«آغاسی» چرا سکته کرد؟!

هفته نامه تماشاگران امروز: همه مخاطبان نسل قدیم موسیقی، یک ذهنیت خاص و مشترکی درباره «آغاسی» دارند. خواننده قطعه محبوب و ماندگاری چون «لب کارون» که شهرت و اعتبار کارهای عامه پسندش در همه سال های موسیقی پیش از انقلاب و حتی پس از انقلاب، در کوچه بازار به چشم می خورد و همین باعث شد که او خواننده عامه مردم لقب بگیرد.

«نعمت آغاسی» که با چرخاندن دستمالی سفید در هنگام خواندن، به کاراکتر مورد علاقه مخاطبان موسیقی چند نسل تبدیل شده بود، نخستین خواننده لاله زاری بود که صدای او از رادیو و تلویزیون ملی ایران پخش شد.

ایفای نقش او در هشت فیلم سینمایی که «نعمت نفتی» مهمترین این فیلم ها بود، باعث شد محبوبیت اش باز هم بیشتر شود.


آغاسی دو سال قبل از فوتش (سال 82) برای اولین بار پس از انقلاب اجازه یافت تا به تئاتر پارس در لاله زار، جایی که فعالیت هنری خود را آغاز کرده بود بازگردد و روی صحنه آواز بخواند. این برنامه چنان مورد استقبال قرار گرفت که مردم، لاله زار را بستند و همین استقبال سبب شد که دوباره جلوی خواندن او گرفته شود و او باز هم به همان خلوتی که داشت، برگردد.

ده سال پس از فوت این خواننده، «امیر حسین آغاسی» (پسر کوچک آغاسی) ناگفته هایی را با «تماشاگران امروز» در میان می گذارد و بخش های دیده نشده زندگی کاری و حرفه ای این خواننده را بیشتر نمایان می کند.

کارم موسیقی نیست

امیرحسین آغاسی درباره فعالیت های شخصی خود بعد از فوت پدر می گوید: «زیاد درگیر موسیقی نیستم. حرفه من موسیقی نیست ولی گاهی ساز می زنم. فعالیت های شخصی دیگری دارم ولی همیشه موسیقی جزو بزرگی از زندگی ام بوده. در حوزه گرافیک فعالیت می کنم. با توجه به اینکه همه امور هنری و کاری پدرم بعد از فوت اش را برادرم علیرضا انجام می دهد، او قطعا بیشتر و بهتر در این زمینه می تواند حرف بزند ولی چیزی که هست این است که آغاسی در سال های آخر زندگی اش اذیت شد. خیلی هم اذیت شد. اصلا یکی از دلایل اصلی سکته پدرم همین فشارهایی بود که به او وارد شد.»


مجوز ندادند

امیرحسین آغاسی ادامه می دهد: «در سال های آخر عمر پدرم، او بارها برای دریافت مجوز آلبوم «مطرب پیر» به ارشاد رفت و خیلی اذیت شد. هر بار به او جواب منفی می دادند و این پروسه زانی باعث شده بود پدرم به شدت تحت فشار باشد. خیلی وقت ها موسیقی پدرم با «ایرج» مقایسه می شد، اگرچه ایشان مجوز انتشار و کار گرفته بودند ولی به پدرم مجوز نمی دادند.

به دفعات این سوال از طرف پدرم مطرح شده بود که من با ایرج چه فرقی دارم که آلبوم او مجوز گرفته و من نمی توانم در ایران کار کنم.»

جواب هایی هم که به پدرم داده بودند عجیب بود. گفته بودند تو آغاسی هستی و محبوبیت بالایی داری. این محبوبیت بالا خطرناک است! ولی پدرم باز هم پیگیر بود تا اینکه آن اتفاق و آن سکته مغزی رخ داد تا دیگر کسی نگران محبوبیت بالای آغاسی و فعالیت دوباره او در ایران نباشد.»

جای پای پدر

فرزند کوچکتر آغاسی درباره ادامه فعالیت های موسیقی در این خانواده می گوید: «برادرم علیرضا سال هاست که خواننده است و در دبی فعالیت دارد و گاهی کارهای پدرم را هم بازخوانی و منتشر می کند. خیلی کم به ایران می آید ولی عمدتا ماه رمضان ها در ایران است. خیلی ها می گویند که علیرضا هم مثل پدرم می خواند و خیلی شبیه به همند.»


آلبوم آخر؟

امیرحسین آغاسی در انتهای صحبت هایش درباره تلاش برای انتشار آخرین آلبوم «نعمت آغاسی» در سال های اخیر نیز می گوید: «علیرضا بعضی اوقات اقداماتی انجام می دهد ولی خیلی بعید است مجوز آن آلبوم را بدهند. هنوز نگرانی ها از محبوبیت آغاسی کم نشده، حتی الان که او دیگر در بین ما نیست و ده سال از فوتش گذشته است.»