فرهنگ و هنر
2 دقیقه پیش | تشریفات بهبود | تشریفات و خدمات مجالستشریفات بهبود | تشریفات و خدمات مجالس | برگزاری مراسم عروسی | باغ عروسی تشریفات ۵ ستاره بهبود با مدیریت بهبود اصلانی صاحب سبک در اجرای دیزاین های ژورنالی و فانتزی ، اجرا ... |
2 دقیقه پیش | خواندنی ها با برترین ها (81)در این شماره از خواندنی ها با کتاب جدید دکتر صادق زیباکلام، اثری درباره طنز در آثار صادق هدایت، تاریخ فلسفه یونان و... آشنا شوید. برترین ها - محمودرضا حائری: در این شماره ... |
آشنایی با آداب و رسوم مردم چین در نوروز
آداب و رسوم مردم چین در آستانه نوروز و سال نو
آداب و رسوم مردم چین در نوروز
مردم چین با داشتن فرهنگی غنی، مراسم ملی و سنتی فراوانی دارند. معروفترین آن، عید بهار یا نوروز است که از هشت روز مانده به آخر سال چینی آغاز می شود و تا پانزدهم ماه بعد ادامه مییابد.
پانزدهم ماه اول بهار جشن فانوس است که با این مراسم پایان عید بهار اعلام میشود. تقویم چینی از سال1911 به سال میلادی تبدیل شد.
قبل از تغییر تقویم به سال میلادی، گاهشماری چینی مبتنی بر حرکت ماه به دور زمین و گاه بر حرکت زمین به دور خورشید بود.
هم اکنون در تقویمهای منتشرشده در چین به رسم سنتی، همه قراردادهای گاهشماری، سنتی و رسمی محاسبه میگردد.
دیوار چین/ جاذبههای گردشگری چین / معبد آسمانی / سنگنگارههای دازو / تندیس عظیمالجثه بودای هیتونگ / شهر ممنوعه / هتل تیانزی / مسجد نیو جیه /
آداب و رسوم مردم چین باستان
روزهای هفته از دوشنبه آغاز میشود، ماههای دوازده گانه سال با تقویم قمری و شمسی که مورد توجه کشاورزان است به نام ماه اول، ماه دوم و ... یاد میگردد و صورت فلکی نیز مورد توجه است.
در چین باستان هر شصت سال را یک دور نجومی یا" جیازه" Jiaze می نامیدند و هر شصت سال را به پنج دوره تقسیم می کردند و هر دوره را به 12 سال و هر سال را به نام حیوانی می نامیدند و 12 سال به 12 حیوان یا صورت فلکی نام گذاری می شد و صورتها عبارتند بودند از : موش، گاو، ببر، خرگوش، اژدها، مار، اسب، گوسفند، میمون، خروس، سگ و خوک.
چینیها معتقدند که قوای طبیعت همیشه بخشنده نیستند و آبادانی به تعادل و تزلزل قوای ویرانگر وابسته است که اگر مهار نشوند مصیبت بار خواهند بود. آب و هوای متغییر چین و سختی معیشت آنان را به قربانی کردن برای قوای طبیعت وا می داشت تا از خشم آنها برهند.
هنوز در حاشیه رودخانه زرد کسانی که به رودخانه می افتند نجات نمی دهند زیرا معتقدند که رودخانه قربانی می خواهد. با به هم خوردن تعادل قوای طبیعت به جهت دخالت افراد بشر ویرانی به وجود می آید. پادشاه به عنوان فرزند آسمان تعادل را برقرار میکرد. فرزند آسمان یک پادشاه غله بود و روزهای آخر ماه بهار که گیاه فرفیون گل می دهد و عدس آبی بزرگ میشود مراسم قربانی کردن را انجام می دهد.
پرستش آسمان در زمین از امتیازات فرزند آسمان بود. از مهمترین وظایف وی افتتاح سال کشاورزی بود که بر طبق تقویم چینی ها در روز اول سال اتفاق می افتاد و زمان آن مقارن با اوایل فوریه است.
کشاورزان چینی زمستان را به 9 بخش تقسیم می کنند و می گویند : نه روز اول و دوم دست از آستینها بدر نکنید. نه روز سوم و چهارم روی یخ راه می رویم. نه روز پنجم و ششم بید های کنار رودخانه جوانه می زنند. نه روز هفتم و هشتم یخ رودها آب می شود. نه روز نهم و دهم کشتزارها را شخم بزنید.
خرید نوروزی یکی از آداب و رسوم کشور چین به شمار می رود
آداب و رسوم مردم چین و مراسم عید بهار(عید نوروز)
مراسم عید بهار از بیست و سومین روز ماه آخر آغاز می شود این روز را روز بدرقه سال نیز می نامند. خانه تکانی از این روز آغاز می شود و می کوشند تا در نوروز همه جا پاک و درخشان و نورانی باشد، خرید پوشاک نو و غذاهای سنتی از رونقی خاص برخوردار است. شعرهای فراوان خوانده می شود و در پکن در یکی از ترانه ها برنامه کار هشت روز مانده به نوروز را چنین بیان میکنند:
روز بیست و سوم پختن آش شکامونی (بودا). روز بیست و چهارم خانه تکانی. روز بیست و پنجم آماده کردن دوفو (خوراک لوبیا). روز بیست و ششم فراهم کردن گوشت. روز بیست و هفتم فراهم کردن مرغ. روز بیست و هشتم آرد خمیر کردن. روز بیست ونهم عود سوزاندن. روز سی ام شب زنده داری.
آش شکامونی یا ساکیا مونی را با جمع آوری هشت نوع غله به نشانه هشت روز مانده به پایان سال به کمک یاران و همسایگان فراهم می کنند، تا از درویشانه زیستن بودا و با دیگران خوردن وی یاد آورده باشند. آجیلی هم از ذرت و لوبیای قرمز و تمبر چینی و پسته زمینی فراهم می کنند.
آداب و رسوم مردم چین در عید نوروز و تمیزی آشپزخانه
یکی دیگر از آداب و رسوم مردم چین در عید نوروز تمیز کردن آشپزخانه است.از این روز به پاکیزگی آشپزخانه میپردازند زیرا چنین باور دارند که خدای آشپزخانه در چهره ای خندان و تنی فربه، شکم برآمده و تنبل به آسمان می رود و گزارش آشپزخانه را به خدای آسمان ارائه میدهد، بنابراین پختن غذاهای شیرین و خوشمزه در تمام خانه ها رواج دارد تا خدای آسمان از آنان رضایت داشته باشد و خدی آشپزخانه با برکت و نعمت از آسمان به آشپزخانه باز آید.
در آشپزخانه چینیها خاصه در پکن همیشه تصویر این خدا در حالیکه ماهی (ماهی در معابد بودایی چین جایی خاص دارد. گویند بودا بر ماهی دریای وجود نشسته و زنگ و چوبک و سنج از آن نواخته می شود که ماهی آرام نگیرد) در دست دارد و نگهبان پخت غذاها است دیده میشود.
در روستاها مردم با انجام رقص هایی به پیشواز سال نو می روند این رقص دسته جمعی به نام " یانگ " معروف است (رقصی که در آن کسی با سر و سینه آدمی و پای و سر اسب به میدان میآید). در این رقص کسانی که پوست اژدها و شیر می پوشند شادی و برکت را به جمع میبرند.
ضیافت شام با حضور همه اعضای خانواده در شب آستانه عید چه در شمال چه در جنوب کشور لازم و ضروری است. در جنوب این شام غالباً از بیش از ده نوع خوراک تشکیل میشود که در میان آنها ماهی و خوراکی تهیه شده از خمیر لوبیا باید دیدهشود.
زیرا این دو خوراک در تلفظ به چینی با " مرفعه بودن " تقریبا یکی است. در شمال این غذا را اغلب " جیا زه" یعنی گوشواره تشکیل میدهد. خانواده دراین شب در کنار یکدیگر به تهیه این خوراک سنتی مشغول میشوند.
در میان خوراکهای سنتی عید بهار غذاهای شیرین تهیه شده از ارد برنج چسبیده به چینی " نیا گا" حتما باید باشد. زیرا این نشانگر ارتقای دائمی سطح زندگی، گردهم آمدم و سعادتمندی اعضای خانواده است.
آداب و رسوم مردم چین در آستانه سال جدید
در آستانه سال جدید به تقویم کشاورزی چین، مردم با سرور و شادی با سال گذشته وداع نموده و به پیشواز سال جدید میروند. دربعضی مناطق مردم به آتش زدن ترقه و آتش بازی هم میپردازند. ازاول سال نو اعضای خانواده ملبس به لباسهای زیبا و نو به استقبال مهمانان و یا دیدار از خویشاوندان و دوستان میپردازند.
آداب و رسوم مردم چین در ملاقات با یکدیگر و گفتن جمله "یا عید بهار مبارک باد"
آنان هنگام ملاقات جملات مبارکی چون " سال نو مبارک" و " یا عید بهار مبارک باد "را میگویند و سپس به خوردن میوه و شکلات و چای مشغول می شوند و با هم گفت و گو میکنند. در ایام عید بهار برنامههای هنری و تفریحی جالب توجه و رنگارنگ است.
در بعضی جاها اپراها و فیلمهای ویژه عید به معرض نمایش گذاشته میشود و دربعضی مناطق دیگر برنامههای هنری عامیانه نظیر رقص شیر، یان گو و رقص با چوب پا و غیره اجرا میشود. به این ترتیب محیطی مملو از وجد و شعف و شادی برهمه جا حکمفرما است.
البته بیشتر مردم ترجیح میدهند درخانه برنامههای تلویزیونی اختصاصی عید بهار را تماشا کنند. گفتنی است که نصب کردن تابلوهای خوشنویسی ونقاشیهای ویژه عید بهار روی دیوار و روشن کردن فانوس نیز از جمله برنامههای عید بهار است. درایام این عید جشن فانوس نیز جلوهای خاص دارد.
فانوسهای رنگی درواقع از جمله هنرهای دستی و سنتی مردمی چین است. مردم در دست داشتن اشکال مختلف متنوع فانوسها که بر روی آن شکل حیوانات، مناظر طبیعی و چهرههای قهرمانان ترسیم شدهاست در یک جا جمع میشوند و شادی می کنند.
البته پابه پای ارتقای سطح زندگی مردم، آنان ضمن حفظ آداب و رسوم سنتی، برنامههای جدیدی به وجود آوردهاند. برای نمونه جهانگردی و چین گردی به رسم نوین چینیها در ایام عید بهار بدل شدهاست.
منبع:hamshahrionline.ir
ویدیو مرتبط :
آداب رسوم سنتی آذربایجان برای عید نوروز Novruz Adetleri
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
آشنایی با آداب و رسوم مردم دلیجان در ایام نوروز
مردم شهرستان دلیجان نوروز را همزمان و همگام با مردم سراسر کشورمان با شور و هیجان بسیار، جشن میگیرند و همه سعی در هر چه با شکوهتر برگزار کردن آن دارند.
یکی از رسوم گذشته در منطقه هله هله بود و به این صورت اجرا میشود که پنجاه روز به عید نوروز مانده، عدهای از جوانان در حالی که کیسهای روی دوش خود دارند، جمع شده و یکی از آنها لباس زنانه پوشیده و دیگری به نقش تکه (بز نر) درمیآید و زنگولههای زیادی به کمر خود میبندد سپس در شهر به راه میافتند و با سر و صدا و شادی چنین میخوانند:
هله هله هو هو یعنی صد روز به جمع آوری غله (گندم و جو) مانده است و اهالی شهر از خانه بیرون میآیند و هر چیزی در خانه دارند از قبیل کشک، روغن، آرد، کشمش، نخود، پول و ... در کیسه آنها میریزند.
خانه تکانی
از ۱۰ تا ۲۰ روز قبل از فرا رسیدن عید زنان به نظافت خانه و اثاثیه منزل میپردازند، تا غبار یکساله را از سر و روی خانه بزدایند.
در برخی از مناطق شهرستان زنان خاک سفیدی را که از دامنه کوهها و دشتهای اطراف میآورند با آب مخلوط کرده و با ملاقه به دیوارها و سقف خانه میپاشند تا سفید شود.
خرید نوروزی
در گذشته پدر خانواده و یا پدر و مادر به اتفاق هم با شتر یا الاغ و یا اسب و قاطر از یک تا دو هفته قبل از فرا رسیدن نوروز به شهرهای قم و کاشان سفر میکردند و برای تک تک اعضاء خانواده به تناسب نیاز و وسع مالی خود، کفش و کلاه و پوشاک نو تدارک میدیدند.
چهارشنبه سوری
در این شهرستان همانند همه نقاط کشور مراسم چهارشنبه سوری برگزار میشده و در این مراسم میگفتند:
سرخی تو از من، زردی من از تو، درد و مرض من از تو، شادی تو از من
علفه (عرفه)
علفه به آخرین پنجشنبه سال گویند. در شب علفه زنان دستههای علف را از سر در خانهها آویزان میکردند و معتقد بودند که اسب اسفندیار می آید و آنها را میخورد، انجام این کار را خوش یمن میدانستند.
همچنین کوزه نویی را آب کرده و بر پشت بام خانه خود میگذاشتند و معتقد بودند اموات صاحبخانه آب کوزه را میخورند.
از دیگر کارهایی که در شب علفه انجام میدادند پختن حلوا با روغن پاک(حیوانی) بود که همراه با چند عدد نان شاته در مجمعه(سینی) میگذاشتند و خیرات میکردند، افردی که از حلوا میخوردند به نیت شادی روح اموات صاحب خیرات فاتحه میخواندند.
تدارک شب عید
زنان با تهیه تنقلات و پخت شیرینی به استقبال نوروز میرفتند. از جمله این که گندم و شاه دانه و کنجد را بو داده با سنجد و گردو و هسته زردآلو و بادام که از قبل شیرین کرده بودند مخلوط کرده به عنوان تنقلات ایام عید استفاده میکردند.
باسلق، حلوا سلیجه، جوز قند نیز از شیرینیهای عید نوروز است.
سفره هفت سین
سفره هفت سین همانند تمامی نقاط کشور با انواع میوهها چیده میشد.
عید دیدنی
پس از چند ساعت از گذشت تحویل سال، عید دیدنی را شروع کرده و ابتدا برای عید دیدنی نزد پدر و مادر، پدر بزرگ و مادر بزرگ و بزرگان فامیل خود میرفتند، سپس به منزل همسایگان و اقوام و فامیل میرفتند، اشخاصی که در سال گذشته به دلیل از دست دادن عزیزانشان داغدار بودند نیز فراموش نشده و از آنان نیز دیدن میکردند و به هنگام عید دیدنی برای یکدیگر سالی خوب و پر خیر و برکت آرزو میکردند، همچنین به تازه عروسها و تازه دامادها هدایایی از قبیل: پارچه، گوسفند، پول و ... میدادند که هنوز نیز این رسم ادامه دارد.
آش اسفندی
در روز سوم نوروز زنان خانهدار دلیجانی اقدام به پخت آش اسفندی میکردند که در تهیه این آش بیش از ۴۰ نوع مواد استفاده میشد که از جمله آن استفاده از کلیه حبوبات است که بسیار پر طرفدار بوده و خواهان زیادی برای صرف و خوردن داشته است که اکنون متاسفانه فقط اندکی از زنان روش پختن آن را در نزد خود دارند.
هیدله بایی
هیدله بایی، بازیای بود که در اواخر اسفند ماه و پیش از نوروز برپا میشد.
پسرها و دخترها دست هم دیگر را میگرفتند و گرد هم میایستادند و پس از آن که یکی استاد میشد، لی لی کنان و دایرهوار میچرخیدند و اشعاری را که استاد میگفت و در این زیر هم ذکر شده است را با گفتن هیدل پاسخ میدادند:
هیدل بایی/ هیدل دسد و تلایی / هیدل شیشه به دوشی /هیدل الی باشوشی(شوهرکنی)/هیدل
هیدل بایی/هیدل و پی در پی آنرا بازگو میکردند.
سیزده بدر
مردم دلیجان روز سیزدهم فروردین را نحس میدانند و برای بیرون بردن نحوست از خانه، به دامنه کوه و دشت و صحرا میرفتند و بنا به میل خود ناهار را که بیشتر قرمه سبزی است و یا عصرانه که آش است را به همراه میبردند و پس از صرف ناهار به انجام بازیهای محلی روی میآوردند.
اعتقادات و باورها درباره نوروز و سیزده بدر
اگر در شروع سال جدید چیزی از همسایه بگیرند تا آخر سال به آن چیز محتاج خواهند شد. برای شب عید نان زیادی میپختند به این نیت که تا پایان سال نان برایشان مهیا باشد.
سپردن سبزه عید در روز سیزده بدر به آب رودخانه، آویزان کردن علف از سر در خانه در شب عرفه و گره زدن سبزه و گیاهان در روز سیزده بدر توسط دختران دم بخت و زنان نازا و ...
منبع:hamshahrionline.ir