فرهنگ و هنر


2 دقیقه پیش

تشریفات بهبود | تشریفات و خدمات مجالس

تشریفات بهبود | تشریفات و خدمات مجالس | برگزاری مراسم عروسی | باغ عروسی تشریفات ۵ ستاره بهبود با مدیریت بهبود اصلانی صاحب سبک در اجرای دیزاین های ژورنالی و فانتزی ، اجرا ...
2 دقیقه پیش

خواندنی ها با برترین ها (81)

در این شماره از خواندنی ها با کتاب جدید دکتر صادق زیباکلام، اثری درباره طنز در آثار صادق هدایت، تاریخ فلسفه یونان و... آشنا شوید. برترین ها - محمودرضا حائری: در این شماره ...

آیا دلواپسان نخستین فیلم در حال اکران «نقی»‌پایتخت را متوقف می‌کنند؟



اخبار , اخبار فرهنگی , فیلم سینمایی گینس

نخستین فیلم بلند محسن تنابنده، «گینس» هنوز سه شب از اکرانش نگذشته دچار حاشیه شده است. حاشیه‌هایی که ظاهرا کار دست این بازیگر و حالا کارگردان می‌دهند.

«گینس» نخستین فیلم بلند محسن تنابنده است که این روزها با سریال «پایتخت» میهمان خانه‌های مردم است.
تنابنده فیلمنامه‌نویس و بازیگر است که کارش را در سینما با بازی در فیلم‌های متفاوتی مثل «چند کیلو خرما برای مراسم تدفین» ساخته سامان سالور آغاز کرد.

 

با این حال اگرچه تنابنده سابقه طولانی در عرصه فیلمنامه‌نویسی و بازیگری داشت اما این سریال «پایتخت» بود که او را به یکی از چهره‌های محبوب سینما و تلویزیون ایران تبدیل کرد.

وقتی خبر ساخته شدن «گینس» با بازی رضا عطاران و محسن تنابنده منتشر شد خیلی ‌ها منتظر بودند تا به تماشای این فیلم کمدی بنشینند. فیلمی که قرار بود اکران نوروز را داشته باشد اما این اتفاق نیفتاد تا دست آخر اکران رمضان نصیبت آن شد.

 

اما حالا سه روز بعد از نمایش این فیلم در سینماها، اعتراض‌ها به آن شروع شده است. یکی از نخستین اعتراض‌ها هم مطلبی است که سایت جوان آنلاین، متعلق به روزنامه جوان درباره این فیلم نوشته است. آن هم با عنوان «مگر می‌شود؟ مگر امکان دارد؟ آقای ایل‌بیگی شما بگو! آقای ایوبی نظر شما چیست؟/ هیچ مسئولی این همه نمای شرم‌آور «گینس»‌ را ندید!

 

این سایت در مطلب خود آورده است:‌ «مگر می‌شود فیلمی بدون كمترین ممیزی و بدون كمترین حاشیه برآمده از سانسور یا ممنوعیت نمایش آن در سینماهای خاص یا برای گروه سنی خاصی روی پرده برود اما از همان دقایق اول شرم‌آورترین و بی‌اخلاق‌ترین نماها و دیالوگ‌ها را به مخاطب ارائه دهد؟

 

مگر امكان دارد فیلمی در كشوری اخلاق‌مدار با تكیه بر غیراخلاقی‌ترین دیالوگ‌ها و واژگان پروانه ساخت بگیرد و البته با تكیه بر همین بی‌اخلاقی‌ها تولید شود و پروانه نمایش بگیرد؟

 

مگر می‌شود در سازوكاری كه حتی برخی دیالوگ‌های دوپهلو با لحاظ كردن نمادهای سیاسی ممیزی می‌خورند، فیلمی تولید شود كه همه‌جور شوخی جنسی و اروتیكی را ضمیمه خود كرده باشد اما بدون‌كمترین دردسری روی پرده برود؟ بله، این اتفاق افتاده است آن هم درباره فیلمی به نام «گینس»، نوشته و ساخته بازیگری به نام محسن تنابنده كه بخش عمده‌ای از اعتبارش را مرهون سریالی است به نام «پایتخت» محصول رسانه‌ای به نام صداوسیما كه بنا بوده دانشگاهی برای مخاطبان باشد.

 

«گینس» كه از سه روز پیش به صورت گسترده و بدون كمترین محدودیتی اكران خود را آغاز كرده است از همان ابتدا تكلیف خود را با مخاطب روشن می‌كند؛ در همان نماهای آغازین فیلم تصاویری برهنه از یكی از كاراكترهای اصلی كار با این تلقی كه مثلاً در حال حمام و اصلاح كردن است می‌بینیم و به دنبال آن صحبتی كه درباره اصلاح موی زیربغل این كاراكتر می‌شنویم، هدف كارگردان از ساخت فیلم مشخص می‌شود. به دنبال آن و با قرار دادن گاه و بیگاه نمادهایی كه بیانگر صدای گاز معده، بوی گاز معده، خال میانی بدن، فضله‌های انسانی یا حیوانی و برهنگی انسان‌هاست، علاقه شدید كارگردان به استفاده از هرزه‌نگاری برای تولید محصول فرهنگی(!) نشان داده می‌شود.

 

چه زن باشید، چه مرد و چه كودك باشید و چه میانسال تماشای «گینس» فقط و فقط عمق شرمندگی است كه بر جان و دلتان می‌نشاند. شرمندگی وقتی دوچندان می‌شود كه بدانید در ماه مبارك رمضان قرار دارید یعنی ماهی كه فرصتی است برای پالایش روحی!

اما بناست پالایش روحی سینمای ایران در این ماه با اكران هرزه‌نگاری‌هایی رقم بخورد كه حتی در دوران آن وزیر ارشاد فراری هم كسی جرئت نمایش آنها را در فیلم‌ها نداشت.

 

آقای ایل‌بیگی سلام! آقای ایوبی درود! آقای مؤمنی دست مریزاد
اینكه «گینس» با این حجم از زنندگی مجوز ساخت گرفته و كمتر از سه ماه بعد از آغاز تولید مجوز نمایش آن صادر شده و حدوداً سه ماه بعد از دریافت پروانه به صورت گسترده روی پرده می‌رود بیش از هر چیز در سهل‌انگاری مدیرانی خلاصه شده كه در تمام ماه‌های اخیر نقدهایی را كه به عملكرد كاری‌شان به آنها ارجاع می‌شده، ناشی از درگیری‌های سیاسی دانسته بودند.

 

پرواضح است كه مدیران سینمایی دولت یازدهم در ماه‌های ابتدایی سال‌جاری به جای اینكه بنشینند و به ارزیابی مثلاً آنچه در شوراهای پروانه نمایش‌شان می‌گذرد، بپردازند، مرتب سعی كردند بر اهمیت اقدامشان در باز كردن خانه سینما و برگزاری دوگانه جشنواره فجر تمركز كرده و البته با برپایی مراسمی از مدیرانی كه خود از كار بركنار كرده بودند، تشكر كنند! اصلی‌ترین طرف‌های پرسش در بدنه مدیریتی سینما هم دو نفر هستند. یكی حبیب ایل‌بیگی، رئیس اداره نظارت كه همگی او را به عنوان مدیری ارزشی می‌شناسند. ایل‌بیگی باید به این سؤال پاسخ دهد كه آیا جرئت دارد به همراه همسر و فرزندان خود به تماشای فیلمی بنشیند كه یكی از دیالوگ‌های آن «... لخته» است؟ به جای «...» نام كاراكتر زن فیلم را قرار دهید؛ كاراكتری كه در گویش محاوره‌ای مترادف رشته‌هایی می‌شود كه برای انتقال برق به كار می‌رود!

 

نفر دوم كه طرف پرسش است، حجت‌الله ایوبی است. ایوبی به ما بگوید آیا اینكه از ابتدا تا انتهای فیلم آوایی كه مترادف خالی شدن گاز معده است توسط لب‌های یكی از كاراكترهای فیلم شنیده می‌شود، بیانگر كدام فرهنگ است و آیا این فرهنگ همان فرهنگی است كه او زمانی به عنوان كاردار ایران در فرانسه به دنبال صدور آن بود؟

 

در كنار این دو نفر سؤالی هم داریم از ولی‌الله مؤمنی مدیریت حوزه هنری. ایشان هم باید به این سؤال پاسخ دهند كه چگونه است زیرمجموعه سینمایی آنها از ساده‌ترین اشارات سیاسی فیلمی كه حتی در میان كارشناسان سینما هم جزو ضعیف‌ترین كارهای كارگردانش است، نمی‌گذرند و فیلم را تحریم می‌كنند اما «گینس» را كه پر شده از بی‌اخلاقی و زیرپاگذاشتن حرمت‌های اخلاقی تمام و كمال در سینماهای خود پخش می‌كنند؟»

 

به این ترتیب محسن تنابنده باید منتظر روزهای سختی باشد. آیا دلواپسان موفق می‌شوند که برای نخستین فیلم بلند او حاشیه درست کنند و بار دیگر به بهانه فیلم وزارت ارشاد را تحت فشار قرار دهند؟ این پرسشی است که برای فهمیدن پاسخش باید منتظر ماند.
اخبار فرهنگی - خبرآنلاین


ویدیو مرتبط :
داستان نقی در پایتخت 1/خاطره تعریف کردن از زبان هما نقی و بابا پنجعلی

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

دلواپسان فیلم «نقی» را متوقف می‌کنند؟


نخستین فیلم بلند محسن تنابنده، «گینس» هنوز سه شب از اکرانش نگذشته دچار حاشیه شده است. حاشیه‌هایی که ظاهرا کار دست این بازیگر و حالا کارگردان می‌دهند.

خبرآنلاین: نخستین فیلم بلند محسن تنابنده، «گینس» هنوز سه شب از اکرانش نگذشته دچار حاشیه شده است. حاشیه‌هایی که ظاهرا کار دست این بازیگر و حالا کارگردان می‌دهند.

«گینس» نخستین فیلم بلند محسن تنابنده است که این روزها با سریال «پایتخت» میهمان خانه‌های مردم است.

تنابنده فیلمنامه‌نویس و بازیگر است که کارش را در سینما با بازی در فیلم‌های متفاوتی مثل «چند کیلو خرما برای مراسم تدفین» ساخته سامان سالور آغاز کرد.

با این حال اگرچه تنابنده سابقه طولانی در عرصه فیلمنامه‌نویسی و بازیگری داشت اما این سریال «پایتخت» بود که او را به یکی از چهره‌های محبوب سینما و تلویزیون ایران تبدیل کرد.

وقتی خبر ساخته شدن «گینس» با بازی رضا عطاران و محسن تنابنده منتشر شد خیلی ‌ها منتظر بودند تا به تماشای این فیلم کمدی بنشینند. فیلمی که قرار بود اکران نوروز را داشته باشد اما این اتفاق نیفتاد تا دست آخر اکران رمضان نصیبت آن شد.

اما حالا سه روز بعد از نمایش این فیلم در سینماها، اعتراض‌ها به آن شروع شده است. یکی از نخستین اعتراض‌ها هم مطلبی است که سایت جوان آنلاین، متعلق به روزنامه جوان درباره این فیلم نوشته است. آن هم با عنوان «مگر می‌شود؟ مگر امکان دارد؟ آقای ایل‌بیگی شما بگو! آقای ایوبی نظر شما چیست؟/ هیچ مسئولی این همه نمای شرم‌آور «گینس»‌ را ندید!

این سایت در مطلب خود آورده است:‌ «مگر می‌شود فیلمی بدون كمترین ممیزی و بدون كمترین حاشیه برآمده از سانسور یا ممنوعیت نمایش آن در سینماهای خاص یا برای گروه سنی خاصی روی پرده برود اما از همان دقایق اول شرم‌آورترین و بی‌اخلاق‌ترین نماها و دیالوگ‌ها را به مخاطب ارائه دهد؟

مگر امكان دارد فیلمی در كشوری اخلاق‌مدار با تكیه بر غیراخلاقی‌ترین دیالوگ‌ها و واژگان پروانه ساخت بگیرد و البته با تكیه بر همین بی‌اخلاقی‌ها تولید شود و پروانه نمایش بگیرد؟

مگر می‌شود در سازوكاری كه حتی برخی دیالوگ‌های دوپهلو با لحاظ كردن نمادهای سیاسی ممیزی می‌خورند، فیلمی تولید شود كه همه‌جور شوخی جنسی و اروتیكی را ضمیمه خود كرده باشد اما بدون‌كمترین دردسری روی پرده برود؟ بله، این اتفاق افتاده است آن هم درباره فیلمی به نام «گینس»، نوشته و ساخته بازیگری به نام محسن تنابنده كه بخش عمده‌ای از اعتبارش را مرهون سریالی است به نام «پایتخت» محصول رسانه‌ای به نام صداوسیما كه بنا بوده دانشگاهی برای مخاطبان باشد.

«گینس» كه از سه روز پیش به صورت گسترده و بدون كمترین محدودیتی اكران خود را آغاز كرده است از همان ابتدا تكلیف خود را با مخاطب روشن می‌كند؛ در همان نماهای آغازین فیلم تصاویری برهنه از یكی از كاراكترهای اصلی كار با این تلقی كه مثلاً در حال حمام و اصلاح كردن است می‌بینیم و به دنبال آن صحبتی كه درباره اصلاح موی زیربغل این كاراكتر می‌شنویم، هدف كارگردان از ساخت فیلم مشخص می‌شود. به دنبال آن و با قرار دادن گاه و بیگاه نمادهایی كه بیانگر صدای گاز معده، بوی گاز معده، خال میانی بدن، فضله‌های انسانی یا حیوانی و برهنگی انسان‌هاست، علاقه شدید كارگردان به استفاده از هرزه‌نگاری برای تولید محصول فرهنگی(!) نشان داده می‌شود.

چه زن باشید، چه مرد و چه كودك باشید و چه میانسال تماشای «گینس» فقط و فقط عمق شرمندگی است كه بر جان و دلتان می‌نشاند. شرمندگی وقتی دوچندان می‌شود كه بدانید در ماه مبارك رمضان قرار دارید یعنی ماهی كه فرصتی است برای پالایش روحی!

اما بناست پالایش روحی سینمای ایران در این ماه با اكران هرزه‌نگاری‌هایی رقم بخورد كه حتی در دوران آن وزیر ارشاد فراری هم كسی جرئت نمایش آنها را در فیلم‌ها نداشت.

آقای ایل‌بیگی سلام! آقای ایوبی درود! آقای مؤمنی دست مریزاد


اینكه «گینس» با این حجم از زنندگی مجوز ساخت گرفته و كمتر از سه ماه بعد از آغاز تولید مجوز نمایش آن صادر شده و حدوداً سه ماه بعد از دریافت پروانه به صورت گسترده روی پرده می‌رود بیش از هر چیز در سهل‌انگاری مدیرانی خلاصه شده كه در تمام ماه‌های اخیر نقدهایی را كه به عملكرد كاری‌شان به آنها ارجاع می‌شده، ناشی از درگیری‌های سیاسی دانسته بودند.

پرواضح است كه مدیران سینمایی دولت یازدهم در ماه‌های ابتدایی سال‌جاری به جای اینكه بنشینند و به ارزیابی مثلاً آنچه در شوراهای پروانه نمایش‌شان می‌گذرد، بپردازند، مرتب سعی كردند بر اهمیت اقدامشان در باز كردن خانه سینما و برگزاری دوگانه جشنواره فجر تمركز كرده و البته با برپایی مراسمی از مدیرانی كه خود از كار بركنار كرده بودند، تشكر كنند! اصلی‌ترین طرف‌های پرسش در بدنه مدیریتی سینما هم دو نفر هستند.

یكی حبیب ایل‌بیگی، رئیس اداره نظارت كه همگی او را به عنوان مدیری ارزشی می‌شناسند. ایل‌بیگی باید به این سؤال پاسخ دهد كه آیا جرئت دارد به همراه همسر و فرزندان خود به تماشای فیلمی بنشیند كه یكی از دیالوگ‌های آن «... لخته» است؟ به جای «...» نام كاراكتر زن فیلم را قرار دهید؛ كاراكتری كه در گویش محاوره‌ای مترادف رشته‌هایی می‌شود كه برای انتقال برق به كار می‌رود!

نفر دوم كه طرف پرسش است، حجت‌الله ایوبی است. ایوبی به ما بگوید آیا اینكه از ابتدا تا انتهای فیلم آوایی كه مترادف خالی شدن گاز معده است توسط لب‌های یكی از كاراكترهای فیلم شنیده می‌شود، بیانگر كدام فرهنگ است و آیا این فرهنگ همان فرهنگی است كه او زمانی به عنوان كاردار ایران در فرانسه به دنبال صدور آن بود؟

در كنار این دو نفر سؤالی هم داریم از ولی‌الله مؤمنی مدیریت حوزه هنری. ایشان هم باید به این سؤال پاسخ دهند كه چگونه است زیرمجموعه سینمایی آنها از ساده‌ترین اشارات سیاسی فیلمی كه حتی در میان كارشناسان سینما هم جزو ضعیف‌ترین كارهای كارگردانش است، نمی‌گذرند و فیلم را تحریم می‌كنند اما «گینس» را كه پر شده از بی‌اخلاقی و زیرپاگذاشتن حرمت‌های اخلاقی تمام و كمال در سینماهای خود پخش می‌كنند؟»

به این ترتیب محسن تنابنده باید منتظر روزهای سختی باشد. آیا دلواپسان موفق می‌شوند که برای نخستین فیلم بلند او حاشیه درست کنند و بار دیگر به بهانه فیلم وزارت ارشاد را تحت فشار قرار دهند؟ این پرسشی است که برای فهمیدن پاسخش باید منتظر ماند.