قهرمان اسنوبورد آلمان:درایران سورپرایز شدم

صبح بخیر: ماركو اسمولا‌، آدم عجیبی است. این را هم می‌توان از برخورد با او متوجه شد، هم از اطلاعاتی كه در سایتش چاپ شده است. آدمی كه ماكارونی را با خورشت بادنجان و زیتون‌پرورده بخورد، از نظر ما ایرانی‌ها قطعا آدم عجیبی است البته این اسكی‌باز مشهور و متخصص اسنوبورد 22 ساله –كه مدتی قبل برای یك ورك‌شاپ 3 روزه با 20 اسنوبورد برتر ایران به تهران آمده بود– در سایت خودش هم به علائق عجیبش اشاره كرده: «غذای مورد علاقه‌اش باگت تازه با نوتلا و ماهی سالمون است. از برنامه‌های تلویزیونی هم كارتون «وینی‌پو» را بیش از همه دوست دارد. فیلم مورد علاقه‌اش هم «پرتغال‌كوكی» اثر استنلی كوبریك است. فهرست چیزهایی كه از آن‌ها بدش می‌آید هم كم نیستند. ماركو در‌كل به هیچ‌گونه پنیری علاقه ندارد، غذایش را هیچ‌وقت در ظرف پلاستیكی نمی‌خورد، درسی كه در دبیرستان از آن تنفر داشته زیست‌شناسی است». ماركو كه بر‌خلاف تصور عمومی از آلمانی‌ها آدم خونگرمی به‌نظر می‌رسید، یك‌روز قبل از بازگشتش به آلمان در مورد مسائل مختلف صحبت كرد كه گزیده‌ای از آن را می‌خوانید:

---

برای نخستین بار از 10‌سالگی با اسنوبورد آشنا شدم و از همان نگاه اول جذب این ورزش شدم، خب. این‌كه به بالای كوه بروی و خودت مسیرت پایین آمدنت را انتخاب كنی، برای من زیبایی زیادی داشته و چرخیدن در برف احساس بی‌نظیری دارد. خیلی‌ها به من گفته‌اند كه با این همه علاقه به كوهستان چرا سراغ صخره‌نوردی نرفتم اما حس حركت با اسنوبورد روی  برف حس متفاوتی نسبت به صخره‌نوردی است و آزادانه می‌توانی حركت كنی. در صخره‌نوردی هم خودت هم می‌توانی مسیرت را انتخاب كنی اما سرعت و لذتی كه در اسنوبورد است در صخره‌نوردی نیست.

---

وقتی قرار شد به ایران بیایم احساس عجیبی داشتم. پیش از این قرار بود یك فیلمساز آلمانی با گروهش به ایران بیاید اما نتوانستند ویزا بگیرند. بالاخره رسانه‌های غربی زیاد به این مسائل می‌پردازند. سعی كردم در مورد ایران تا حد امكان اطلاعات كسب كنم. به چند آژانس مختلف مسافرتی سر زدم. خیلی‌های‌شان اول فكر كردند من می‌خواهم به افغانستان بروم و به‌همین‌دلیل، كلی هشدار دادند كه این كار را نكنم اما وقتی فهمیدند می‌خواهم به ایران بروم خیال‌شان راحت شد چون می‌دانستند اینجا امن است. البته سفر به ایران قطعا پیچیده‌تر از سفر به كشورهای اروپایی است. می‌دانستم كه سفر جالبی در انتظارم است. وقتی به ایران رسیدم حسابی سورپرایز شدم زیرا همه چیز برایم خیلی راحت‌تر از چیزی بود كه تصورش را داشتم.

---

در مورد مكان‌های تاریخی ایران چیزهای زیادی شنیدم. خیلی دوست داشتم به اصفهان یا شیراز بروم اما با این وقت كمی كه داشتم موفق به این كار نشدم. چون دوست نداشتم خیلی سرسری این آثار را ببینم.

---

كباب ایرانی‌ها بی‌نظیر است اما هات‌داگ شما چندان شبیه به آن چیزی كه در آلمان به آن هات‌داگ می‌گویند نیست و راستش را بخواهید ترجیح می‌دهم در كشور خودم این ساندویچ را بخورم اما غذاهای سنتی ایرانی واقعا خوشمزه است.

---

قطعا من برای خانواده‌ام از ایران سوغاتی خواهم برد. عسل و انجیر چیزهایی است كه تا الان در چمدانم جا داده‌ام. یكسری پرچم و نشانه هم هست كه گویا مربوط به مراسم عزاداری و مراسم آئینی شماست را با خودم می‌برم.

---

وقتی تابستان است و خبری از برف نیست سعی می‌كنم بیشتر اوقاتم را در خانه یا با دوستانم سپری كنم. اگر تمرین نداشته باشم، بهترین تفریح برایم مطالعه است

---

در دانشگاه فیزیك خواندم البته این كار را به خاطر اسنوبورد انجام ندادم چون ارتباطی بین این 2 نیست و هیچ نفعی برای من ندارد. البته همه از من می‌پرسند كه شاید برای محاسبات ورزشی‌ام نیاز به فیزیك داشته باشم اما من فقط به دلیل علاقه‌ای كه به فیزیك داشتم سراغ این رشته رفتم. البته این را هم بگویم كه هنوز اینشتین نشدم و خب بعید هم هست كه به چنین جایی برسم.

---

مردمی كه من در ایران دیدم چندان تفاوتی با آلمانی‌ها نداشتند چون شنیده‌ام كه در گذشته ایرانی‌ها و آلمانی‌ها از یك نسل بوده‌اند. ایرانی‌ها خیلی مهمان‌نواز هستند و برخورد گرمی دارند. این را هم بگویم كه ما روبات نیستیم اما من از آنجایی می‌آیم كه افراد زیاد اهل تعارف نیستند و مثلا یك‌ساعت وقت‌شان را صرف احوالپرسی نمی‌كنند بلكه سعی می‌كنند، خود واقعی‌شان را نشان دهند آن هم خیلی زود.

---

چیزهای زیادی در ایران مرا تحت‌تاثیر قرار داد اما ترافیك اینجا خیلی وحشتناك است البته در روزهای تعطیل اوضاع خیلی بهتر است. در كل تهران شهر بزرگی است، هر‌چند كه من بالاخره متوجه نشدم جمعیت پایتخت ایران چقدر است.

---

شهرت؟ از جایگاهی كه در آن هستم راضی‌ام چون زیاد معروف نیستم و می‌توانم بدون دردسر كارهایم را انجام دهم و حریم خودم را داشته باشم وگرنه مجبورم هر‌چند دقیقه به طرفدارانم پاسخ دهم.

---

تا الان نمی‌دانستم كه شما هم سریال هشدار برای كبری11 را در ایران می‌بینید. آن هم با دوبله فارسی چون من از 11‌سالگی این سریال را دنبال می‌كردم. حالا واقعا شما این سریال را با دوبله فارسی می‌بینید یا زیر نویس؟  چون به‌نظرم دوبله‌كردن آن ساده نیست.

---

یكی از ابعاد شخصیت من علاقه زیاد به انتخاب‌كردن است اما اگر روزی بخواهم از بین اسنوبورد و خانواده‌ام یكی را انتخاب كنم، قطعا سراغ خانواده‌ام می‌روم. آن‌ها مهم‌ترین چیز در زندگی من هستند اما اسنوبورد تنها یك ورزش و سرگرمی ساده است. خوشحالم كه تا امروز مجبور به انتخاب بین این 2مورد نشده‌ام.

---

هیچ الگویی در ورزش اسنوبورد ندارم، دوست دارم از هر‌كسی بهترین تكنیك‌هایش را یاد بگیرم، همین.