آداب و رسوم گذشتگان در عید فطر

ماه رمضان ماهی است که مردم برای کمک به فقیران به رقابت می پردازند. بخشش و انعام به عالی ترین حد خود می رسد. خانه ها و سر سفره ها پر از میهمانان می گردد. مهربانی ها و غذا ها تقسیم می گردد. روزه باعث تزکیه بدن و روح می شود. با به پایان رسیده ماه رمضان، مردم به انتظار ماه رمضان دیگر می نشینند و از این که توانستند یک ماه را به خوبی و خوشی در عبادت و اطاعت خداوند سپری کنند، جشن می گیرند. به این روز، عید فطر گفته می شود.

 

در دوره عثمانی از روزها قبل مردم آماده استقبال از عید فطر می شدند.
بر اساس اطلاعات موجود در منابع، در دوره عثمانی با فرا رسیدن عید رمضان، کارمندان و درجه داران دولتی معادل یک ماه حقوق خود عیدی می گرفتند. در زمانهایی که خزانه دولتی با کمبود بودجه مواجه بود، این عیدی به نصف حقوق ماهیانه تقلیل می یافت و در شرایط شخت تر اصلا پرداخت نمی شد. در روز اول عید، در زندانها و بین محکومین حلوا پخش می شد. آن دسته از محکومین که رفتار مناسبی از خود نشان داده بودند و دو سوم از دوره محکومیت خود را سپری کرده بودند، مشمول عفو شده و به مناسبت عید آزاد می گردیدند.

 

مراسم گرامیداشت عید فطر از سده 15 به بعد، به تشریفات و برنامه بسیار مهم در دربار عثمانی تبدیل شد. جشن های بزرگداشت عید فطر در دربار عثمانی بصورت مرتب و از قبل برنامه ریزی شده انجام می گرفت. عید با شلیک توپ در روز عرفه یعنی یک روز قبل از عید آغاز می شد و در آخرین روز عید با شلیک یک توپ دیگر به هنگام عصر پایان می یافت.

در اولین صبح روز عید، پادشاه به همراه گروه بزرگی از درباریان و عالمان دینی برای اقامه نماز عید به سوی مسجد راه می افتاد. پس از اقامه نماز نیز به همراه همین دسته بزرگ دوباره به راه افتاده و به دربار باز می گشت. این دسته بزرگ "دسته عید" نامیده می شد. نماز عید در بزرگترین مسجد شهر اقامه می گردید.

 

 

این مسجد معمولا مسجد ایاصوفیه و یا سلطان احمد بود که در نزدیکی کاخ توپکاپی قرار داشت. مسجدی را که قرار بود نماز عید در آن اقامه گردد، معمولا قبل از فرا رسیدن عید از سوی پادشاه انتخاب می شد. پادشاه از اندرون دربار خارج شده و بر اسب خود که از قبل با این هدف تزئین و آماده شده بود، سوار می گردید. سپس به همراه ارکان دولتی به سوی مسجد مورد نظر به راه می افتاد.

 

پس از اقامه نماز عید، دسته به همان شکل و با همان نظم و ترتیب دوباره آماده شده و در معیت پادشاه به کاخ باز می گشت. همه ارکان دولتی موجود در دسته منجمله صدر اعظم پادشاه را بدرقه می کردند و پس از ورود پادشاه به دربار، مراسم مخصوص "دسته عید" به پایان می رسید.

پادشاه پس از اقامه نماز عید و بازگشت به دربار، تبریکات ارکان دولتی و نیز خانواده اش را به مناسبت عید می پذیرفت و به آنها تبریک می گفت. ابتدا جهت تبریک عید به مادرش والده سلطان، وارد بخش اندورن دربار شده و نزد مادرش می رفت. دست او را بوسیده و عید را به وی تبریک می گفت. سپس تبریکات خانواده و فرزندانش را می پذیرفت و عید را به آنها تبریک می گفت. در نهایت نیز بر روی تختی که در اندرون دربار و مقابل "اتاق مخصوص" گذاشته می شد، نشسته و تبریکات "مردم اندرونی" را که ساختار داخلی دربار عثمانی را تشکیل می دادند، می پذیرفت.

 

پس از پایان تبریکات، نوبت برپایی ضیافت بود. پادشاهان عثمانی، در اعیاد خاص جشنهای بزرگی مخصوص عامه مردم نیز ترتیب می دادند. این مراسم از نقطه نظر دیدار مردم با پادشاه و ایجاد وحدت و یکپارچگی بین مردم و حکومت حائز اهمیت بود. در دربار پادشاه نیز مراسم مختلفی ترتیب می یافت. در میدانهای شهر مردم جمع می شدند. بندبازان، هنرمندان، شعبده بازان و بطور خلاصه هر کسی که صاحب هنر بود، به این میدان می آمد و با اجرای برنامه برای مردم آنها را سرگرم می کرد.

 

اسباب و وسایل شادی و تفریح کودکان نیز مهیا می شد. تابها و چرخ و فلکهای بزرگ به میدان آورده می شد. بازیهای تئاتر مختلف منجمله سایه بازی اجرا می شد. بادبادک و بادکنک فروشها، حلوا شکری های رنگارنگ، دوره گردهایی که اسباب بازی و خوراکیهای مختلفی را برای فروش می آوردند، میدان را پر می کردند.

برخی از آمادگی ها نیز در داخل خانه ها انجام می یافت. این آمادگیها امروز هم رایج است و انجام می گیرد. در اولین مرحله، پس از یک خانه تکانی کامل، همه جای خانه بطور کامل تمیز و مرتب می شود. سپس برای تمامی اعضای خانواده لباسهایی که عیدی نامیده می شود، آماده می گردد. بویژه برای کودکان در این روز، بسته به وسع خانواده لباسهای نو خریداری می شود.

 

در زمانهای قدیم، در تمامی شهرها و در راس استانبول، حمامها در روز عرفه تا ساعات صبح باز بودند. رسم بود که همه مردم در روز عرفه حمام کنند. به این آب، آب عرفه گفته می شود. امروز نیز این رسم رایج است. بدلیل هیجان و شور و اشتیاق عید، برخی از گروههای شغلی و برخی اصناف در مقایسه با سایر گروهها بیشتر کار می کنند. از جمله این اصناف می توان قنادی ها، خیاطان، آرایشگران، نانوایی ها و کفاشان را نام برد.

 

یکی از ویژگیهای مرسوم عید از زمانهای گذشته تا به امروز، غذاها و خوراکیهای مخصوص عید می باشد. در آشپزخانه ها، خوراکیها و شربتهای مخصوص عید آماده می گردد. در این روز غذاها در ظرفهای گرانقیمت کریستال و یا چینی گذاشته شده و با آن از میهمانان پذیرایی می گردد. در مواردی که عید با روزهای گرم تابستان مصادف می شد، شربتها در داخل کاسه های بسیار ظریفی که از یخ کنده کاری شده بودند، ریخته شده و به میهمانان تعارف می شد.

هم در زمانهای گذشته و هم امروزه در عید فطر با این عنوان که بدن پس از تحمل یک ماه گرسنگی نیاز بیشتری به کالری دارد، به شیرینی اهمیت زیادی داده می شود. باقلواها، شیرینی های خامه ای، گردویی، شیرینی لفمه ای، شیرینی خرما، حلوا، نوعی شیرینی موسوم به کادایف و نوعی کیک شربت دار بنام روانی، انواع راحت الحلقومها و نیز شیرینی عاشوره از مهمترین شیرینی هایی هستند که در روز عید به میهمانان تعارف می شوند. در کنار شیرینی ها، انواع دلمه ها و نانها نیز آماده شده و بر سر سفره جای می گیرند. شربت گل سرخ، عسل، تمرهندی، آب غوره و نارنج نیز از شربتهای پرطرفدار عید فطر از زمانهای گذشته تا به امروز هستند.

در آخرین روز ماه رمضان یعنی یک روز مانده به عید فطر به زیارت قبور می روند. بر سر قبر قرآن قرائت شده و دعا خوانده می شود، بر روی قبرها آب پاشیده می شود و قبرها تمیز می شوند.
یکی دیگر از مراسم و آدابی که از گذشته های دور تا به امروز ادامه یافته است، کارهایی است که صبح روز عید و دیگر روزهای عید انجام می گیرد. در اولین صبح عید فطر افرادی که در طول ماه رمضان با طبل زدن وظیفه بیدار کردن مردم برای سحری را بر عهده داشتند، این بار با زدن طبل، مردم را برای اقامه نماز عید فطر بلند می کنند.

 

تمامی مردان خانواده، حتی پسر بچه ها نیز به مسجد رفته و نماز عید را اقامه می کنند. پس از اقامه نماز عید، انسانها در خروجی مسجد عید را به یکدیگر تبریک می گویند. مردان به خانه بازگشته و عید اعضای خانواده را نیز تبریک می گویند. کودکان دست بزرگترها را بوسیده و از آنها عیدی می گیرند. صبحانه خورده می شود. کودکان در حالیکه لباس عید بر تن کرده اند، به دم درب تک تک خانه می روند و هدایای کوچکی به عنوان عیدی جمع آوری می کنند. اعضای کوچک فامیل و همسایگان به دیدار بزرگترها می روند، دست آنها را بوسیده و عید را به آنها تبریک می گویند.

در عید فطر معمولا با شیرینی و شکلات از میهمانان پذیرایی می شود. باقلوا و راحت الحلقوم معمولا در راس این شیرینی ها قرار دارد.از آنجاییکه در این عید شیرینی و شکلات زیاد خورده می شود، به این عید، عید شیرینی نیز گفته می شود. اما اگر فردی از فاصله دور و یا به وقت غذا برای دید و بازدید عید برود، از وی با خوراکیها نیز پذیرایی می گردد.

یکی دیگر از آداب و رسوم بسیار مهم در رابطه با عید این است که در روز عید به دیدن افرادی می رویم که مدت زمان زیادی است از آنها خبر نداریم. در روز عید کدورتها بر طرف می شود و قهرها آشتی می کنند.
منبع :trt.net.tr

ویدیو مرتبط :
‫آداب و رسوم مردم مالزی در ایام عید فطر/خبرنگار حسین بختیاریان‬‎

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

آداب و رسوم عید فطر در سایر کشورها

 

 

آداب و رسوم عید فطر در کشور مصر :

مسلمانان مصر مانند دیگر مسلمانان جهان عید سعید فطر را گرامی می دارند، آنها یک هفته قبل از فرا رسیدن عید فطر به استقبال این روز می روند و مراسم خاصی که میراث گذشتگان آنها است و با گذشت زمان نیز آن را حفظ کرده اند را برگزار می کنند.

مسلمانان مصر جشن و سرور خاصی در عید سعید فطر دارند که میراث گذشتگان آنها به شمار می رود. یک هفته قبل از شروع عید سعید فطر خیابانها و کوچه های این کشور رنگ و بوی خاص عید را به خود می گیرند و بازارهای مختلف از ازدحام و شلوغی خاص عید برخوردار می شوند .

مسلمانان مصری در عید سعید فطر برای کودکان خود لباس و کفش می خرند و حتی جوانان نیز به خرید لباس نوی عید می پردازند.

شب عید فطر مصریها آوازهای خاصی که یکی از آنها " ای شب عید " است را می خوانند، این آواز که از سروده های قدیمی مصر باستان به شمار می رود ریشه در افسانه ها و اساطیر دارد.

خواندن سرودها و آوازهای گروهی در این ایام به همراه برخی از آداب و رسوم و حرکات خاص، از زمان فراعنه سرچشمه گرفته است و اینک با گذشت قرنها همچنان آن را حفظ کرده و در عید فطر برگزار می کنند.

زنان و دختران مصری یک روز قبل از فرارسیدن عید فطر شیرینی های خاص این روز را تهیه می کنند و هنگامی که به عید دیدنی می روند، آن را به دیگران و همسایگان هدیه می دهند و یا شب عید فطر به همراه گوشت، میوه، سبزی و شیرینی به خانواده های نیازمند می دهند تا آنها نیز این روز را به شادی و شعف سپری کنند.

مصریها پس از اینکه نماز عید فطر را برپا کردند و لباس نوی عید پوشیدند، بر اساس تعالیم دینی به دیدار دوستان و نزدیکان خود می روند و فرارسیدن عید فطر را به یکدیگر تبریک و تهنیت می گویند و طی این دیدار دوستان خود را برای یک وعده غذایی دعوت می کنند . سپس به دیدار اموات در قبرستان می روند و برای آنها دعا می خوانند.

شادی و شعف کودکان در این ایام بسیار زیاد است، آنها لباسهای رنگی خود را می پوشند و از صبح بسیار زود به خیابانهای محل خود در شهر یا روستا می آیند تا همراه خانواده های خود به باغها و بوستانها بیایند و یک روز عید و یا بیشتر را در این اماکن سرسبز سپری کنند. بیشتر مصریها در شهرهای ساحلی اسکندریه به تفریح می پردازند و غمهای خود را فراموش می کنند.

برگزاری مراسم عروسی در این روز بسیار شایع است. کودکان در این روز هدیه عید دریافت می کنند.

در این ایام بازیهای مختلف چون بازی با چوب و آتش بازی بسیار رایج است و همه در آن شرکت می کنند . برگزاری مسابقه و جشنواره های ورزشی از سوی جوانان در این روز به اوج خود می رسد و همه افراد سعی می کنند که این روز را به بهترین نحو سپری کنند

آداب و رسوم مردم یمن در عید سعید فطر

در یمن مسلمانان به انتظار رؤیت هلال ماه در مساجد می مانند، با حلول ماه مبارک رمضان به یکدگر تبریک و تهنیت می گویند، سپس از گلدسته های مساجد، رادیو و تلویزیون صدای اذان برمی خیزد و آغاز ماه رمضان را جشن می گیرند و مردان به مساجد رفته و سرودهای دینی را که از ماهها پیش آماده کرده بودند، از طریق بلندگوهای مساجد می خوانند .

زنان در این ایام غذاهای خاص ماه رمضان را تهیه کنند و در رقابتی سالم با یکدیگر غذاهای مختلف را تهیه می کنند . بسیاری از آنها قبل از آغاز ماه مبارک رمضان به نظافت خانه ها و تمیز کردن آن می پردازند و برای اینکه مایحتاج ایام رمضان را تهیه کنند، به بازارها می روند و سعی در ایجاد جوی روحانی دارند. در بسیاری از روستاها مردم خانه های خود را با گچ و حنا که از مناطق خاصی در کوههای یمن استخراج کرده اند، رنگ می زنند و محله خود را به سبک سنتی می آرایند. سفره های رمضان در این ایام از غذاها و نوشیدنیهای زیادی برخوردار است، آنها بهترین غذا را برای افطار آماده می کنند.

مسلمانان یمن با خرما، آب یا قهوه افطار می کنند، بعد برای ادای نماز به مساجد می روند و سپس به منزل آمده و غذاها می خورند. می توان گفت سفره های افطاری جایگاه خاص و پیشرفته ای میان سفره های دیگر در کشورهای عربی دارد، عموما سفره های آنها خالی از شفوت که از نان خاص و ماست تهیه شده و از شربه که از گندم با شیر و شکر یا گوشت ساخته شده است، نیست. اما غذاهای دیگری چون کبسه، سلته، عصیده، سوسی از بهترین غذای یمنیها به شمار می رود. شیرینیهای این ایام از اهمیت به سزایی برخوردار است که طی یکسری فعالیتهای تجاری از هند به یمن آمده که معروفترین آنها بنت صحن، روائی، کنافه، عوامه، قطائف، شعوبیه، بسبوسه و حتی باقلوا است.

در روزهای ماه رمضان تقریبا خیابانها و بازارها خالی است و شبها تمام بازارها باز است و تجارت در آنها صورت می گیرد و این مسئله منجر به ازدحام شدید در بازارها و خیابانها می شود. در این زمان بسیاری از رستورانها باز هستند و میزهای خود را با انواع حلواها آراسته کرده اند و از مسلمانان پذیرایی می کنند.

زمان کار کارمندان یمنی از ساعت 10 صبح تا 15 عصر است و ساعت کارهای غیر اداری نیز از ساعت 21 تا 1 بامداد است که به نظر می رسد در این ساعات شب فعالیت بیشتر از روز است، به طوری که این ایام فرصتی برای مرخصی کارمندان به شمار می رود تا با داشتن کار کم با خانواده های خود به سفر بروند.

کودکان بی صبرانه منتظر فرا رسیدن ماه رمضان هستند تا مانند بزرگان روزه بگیرند . بسیاری از آنها در مقابل نزدیکان وانمود می کنند که روزه هستند اما مخفیانه می خورند چون توانایی روزه گرفتن ندارند تنها تظاهر به روزه داری می کنند. در این ایام شبکه های مختلف برنامه های خاصی برای کودکان اعم از مسابقات دینی، فرهنگی و علمی و سریال و فیلم نمایش می دهند.

مناسبتهای اجتماعی چون برگزاری جشن عروسی و دیگر جشنها در این ایام ممنوع است، چرا که این ماه، ماه توبه و استغفار است و جشنها زمانی برای لهو و لعب به شمار می روند. مسلمانان بیشتر وقت خود را به تلاوت قرآن و خواندن کتابهای حدیث و فقه می گذرانند، به طوری که فعالیتهای ورزشی و فرهنگی در ماه رمضان در یمن کاهش چشمگیری پیدا می کند، آنها سعی می کنند به جای هر کاری، فعالیتهای خیرخواهانه داشته باشند .

کنار گذاشتن اختلافات و بخشیدن یکدیگر از اموری است که در این ایام بسیار زیاد است، زیرا مسلمانان سعی می کنند تا روحانیت این ماه را حفظ کنند، مسلمانان یمن آرزو می کنند که ای کاش همه سال ماه رمضان بود تا مردم با برادری و الفت در کنار یکدیگر زندگی می کردند.

با وجودی که شبکه های مختلف مسلمانان را برای سحری از خواب بیدار می کند، اما وجود سحرگو پدیده ای است که با فرا رسیدن ماه رمضان دیده می شود. مسلمانان سحری را نیز با همسایه ها و نزدیکان خود می خورند، در سحری از غذاهای خاصی چون فول با آب میوه می خورند.

با پایان رسیدن ماه رمضان اندوه و حزن تمام وجود آنها را فرا می گیرد که از ماه رحمت و مغفرت خداحافظی می کنند و گاهی با خواندن شعرهایی احساس خود را ابراز می کنند. اما با فرا رسیدن عید سعید فطر آنها به استقبال این روز می روند، بهترین لباس خود را می پوشند و با شیرینی به دیدن خانواده، دوستان و نزدیکان خودمی روند و به یکدیگر به ویژه کودکان هدیه می دهند.

 

 
آداب ورسوم عید فطر در امارات :

عید فطر و قربان از بزرگترین‌اعیاد مردم امارات عربی متحده ودیگر ساكنان مسلمان این كشور محسوب می‌شود.

مسلمانان مقیم امارات نیز هر یك به شیوه خاص كشور خود عید فطر را جشن می‌گیرند.

شهروندان اماراتی در آخرین روزهای ماه مبارك رمضان با خرید لباس نو و تغییر برخی از لوازم منزل به استقبال عید سعید فطر می‌روند.

بر اساس یك سنت دیرینه مردم امارات عید را در كنار اعضای خانواده، دوستان و دیگر مسلمانان با شكرگزاری به درگاه خداومند سپری می‌كنند.

مسلمانان اماراتی در روز نخست عید فطر بعد از خوردن خرما و برخی شیرینی- های سنتی لباس‌های نوی خود را پوشیده و به مسجد می‌روند تا نماز عید فطر را اقامه كنند.

عید فطر در امارات عربی متحده سه روز تعطیل است و معمولا یك روز قبل از فرارسیدن عید نیز تعطیل هستند.

پس از بازگشت از نماز افراد كوچك‌تر به خانه بزرگترهای خود می‌روند تا عید را به یكدیگر تبریك بگویند.

مسلمانان اماراتی پس از یك ماه روزه و عبادت در منازل خود با شیرینی، میوه و انواع خوراكی از میهمانان خود پذیرایی می‌كنند.

برگزاری جشن‌های مختلف در منازل و مكان‌های مختلف به همراه اعضای خانواده، فامیل و دوستان و چراغانی این مكان‌ها از دیگر سنت‌های مسلمانان پس از یك ماه روزه داری است.

بازی‌های دسته جمعی، نقاشی با حنا بر روی دست و داستان‌سرایی از دیگر مراسم‌هایی است كه در امارات عربی متحده در ایام عید فطر برگزار می‌شود.