خواص میوه رامبوتان

 

 

 

یکی از میو های جنوب شرقی آسیا و بومی مالزی و اندونزی و تایلند است. در زبان مالیایی به معنی میوه مودار است که بر گرفته از شکل ظاهری آن است.

 

رامبوتان میوه ای گرمسیری است که با نام علمی سرخالوی مژکی (nephelium lappaceum) شناخته شده است.

 

این میوه بومی مناطق استوایی بوده و کشورهای آسیای جنوب شرقی مانند مالزی و ویتنام، مهمترین تولید و صادرکنندگان آن به سراسر جهان به شمار می روند.

 

این میوه شیرین و آبدار است و مزه آن شبیه به انگور ست ودارای هسته ای بزرگ می باشد.میوه آن شباهت زیادی به میوه لایچی و لونگان دارد.

 

رامبوتان به صورت خام و کنسرو شده ویا آب میوه در فروشگاه ها به فروش می رسد.

 

میوه رامبوتان شکلی تقریبا کروی دارد و مودار است. نام رامبوتان نیز به زبان مالزیایی معنی "میوه مودار" می دهد. موهای پوسته رامبوتان نازک و نرم بوده، خار مانند نیستند و به پوست و دست آسیب نمی رسانند. اندازه هر میوه بالغ نصف کف دست است.

 

همچنین میوه ها قبل از رسیدن به رنگ سبز روشن می باشند.

 

 

رامبوتان به شکل خوشه ای روی درخت خود می روید و در دو رنگ زرد و قرمز موجود است.

 

رامبوتان زرد طعمی ترش و شیرین و رامبوتان قرمز مزه شیرین دارد.

 

برای مصرف هر دو گونه، با برش دادن پوسته رنگی، آن را جدا کرده و گوشته سفید (گاهی متمایل به صورتی) و آبدار میوه را میل می کنند.

 

داخل میوه هسته ای به رنگ قهوه ای روشن و به قطر 2 سانتی متر وجود دارد.

 

 

 

درخت رامبوتان بومی مناطق استوایی بوده، ریشه عمیقی ندارد، بعد از 2 الی 3 سال از زمان کاشت میوه می دهد و تا 8 الی 10 سال قدرت باردهی دارد.

 

میوه رامبوتان را اغلب به صورت خام مصرف می کنند و به خاطر رنگ سفید آن کمتر در سالاد های میوه مورد مصرف قرار می گیرد.

 

این میوه سرشار از ویتامین C و کلسیم بوده و همچنین دارای آهن و فیبر است، به همین جهت خوردن آن برای افراد دارای کم خونی ناشی از فقر آهن هم توصیه می شود.

 

هر عدد رامبوتان حدود 59 الی 60 کالری دارد.

 

 

 

خواص رامبوتان:

 

این میوه دارای مقدار زیادی کلسیم ، منیزیم و پتاسیم  است.

 

یک داروی ضد کرم است.

 

برای رفع اسهال و اسهال خونی مناسب می باشد.

 

جوشانده پوست تند و تیز آن برای درمان برفک به کار می رود.

 

ویدیو مرتبط :
‫خواص میوه های زمستانی‬‎

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

آیا خواص این میوه خوشمزه رامیدانید؟!!

زالزالك ميوه‌اي پاييزي است كه اين روزها در بازار ميوه‌فروشان بسيار به چشم مي‌خورد. اين ميوه اگرچه جثه‌اي كوچك دارد ولي بسيار پرفايده و مغذي است و به رنگ‌‌هاي زرد و نارنجي در اكثر نواحي معتدل مي‌رويد. رسيده اين ميوه شيرين ، گوشتي و داراي هسته‌هاي زردرنگ فراوان است كه اگر با احتياط مصرف نشود هسته‌هاي آن مي‌تواند قاتل دندان‌‌هاي شما باشد. اين ميوه علاوه بر ويتامين‌هاي A ، B ، C و جوهر مازو يعني تانن داراي كلسيم و مختصري ترشي و پكتين است كه براي تقويت قلب و معده بسيار توصيه مي‌شود. مهم‌ترين اثر زالزالك روي قلب، تنظيم كردن حركات نامنظم آن است و از تپش قلب و ضربان شديد آن جلوگيري مي‌كند.

در اغلب كشورهاي اروپايي خصوصا آلمان براي درمان بي‌نظمي ضربان قلب ‌ از گياه زالزالك استفاده مي‌شود. همچنين زالزالك در درمان آنژين و تصلب شرايين (سفت شدن ديواره رگ‌ها)‌ بسيار كاربرد دارد. اين ميوه به علت غني بودن از اسيد تارتاريك و اسيد ماليك نيز در مواقع كم‌خوني و سل اثر نيكويي دارد. زالزالك به دليل آن كه داراي مقدار زيادي تانن است بسيار قابض بوده و مي‌توان آن را جهت درمان اسهال‌هاي خوني به كار برد.