بانوفی پای(بنافی پای)

 بنافی پای یا بانوفی پای (به انگلیسی Banoffee , Banoffi) یک دسر انگلیسی بر پایه خامه، موز و تافی و شیر پرچرب است. در برخی دیگر از گونه های این شیرینی بیسکوییت خردشده و یا کره و قهوه و شکلات نیز به کار می‌رود.

نام آن آمیزه ای از واژه‌های موز (banana) و تافی (Toffee) است.

همه اعتبار بنافی پای به دو سرآشپز رستوران مجارستانیِ جوینگتون، ایان دویینگ و نیگل مکنزی گره خورده است. آن ها این دسر را در سال ۱۹۷۲ را اختراع کردند. ایده نخستین این دسر از یک شیرینی آمریکایی گرفته شده است. این دسر خیلی زود مورد توجه مشتریان این رستوران قرار گرفته و مشهور شد. در آغاز بنافی پای تنها از یک لایه موز و تافی درست می شد ولی پس از آن خامه و شیر پرچرب و ... افزوده شد.

این دسر خیلی زود در به منوی رستوران های دیگر افزوده شد و پس از چندی در رستوران های استرالیا و آمریکا هم یافت می‌شد. در سال ۱۹۹۴ بسیاری از فروشگاه‌های زنجیره‌ای آمریکا فروش بانوفی پای را با عنوان شیرینی آمریکایی (American Pie) آغاز کردند که فروش آن بسیار خوب بود.

این دسر در هند بسیار محبوب است. بسیاری از مردم هند پس از غذای اصلی بانوفی پای را صرف می کنند. همچنین در بسیاری از رستوران های استانبول ترکیه هم بنافی پای سرو می شود.
از من به شما نصیحت.اگه میخواهید این پای خوشمزه رو بخورید حتما پشت سر آن یک پیاده روی درست و حسابی انجام بدهید وگرنه خدایی ناکرده با مشکل روبرو می شوید چون کالری این پای بسیار بالاست.

مواد لازم :

طرز تهیه :
ابتدا بیسکویت را کاملا آسیاب کنید و با ۱۰۰ گرم از کره که ذوب کرده اید مخلوط و در کف قالب پای ریخته و با پشت قاشق صاف کنید و در یخچال قرار دهید.شیر عسلی را درون ظرفی بریزید و با ۲۰ گرم کره باقیمانده و شکر قهوه ایی و ۱ فنجان آب ولرم مخلوط کنید و روی حرارت قرار دهید شعله را کم کنید .
چون شیر عسلی کف کرده و بالا می آید مراقب باشید به مدت یک ربع تا بیست دقیقه روی حرارت کم بگذارید و گاهگاهی هم بزنید سپس شعله را خاموش کرده و بگذارید تا مواد سرد شوند.ظرف پای را از یخچال درآورید و مقداری از کاراملی که درست کرده بودید و سرد شده بود روی بیسکویت ها بریزید و صاف
کنید و موزها را حلقه حلقه کرده روی آن بچینید روی موزها را خامه فرم گرفته قرار دهید و کمی پودر نسکافه روی آن بپاشید به مدت ۳ تا ۴ ساعت در یخچال قرار داده سپس میل نمایید .امیدوارم از تهیه این دسر خوشمزه لذت ببرید.

منبع : honartabakhi

ویدیو مرتبط :
پینکی پای پیتزا پای + عروسک اپل بلوم و پینکی پای

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

رشد حرکتی پای کودک

اولین و اصلی‌ترین فعالیت حرکتی پاها «راه رفتن» است. این توانایی آزادی بسیاری را به کودک عطا می‌کند. اما این توانایی در ابتدا نواقص زیادی دارد و فقط شامل راه رفتن معمولی می‌شود که حتی بعضی مواقع با دشواریهایی همراه است (مثل افتادن) با رشد عضلات پاهای کودک ، او این نواقص را برطرف می‌کند و در کنار آن مهارتهای جدیدی را به آن اضافه می‌نماید که به آزادی عمل بیشتر او منجر می‌شود. از مهمترین این مهارتها عبارتند از : «بالا رفتن ، دویدن ، پریدن و شناکردن».

 

 

 

بالا رفتن

«بالا رفتن» از پله‌ها در آغاز به کمک دستها و در واقع بصورت «چهار دست و پا» در حالی که «پایین رفتن» از پله‌ها بصورت «عقب عقب رفتن» صورت می‌گیرد. در این زمانهاکودک نمی‌تواند به تنهایی راه برود. پس از آنکه او توانست به تنهایی راه برود، او با حالت ایستاده و به کمک «نرده» یا «فردی» از پله‌ها بالا و پایین می‌رود.

 

 

کودک در ابتدا فقط یکی از پاها را جلو می‌گذارد ولی همراه با رشد کودک و در نتیجه تمرین از تکیه کردن به چیزی صرف نظر کرده و پاها را یکی پس از دیگری به جلو می‌گذارد. در این موقع حداکثر کودکان در حدود «چهار سالگی» هستند. اما جنسیت نیز در این امر مؤثر است بطوری که دختران از پسران در این مهارت «کندتر» هستند.

 

 

دویدن

«دویدن» در ابتدا بصورت راه رفتن سریع با قدمهای نامنظم و متزلزل در تمام بدن است که باعث «افتادن» کودک می‌شود . دویدن کودک برای سریعتر رسیدن به محلی نیست بلکه این یک نوع فعالیت لذت بخش است. تکمیل مهارت دویدن تا «پنج سالگی» طول می‌کشد. و پس از آنکه مهارت شد از این قدرت خود در زمانهایی که سرعت دادن به حرکات لازم است، استفاده می‌کند.

 

 

 

پریدن

«پرش» کودک «دو ساله» عبارت از این است که «خود» را از محلی که ایستاده به پایین بیاندازد، در این سن کودک هر دو پای خود را همزمان بلند می‌کند و همزمان نیز بر زمین می‌گذارد. چون مهارت کافی در سن وجود ندارد کودک روی زمین می‌افتد و برخاستن نیز با دشواری همراه است. این مهازت در «چهار سالگی» تکمیل می‌شود. اما پریدن او تنها شامل پریدن از جاهای بلند می‌شود و در این سن نمی‌تواند از موانع بپرد.

 

 

شنا کردن

این که یک فرد در چه سنی شنا کردن را می‌آموزد بستگی به فرصت و موقعیت او دارد. این اجتماع و خانواده است که باید موقعیت این کار را برای کودک فراهم کند عده خیلی کمی از کودکان این مهارت را قبل از چهارسالگی فرا می‌گیرند، در حالی که تعداد زیادی از کودکان تا مدتها بعد بر این مهارت تسلط نمی‌یابند. و تعدادی هم تا آخر عمر خود مهارت کافی در این امر بدست نمی‌آورند.

 

«شنا» مستلزم هماهنگی کامل اعضای بدن است و در فراگرفتن آن کودک باید بیشتر از سایر مهارتهای دوران کودکی تمرین کند.

 

رشد