آشپزی


2 دقیقه پیش

این نوشیدنی بعد از افطار برایتان لازم است

حالا که ماه مبارک رمضان در فصل خیلی گرمی قرار گرفته است، نوشیدنی فوق‌العاده لیموناد ترش نعنایی را برای روزهای گرم تهیه کرده و در افطارتان میل کنید. همشهری آنلاین: حالا ...
2 دقیقه پیش

فیلم: یک ویدئوی خوشمزه از کیک آلبالو

حالا که کم کم دارد فصل آلبالو فرا می رسد، ما هم برای شما یک کیک آلبالویی خوشمزه آموزش می دهیم. شاید با نگاه به ظاهر این کیک احساس کنید که تهیه آن سخت است، اما پس از دیدن این ...

میگو و نکاتی درباره‌ی آن



خاصیت میگو , نکاتی راجع به میگو
میگو جایگزین مغذی و لذیذی برای پروتئین گوشت‌های قرمز است که نسبت به آن‌ها در وزن مساوی، دارای کالری و چربی اشباع (جامد) کمتری می‌باشد.

مواد مغذی میگو
میگوها منبع غنی از پروتئین با کیفیت خوب و در عین حال کم کالری هستند. آن‌ها همچنین دارای اسیدهای چرب ضروری مانند اسیدهای چرب اُمگا-3 هستند. از سوی دیگر این موجودات دریایی کوچک تأمین کننده‌ی مقادیر مناسبی از مواد معدنی مانند سلنیوم، آهن، روی، فسفر و منیزیم و نیز ویتامین‌هایی مانند D، B12 و نیاسین (یکی از ویتامین‌های گروه B) برای بدن می‌باشند.

در این بخش به بررسی تأثیر مواد مغذی موجود در میگو بر بدن انسان پرداخته می‌شود:
سیستم قلبی- عروقی
میگو با داشتن مقادیر بسیار خوبی از ویتامین B12 به کاهش سطح خونی هموسیستئین که یکی از عوامل مهم خطر بیماری‌های قلبی- عروقی است، کمک می‌کند. علاوه بر آن، اسیدهای چرب اُمگا-3 میگو به دلیل داشتن خاصیت ضدالتهابی و توانائی در جلوگیری از تشکیل لخته‌ی خون، می‌توانند در پیشگیری از بیماری‌های قلبی موثر باشند. همچنین این اسیدهای چرب با تأثیر بر جریان‌های الکتریکی قلب می‌توانند به پیشگیری از آریتمی‌های قلبی (بی‌نظمی ضربان‌های قلب) کمک کنند. از جمله اثرات دیگر اسیدهای چرب اُمگا-3 (هم با منشأ گیاهی و هم با منشأ جانوری)، تأثیر احتمالی آن‌ها در کاهش فشارخون بالا می‌باشد. لازم به ذکر است که برای افراد دارای پرفشاری خون، هر میلی‌متر جیوه کاهش در فشارخون، حائز اهمیت است، بنابراین ممکن است تأثیر مصرف هرکدام از مواد مغذی موثر در این زمینه به تنهایی کم باشد، ولی تأثیر مجموعه‌ی آن‌ها به طور همزمان، می‌تواند موجب چند میلی‌متر جیوه کاهش در فشارخون شود. برای دستیابی به این منظور، تا حد امکان سبزی‌ها، میوه‌ها و غلات کامل (به دلیل داشتن فیبر غذایی، مواد معدنی مثل پتاسیم، پروتئین گیاهی و سایر مواد مغذی) را در برنامه غذایی روزانه‌ی خود بگنجانید. همچنین منابع غذایی اسیدهای چرب اُمگا-3 را بیشتر مصرف کنید.

ترکیبات سرطان‌زا
میگو یک منبع غنی سلنیوم می‌باشد. نتایج تحقیقات بر روی حیوانات نشان داده است که ارتباط معکوسی بین دریافت سلنیوم و بروز سرطان وجود دارد. به عبارت دیگر با افزایش دریافت منابع غذایی حاوی سلنیوم، احتمال بروز سرطان در حیوانات کمتر می‌شود، زیرا سلنیوم برای کارکرد صحیح بعضی ترکیبات بدن که به منظور غیرفعال کردن مواد مضر و سرطان‌زا به کار می‌روند ضروری است، بنابراین در صورت کمبود آن، مولکول‌های سرطان‌زا غیرفعال نشده و موجب آسیب رساندن به سلول‌های بدن می‌شوند.

میگو دارای موادی به نام پورین است که می‌توانند در بدن به اسیداوریک تبدیل شوند. تجمع بیش از حد پورین‌ها و اسیداوریک نیز در بدن موجب تشدید عوارض بیماری‌هایی مانند نقرس و سنگ کلیه می‌شود. به همین دلیل بهتر است بیماران کلیوی یا مبتلایان به نقرس، مصرف میگو را محدود کنند

عملکرد مغز
اسیدهای چرب ضروری موجود در غذاهای دریایی (نظیر ماهی و میگو) احتمالاً می‌توانند در کاهش زوال عقل مرتبط با افزایش سن موثر باشند. همچنین دیده شده افرادی که در رژیم غذایی خود از منابع غذایی حاوی اسیدهای چرب امگا-6 (مانند گوشت‌های قرمز و روغن‌های گیاهی ذرت، بادام زمینی، گل‌رنگ و آفتابگردان) نسبت به منابع غذایی اسیدهای چرب امگا-3 (مانند ماهی، میگو، روغن‌های گیاهی مثل کلزا یا بزرک و مغزهایی مثل گردو) بیشتر استفاده می‌کنند، نه تنها به سمت آسیب‌های التهابی می‌روند، بلکه زمینه‌ی ایجاد افسردگی هم در آن‌ها بیشتر می‌شود. بنابراین به نظر می‌رسد رژیم‌های غذایی غنی از اسیدهای چرب اُمگا-3، احتمالاً می‌توانند حالات روحی را بهتر کرده، افسردگی را کاهش دهند. به همین جهت پیشنهاد می‌شود منابع غذایی آن (به ویژه منابع دریایی) را حداقل 3 بار در هفته مصرف کنند.

حقایقی درباره‌ی چربی میگو
اغلب افراد درباره‌ی نوع و مقدار چربی میگو دچار سردرگمی می‌شوند. باید دانست مقدار چربی موجود در میگو کم است، اما دارای مقدار قابل توجهی کلسترول می‌باشد. به همین دلیل بعضی افراد به ویژه آن‌هایی که کلسترول خون بالایی دارند، ممکن است از خوردن میگو پرهیز کنند.

نکات قابل توجه برای مصرف میگو
الف- حساسیت یا آلرژی غذایی:
از آنجایی که ماهی و میگو جزء مواد غذایی حساسیت‌زا (آلرژن) هستند، مصرف آن‌ها در افرادی که سابقه و استعداد ابتلا به آلرژی یا حساسیت غذایی دارند، باید طبق نظر پزشک و متخصص تغذیه و با احتیاط باشد. همچنین پیشنهاد می‌شود این افراد برای آگاهی بیشتر از علایم و نشانه‌های آلرژی غذایی، با متخصص مربوطه مشورت نمایند.

ب- پورین‌ها و بیماری‌های مرتبط با اسید اوریک:
میگو دارای موادی به نام پورین است که می‌توانند در بدن به اسیداوریک تبدیل شوند. تجمع بیش از حد پورین‌ها و اسیداوریک نیز در بدن موجب تشدید عوارض بیماری‌هایی مانند نقرس و سنگ کلیه می‌شود. به همین دلیل بهتر است بیماران کلیوی یا مبتلایان به نقرس، مصرف میگو را محدود کنند یا از مصرف آن خودداری نمایند.

یادآوری
باید دانست اسیدهای چرب امگا-3 ضمن داشتن خواص مفید برای بدن، از نظر ساختمانی بسیار حساس هستند و می‌توانند به راحتی اکسید و به مواد مضر تبدیل شوند، بنابراین بهتر است همراه با منابع غذایی دارای مواد آنتی اکسیدان (ضد اکسید شدن) مانند منابع غذایی ویتامین C (از قبیل مرکبات، سبزی‌های برگی تازه) و منابع غذایی ویتامین E (مانند انواع جوانه‌ها) مصرف شوند. علاوه بر آن اکیداً از مصرف خودسرانه‌ی مکمل اسیدهای چرب اُمگا-3 بدون تجویز پزشک یا متخصص تغذیه، خودداری کنید.

خرید و نگه‌داری میگو
الف- خرید:
* به دلیل قابلیت فسادپذیری بالای میگو، حتماً آن را از فروشگاه‌های معتبر تهیه کنید.

* اگر میگوی تازه را برای خرید انتخاب می‌کنید، سر آن را در اسرع وقت جدا نمایید (چون اولین قسمتی است که در میگو فاسد می‌شود).

* میگوهای تازه باید بدن سفتی داشته باشند که به پوسته‌ی آن‌ها متصل باشد.

* پوسته‌ی میگوها باید بدون هرگونه لکه و خال سیاه باشد (زیرا این لکه‌ها نشانه فساد گوشت میگو است).

برای یخ‌زدایی میگو و خارج کردن آن از حالت انجماد، آن را در یک کاسه‌ی آب سرد یا درون یخچال قرار دهید. هرگز آن را در دمای اتاق یا با ماکروویو یخ‌زدایی نکنید، چون این کار باعث از دست رفتن رطوبت و مواد مغذی میگو می‌شود.

* پوسته‌ی میگوها نباید زردرنگ بوده یا حالت شن مانند داشته باشد (این حالت نشانگر اضافه کردن ماده شیمیائی برای سفید کردن پوسته‌ی میگو به آن است).

* اگر میگوی منجمد می‌خرید، حتماً به علامت پروانه‌ی بهداشتی، تاریخ تولید و انقضاء آن توجه کنید.

* میگوی مرغوب باید بوی آب نمک ملایم (بوی آب دریا) بدهد. حتماً قبل از خرید، میگوها را بو کنید و در صورت داشتن بوی نامطبوع از خرید آن‌ها خودداری کنید.

ب- نگه‌داری:
از آنجایی که غذاهای دریایی مانند ماهی و میگو نسبت به دما بسیار حساس هستند، نکته‌ی مهم در مورد نگه‌داری آن‌ها، سرد نگه‌داشتن آن‌ها است، بنابراین:

* بعد از خرید میگو یا سایر غذاهای دریایی، در اسرع وقت آن‌ها را به یخچال برسانید.

* اگر قرار است میگو از زمان خرید تا رسیدن به یخچال مدت نسبتاً طولانی در خودرو بماند، یک کُلمن حاوی یخ در خودرو بگذارید تا از سرد ماندن و عدم فساد آن مطمئن شوید.

* معمولاً دمای بیشتر یخچال‌های خانگی کمی بالاتر از دمای ایده‌آل برای نگه‌داری غذاهای دریایی است. یک راه آسان و مطمئن برای رسیدن به دمای مناسب، بسته‌بندی خوب و قرار دادن آن‌ها در یک ظرف حاوی یخ و گذاشتن آن در سردترین جای یخچال است. در ضمن برای حفظ سرمای ظرف، روزانه 1 تا 2 بار یخ آن را عوض کنید. با این روش میگو به مدت 1 تا 2 روز در یخچال قابل نگه‌داری است، اما در اولین فرصت باید مصرف شود.

* برای نگه‌داری طولانی مدت میگو، آن را به خوبی بسته بندی نمایید و حداکثر تا یک ماه در سردترین جای فریزر نگه‌داری کنید.

* برای یخ‌زدایی میگو و خارج کردن آن از حالت انجماد، آن را در یک کاسه‌ی آب سرد یا درون یخچال قرار دهید. هرگز آن را در دمای اتاق یا با ماکروویو یخ‌زدایی نکنید، چون این کار باعث از دست رفتن رطوبت و مواد مغذی میگو می‌شود.

منابع: آشپزباشی – شماره 72 - tebyan.net


ویدیو مرتبط :
طرز تهیه میگو با ادویه و پودر کنتاکی میگو پفکی گتصا

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

نکاتی مهم برای خوش طعم شدن میگو و ماهی



نکاتی برای پخت ماهی, نکته هایی برای درست کردن ماهی

میگو را با سبزیجات طبخ کنید تا بوی بد میگو از بین برود

 

قبل از طبخ میگو در پیاز های حلقه شده قرار دهید حداقل یک ساعت۲-در مراحل آخر پخت میگو کمی آبلیموی تازه اضافه کنید تا بوی بد میگو از بین برود

میگو
قبل از طبخ میگو در پیاز های حلقه شده قرار دهید حداقل یک ساعت۲-در مراحل آخر پخت میگو کمی آبلیموی تازه اضافه کنید تا بوی بد میگو از بین برود برای اینکه گوشت میگو سفت نشود بهتر است در مراحل اخر طبخ آبلیمو اضافه شود.

 

برای این که میگو در هنگام پخت سفت نشود، آب، نمک و 2 قاشق سوپ خوری سرکه را در قابلمه ی مناسبی بریزید و بجوشانید، میگو را بیفزایید و 10 ثانیه صبر کنید. شعله را خاموش کنید و میگوها را در آبکش بریزید.

میگو را در جعفری و آبلیمو بخوابانید و سپس هنگام پخت جعفری را از میگوها جدا کرده و در غذاها از میگو اضافه کنید.

روغن زیتون و سیر نیز بوی زخم میگو را از بین می برند.
میگو را با سبزیجات طبخ کنید تا بوی بد میگو از بین برود.

 

برای این که میگو در هنگام پخت شکل حلزونی به خود نگیرد، پس از تمیز کردن با چاقوی تیز 4 برش در بند پشت میگو به عمق نیم سانتیمتر ایجاد کنید. میگو دیگر در هنگام پخت حلزونی شکل نمی‌شود.


میگو را قبل از سرخ کردن روی توری قرار داده و توری را روی قابلمه ای حاوی آب جوشی که آبلیمو به آن اضافه شده است گذاشته و درپوشی بگذارید تا کمی میگوها عرق کرده و بخارپز شوند سپس سرخ کنید این روش یکی از بهترین روش های گرفتن بوی میگو است.

میگوها را در حبه های سیر بخوابانید و سپس طبخ کنید می توانید مقداری آب انار یا آبغوره یا آبلیمو نیز بیفزایید.

 

نکاتی برای طبخ ماهی,روش های پخت ماهی

برای پخت ماهی منجمد بهتر است آن را در شیر بخوابانید تا انجماد آن باز شود

 

ماهی

راه تشخیص تازگی ماهی این است که در ظرف مناسبی به میزان کافی آب بریزید، سپس ماهی را درون آب قرار دهید. اگر ماهی شناور بماند تازه است. اگر به ته ظرف فرو رود احتمالاً از صید آن مدت زیادی گذشته است.


برای اینکه هنگام تمیز کردن، ماهی از زیر دستتان سُر نخورد، ابتدا کمی نمک روی تخته‌ی کار بپاشید. سپس ماهی را روی آن قرار دهید و به راحتی آن را تمیز کنید.

 

اگر می‌خواهید ماهی منجمد طعم تازگی و خوبی به خود بگیرد، فیله‌ی ماهی یخ زده را در شیر قرار دهید تا انجماد آن در شیر به آرامی باز شود و آنگاه خواهید دید که مزه‌ی یخ زدگی را از ماهی می کشد و طعم دلپذیری به آن می بخشد.


برای مزه دار کردن ماهی قبل از سرخ کردن ماهی را فیله کنید و در شیر و پیاز خلالی خرد کرده به مدت 3 ساعت بخوابانید. سپس در آبکش بریزید، با نمک و فلفل مزه دار کنید، در آرد سوخاری بغلتانید و سرخ کنید.

 

برای مزه دار کردن گوشت ماهی قبل از سرخ کردن ماهی را در مخلوط آرد، زردچوبه، ادویه‌ی ماهی، نمک و فلفل بغلتانید، سپس آن را در روغن سرخ کنید.

برای اینکه ماهی در هنگام پخت ( آب‌ پز ) متلاشی نشود، بهتر است مقداری سرکه و نمک در آب جوش بریزید و ماهی را در آن بپزید.
 
برای اینکه ماهی در هنگام سرخ کردن خرد نشود، بهتر است ابتدا قسمت بدون پوست را در روغن سرخ کنید، سپس قسمت پوست ماهی را سرخ کنید تا این اتفاق پیش نیابد.
 
برای پخت ماهی شوریده : ماهی شوریده گوشتی لطیف دارد و بهتر است به صورت شکم پُر یا سرخ‌شده مصرف شود. دقت داشته باشید که برای پر کردن شکم این ماهی، فقط تا قسمت کمر ماهی باز شود.
 
از بهترین طعم دهنده ها به گوشت ماهی می‌توان به ترکیبی از زعفران، نمک، فلفل سیاه و سرکه اشاره کرد.

برای این که در هنگام پخت ماهی در فر، پوست ماهی به سینی فر نچسبد، بهتر است ماهی را روی صفحه‌ی سیلیکونی یا سینی تفلون بپزید. یا سینی را چرب کرده و قدری آرد سمولینا یا آرد سوخاری درشت روی سینی بپاشید.

برای آن که بوی ماهی از دست زدوده شود بهتر است دست های خود را با محلول سرکه و آب و یا آب و نمک بشویید.

گردآوری : بخش آشپزی صبح بخیر