالی، تا کنون برای جذب حمایت های معنوی و مادی مراجعات متعددی به سازمان های فرهنگی و هنری شهر صورت گرفته اما نا گفته پیداست که دری به روی هنر و هنرمند باز نیست و نمی شود.

محمد زارع می گوید:" طبیعی است که ما پس از کسب مقام های مختلف و پس از اینکه نتوانستیم در هیچ یک از جشنواره های بین المللی خارج از کشور حضور پیدا کنیم، برای جذب پشتیبانی مسئولین فرهنگی پیش از هر جا به ادراه کل ارشاد آذربایجان شرقی مراجعه کردیم."

وی می افزاید: " مدیرکل در ظاهر از این جریان استقبال کرد اما در عمل اتفاقی نیافتد و پس از پیگیری های، سید وحید فاطمی، یار همیشگی هنرمندان انجمن فیلم ، یکی از مسئولین کشوری در تماس تلفنی گفت که ما برای این چرت و پرت ها وقت نداریم!"

مدیر کل ارشاد اما به این اظهارات عنوان شایعات می دهد: " وقتی که بنده خودم شخصا برای معاونت سینمایی وزارت ارشاد نامه نوشته و درخواست مساعدت کرده ام دیگر نیازی به پیگیری کس دیگری نیست."

وی می افزاید: " پس از مراجعه  محمد زارع و همسرشان، قرار شد که ایشان ویزای خود را دریافت کنند و من قول دادم که از لحاظ هزینه های سفر نهایت حمایت را از ایشان داشته باشم"

صفی پور در پایان مصاحبه تلفنی خود تأکید کرد که ما در گزارش خود بنویسیم که اداره کل ارشاد با سفر کارگردان انیمیشن دخترک آت آشغالی برای دریافت جایزه  و تأمین هزینه های سفر ایشان مشکلی ندارد!

با وجود اینکه محمد زارع نامه ی درخواست حمایت از انیمیشن خود را مستقیما به دفتر اکرم حضرتی، عضو فرهنگی شورای شهر برده و به مسئول دفتر وی تحویل داده است اما وی از وجود چنین نامه ی در خواستی اظهار بی اطلاعی می کند و قول پیگیری می دهد اما در تماس های بعدی تلفن خود را جواب نمی دهد.

محمد زارع می گوید: " ما به فرمانداری شهرستان تبریز نیز مراجعه کرده و با استقبال خیلی خوبی مواجه شدیم و مسئولین فرمانداری در خصوص ارجاع نامه به دیگر بخش ها و پیگیری موضوع همکاری بسیاری کردند اما هنوز از این طریق نیز جوابی دریافت نکردیم و تقریبا وقت ما برای انجام مقدمات سفر به آمریکا و شرکت در جشنواره به پایان رسیده است. "

خلاصه اینکه، آنهایی که می توانستند کاری هرچند کوچک انجام دهند با همان کاغذبازی های همیشگی و ارجاع نامه به این قسمت و آن بخش و آن یکی مسئول، ماجرا را از سر باز کرده و  دخترک آت آشغالی را به دست سرنوشت رها کردند.

مرثیه ای برای یک رویا
متاسفانه باید اعتراف کرد که علیرغم تمام ادعاها در خصوص اهمیت فرهنگ و هنر، آنچه که امروز بر سر هنر در این شهر می آید، بلایی ست که دیر یا زود اهالی راستینش را بیش از آنچه که هست، دلسرد کرده و فرهنگ را به ورطه ی نابودی می کشاند. در شرایطی که در تمام دنیا، هنر و هنرمند در جامعه از جایگاه والایی برخوردارند، ما تنها حرف می زنیم، حرف، حرف، حرف... و اندر خم یک کوچه گیر کرده ایم. یکی بود یکی نبود، غیر از خدا هیچکس نبود و نیست.

اخبار فرهنگی - خبر آنلاین

 

ویدیو مرتبط :
سفر، حتما ببینید.برنده جوایز مختلف بین المللی.

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

سفر به دور دنیا با دامن صورتی +تصاویر

به گزارش پرداد به نقل از دیلی میل: مردی با پوشیدن دامن صورتی توری و سفر به مناطق مختلف دنیا سعی در افزایش آگاهی دادن  جهانی در ارتباط با سرطان سینه دارد.

 

 

 

 

سفر به دور دنیا با دامن صورتی +تصاویر

آقای "کری" در این لباس شبیه یک بالرین پشمالو است . او حدود 100 سفر خیرخواهانه در این زمینه داشته است و به جاهای مختلف شهرهای گوناگون دنیا سفر کرده است و با این لباس عکس انداخته است.

 

این آقا زمانی تصمیم به این کار گرفت که همسرش در سال 2001 مبتلا به سرطان سینه شد . همسر 51 ساله این مرد میگوید او مرد مهربان و خوش قلبی است که سعی در انجام کار بزرگی دارد.

 

آقای کری هم در مورد همسرش میگوید او یک بار توانست بر این بیماری فائق شود اما در سال 2006 بیماری وی دوباره برگشت اما او چیزی نزدیک 11 سال است که با این بیماری در حال مبارزه است و این چیزی شبیه معجزه است.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

تهیه و ترجمه:: گروه خبری پرداد / پریسا دهقان