نگاهی به سخنان حیرت انگیز یک رهبر مذهبی


«خوزه ماریو برگلیو» یا همان «پاپ فرانسیس» رهبر کنونی پاپ های جهان است. اسقف های کلیساهای جهان، او را در اسفند ماه سال گذشته وپس از استعفای ناگهانی «پاپ بندیکت شانزدهم» به این سمت برگزیدند. در این مدت خبری از برخورد با پاپ های مختلف به گوش نرسیده است.





هفته نامه حاشیه:
«خوزه ماریو برگلیو» یا همان «پاپ فرانسیس» رهبر کنونی پاپ های جهان است. اسقف های کلیساهای جهان، او را در اسفند ماه سال گذشته و پس از استعفای ناگهانی «پاپ بندیکت شانزدهم» به این سمت برگزیدند. این پاپ آرژانتینی آن زمان بار سفر بست و به واتیکان آمد که کلیسای کاتولیک به شدت آماج انتقادهای مختلف از جمله رسوایی های جنسی پاپ ها قرار داشت. حالا تقریبا 10 ماه از زمانی که طبق سنتی دیرینه، دود سفید از دودکش کلیسای «سیستین» خارج شد و خبر از انتخاب پاپ جدید داد، می گذرد. در این مدت خبری از برخورد با پاپ های مختلف به گوش نرسیده است. شاید پاپ فرانسیس واقعا برای حفظ اعتبار و آبروی واتیکان تصمیم گرفته است تا اخراج پاپ های خلافکار را در خفا پیش ببرد. هر چقدر که پاپ در این زمینه محتاطانه برخورد کرده باشد اما در دیگر حرف ها و کارهایش تعارف را کنار گذاشته و حتی به قیمت بازی با اعتبار و آبروی واتیکان، نظرات بعضا حیرت آورش را بر زبان آورده است. آخرین این اظهارنظرها به هفته گذشته بازمی گردد. پاپ در تازه ترین سخنانش اعلام کرد که به نظرات سابقش درباره زنان مقید است و به زودی کاری می کند که نقش زنان در کلیساهای کاتولیک افزایش یابد. این در حالی است که در نظام کلیساهای کاتولیک، زنان نقشی به مراتب کمتر از مردان برعهده دارند. این اظهارنظر باعث شد تا ما به سراغ سخنان جنجالی پاپ فرانسیس برویم.

1- زنان مطالبات عمیقی دارند که باید برآورده شوند. کلیسای کاتولیک نمی تواند دور از زنان و توانایی های آنها باشد. مریم مقدس بیشتر از اسقف ها به کار کلیسا می آید.

* همیشه کلیسا کوشیده بود به سنت مردسالارانه اش پایبند بماند.

2- اگر شخصی همجنسگراست و به دنبال خدا می گردد و خوش نیت است، من چه حقی دارم که درباره او قضاوت کنم؟

* همجنسگرایی نزد همه ادیان توحیدی به شدت مذموم و منفور است.

3- من در زندگی ام با مارکسیست های مختلفی برخورد داشته ام. آنها انسان های خوبی هستند و من حس ناخوشایندی درباره آنها ندارم.

* هنوز خاطره همکاری واتیکان با پینوشه و فرانکو، دیکتاتورهایی که علیه مارکسیست سخت گرفتند از یاد نرفته است.



4- این جمله که «یک کاتولیک خوب، کاتولیکی است که در سیاست مداخله نمی کند» جمله صحیحی نیست بلکه باید گفت کاتولیک خوب، کاتولیکی است که در سیاست حضور دارد.

* واتیکان کوشیده، ادب سکولارش را در برابر قدرت رعایت کند و کار حاکم را به حاکم واگذارد.

5- ما با مشکلات عدیده ای روبرو هستیم. لابی آدم های حریص و طماع، لابی سیاستمداران فاسد و لابی متشکل از افراد ماسونری، اینها مهمترین مشکلاتی هستند که در برابر من در کلیسای واتیکان قرار دارند.

* جز پاپ فرانسیس، هیچ یک از پاپ های کلیسای واتیکان، اینچنین علیه لابی های ثروت و قدرت نشوریده بود.

6- عده ای از اسقف های وجود دارند که به دلیل اعتقاد به عقاید کهنه حاضر نیستندفرزندان ناشی از اعمال نامشروع را غسل تعمید دهند. من این عده را «خشکه مقدس» می نامم. آنها مانعی در برابر نجات بندگان خدا به شمار می روند.

* این دسته از آموزش های پاپ آرژانتینی را باید بدعتی در عملکردهای مذهبی کلیسا به شمار آورد. تا پیش از پاپ فرانسیس، بسیاری از پاپ ها از غسل تعمید فرزندان ناشی از عمل نامشروع خودداری می کردند.

7- پاپ های پیش از من درهای کلیسا را به روی زنان بسته بودند. آنها برنامه متفاوتی داشتند اما اجازه بدهید من حرف دیگری بگویم. برای من زنان نقش ویژه ای دارند. من درهای کلیسا را به روی آنها باز می کنم.

* پیش از این پاپ ژان پل دوم و پاپ بندیکت شانزدهم مخالف افزایش قدرت زنان در واتیکان بودند.

8- مصرف گرایی ما را به ماشین ساخت زباله تبدیل کرده است. فرهنگ حاکم بر ما، فرهنگ اتلاف غذا وتبدیل غذا به یک زباله است. در حالی که مردمان گرسنه و فقیر در جستجوی غذایی هستندما به راحتی این غذا را تبدیل به زباله می کنیم. دور ریختن غذا و تبدیل آن به زباله مثل آن می ماندکه ما غذا را از دست فقیران بدزدیم.

* پاپ بار دیگر مخالفتش با نظام سرمایه داری و البته مصرف گرایی آن نشان می دهد. تردید نکنید که پاپ های قبلی راضی به رضای نظام سرمایه داری بودند.

9- یکی از وظایف ما به عنوان شاهدان عشق مسیح این است که به فقیران صدایی برای فریاد بدهیم تا آنها از دستان قوانین اقتصادی که با مردم فقط به عنوان مصرف کنندگان صرف رفتار می کنند، رها شوند.

* پاپ فرانسیس علاقه زیادی به طبقات فرودست نشان می دهد، امری که در اسلاف او مشاهده نمی شد.

10- اگرچه خیلی از شماها به کلیسای کاتولیک اعتقادی ندارید و برخی از افراد به خدا کفر می ورزند اما من از صمیم قلبم برای شما طلب خیر و برکت می کنم ولی آگاه باشید که همه شما فرزندان خدا هستید.

* این هم تعبیر جدید پاپ از تعالیم مسیحی که پاپ های پیش از او اعتباری برای آن قائل نبودند.

11- این درست است که اگر شما به خیابان بروید، ممکن است تصادف کنید و آسیب ببینید. اگر کلیسا به انزوای کنونی اش ادامه دهد، پیر و فرتوت می شود. من در انتخاب کلیسایی به خیابان رفته و آسیب دیده و کلیسایی در خانه مانده و منزوی، اولی را انتخاب می کنم.

* قطعا اسقف های کلیساهای کاتولیک از خود می پرسند: «کلیسای واتیکان با حضور پاپ سالم می ماند؟»

12- من عاشق رقص تانگو هستم و وقتی خیلی جوان بودم بسیار می رقصیدم. من خودم را بیشتر از آنکه سخنور بدانم، خواننده می دانم. کارهایی که می کنم، ژست سخنرانی نیست بلکه خوانندگی است.

* پاپ جدید دنیای مفرح خودش را دارد. این دنیا را با پاپ بندیکت شانزدهم و عقاید متعصبانه اش مقایسه کنید.

13- بسیاری از رهبران کلیسا آدم های خودخواه و خودپرستی هستند. آنها از شنیدن تملق و چرب زبانی از خادمان و اطرافیانشان لذت می برند. همه این ویژگی های منفی، مثل جذام بر پیکر کلیسای کاتولیک است.

* شاید با شنیدن این سخنان، آنهایی که در کلیسای «سیستین» به پاپ فرانسیس رأی دادند تا رهبری کاتولیک های جهان را برعهده بگیرد، پشیمان شده باشند.

14- حقوق بشر تنها از جانب تروریسم و سرکوب [سیاسی] نقض نمی شود بلکه شرایط ناعادلانه اقتصادی به همان اندازه حقوق بشر را نقض می کند.

* پاپ هر جا فرصت کند از یکجانبه نگری لیبرالیسم انتقاد می کند. تعبیر او از موارد نقض حقوق بشر مطمئنا به کام رهبران کشورهای غربی نمی نشیند.


از دیگر پاپ ها چه خبر؟

وقتی به سخنان و اعمال پاپ های سابق بر پاپ فرانسیس نگاه می کنیم، متوجه می شویم که آنها هم کم سخنان تعجب آور نگفته اند. شاید تفاوت آنها با پاپ جدید در این نکته باشد که سخنان حیرت انگیز پاپ های قدیمی ناشی از تعصب بیش از اندازه شان به مسیحیت بود و سخنان پاپ جدید از بی اعتنایی به دستورات مشخص مذهب مسیح ریشه می گیرد. مهمترین سخنان حیرت انگیز پاپ ژان پل دوم و پاپ بندیکت شانزدهم را بخوانید و آنها را با موضع گیری های پاپ فرانسیس مقایسه کنید.

پاپ بندیکت شانزدهم

پاپ بندیکت شانزدهم دقیقا نقطه مقابل پاپ فرانسیس قرار دارد. هر چقدر پاپ فرانسیس برداشت های بدعت آوری درباره عقاید مسیحیت دارد، بندیک شانزدهم به شدت محافظه کار و متعصب بود. این تعصب حتی کار را به جایی رساند تا وی به دلیل اکثریت مسلمان ترکیه با عضویت این کشور در اتحادیه اروپا مخالفت کند. او درباره عضویت ترکیه در اتحادیه اروپایی گفته بود که یک اتحادیه مسیحی جای کشوری مسلمان نیست. این پاپ آلمانی در سال 2006 هم در سخنرانی عمومی دین اسلام را متهم به گسترش از راه خشونت کرد. مجامع مذهبی اسلامی هم با یادآوری «جنگ های طلیبی» تلاش کردند تا پاسخی به بندیکت شانزدهم بدهند.

پاپ ژان پل دوم

پاپ ژان پل دوم که بیش از 31 سال رهبر کاتولیک های جهان بود، مانند جانشینش جملات حیرت انگیزی بر زبان رانده است. در دهه های گذشته و در حالی که دولت های اروپایی تلاش می کردند با افزایش آگاهی عمومی درباره راه های پیشگیری از ابتلا به بیماری های جنسی، جلو افزایش بیماری ایدز را بگیرند، پاپ اعلام کرد این راه ها و از جمله استفاده از ابزار جلوگیری کننده ممنوع است. فراموش نکنید که ژان پل دوم از مخالفان سرسخت ارتقای نقش زنان در کلیسای کاتولیک بود و به گفته منتقدان فمنیستش از نقش های سنتی زنان در جامعه دفاع می کرد. در دوره رهبری او بر کلیسای واتیکان، بحران رسوایی جنسی پاپ ها آغاز شد و گسترش پیدا کرد. با این همه او ترجیح می داد کمتر این مسئله را واقعی بداند.


ویدیو مرتبط :
‫سخنان حیرت انگیز رهبری:هرجا عقب‌نشینی کردید،امتیاز جدید خواستند/سازش هم هزینه دارد‬‎

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

غرویان: سخنان جنتی حیرت انگیز بود



اخبار,اخبارجدید,اخبار جالب

غرویان: سخنان جنتی حیرت انگیز بود

 

آیت الله محسن غرویان مدرس حوزه در یادداشتی در روزنامه ایران درباره سخنان روزگذشته آیت الله جنتی در نماز جمعه تهران، نوشت: بیانات حضرت آیت الله جنتی در خطبه های نماز جمعه تهران اسباب شگفتی و حیرت طیف وسیعی از نیروهای انقلاب را فراهم ساخت. طبق گفتار ایشان، دولت یازدهم نیروهای انقلابی را کنار گذاشته یا می گذارد.

 

اما واقعیت ملموس، حکایت از آن دارد که چنین ذهنیتی، تحقق خارجی ندارد و در بدترین شرایط باید گفت، با آن شدت و حدتی که خطیب محترم می گویند، نیست. چرا که اگر کنار گذاشتن نیروهای انقلابی به این شکل در جامعه واقعیت داشت، قبل از هر کسی رهبر معظم انقلاب آن را تذکر می دادند. اما چنین تذکری را در بیانات رهبری ندیده ایم. بنابر این به نظر نمی رسد دغدغه ای که حضرت آیت الله جنتی دارند، چندان ملموس و واقعی باشد.

اکنون با اتکا به ادله فراوان می توان ثابت کرد که اساساً زاویه ای بین برنامه ها و فعالیت ها و مواضع دولت یازدهم با نیروهای انقلاب و اهداف و آرمان های انقلاب دیده نمی شود.

صاحب این قلم به عنوان یک فعال حوزوی که در حوزه هستم و تعامل دولت با مراجع و علما، مجلس و سایر نهادها را می بینم عملکرد دولت را مثبت ارزیابی می کنم و فکر می کنم دیدگاه اکثریت مراجع و علما هم نسبت به دولت و تحرکات و برنامه های آن مثبت است.

با قاطعیت می توان حکم کرد که علما و مراجع نسبت به برنامه های این دولت خیلی امیدوار هستند. حضور معنوی و اعتقادی رئیس جمهور در مراسم تاسوعا و عاشورا، بازدید از خانواده های شهدا و دیدار با جانبازان از مصادیق بسیار قابل توجه رفتار انقلابی رئیس جمهور است.

دکتر روحانی در تعبیر رهبر معظم انقلاب «یک سیاستمدار انقلابی و جبهه رفته» معرفی شده است و به نظر نمی رسد بین برنامه های این دولت با نیروهای انقلابی زاویه ای وجود داشته باشد.

نکته قابل تأمل دیگر که باعث تعجب است بیان چنین بیاناتی از سوی خطیب محترم جمعه تهران در شرایط کنونی است. نظام جمهوری اسلامی ایران در صحنه بین المللی مذاکرات مهم هسته ای را در دستور کار دارد.

از سوی دیگر رهبری انقلاب هم عملکرد دیپلمات ها و مذاکره کنندگان را تأیید نموده و تصریح داشته اند که اینها فرزندان انقلاب هستند که کار را به خوبی پیش می برند. در چنین شرایطی نباید تریبون های عمومی، پشت جبهه را به گونه ای معرفی و تصویر کنند که تداعی کننده اختلاف داخلی بر سر موضوع هسته ای باشد. به نظر می رسد که چنین رویکردهایی با منویات رهبر معظم انقلاب سازگاری ندارد.

بدیهی است که اگر انتقادی هم هست از مسیر مشخص و در شرایط مناسب بیان شود ولی این گونه و در این شرایط سخن گفتن نباید به میان مردم کشیده و منجر به تفرقه شود. نیاز امروز ما وحدت است و در چنین شرایطی استفاده از تعابیری همچون داس و امثالهم اصلاً به صلاح نظام و ملت نیست.

این دولت با رأی اکثریت مردم روی کار آمده و رهبری انقلاب آن را تنفیذ و حمایت کرده اند. تا زمانی که دولت به خوبی کار خودش را انجام می دهد و اهداف و مصالح مردم را به پیش می برد و حمایت و تأیید رهبری انقلاب را همراه خود دارد نباید به گونه ای سخن گفت که مأیوس کننده باشد.

بزرگان و شخصیت های برجسته مذهبی و علمی و سیاسی، در این مسیر، فریضه ای واجب بر عهده دارند و آن این که در عرصه خطابه و روشنگری باید به گونه ای موضع بگیرند که دلگرم کننده باشد.

 /روزنامه ایران