مرغ پرهیزی!!

مرغ پرهیزی یک غذای سریع و خوشمزه با استفاده از قطعات باقی مانده از مرغ های بریان شده , سس مرغ پرهیزی می تواند برای هر نوع گوشت پرندگان یا گوشت قرمز هم استفاده شود .

وب‌سایت آوای سلامتی: مرغ پرهیزی یک غذای سریع و خوشمزه با استفاده از قطعات باقی مانده از مرغ های بریان شده , سس مرغ پرهیزی می تواند برای هر نوع گوشت پرندگان یا گوشت قرمز هم استفاده شود .

مواد لازم جهت تهیه مرغ پرهیزی :

• روغن خردل : یک قاشق چای خوری
• روغن گیاهی : 3 قاشق غذاخوری
• پیاز بزرگ ریز خرد شده : 1 عدد
• سیر له شده : 3 حبه
• رب گوجه فرنگی : 1 قاشق غذاخوری
• گوجه فرنگی خرد شده : 2 عدد
• پودر زرد چوبه : 1 قاشق چای خوری
•  پودر زیره سبز : نصف قاشق چای خوری
• پودر تخم گشنیز : نصف قاشق چای خوری
•  پودر فلفل قرمز : نصف قاشق چای خوری
• گرام ماسالا : نصف قاشق چای خوری
• سرکه سفید : 1 قاشق چای خوری
• فلفل دلمه ای قرمز کوچک خرد شده : 1 عدد
• باقلا سبز منجمد : 125 گرم
• سینه مرغ پخته شده به تکه های لقمه ای خرد شده : 500 گرم
•  نمک : به میزان لازم
• شاخه گشنیز تازه جهت تزیین : مقداری

طرز تهیه مرغ پرهیزی :

1. روغن خردل را درون یک ماهیتابه بزرگ روی حرارت زیاد به مدت 1 دقیقه گرم نمایید تا به مرحله دود کردن برسد . روغن گیاهی را به آن بیافزایید و حرارت را کم نموده , پیاز و سیر را اضافه نمایید و تا وقتی پیاز و سیر طلایی شوند , آن ها را سرخ نمایید .

2. رب گوجه فرنگی , گوجه فرنگی خرد شده , زردچوبه , زیره , تخم گشنیز , پودر فلفل قرمز , گرام ماسالا و سرکه را اضافه نمایید و تا وقتی که مخلوطی معطر به دست آید , آن ها را هم بزنید .

3. فلفل دلمه و باقلا سبز را بیافزایید و تا وقتی فلفل ها نرم شود به مدت 2 دقیقه سرخ نمایید . مرغ و نمک را افزوده و بگذارید تا ترکیب به مدت 6 تا 8 دقیقه به آرامی بجوشد تا به تدریج قطعات مرغ گرم شده و باقلا ها نرم شده و بپزند .

4. ظرف غذا را با برگ های گشنیز تزیین نمایید و سر میز غذا بیاورید .

توصیه سرآشپز جهت تهیه مرغ پرهیزی :

مرغ پرهیزی یک راه مناسب جهت استفاده از گوشت مرغ , بوقلمون , اردک , و بلدرچین باقی مانده از قبل است . در این طرز تهیه هر نوع لوبیا قابل استفاده می باشد , اما سبزیجات مناسب مرغ پرهیزی ففقط سبزیجات ریشه ای , کدو , سیب زمینی و کلم بروکلی هستند . سبزیجات برگدار برای مرغ پرهیزی توصیه نمی شوند .

پوست مرغ را بکنیم یا نه؟

دكتر مجيد حاجي‌فرجي، متخصص تغذيه و رژيم درماني و عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي در اين باره مي‌گويد: طبعا توصيه‌ها بر اين است كه در طبخ، پوست مرغ مصرف نشود، چرا كه از نظر تغذيه‌اي، پوست داراي چربي بالايي است و اسيد چرب اشباع و كلسترول بالايي دارد، به همين جهت ميزان كالري بيشتري را نيز ايجاد مي‌كند. از سويي تصور عامه بر اين است كه تركيباتي در پوست مرغ انباشته است كه منجر به بيماري‌ها مي‌شود و اختلالات هورموني در زنان و دختران را پديد مي‌آورد و مساله ديگر، اختلالات سرطاني است كه در درازمدت ايجاد مي‌شود؛ ولي نگراني متخصصان تغذيه بيشتر بر آنتي‌بيوتيك‌هايي است كه به صورت مكمل به جوجه‌هاي در حال رشد تزريق يا خورانده مي‌شود و در پوست آنها ذخيره مي‌شود؛ چراكه اين داروها به صورت منظم جهت سالم نگه داشتن آنها، به جوجه‌ها داده مي‌شود.

اين متخصص تغذيه در ادامه اظهار مي‌كند: گاه مشاهده شده است كه ترس عامه مردم از وجود هورمون در بدن مرغ و جوجه‌ها بيشتر از وجود آنتي‌بيوتيك‌هاست؛ چراكه آنها مي‌دانند اين هورمون‌ها باعث رويش موهاي زايد در بدن زنان و دختران مي‌شوند؛ ولي قابل ذكر است كه مرغداري‌ها براي رشد جوجه‌ها به جهت مقرون به صرفه نبودنش، از هورمون استفاده نمي‌كنند.

و همان طور كه گفته شد از داروهاي آنتي‌بيوتيك استفاده مي‌كنند.

باربيكيو و خطرات آن

درهر100 گرم گوشت مرغ با پوست، چيزي حدود 16 الي 17 گرم چربي وجود دارد كه اگر آن را با مقدار كالري كه براي هر گرم چربي است محاسبه كنيم، حدود 150 تا 155 كيلوكالري در 100 گرم گوشت به ما چربي مي‌دهد كه اين طبعا حدود 100 تا 120 گرم كلسترول و 5 گرم چربي اشباع دارد، حال اگر اين ران يا بال را از چربي (پوستش)‌ جدا كنيم اين مقدار چربي به 2/2 گرم چربي در 100 گرم تغيير مي‌كند.

دكتر حاجي فرجي با اشاره به اين مطلب درخصوص نحوه پخت گوشت به وسيله باربيكيو اظهار مي‌كند: در اين روش پوست گوشت به صورت خشك درآمده كه بسياري مايل به خوردن آن هستند غافل از اين كه اين پوست خشك شده (مرغ يا ماهي)‌ حدود 46 گرم چربي دارد كه اگر محاسبه شود 415 كيلوكالري فقط از پوست خشك و كبابي به دست مي‌آيد.

اين عضو هيات علمي مي‌گويد: ولي مساله‌اي كه در طبخ گوشت‌ها در باربيكيو نگران‌كننده است تماس مستقيم گوشت با حرارت، زغال و مواد سوزاننده‌اي است كه به كار مي‌رود كه خود داراي مواد سمي است و به گوشت منتقل مي‌شود كه در طول زمان احتمال بروز سرطان را زياد مي‌كند، پس بهتر است هنگام باربيكيو كردن گوشت، حتي‌المقدور آن را از پوستش جدا نكرده و پس از پخت كامل، گوشت را جهت كاهش خطر، از پوستش جدا كنيم.

از آنجا كه در سوخاري كردن نيز بايستي گوشت در روغن غوطه‌ور شود، باز همان عواقب و خطر بروز سرطان، گسترش پيدا مي‌كند، پس مي‌توان روش بخارپز يا آب‌پز نمودن گوشت را به عنوان كم‌خطرترين راه پخت ذكر كرد.