اشعار شهادت حضرت زهرا (س)-3

ای چراغ خانه ام سو سو نزن
مرغ حقّم ناله ی کو کو نزن

 

حال که دستت شکسته لا اقل
چند روزی خانه را جارو نزن

 

ای جوان نیمه جان پیرم نکن
زیر چادر دست بر پهلو نزن

 

چند روزی هم اگر شد دست بر
زخم های گوشه ی ابرو نزن

 

یا دگر در پیش پایم پا نشو
یا دگر پیش علی زانو نزن

 

خواستی برخیزی از بستر بگو
یا که بر دیوار خانه رو نزن

 

ای همه دار و ندار بو تراب
ای چراغ خانه ام سو سو نزن

 

 اشعار شهادت حضرت زهرا

 

دلم ز روز ازل مبتلای زهرا بود
غلام خانه به دوشی برای زهرا بود

 

نه من ، که عالم امکان سراسرش هر دم
ز روز اوّل خلقت گدای زهرا بود

 

و نیمه های شب شهر مصطفی آن روز
گدای نیمه شب ربّنای زهرا بود

 

نبی که رفت تمام مدینه ویران شد
مدینه که همه اش خاک پای زهرا بود

 

ز گریه های شب فاطمه شکایت داشت
شبی که زائر آن اشک های زهرا بود

 

میان کوچه فدک را گرفت با سیلی
شروع کوچه شب انتهای زهرا بود

 

همیشه بغض میان گلوش سنگین بود
کسی که شاهد آن ماجرای زهرا بود

 

تمام شهر به این ماجرای غم تن داد
کسی نگفت که این حق برای زهرا بود

 

کسی به غربت مولا علی که رحم نکرد
همان علی که همیشه فدای زهرا بود

 

برای آتش بیداد هیزم آوردند
صدای آه شبیه صدای زهرا بود

 

مگر نبود که پیغمبر خدا فرمود
رضای حضرت حق در رضای زهرا بود

 

به پشت درب و لگدهای کینه ، با فضّه
بیا به یاری زهرا ندای زهرا بود

 

مقابل علی و زینب و حسین و حسن
شکست مادر و روز عزای زهرا بود

 

برای بستن حیدر طناب آوردند
یگانه یاور زهرا خدای زهرا بود

 

گرفته دست به دیوار و در پی حیدر
تمام شهر نبی هم نوای زهرا بود

 

میان ذکر قنوت شبش پس از آن روز
دوای مرگ همیشه دعای زهرا بود

منبع:beithayesookhte.blogfa.com

ویدیو مرتبط :
تعزیه شهادت حضرت زهرا (س) - قسمت { وداع آخر حضرت زهرا(س) با فرزندان و حضرت علی(ع) } چکیده ماتم - 1391

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

اشعار شهادت حضرت زهرا (س) و دهه فاطمیه

اشعار شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

 

صدف چشم من از داغ تو گوهر بارست
چه کنم؟! کار علی بی تو به عالم، زارست!

اشتیاق تو مرا می‏کشد از خانه برون
ور نه از خانه برون آمدنم، دشوارست!

موقع آمد و شد، فاطمه جان! می‏بینم
دیده‏ی زینب تو مات در و دیوارست!

به گواهی شب و، زمزمه‏ی مرغ سحر
 اهل یثرب همه خوابند و، علی بیدارست

روز در خانه، پرستار حسین و حسنم
 کمکم کن! که نگهداری شان دشوارست!

یاد آن روز که با زینب تو می‏گفتم:
دخترم! گریه مکن! مادرتان بیمارست!

چاه داند که به من، عمر چه ِسان می‏گذرد
 قصه، کوتاه کنم ور نه سخن بسیارست

بشنو از شاعر (ژولیده)، تو راز دل من
 صدف چشم من از داغ تو، گوهر بارست
ژولیده نیشابوری

 

 

دیشب حسن(ع)اشـــــــک برادر پاک می کرد   
حــــــــیدر از این ماتم گریبان چاک می کرد   

 

دیشب حسین(ع)نازنین با چشم گــــــریان   
ازخوردن آب و غــــــــــــذا امساک می کرد

 

اسطـــــــــوره ی صبر و سکوت و پایمردی
جسم نحـــــــیف همسرش را خاک می کرد

مـُهر کــــــــــــــبودی بر رخ ماهش نمایان
این شکوه را با خالق افــــــــــلاک می کرد

اشک ملایک ریخـــــــــــــــت از بام مدینه
خاک بقیع و کـــــــــوچه را نمناک می کرد

بانگ عزا در عرش می پیچــــــــید ، گویا
این داغ را هر ذره ای ادراک می کــــــرد   

دستان هستی بخش فخـــــــــــر عالم خاک   
یا رب مگر خـــلق جهان را خاک می کرد

 

مداحی شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) و دهه فاطمیه

 

تـا عـلــی ماهَـش بـه ســوی قبـــر بُرد
مـاه، رخ از شــرم، پـشـت ابـــــر بُرد

 

آرزوهــا را عـلــی در خــــاک کـــرد
خـاک هــم گـویی گــریبـان چاک کرد

 

زد صــدا: ای خــاک، جـانـانــم بگیــر
تــن نـمـانــده هیـچ از او، جـانـــم بگیر

 

نــاگــهـان بـر یــاری دســــت خــــــدا
دسـتــی آمـد، همچو دست مصـطـفــی

 

گـوهــرش را از صــدف، دریا گرفت
احـمــــد از دامـاد خـود، زهــرا گرفت

 

گـفـتـش ای تـاج ســر خیــل رُسُــــــــل
وی بَــر تـــو خُــرد، یکسر جزء و کل

 

از مــن ایــن آزرده جـانـــت را بـگـیـر
بـازگــردانــدم، امـانــت را بـگیــــــــــر

 

بــار دیــگر، هـدیـه ی داور بـگـیــــــــر
کــوثـــرت از سـاقــــی کـوثــــــــر بگیر

 

مــی کِـشــد خجلــت عـلــی از محضـرت
یــاس دادی، می دهد نیلوفــرت

 

گردآوری:بخش فرهنگ و هنر صبح بخیر