آیا ایرانیان در قدیم مهربان تر بودند؟

 

 

 

 

در تصاویر حكاكی شده بر سنگهای تخت جمشید هیچكس عصبانی نیست. هیچكس سوار بر اسب نیست. هیچكس را در حال تعظیم نمیبینید.
هیچكس سر افكنده و شكست خورده نیست .هیچ قومی بر قوم دیگر برتر نیست و هیچ تصویر خشنی در آن وجود ندارد . از افتخارهای ایرانیان این است كه هیچگاه برده داری در ایران مرسوم نبوده است در بین صدها پیكره تراشیده شده بر سنگهای تخت جمشید حتی یك تصویر برهنه و عریان وجود ندارد

منبع: seemorgh.com

ویدیو مرتبط :
بیشتر ایرانیان مهربان نیستند، مهرطلب هستند

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

باورهای ایرانیان قدیم درباره زن و بچه

 

 

درباره زن آبستن

چله بری:برای آبستن شدن آب چهار گوشه حمام را گرفته در پوست تخم مرغ میکنند و به سرشان میریزند.

هنگام گرفتن خورشید یا ماه زن آبستن هرجای تن خود را بخاراند همان نقطه تن بچه را ماه میگیرد.
زن آبستن که سیب را با گونه اش گاز بزند روی لپ بچه اش چال میافتد.
اگر خوراک خوش بو بپزند باید به زن آبستن کمی بدهند وگرنه چشم بچه زاغ میشود و مشغول ذمه او خواهند شد.
هرگاه زن آبستن به کسی نگاه بکند و در همان لحظه بچه در زهدانش تکان بخورد (رو به آن کس بجنبد)بچه به شکل آن شخص خواهد شد.
در آذربایجان معتقدند که هرگاه زن آبستن خوراکی از کسی بگیرد بچه اش به شکل آن کس خواهد شد به این جهت باید از گرفتن خوراکی از اشخاص ناشناس پرهیز بکنند.
زن نه ماه که از زیر قطارشتر رد بشود سر ده ماه خواهد زایید.
زن آبستن که صبح بیدار میشود جاروب پشت در اطاق او به برزه میافتد و با خودش میگوید: یقین امروز مرا خواهد خورد.
زن آبستن که صورتش لک و پیس بشود بچه اش دختر خواهد بود.
اگر زن آبستن در کوچه سنجاق پیدار بکند بچه اش دختر میشود و اگر سوزن پیدا بکند پسر میشود.
اگر روی سر زن آبستن نمک بریزند بدون این که ملتفت شود، و بعد دستش را ببرد به پشت لبش بچه اش پسر خواهد شد و اگر بر زلفش دست بزند بچه دختر میشود.

 

درباره بچه

بچه که به دنیا می آید پس از شستشو یک تکه چلوار را چاک زده بتن او میپوشانند. این لباس را پیرهن قیامت مینامند و باید یک شب و یک روز به تنش باشد. سپس بچه را در قنداق سفید میپیچند و در ننو میخوابانند. ننوی او را روی تنور آویزان میکنند و در آن قدری برنج میریزند که بعد به گدا میدهند. روز هفتم بعد از تولد ماما وقتی که بندناف بچه را میچیند انعام میگیرد.
بچه که تازه به دنیا آمده تا ده شب بالای سرش شمع میسوزانند تا این که روز دهم با جام چهل کلید آب ده بسرش بریزند.
بچه که به دنیا آمد شش شب باید روی زمین بخوابد و شب هفتم خود زائو او را در گهواره بگذارد و آن شب را شب خیر گویند و باید شیرینی و خشکه بار حاضر نمایند و ماما دست بچه را با دستمال به پشتش ببندد و از آن اشیاء مذکور اندکی به بچه بخوراند و این عبارت را به حضار بگوید: یگیر بچه را (یکی از او بگیرد، او را هم به دیگری بدهد) و آخری بگوید: خدا نگه دارد.
شب شش بچه که اسم او را میگذارند نباید بچه را به زمین گذاشت و در آن شب شش انداز هم باید درست کرد. اسم ائمه روی بچه بگذارند، روز محشر امام هم اسم او آمده شفاعتش را می کند