«آناهیتا همتی» هرگز برای پول كار نکرده است

«آناهیتا همتی» هرگز برای پول كار نکرده است

 حضورش در تئاتر به اوایل دهه 70 باز می‌گردد، اولین بار با بازی در نمایش «تنبور نوازان» به كارگردانی هادی مرزبان روی صحنه تئاتر وارد شد.

 اولین فیلم سینمایی وی نیز «افسانه پوپك طلایی» نام داشت كه این فیلم توسط خسرو شجاعی ساخته شده اما به اكران عمومی در نیامد. آناهیتا همتی از جمله بازیگرانی است كه بعد از حضورش در پروژه‌های سینمایی و سریال‌های تلویزیونی به صحنه نمایش نیز باز می‌گردد و به گفته خودش هیچ‌گاه از بازی در تئاتر دست نمی‌كشد.

او در سال 1352 به دنیا آمد. همتی در حال حاضر در نمایش «تعبیر یك رویا» به كارگردانی خیرالله‌ تقیانی‌پور بازی می‌كند.این نمایش نزدیك به دو هفته است كه اجرای خود را در تالار قشقایی آغاز كرده است.

 

بازی در فیلم‌های «عشق كافی نیست»، «دختری به نام تندر»، «قلب‌های ناآرام»، «چند می‌گیری گریه كنی»،‌«نردبان چوبی» و... از جمله فیلم‌هایی است كه همتی در آن به ایفای نقش پرداخته و البته این بازیگر در كارنامه‌اش بازی در سریال‌های «خانه به دوش»،‌«ترش و شیرین»، «یك وجب خاك»، «روزهای مهتابی»، «طلسم‌شدگان»، «توطئه خانوادگی» و... دیده می‌شود. او قرار است در سریال «باغ سرهنگ» به كارگردانی فلورا سام نیز حضور داشته باشد.

شما از اوایل دهه 70 وارد بازیگری در تئاتر شدید و به نوعی كارتان را از تئاتر آغاز كردید و سپس وارد دنیای سینما شده‌اید. آیا حضورتان بعد از ورود به تئاتر در سینما، دلیل خاصی داشت، یعنی به خاطر وضعیت اقتصادی تئاتر بود یا دیده شدن و به نوعی شهرت؟
یادم می‌آید در آن زمان، وقتی كه وارد بازی در تئاتر شدم، همیشه نقش‌های بزرگ و اصلی نمایش‌ها را به آدم‌های بزرگ‌تر واگذار می‌كردند و تئاتر برای ما كلاس درس بود و ما در تئاتر درس می‌آموختیم.

 

تئاتر برای ما یك ورك شاپ و محلی برای كسب تجربه بود و البته هنوز هم برای من تئاتر یك كلاس درس است كه از آن می‌آموزم. زمانی كه به تلویزیون و سینما ورود پیدا كردم، دوست داشتم بازی در آن مدیوم‌ها را هم تجربه كنم و همیشه وقتی در یك فیلم سینمایی یا سریال بازی می‌كنم برای آموختن و كسب تجربه بازگشتی نیز به تئاتر دارم.

به نظر می‌رسد برای وضعیت اقتصادی كه تئاتر همیشه داشته و دارد، وارد مدیوم‌های دیگر نشده‌اید؟
خدا رو شكر در طول زندگی‌ام، هیچ‌گاه دغدغه معیشت نداشتم و از روز اول ورودم به تئاتر و سپس سینما و تلویزیون هیچ‌گاه به خاطر پول كاری را انتخاب نكردم. همیشه پدر و مادرم دستگیرم بودند و من را كمك كردند و همین پشتیبانی باعث شده كه تا به امروز به خاطر پول سر كار نروم و همه انتخاب‌هایم از تئاتر گرفته تا سریال‌های تلویزیونی از روی علاقه باشد و از روی رغبت كارها را انتخاب كردم.

به هر حال در برخی از كارهایی كه حضور داشتید ممكن است كار كاملا موفقی نباشد، چرا آنها را انتخاب كردید؟
این را هم بگویم برخی از كارهایی كه در این سه مدیوم انجام دادم از روی رفاقت هم بوده است.

حتی اگر فیلمنامه و نمایشنامه خوب نبوده؟
بله، گاهی رفاقت باعث شده در كاری كه شاید زیاد برایم جالب نبوده، بازی كنم.

فرمودید كه گاهی از روی رفاقت نیز در كاری بازی كرده‌اید،‌می‌خواهم بدانم، در این میان متن نمایشنامه یا فیلمنامه تا چه اندازه برای شما مهم است؟
قبل از حضور در یك فیلم یا نمایش، خواندن متن اثر برایم اهمیت فراوانی دارد و اگر هم متنی نباشد یعنی یك كار در اندازه ارائه طرح باشد، در آن زمان، كارگردان برایم اهمیت دارد. به نظرم حضور یك بازیگر در كار علاوه بر متن به كارگردان نیز بستگی دارد و اگر من به كارگردانی اعتماد داشته باشم، شاید متن را در حد طرح هم بدانم، بازی در كار را قبول می‌كنم.

حال كه كارگردان برایتان مهم است، چه رویكردی برای انتخاب كارگردان برای همكاری در تئاتر یا در سینما دارید؟
ببینید، وقتی بازیگری سال‌های سال در تئاتر یا سینما بازی می‌كند، تجربه‌ زیادی به دست می‌آورد و این تجربه شناخت از كارگردان را در بر می‌گیرد. اوایل كار یك بازیگر ممكن است، به دلیل دیده شدن یا كنجكاوی با هر كارگردانی كار كند اما بعد از گذشت یك زمان و تجربه در بازیگری، گزینش در كار و حتی انتخاب كارگردان نیز ایجاد می‌شود.

فكر می‌كنید بازی در سریال، فیلم سینمایی و تئاتر كه مدیوم‌های جدا هستند، تفاوت دارد؟
به نظرم بازی كردن در این سه مدیوم تفاوتی ندارد چرا كه معتقدم بازیگر مانند یك موم در دست كارگردان است، درست است كه خود نیز ایده‌هایی در بازی دارد اما كارگردان باید به بازیگر شكل بدهد.

 

با توجه به این بازی در تئاتر قدرت بیشتری دارد و فكر می‌كنم كسانی كه از تئاتر وارد سینما شدند موفق‌تر هستند چرا كه سختی‌های بیشتری كشیده و بهتر تربیت شده‌اند _جسارتی به بازیگران سینما نمی‌كنم_اما تئاتر به نوعی قوام‌یافتگی بیشتر دارد. حتی بسیاری از سینماگران كه كارشان را از تلویزیون یا سینما شروع كردند نیز به تئاتر رجعتی دارند.

در حال حاضر در نمایش «تعبیر یك رویا» به كارگردانی خیر‌الله تقیانی‌پور بازی می‌كنید، چطور شد كه این نمایش را انتخاب كردید، به همكاری‌تان با تقیانی‌پور باز می‌گردد یا از نمایشنامه خوشتان آمد؟
وقتی كارها سخت‌تر می‌شود انگار دارم با خودم یك مبارزه شیرین را آغاز می‌كنم كه این امر در بازیگران دیگر هم شاید دیده شود. به نظرم كار در تئاتر نیز اینگونه است. وقتی نقشی را در یك نمایش می‌پذیرم، با همه انرژی شروع به كار می‌كنم هر روز تمرین می‌كنم و در تمریناتم خیلی چیزهای دیگر را كشف می‌كنم.

 

نمایش «تعبیر یك رویا» توسط خود تقیانی‌پور نوشته و كارگردانی شده و علاوه بر موضوع نمایش، این موضوع نیز تاثیر زیادی در انتخابم داشت.آقای تقیانی‌پور افراد كاربلدی را دور خود جمع كرده است. در این كار به یك زبان مشترك رسیدیم و من از نمایشنامه نیز بسیار خوشم آمد.

 

برخی از گروه‌های نمایشی هستند كه بازیگرانش به صورت فی‌البداهه كار بازی انجام می‌دهند چه در تمرین‌ها و چه در صحنه نمایش، این امر در گروه تئاتر «نقاب» نیز اتفاق می‌افتد؟
در نمایشی كه با آقای تقیانی‌پور بازی می‌كنم، در طول تمرینات بازی‌های فی‌البداهه زیادی توسط بازیگران صورت می‌گیرد و در طول همین تمرینات به نتیجه واحدی در نوع بازی رسیدیم.

 

می‌خواهم مثالی بزنم، زمانی كه با آقای عطاران در سریال‌«خانه به دوش» همكاری داشتم، ایشان نیز اینگونه بود در طول تمرینات و بازخوانی متن به یك بازی مشترك می‌رسیدیم اما در هنگام فیلمبرداری از آنچه در طول تمرینات تصویب كرده‌ بودیم نباید نوع بازی دیگری صورت می‌گرفت در كار با تقیانی‌پور نیز اینگونه بود. این امر در تئاتر سخت‌تر است چرا كه بازی در نمایش به صورت زنده است و هر بازی كه در طول تمرین یك بازی مشخص تصویب می‌شد را در صحنه اجرا كردیم.

آیا شما از جمله بازیگرانی هستید كه با كارگردان در طول بازی كنار می‌آیید؟
ببینید، در دوره بازیگری كار با كارگردانان زیادی را تجربه می‌كنیم كه هر یك اخلاق و ویژگی خاصی را در كارگردانی دارند اما به نظرم در یك كار، همه چیز در دست كارگردان است. سعی می‌كنم با كارگردانان راه بیایم اما در جاهایی كه منطقی و استدلالی برای خودم داشته باشم، روش خود را اجرا می‌كنم و البته این كار نیز با تعامل صورت می‌گیرد.

 

در برخورد با هر كارگردانی لزومی برای برخوردن وجود ندارد و به نظرم هر بازیگری چه با تجربه و چه كم تجربه باید انتقادپذیر باشد و هر بازی چه در تئاتر و سینما نیازمند روتوش كردن است كه گاهی توسط كارگردان صورت می‌گیرد.

شما هم در فیلم‌های جدی بازی كرده‌اید و هم در فیلم‌ها و سریال‌های طنز، كدام را بیشتر دوست دارید؟
من هنوز كه هنوزه عشق بازی دارم و بعد از این سال‌ها هنوز هیجانم در بازیگری كم نشده است. وقتی كار جدیدی می‌پذیرم هنوز این استرس و هیجان در من دیده می‌شود، هیجانی كه با احساس خوشایندی همراه است. برایم مهم است كه نقشی را كه قبول می‌كنم خیلی خوب به مخاطب انتقال دهم حال فرقی به طنز و جدی بودن نقش ندارد.

 

خودم را در بازی‌ها محك می‌زنم. در حال حاضر مردم ما طنز را بیشتر دوست دارند و فكر می‌كنم مردم هزینه می‌كنند تا یك اثر خوب و طنز را ببینند و من نیز همیشه خوشایندم رضایت مخاطب چه در تئاتر است و چه در سینما.

یادم است در نشستی عنوان كردید كه فقط بابت علاقه‌ای كه به تئاتر دارید، در نمایش بازی می‌كنید، یعنی هیچ‌گاه به دستمزد در نمایش فكر نمی‌كنید؟
خوب است كه بعد از بازی بتوانی دستمزد خوبی بگیری اما این، تئاتر امكان‌پذیر نیست، تئاتر آنقدر مهجور مانده و كسی حامی آن نیست كه بازیگران تئاتر بر اساس علاقه‌ای كه دارند در آن حضور می‌یابند و معتقدم اگر همین علاقه نبود،‌تئاتر فراموش شده بود. همه تئاتری‌ها می‌دانند كه نباید عرصه نمایش را خالی بگذارند و اگر عرصه خالی باشد دیگر تئاتری نخواهیم داشت. همه تئاتری‌ها با سماجت كار می‌كنند حتی اگر كمترین دستمزدها را بگیرند./روزنامه تهران

 

ویدیو مرتبط :
بافتنی آناهیتا همتی

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

آناهیتا همتی روی صحنه تئاتر / عکس

آناهیتا همتی روی صحنه تئاتر / عکس

تئاتر - آناهیتا همتی این روزها در نمایش «پس از سقوط» به ایفای نقش می‌پردازد.

به گزارش خبرآنلاین، این بازیگر که از سال 1374 در تئاتر و یک سال بعد در سینما بازیگری را شروع کرد، بیشتر به خاطر سریال‌های تلویزیونی که در آن‌ها ایفای نقش کرده، به شهرت رسیده است.

نمایشنامه «پس از سقوط» از مهمترین آثار آرتور میلر، نویسنده آمریکایی به شمار می آید که بازتاب دهنده بخش هایی از زندگی خود او به ویژه ازدواج و جدایی اش از مرلین مونرو، هنرپیشه معروف هالیوود است.

این اثر نمایشی با کارگردانی منیژه محامدی و بازی هنرمندانی چون محمد اسکندری، مهوش افشارپناه، فرزانه نشاط‌خواه، رضا مختاری، آناهیتا همتی، فرناز رهنما، سام کبودوند، محمد نادری و نیما رئیسی از 15 فروردین در سالن شماره یک تماشاخانه ایرانشهر در حال اجراست./خبرآنلاین