افسانه قالیچه‌های پرنده ایرانی!

 

 

حتما شما نیر تاکنون از قالیچه‌های پرنده در داستانها و افسانه‌ها شنیده اید اما شاید باور نمی‌کنید افسانه قالیچه‌های پرنده در داستان‌های هزار و یک شب واقعیت داشته باشد!
می توانید تصور کنید روی یک قالیچه پرنده در حال عبور از مرزهای فیزیکی حقیقی هستید!
هنری بک، کاشف فرانسوی در سرداب‌های زیرزمینی قلعه الموت، در نزدیکی دریای خزر، طومارهایی یافته است که شواهد جدیدی در مورد قالیچه‌های پرنده به دست می‌دهند. این طومارها که به طرز خارق‌العاده‌ای سالم مانده‌اند، در اوایل قرن سیزدهم میلادی توسط یک محقق یهودی به نام اسحاق‌ بن شریره نوشته شده‌اند. قالیچه‌های پرنده‌ای که می‌توانستند چند متر بر فراز زمین شناور باشند، نخستین بار توسط کیمیاگران و صنعت‌گران دربار ملکه صبا ساخته شد و ملکه صبا آن را به نشانه عشق خود برای حضرت سلیمان فرستاد.

قرن‌ها پس از آن که قالیچه‌های پرنده تنها یک افسانه هزار و یک شبی تصور می‌شد، هنری بک، کاشف فرانسوی، شواهد مستند از وجود قالیچه‌های پرنده در ایران یافته است.
هنری بک در سرداب‌های زیرزمینی قلعة الموت، در نزدیکی دریای خزر، طومارهایی یافته است که شواهد جدیدی در مورد قالیچه‌های پرنده به دست می‌دهند. این طومارها که به طرز خارق‌العاده‌ای سالم مانده‌اند، در اوایل قرن سیزدهم میلادی توسط یک محقق یهودی به نام اسحاق‌ بن شریره نوشته شده‌اند.
پس از آن که پروفسور جی. دی. سپتیموس، زبان شناس مشهور این متون را از زبان فارسی به انگلیسی ترجمه کرد، این دست‌نوشته‌ها باعث جنجال‌های زیادی در جامعه علمی جهان شدند. مدت کوتاهی پس از انتشار ترجمه این متون، کنفرانسی با حضور کارشناسان برجسته بین‌المللی در مدرسه مطالعات شرقی و آفریقایی لندن برگزار شد. بسیاری از مورخان با حمله به بک، این دست نوشته‌ها را جعلی خواندند. اما پروفسور سپتیموس که به خاطر عدم شرکت بک در این کنفرانس به خاطر تولد فرزندش دفاع از او را به عهده داشت، گفت که این متون باید به طور دقیق مورد بررسی قرار بگیرند.
قدمت این دست نوشته‌ها اکنون در انستیتوی لئوناردو داوینچی شهر تریست، به کمک روش رادیو کربن در حال تعیین است.

بنا بر نوشته‌های بن شریره، حکام مسلمان قالیچه‌های پرنده را وسیله‌ای شیطانی می‌دانسته‌اند و به همین خاطر دانش و سازندگان آن را سرکوب کرده‌اند و ردپای آن را از تاریخ به دقت پاک کرده‌اند. هرچند قالیچه‌های پرنده تا اواخر قرن سیزدهم میلادی بافته و فروخته می‌شده‌اند، اما استفاده از آن در انحصار افراد خاصی بوده است.
بنا بر یادداشت‌های بن‌شریره، نخستین اشارات به قالیچه‌های باستانی در دو متن باستانی صورت گرفته است. یکی از این کتاب‌ها، مجموعه‌ای از ضرب‌المثل‌ها است که توسط شامشاد، وزیر نبوکدنزر پادشاه بابلی جمع‌آوری شده است و منبع دیگر، مجموعه‌ای از گفتگوهای باستانی است که توسط شخصی به نام ژوزفوس نگاشته شده است.
بر اساس نوشته‌های بن شریره، قالیچه‌های پرنده‌ای که می‌توانستند چند متر بر فراز زمین شناور باشند، نخستین بار توسط کیمیاگران و صنعت‌گران دربار ملکه صبا ساخته شد و ملکه صبا آن را به نشانه عشق خود برای حضرت سلیمان فرستاد. اما وقتی ملکه صبا خبر برخورد سرد حضرت سلیمان را با هدیه‌اش شنید، دل‌شکسته شد و صنعت‌گران خود را از دربار بیرون کرد. این صنعت‌گران در نهایت در ناحیه بین‌النهرین و در نزدیکی شهر بغداد ساکن شدند و کسب و کار خود را ادامه دادند.
بن شریره در یادداشت‌های خود به توضیح چگونگی کار این قالیچه‌های پرنده می‌پردازد، اما متاسفانه اکثر اصطلاحات و عبارات فنی به کار رفته در این قسمت قابل فهم نیستند. اما از قسمت‌های قابل خواندن متن چنین برمی‌آید که قالیچه‌های پرنده هم مانند قالیچه‌های معمولی روی دار بافته می‌شده‌اند و تفاوت آن‌ها با قالیچه‌های معمولی در مرحله رنگرزی بوده است.

صنعتگران دربار ملکه صبا گِل مخصوصی «به دست آمده از چشمه‌های کوهستان» کشف کرده بودند که هنگامی که در معرض حرارت شدید، «داغ‌تر از آتش حلقة هفتم جهنم» در ظرفی محتوی روغن یونانی قرار می‌گرفت، خاصیت ضد مغناطیسی پیدا می‌کرد. با توجه به مغناطیس بودن کرة زمین، و وجود میلیون‌ها محور مغناطیسی که از قطب جنوب تا قطب شمال کشیده شده‌اند، قالیچه‌هایی که الیاف شان به این گل آغشته می‌شد می‌توانستند از سطح زمین فاصله بگیرند. این فاصله با توجه به غلظت و میزان گل به کار رفته، از یک متر تا چند ده متر می‌رسید. محورهای مغناطیسی مانند ریل‌های هوایی عمل می‌کردند و قالیچه می‌توانست در امتداد این محورها پیش رود.
بر اساس یادداشت‌های بن‌ شریره، کتابخانه اسکندریه تعداد زیادی از این قالیچه‌های پرنده را در اختیار داشته است و آن را برای گردش میان قفسه‌های مملو از پاپیروس کتابخانه در اختیار مراجعه‌کنندگان به کتابخانه می‌گذاشته است. این کتابخانه که در یک زیگورات قرار داشته است، بیش از ۴۰ هزار طومار خطی در اختیار داشته است که توسط سیصد نسل از کاتبان نگاشته شده بود. سقف این کتابخانه آن‌قدر بلند بوده است که بسیاری از مراجعه‌کنندگان ترجیح می‌داده‌اند به حالت شناور در هوا و روی قالیچه‌های پرنده مطالعه کنند.
بر اساس یادداشت‌های بن شریره، ساخت قالیچه‌های پرنده در سرزمین‌های اسلامی به دو دلیل سرکوب شد. نخست این که حکام مسلمان می‌گفتند بشر قرار نیست پرواز کند و قالیچه‌های پرنده باعث به هم خوردن نظم امور می‌شوند. دلیل دوم بیشتر اقتصادی بود. بسیاری از اشراف و ثروتمندان عرب ثروت خود را مدیون گله‌های شتر و اسب خود بودند و دل‌شان نمی‌خواست چند صنعتگر فقیر و بی‌چیز با ساخت قالیچه‌های پرنده کسب و کار آن‌ها را نابود کنند.
قالیچه‌های پرنده در زمان حکومت خلفای اموی و عباسی به شدت سرکوب شدند و در نهایت در سال ۱۲۲۶ میلادی و با حمله مغول‌ها به آسیای مرکزی، در هرات و بلخ و بخارا حمام خون به راه افتاد. مغول‌ها در جریان غارت و تاراج خود، چند قالیچه پرنده هم پیدا کردند و هنگامی که مردی به آن‌ها گفت این قالیچه‌ها تیزروتر از اسب‌های پاکوتاه مغول‌ها هستند، چنگیزخان چنان از این توهین برآشفته شد که سر مرد را از تنش جدا کرد و دستور داد تمام قالیچه‌های پرنده قلمروی وسیعش را جمع‌آوری و نابود کنند.
منبع: chn.ir

ویدیو مرتبط :
قالیچه پرنده در عروسی ایرانی

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

دختر ۸ ساله ایرانی با قدرتی افسانه‌ای

 

روزنامه ایران: دختر ۸ ساله ساروی دو برابر دیگر همکلاسی‌هایش قد و وزن دارد و قدرت وی در بلند کردن اجسام به اندازه یک قهرمان وزنه‌برداری است. یک دختر ۸ ساله ساروی قادر است مادر ۱۲۶ کیلویی خود را روی دوشش سوار کرده و وی را با خود از اتاقی به اتاق دیگر ببرد.

این دختر فاطمه نادری نام دارد و در محله آرامگاه ساری زندگی می‌کند. فاطمه دانش‌آموز کلاس سوم ابتدایی دبستان شهید والفجر ساری است و برخلاف جثه بزرگی که نسبت به همسن و سالان خود در مدرسه دارد هرگز دختر پرخوری نیست و تقریباً به اندازه همکلاسی‌های خود غذا می‌خورد.

هنوز درباره اینکه راز انرژی بیش از حد در بدن وی ناشی از چیست؟ بررسی صورت نگرفته است اما همه معلمان و همکلاسی‌هایش بر این باور تأکید دارند که فاطمه قدرتی برابر با یک ورزشکار حرفه‌ای وزنه‌برداری دارد و توان اصلی‌اش در پاهای قدرتمندی است که خدا به وی عطا کرده است.

پی بردن اینکه انرژی غیر عادی در بدن این دختر چگونه تولید می‌شود نیاز به بررسی‌های تخصصی دارد اما اکنون در کمال سلامت است و مثل دانش‌آموزان دیگر درس می‌خواند و به مدرسه می‌رود.

معصومه اصانلو، مادر این دختربچه درباره چگونگی کشف این خصوصیت خارق‌العاده فاطمه می‌گوید: سال ۱۳۸۰ ازدواج کردم و فاطمه در سال ۱۳۸۲ متولد شد. وزن و اندازه‌اش به هنگام تولد بزرگ‌تر از بقیه نوزادان بود.

در حالی که دخترم تازه شروع به راه رفتن کرده بود متوجه شدیم به طرز عجیبی علاقه‌مندی برای بلند کردن اشیای سنگین دارد. به طور مثال در سن دوسالگی گاز پیک نیک را از زمین بلند می‌کرد.

اوایل از ترس اینکه مبادا با این کار به دخترم آسیبی برسد سعی می‌کردیم وی را از انجام این‌گونه کار‌ها منع کنیم اما همواره وی از کوچک‌ترین فرصت برای بلند کردن اجسام از روی زمین استفاده می‌کرد.

وی افزود: بر خلاف مقدار غذایی که فاطمه در روز می‌خورد وزن وی به طور مرتب بالا می‌رفت و جثه‌اش از سایر همسن و سالانش بیشتر و بزرگ‌تر می‌شد تا اینکه وی را در پیش دبستانی ثبت‌نام کردیم.

یکی از مربیان مدرسه وقتی علاقه‌مندی پنهان دخترم به بلند کردن اجسام سنگین را دید پس از چند بار تست گرفتن ما را به مدرسه احضار کرده و در این‌باره پرس و جو کرد و خواست تا این مسأله را جدی‌تر پیگیر باشیم.

از آن روز تاکنون بار‌ها به شیوه‌های مختلف او را مورد آزمایش قرار دادیم و متوجه شدیم که خداوند در وجود دخترم نیرویی را قرار داده و با آن وی را قادر می‌سازد اشخاص و اجسامی که حرکت دادنش برای افراد بزرگسال مشکل و‌گاه محال است را به راحتی جابه جا کند.

مثلاً او می‌تواند یک انسان تا وزن ۸۰ کیلو را روی دوشش سوار کرده و دور اتاق بچرخاند یا اینکه مرا که ۱۲۶ کیلوگرم وزن دارم را با استفاده از یک چارپایه روی دوش خود سوار کرده و چند متر راه برود.

دخترم را برای ثبت‌نام در کلاس‌های جودو به باشگاه بردم ولی بعداز چهار ماه چون علاقه‌ای برای ادامه این ورزش نشان نداد از باشگاه بیرون آمد.

وی می‌گوید: عاشق وزنه‌برداری و بلند کردن اجسام است اما به هر جا که تصور می‌کردیم بتوانند در این باره کمکی به ما کنند سر زدیم ولی جوابی نگرفتیم. چون اینجا می‌گویند ورزشی به نام وزنه‌برداری زنان وجود ندارد.

دخترم طوری است که باید هر روز انرژی زیاد خود را با بلند کردن اجسام تخلیه کند و اگر مانع شویم عصبانی شده و به در و دیوار مشت می‌زند یا پرخاش کرده و به سر ما داد و فریاد می‌کند.

فاطمه دختر ۸ ساله ساروی نیز دراین‌باره می‌گوید: عاشق بلند کردن اجسام از روی زمین هستم. وقتی مادرم در خانه نیست همه کارهای خانه را انجام می‌دهم اما اصلاً خسته نمی‌شوم.

یک روز در ایام محرم بود و مسئولان مدرسه برای همه بچه‌های اول تا پنجم آش نذری درست کرده بودند. من داشتم برای خوردن آب می‌رفتم مدیر و ناظم می‌خواستند دیگ بزرگ آش را جابه جا کنند اما زورشان نمی‌رسید. من کنارشان رفتم و یک طرف دیگ را گرفتم. آن‌ها هم طرف دیگر را بلند کردند. همه از اینکه دختری به سن من می‌تواند اجسام به این سنگینی را بلند کند تعجب کردند.

هر بار که زنگ ورزش داریم چون من از دویدن زود خسته می‌شوم وسط حیاط می‌ایستم و دو سه تا از دوستانم دست همدیگر را می‌گیرند و من آن‌ها را دور خودم می‌چرخانم. اوایل بچه‌ها از این کار می‌ترسیدند اما الآن دیگر صف می‌ایستند تا من آن‌ها را بچرخانم.

از فاطمه می‌پرسیم از اینکه اجسام سنگین را روی دوش خود می‌گذاری بدنت درد نمی‌کند، پاسخ می‌دهد: اصلاً دردی را احساس نمی‌کنم. من فقط وقتی تند می‌دوم خسته می‌شوم.

حالا فاطمه ۷۳ کیلو وزن دارد، تقریباً دو برابر همسن و سالان خودش، جثه‌اش هم از همه بچه‌های کلاسش بزرگ‌تر است. این دختر بچه عاشق خوردن تخم‌مرغ و املت است. هرروز صبحانه را کامل خورده و به مدرسه می‌رود. درسش تقریباً خوب است اما خودش می‌گوید از ریاضی خیلی خوشش نمی‌آید. اصلاً بچه خارق‌العاده‌ای از نظر مقاومت بدنی در برابر بیماری نیست و به گفته مادرش تقریباً همانند همه بچه‌ها سرما می‌خورد و مریض می‌شود. اکنون ۱۴۲ سانتی‌م‌تر قد دارد و تنها بچه خانواده است..../روزنامه ایران