احمدرضا معتمدی با هوشمندی از اسکار کنار کشید!

 

 

 

در فاصله ۲۴ ساعت مانده تا اعلام نهایی نامزد ایران برای شرکت در بخش فیلم خارجی اسکار، احمدرضا معتمدی کارگردان «آلزایمر» که فیلمش از جمله گزینه های مورد بررسی برای شرکت در اسکار است، با انتشار نامه ای از هیات گزینش فیلم برای اسکار خواست فیلمش را داوری نکنند!

اقدام معتمدی در حالی صورت گرفت که طی هفته های اخیر بسیاری از رسانه ها، این فیلم را گزینه اصلی بنیاد فارابی برای شرکت در اسکار معرفی کرده بودند و همین مساله سبب ساز یک هجمه رسانه ای نسبت به این فیلم شده بود.

آنها که «آلزایمر» را مستحق شرکت در اسکار نمی دانستند، به دلایل مختلف و از جمله داشتن یک پخش کننده قدرتمند، «جدایی نادر از سیمین» را محق ترین فیلم برای ارائه به اسکار می دانستند و این مساله حتی یک هفته قبل نیر با پاسخگویی معتمدی روبرو شده بود که ادعا کرده بود اگر فرهادی یک «درباره الی» دیگر ساخته بود، خودش برای این فیلم امضا جمع می کرد!

اینکه معمتدی «آلزایمر» را از گزینش برای اسکار کنار گذاشته هرچند به هوشمندی وی در بالا بردن بار تبلیغی پیرامون فیلمش بازمیگردد اما واقعیت هم این است که در برابر گزینه هایی مانند «جدایی نادر از سیمین» و «اینجا بدون من» که اولی در جشنواره برلین درخشید و دومی در جشنواره مونترال، «آلزایمر» کمترین شانس را برای قرارگیری در جمع نامزدهای نهایی بهترین فیلم خارجی اسکار داشت..... / شبکه ایران

ویدیو مرتبط :
دانلود رایگان فیلم سو تفاهم (احمدرضا معتمدی) با کیفیت عجیب 1080p

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

چرا اسکار؛ هرت لاکر را به آواتار ترجیح داد؟!

 

 

 

پس از اعلام نتایج اسكار؛ خیلی‌ها پرسیدند چرا فیلم كم‌هزینه هرت لاكر توانست یكی از موفق‌ترین فیلم‌های جهان در تعدد اكران را كنار بزند؟! این پرسشی بود كه تنها با سیاست‌های یك تبلیغات‌چی کهنه‌کار می‌شد به پاسخ آن اندیشید.



فیلم هرت لاکر درحالی جایزه اسکار بهترین فیلم را به دست آورد که باتوجه به جوایز بهترین فیلم اتحادیه تهیه‌کنندگان، بافتا، منتقدان فیلم برودکاست، انجمن ملی منتقدان فیلم، و گروه منتقدان نیویورک و لس آنجلس وبرخی جوایز دیگر که پیش از این نصیب آن شده بود، دریافت اسکار برای آن قابل پیش‌بینی بود. درعین حال کسی هم مطمئن نبود که هرت لاکر؛ برنده اسکار بهترین فیلم شود.

رویترز نوشت: به تاریخچه اسکار که نگاه کنیم باید به هرت لاكر لقب کم درآمدترین برنده اسکار برای بهترین فیلم را بدهیم چون این فیلم کمترین دفعات اکران را داشته (۵۳۵ اکران) و برای بردن اسکار بهترین فیلم، آواتار را که در تاریخ سینمای جهان بیشترین اکران را داشته (هزاران بار اکران در مدت سه ماه) کنار زده است.

در دوره فیلم‌های جنجالی (بلاکباستر) ساخت هرت لاکر فقط ۱۱ میلیون دلار هزینه داشت درحالی‌که فیلم آواتار ۲۳۰ میلیون دلار هزینه برد

.

هرت لاکر برای بردن جایزه اسکار بهترین فیلم می‌بایست نفرینی را ازبین می‌برد که «گرگ شاپیرو» تهیه‌کننده هرت لاکر آن را «نفرین جنگ عراق» می‌نامید. منظور شاپیرو تمام فیلم‌هایی بود که تاکنون با موضوع جنگ عراق ساخته شده بودند ولی نتوانسته بودند مخاطب پیدا کنند.

این فیلم همچنین می‌بایست از انتقادهای تند رسانه‌ها و افراد نظامی که واقعگرایی آن در ارتباط با یگان‌های خنثی‌سازی بمب را زیرسؤال برده بودند، جان سالم به در می‌برد.

این فیلم به دلیل شیوه تبلیغاتی غیرقانونی یکی از تهیه‌کنندگانش که البته از حضور مراسم اسکار محروم شد، مورد بازخواست هم قرار گرفت.

سؤالی که در این بین مطرح می‌شود این است که آیا فیلم آواتار و توزیع‌کننده آن؛ یعنی، شرکت «فاکس»، در رقابت اسکار آن هم برای بهترین فیلم خودشان؛ باعث نابودی خود شدند؟!

این فیلم حماسی علمی تخیلی ازسوی منتقدان تحسین شده بود و تماشاگران خیلی بیشتری داشت. در آن از تکنولوژی پیشرفته استفاده شده كه مورد تحسین خیلی‌ها قرار گرفته بود.

این فیلم همچنین از حمایت مالی شدید یکی از استودیوهای اصلی هالیوود قرار داشت.

درنهایت آیا می‌توان عدم موفقیت آواتار در بردن اسکار بهترین فیلم را مؤید وجود یک جور چندگانگی شخصیت در هالیوود دانست که به موجب آن از فیلم‌هایی حمایت می‌شود که بسیار درآمدزا هستند ولی درعین حال کسانی که در پشت صحنه قرار دارند؛ دلشان می‌خواهد کارشان یک کار هنری محسوب شود؟!

فیلم آواتار همچنین از انتقادهای شدید جناح سیاسی راست هم آسیب دید. آنها می‌گفتند که داستان این فیلم؛ کنایه‌ای از تجاوز آمریکا به عراق است.

درنهایت آیا می‌توان گفت آواتار محکوم به شکست بوده چون ژانر علمی تخیلی در تاریخ اسکار به ندرت جایزه نصیبش شده است؟

این امر مسبوق به سابقه است. مثلا، در سال ۱۹۷۷ درحالی‌که فیلم «جنگ‌های ستاره‌ای» یک فیلم پیشتاز محسوب می‌شد، رقابت بر سر اسکار؛ جایزه بهترین فیلم را به کمدی کم هزینه «آنی هال» ساخته «وودی آلن» واگذر کرد. یا در مورد دیگری در سال ۱۹۸۲، ‌درحالی‌که فیلم «ئی. تی.، موجود فضایی» رکورد تازه‌ای در فروش از خود بجا گذاشته بود، جایزه یهترین فیلم به فیلم «گاندی» داده شد.

 

مسیری که فیلم هرت لاکر طی کرد با هیچ معیاری نمی‌خواند. پس از آن که شرکت «سامیت انترتینمنت» حقوق توزیع آن در داخل کشور آمریکا را در سپتامبر سال ۲۰۰۸ خریداری کرد، به دلیل شلوغ بودن برنامه کلی اکران، آن را موقتا کنار گذاشت و نهایتا آن را به جای پاییز؛ در تابستان گذشته اکران کرد؛ یعنی زمانی که بیشتر درام‌های جدی به نمایش گذاشته می‌شوند.

شرکت «سامیت» استراتژی حضور در رقابت اسکار را به تبلیغات‌چی کهنه‌کار «سینتیا اسوارتس» رئیس شرکت «پی. آر. ۴۲ وست» سپرد.

اسوارتس برای توزیع نسخه دی وی دی فیلم هرت لاکر تا اوایل دسامیر صبر کرد و البته برای این کارش مورد انتقاد قرار گرفت ولی هدف او از این استرتژی این بود که تعداد هرچه بیشتری از رأی دهندگان اسکار این فیلم را ببینند.

اسوارتس همچنین می‌بایست توجهات را به فیلمی جلب می‌کرد که عوامل آن؛ اسم و رسم چندانی نداشتند و سوژه‌اش هم جنگی بود که انگار تمامی ندارد و خیلی‌ها هم از آن به تنگ آمده‌اند.

کار درستی که اسوارتس انجام داد این بود که کانون توجه خود را روی کارگردان فیلم؛ یعنی کاترین بیگ لو؛ متمرکز کرد. زنی که باشکوه و عظمت بسیار و با جرأت یک مرد؛ فیلمش را کارگردانی کرد، همچنین «مارک بوآل» فیلمنامه‌نویس هرت لاکر که به‌عنوان یک روزنامه‌نگار با یک گروه خنثی‌کننده بمب در عراق حضور یافت و فیلمنامه‌اش را براساس واقعیاتی که دیده بود، نوشت.

اسوارتس؛ نسخه‌هایی از فیلمنامه بوآل را برای تک تک اعضای «اتحادیه فیلمنامه‌نویسان آمریکا» فرستاد که البته نتیجه‌اش به دست آوردن جایزه بهترین فیلمنامه غیراقتباسی این اتحادیه و نیز اسکار بود.

درمقابل تمام این فعالیت‌های تبلیغاتی، طرز عملکرد مسؤلان شرکت فاکس جالب بود که تبلیغات برای فیلم آواتار را دست کم گرفته بودند.

در این بین کاکرون فقط از این بابت دلخور بود که چرا به بازیگران فیلمش که به شیوه «برداشت حرکات» (موشن کپچر) و با کمک جلوه‌های ویژه کامپیوتری بازی کرده بودند، اسکار تعلق نمی‌گیرد. درحالی‌که عدالت‌خواهی جیمز کامرون در این مورد صادقانه بود، ولی این قضیه به مذاق خیلی از بازیگران خوش نمی‌آمد چون باب شدن چنین جایزه‌ای و استفاده از بازیگران کامپیوتری ممکن است موقعیت حرفه‌ای آنها را به خطر بیندازد. این موضوع ممکن است یکی از عوامل رأی نیاوردن فیلم آواتار باشد، چون بیشتر رأی‌دهندگان اسکار؛ بازیگران سینما هستند.

هر دو فیلم(آواتار و هرت لاكر) نهایتا سعی کردند که به عنوان بخش‌های مهمی از تاریخ سینما برای خود جایگاهی دست و پا کنند؛ این تلاش البته برای هرت لاکر نتیجه‌بخش بود ولی برای آواتار نه!

آواتار فعلا باید به عنوان پردرآمدترین فیلم تاریخ سینما بسنده کند و از وجهه‌ی خاصی که اسکار بهترین فیلم در خود دارد، محروم بماند.