فرهنگ و هنر


2 دقیقه پیش

تشریفات بهبود | تشریفات و خدمات مجالس

تشریفات بهبود | تشریفات و خدمات مجالس | برگزاری مراسم عروسی | باغ عروسی تشریفات ۵ ستاره بهبود با مدیریت بهبود اصلانی صاحب سبک در اجرای دیزاین های ژورنالی و فانتزی ، اجرا ...
2 دقیقه پیش

خواندنی ها با برترین ها (81)

در این شماره از خواندنی ها با کتاب جدید دکتر صادق زیباکلام، اثری درباره طنز در آثار صادق هدایت، تاریخ فلسفه یونان و... آشنا شوید. برترین ها - محمودرضا حائری: در این شماره ...

آلبوم سنگی شاهان ایرانی



 

آلبوم سنگی شاهان ایرانی

 

 

شیراز اگر چه در ذهن گردشگران ایرانی با تخت جمشید تداعی می شود، اما بد نیست بدانید که تنها سه کیلومتر دورتر از تخت جمشید، نقش برجسته ای قرار دارد که اگر از علاقمندان تاریخ و فرهنگ ایران باستان باشید، تماشای آن دیدنی ترین بخش سفرتان به شیراز خواهد بود. نقش برجسته ای به نام رجب که آلبوم سنگی پادشاهان ایرانی را مقابل چشمانتان نمایش می دهد.

 


برای دیدن هنر سنگ تراشان نقش برجسته رجب، باید به 56 کیلومتری شیراز و 3 کیلومتری شمال تخت جمشید سفر کنید. جایی که نقش‌برجسته های زیادی از زمان ساسانیان به جا مانده و تصاویری از اردشیر اول، شاپور اول و کرتیر موبد را نمایش می دهند. نقش اهورامزدا و صورت شاهان ساسانی هم اگرچه در حمله اعراب تخریب شده‌اند اما هنوز هم می توان از بازمانده های آن ها نوع پوشش و آرایش ایرانیان باستان را تماشا کرد.

 

 

باستان شناسانی که نقش رجب را بررسی کرده اند، معتقدند که شاهان اشکانی علاقه زیادی به ایجاد نقش برجسته نداشته اند و تنها نقش برجسته هایی از شاهان محلی در جنوب غربی ایران، به خصوص فارس و خوزستان به جا مانده است. بعدها، با انقراض سلسله اشکانی و روی کار آمدن سلسله ساسانیان، ایجاد نقش برجسته یک بار دیگر رونق گرفت و آثار تازه ای در پایتخت های ساسانی ترسیم شد.

 

 

 

آلبوم سنگی شاهان ایرانی

 

 

 


ساسانیان نقش برجسته ها را برای مراسم تاجگذاری یا همان دیهیم بخشی، پیروزی در جنگ ها و بزرگداشت وقایع مهم حکومت ترسیم می کردند. به طوری که تنها اردشیر بابکان -موسس سلسله ساسانی- 5 نقش برجسته برای یادبود پیروزی خود بر اردوان پنجم -آخرین شاه اشکانی- و دریافت دیهیم شاهی از اهورا مزدا ایجاد کرد که در محل هایی مثل نقش رجب، نقش رستم و فیروزآباد وجود دارد.



مسیر دسترسی


نقش رجب در 56کیلومتری شمال شرقی شیراز و در 3کیلومتری شمال تخت جمشید قرار دارد. این نقش در سمت راست جاده و در مقابل راهی که به نقش رستم منتهی می شود قرار گرفته و برای دیدنش باید به داخل شکافی در کوه که به نظر می رسد پیش از این غاری مسکونی بوده است، سرک بکشید. در این محوطه 4نقش برجسته خواهید دید که بدون شک از مهم ترین آثار به جا مانده از اوایل دوره شاهنشاهی ساسانیان هستند.



از اردشیر تا شاپور


باستان شناسان معتقدند که اولین نقش برجسته ای که در این محوطه ایجاد شد، نقش برجسته دیهیم بخشی به اردشیر بابکان بود و بعد از آن به ترتیب دیهیم بخشی به شاپور اول، شاپور اول و درباریان و در نهایت کرتیر موبد و سنگ نبشته منسوب به او ایجاد شده اند.

 


اما اولین و شاید بزرگترین نقش برجسته ای که از سمت چپ می بینید، تصویر شاپور اول است که سوار بر اسب دیده می شود و 9نفر از بزرگان درباری پشت سر او ایستاده‌اند که اگرچه صورت همه آنها آسیب دیده اما با این حال علامت خاندان‌های بزرگ و اسپهبدان روی کلاه سه نفر از این ۹ نفر قابل تشخیص است. اولین فردی که پشت سر اسب شاپور ایستاده، هرمزد اول است که با نشانه جانشین شاهی که روی کلاهش دیده می‌شود مشخص شده. هشت نفر دیگر همه کلاه گنبدی شکل به سر دارند.

 

 

 

آلبوم سنگی شاهان ایرانی

 

 


ویدیو مرتبط :
فرود از آبشارهای شاهان دشت (دره شاهان دشت)- مهرماه 1393

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

روح «پاواراتی» در یک آلبوم ایرانی!


انتشار قطعه ایتالیایی la donna با صدای علی خیری و تنظیم کوشان حداد بازخوردهای متفاوتی را در بین مخاطبان موسیقی به دنبال داشت.

تماشا: انتشار قطعه ایتالیایی la donna با صدای علی خیری و تنظیم کوشان حداد بازخوردهای متفاوتی را در بین مخاطبان موسیقی به دنبال داشت. این خواننده جوان توانست با ارائه این قطعه که در سبک و سیاقی جدید ارائه شده، توانایی های خود را نشان دهد. میزان واکنش ها به این قطعه تا حدی بود که سراغ خواننده و تنظیم کننده این اثر برویم.

علی خیری، خواننده la donna درباره این قطعه به «تماشا» گفت: «اپرای بانو پرده سوم اپرایی به نام ریگولتو است که در سال 1851 آهنگ آن توسط جوزپه وردی ساخته و مضمون ترانه آن توسط فرانسیس ماریا پیاو نوشته شد و تاکنون بزرگانی نظیر «پاواراتی» و «بوچلی» آنرا به همان شکل اولیه اجرا کرده اند. من هم به دلیل سابقه حضور در گروه های کر از جمله گروه مرحوم استاد محمد نوری توانایی خواندن قطعات اپرایی را داشتم که در جریان مراحل ساخت آلبوم جدیدم این فعالیت هایم را با کوشا حداد در میان گذاشتم و طی همفکری و مشورت هایی که با او داشتم، فضای الکترونیک به اصل این اپرا تلفیق شد و من اقدام به بازخوانی آن کردم.»

خیری همچنین در مورد دلیل انتخاب زبان ایتالیایی و نحوه ارتباط مخاطب فارسی زبان با این قطعه ایتالیایی افزود: «من با زبان ایتالیایی آشنایی چندانی ندارم و از زمان حضورم در گروه های کر با استفاده از نت و فونتیک اقدام به اجرای قطعات غیرفارسی می کردم و همین تجربه باعث شد در خواندن قطعه «بانو» مشکلی نداشته باشم. از سوی دیگر به نظر من، موسیقی تنها زبان بین المللی دنیاست که در هیچ کجا نیازی به ترجمه ندارد و زبان اپرای دنیا ایتالیایی است. امیدوارم که با گذشت زمان، مخاطب فارسی زبان بتواند با این کار ارتباط برقرار کند و باید بگویم ما هم اکنون در مورد این قطعه مشغول مذاکره با چند کمپانی خارجی هستیم.»

روح «پاواراتی» در یک آلبوم ایرانی!

کوشان حداد تنظیم کننده این قطعه نیز که سابقه همکاری با خواننده های معروف و حضور در رقابت های بین المللی موسیقی را در کارنامه کاری خود دارد، درباره این قطعه و تجربه جدیدی که سراغش رفته، به «تماشا» می گوید: «من و علی خیری کار تولید آلبوم را شروع کرده بودیم و من یک قطعه از آلبوم او را هم تنظیم کردم ما دوست داشتیم کار جدیدتر و متفاوت تر از بقیه انجام بدهیم تا اینکه متوجه فعالیت های گذشته او در زمینه خواندن قطعات اپرایی شدم. پس از کارها و بررسی های زیاد نتیجه حاضر حاصل شد و البته ما در سبک های دیگر نیز کار کرده ایم.»

حداد درباره شاخصه های موجود در علی خیری ادامه داد: «پیش از ورود  به موسیقی پاپ که خیلی هم اتفاقی بود، کارهای زیادی را از جمله با مهران عباسی و با حضور خواننده های خارجی انجام داده بودیم و در این زمینه مقام های خوبی را نیز کسب کرده بودیم. کاری که اکنون از من می شنوید خیلی جدید نیست که بگویم یک دفعه تصمیم به اجرای آن گرفته ام. توانایی که آقای خیری در اجرای این آهنگ از خودش نشان داد از عهده هیچ کدام از خواننده های پاپ برنمی آید. در ایران ما خواننده های اپرا داریم و اگر بخواهیم آنها را فاکتور بگیریم بقیه نمی توانند چنین کاری را انجام بدهند.»

تنظیم کننده قطعه بانو در بخش دیگری از صحبت هایش درباره پدیده کاور که در موسیقی داخلی به شدت باب شده، توضیح داد: «داستان کاور کردن از اینجا شروع شد که ما آهنگسازهای خوبی نداشتیم و می توانم بگویم هنوز هم آهنگسازهای خوبی نداریم. این واقعیتی است که باید پذیرفت. در موسیقی ایران بازخورد مالی خوبی بین تهیه کننده ها و آهنگسازها نیست و به همین جهت کسی دوست ندارد ریسک کند و همه می خواهند نتیجه خوبی را که قبلا به دست آمده را مجددا تکرار کنند، به همین دلیل دوستانی که کار کاور انجام می دهند یک آهنگی که قبلا ساخته شده است و خیلی معروف نیست را با یک کلام جدید اجرا می کنند و می گویند این کار من است یا از سازنده آن نام می بردند. در حقیقت کاور کردن سر همدیگر را کلاه گذاشتن است! در مورد قطعه بانو نیز باید بگویم که این کار کاور محسوب نمی شود و در اصل اجرای مجدد و بازخوانی است.»

اولین آلبوم علی خیری که شامل 12 قطعه است با حضور هنرمندانی چون کوشان حداد و بابک مافی مراحل پایانی تولید را سپری می کند و فعلا موفق به اخذ مجوز های ترانه شده است.