عماد طالب زاده: هیچ کس رقیب من نیست!

عماد طالب زاده از آن دست خواننده هاست که می تواند تا نوک قله پیش رود و ماندگار شود. او همه فاکتورهای ستارگی را دارد و این موهبتی است که حتی خیلی از خواننده های خوش صدای ما از آن بی بهره هستند.

مجله موسیقی قرن 21 - داریوش شهریاری: از خواننده های ویژه و منحصر به فرد موسیقی ماست. جای خالی اش در موسیقی رسمی و قانونی کاملا احساس می شد و پاپ ما ستاره ای با این استایل و سبک را کم داشت. او حالا پس از مدتی طولانی تلاش و البته رعایت قوانین توانسته «مجوزدار» شود تا به فعالیت های موسیقایی اش رنگ و بویی رسمی و درست ببخشد.

عماد طالب زاده از آن دست خواننده هاست که می تواند تا نوک قله پیش رود و ماندگار شود. او همه فاکتورهای ستارگی را دارد و این موهبتی است که حتی خیلی از خواننده های خوش صدای ما از آن بی بهره هستند. گفتگوی مفصل ما با عماد طالب زاده خواندنی است.

عماد طالب زاده یک خواننده رسمی و مجاز شده است. آیا این خبر مهم صحت دارد؟

- بله، کاملا صحت دارد. شکر خدا هیچ مشکلی در این باره سر راهم نیست و هر آنچه بوده با مساعدت کسانی که تصمیم گیرنده بودند حل شده است.

پس به زودی شنونده اولین آلبوم رسمی تو خواهیم بود.

- راستش زمان انتشار آلبوم اصلا مشخص نیست چون تا زمانی که اتفاقات مد نظرم در آلبوم رخ ندهد و کار همانی که می خواهم نشود، منتشر نخواهد شد. ما یکسری خواننده داریم که سالی یک آلبوم می دهند و هیچ اتفاقی هم با آلبوم شان نمی افتد. از طرف دیگر خواننده هایی داریم مثل احسان خواجه امیری که سه سال یک بار آلبوم منتشر می کنند ولی پشت آلبوم هایشان تفکر و تعقل هست و برنامه ریزی دارند. احسان خواجهامیری و البته همایون شجریان خواننده های محبوب من هستند که کارهایشان را خمداوم گوش می ده.

به شخصه آلبوم عاشقانههای احسان را بهترین آلبوم سال های اخیر موسیقی پاپ می دانم. پس احتمالا با این نظر موافقی؟

- در کنار آلبوم احسان، آلبوم «شلیک» فرزاد فرزین هم جزو آلبوم های خوب این سال ها بوده و آلبوم «من و بارون» بابک جهانبخش هم تراک های موفق کم نداشت.

برگردیم به آلبوم خودت.

- روی ترانه های آلبومم خیلی حساس هستم. به هر حال مخاطب من دارد بزرگتر می شود و مثل خود من سن و سالش بالاتر می رود. من در انتخاب کارهایم باید این تغییر سن و سال و در ادامه اش تغییر ذائقه وس لیقه را مد نظر قرار دهم. خواننده موفق کسی است که بتواند مخاطبان و هوادارانش را حفظ کند و برای این کار باید با رشد سنی و فکری آنها و البته خودش محتوای کارهایش را تغییر دهد. البته این جمله به این معنا نیست که من اگر 50 ساله شوم، ترانه ای بخوانم که هیچ کس معنایش را نفهمد. این یک روند آرام و تضمین شده است و خواننده های قدیمی تری که هنوز هم مورد علاقه مردم هستند، این فاکتور را رعایت کرده اند.

یعنی قرار است یک روند مشخص را با توجه به سن و سال خودت و هوادارت طی کنی؟

- باید موسیقی را به سمت درستش پیش برد.چندین سال پیش بعضی ها آمدند، موسیقی شش و هشت و رپ را در هم آمیختند و کارهای زیادی منتشر کردند. برای همه اینطور جا افتاده بود که یک کار شش و هشت تند حتما باید رپ داشته باشد و اگر هم خودشان رپ نمی خواندند، حتما از یک رپر استفاده می کردند اما بعد از ورود چهره ای به نام «یاس» به رپ، تازه مخاطبان موسیقی متوجه شدند رپ چیست و چه حرف هایی می تواند بزند. یاس به این تفکیک کمک زیادی کرد و البته کم هم سختی نکشید.

درخصوص شش و هشت هم همینطور. قبل از این، طرف یک شعر غمگین و تلخ را با ریتم شش و هشتم می خواند و خوشحال هم بود اما من فکر می کنم اولین کسانی که در دوره جدید ریتم شش و هشت را با کلام عاشقانه و مثبت اجرا کردند من و بهنام صفوی بودیم. با احترام به سایر همکارانم معتقدم این یک سبک و سیاق جدید بود.

این سبکی که از آن حرف می زنی، آغازش دقیقا از کدام قطعه است؟

- از آهنگ «عزیزم» من و از «عشق من باش» بهنام صفوی.

من یک بار دیگر سوال اولم را تکرار می کنم تا مخاطب تو خیالش راحت شود. پس عماد دیگر مشکلی به نام مجوز ندارد؟

- در حال حاضر نه من بلکه هر کس که پایش را از چارچوب ها فراتر نگذاشته و کار نادرست و غیرمعمولی انجام نداده، مشکل مجوز ندارد. دکتر پیروز ارجمند مدیرکل دفتر موسیقی در گفتگوهایشان حتی از موسیقی رپ فارسی که البته باید سالم و موجه باشد نیز صحبت کرده اند.
من معتقدم روند موسیقی ما دارد به سمتی می رود که دیگر چیزی به عنوان غیرمجاز وجود نخواهد داشت مگر اینکه یک خواننده مسیری را انتخاب کند که با قوانین و ضوابط جمهوری اسلامی ایران همخوانی نداشته باشد که طبیعتا باید با او برخورد شود.

برگردم به آلبومم و این را اضافه کنم که ترجیح می دهم 3 سال دیگر آلبوم دهم اما آلبوم به شکلی باشد که تا 3 سال بتوانم از موفقیت و قطعات خوب آن در کنسرت ها استفاده کنم. فکر می کنم این بهتر از آن است که یک آلبوم متوسط یا معمولی منتشر کنم و به خاطر پیشینه اسمم 7-6 ماه یا حتی یک سال کنسرت بدهم و بعدش مجبور به انتشار یک آلبوم دیگر شوم تا ضعف آلبوم قبلی را جبران کنم.

یک مسئله مهم که درباره تو وجود دارد و آن هم قرارداد با یک شرکت خاص است که ظاهرا محل اختلاف شده و هنوز راه حلی برای توافق تو و طرف مقابل به دست نیامده است.

- من قراردادی را با مدیر یک کمپانی موسیقی امضا کردم که متاسفانه خیلی از بندهایش تحریف شد و تغییر کرد. در واقع آنچه من در قرارداد خواندم و تایید و در نهایت امضا کردم با آنچه بعدا در قرارداد دیدم، تفاوت داشت و این مسئله طبیعتا مرا ناراحت کرد.

من کلا اهل جنجال و حاشیه نیستم، چه در گذشته و چه امروز که مجاز شده ام، سعی کرده ام بی حاشیه باشم و به کارم برسم. من اهل خانه و خانواده هستم و دوستان و نزدیکان من بر این خصلت من صحه می گذارند. درخصوص مسئله قرارداد هم من خیلی از حرف ها را نزدم و بعضی از رسانه ها کمی شلوغش کردند. مثلا من هرگز عنوان ترکمنچای را برای این قرارداد به کار نبرد.

البته می شود به این قرارداد هم ترکمنچای گفت اما یک تفاوت اساسی هم وجود دارد. به نظر من ترکمنچای قراردادی است که تو از روی اجبار آن را قبول می کنی اما من با میل و اراده خودم قرارداد بستم چون از بندها و مفاد قراردادی که در ابتدا خواندم راضی بودم اما بعدا دیدم آنچه من خواندم و امضا کردم با آنچه امروز در قرارداد دیده می شود، مغایرت دارد، شرایط تغییر کرد. من هرگز به این قرارداد عمل نمی کنم ولو اینکه حل شدن این مشکل سال ها طول بکشد.

این حرف قطعی و صددرصد توست؟

- بله، این حرف صددرصد من است.

حالا برای حل و فصل این موضوع چه کاری انجام داده ای؟

- دارد روند قانونی اش را طی می کند. هر قراردادی یک شرایط فسخ دارد اما قرارداد ما فاقد این بند مهم است و در واقع در متن قرارداد نوشته شده، طرفین حق فسخ ندارند. به نظرم همین خلأ می تواند به من کمک کند. به هر حال من قراردادی را از سر بی تجربگی امضا کرده ام و ایراد خودم بوده که در حضور وکیل نسبت به انعقاد قرارداد اقدام نکرده ام اما مطمئنم این مشکل برطرف خواهد شد و من به زودی با رفع این مشکل حضور پررنگ تری در موسیقی پاپ خواهم داشت.

با این شرکت چگونه آشنا شدی؟

- من از طریق یکی از خواننده ها که زمانی با او دوست بودم، با این تهیه کننده آشنا شدم. آن خواننده البته همچنان با این شرت مشغول همکاری است. من فکر می کنم اگر دفتر موسیقی قواعد و چارچوب هایی را برای تهیه کننده ها و البته خواننده ها مشخص می کند و بر نوع همکاری آنها نظارت داشته باشد، مشکلات اینچنینی پدید نخواهد آمد. درست مثل سینما که ضابطه مند است و تکلیف تهیه کننده و بازیگر مشخص است.

مشکل من و این تهیه کننده اولین مشکل از این دست نبوده و آخرین آن هم نخواهد بود. رضا صادقی، هم مدتی طولانی با تهیه کننده سابقش دچار مشکل شد و تا مدت ها نتوانست روی صحنه از قطعات معروفش استفاده کند. تازه رضا سال ها با آن تهیه کننده همکاری داشت و با هم آلبوم ها و کنسرت های زیادی را تجربه کرده بودند اما شرایط من و طرف قراردادم فرق می کند. ما هیچ کاری را با هم انجام ندادیم و ایشان حتی یک هزار تومانی هم خرج من و کارم نکرده است. چندین بار پیامک های تهدیدآمیزی به من ارسال شد و حتی گفته شد، فلان کس به اینجا و آنجا وصل است و می تواند برایت مشکل ساز شود.

کسانی که این پیامک ها را فرستاده اند یادشان رفته اینجا جمهوری اسلامی ایران است. قانون دارد و البته یک هنرمند بیش از یک تهیه کننده مورد وثوق و توجه مسئولان است چون ارائه دهنده فرهنگ مردم و کشور محسوب می شود. البته این را هم اضافه کنم ما تهیه کننده خوب کم نداریم. دوستانی مثل حاتم پورها، مجید عبدی، آقای جلیل پور، مجید طوسی و ... سال هاست مشغول کار هستند و سالم هم کار می کنند. محسن یگانه، مازیار فلاحی، سیروان خسروی، زانیاز خسروی و ... چندین سال است مشغول همکاری با حاتم پورها هستند و دچار مشکل خاصی هم نشده اند.

شاید مشکلات اینچنینی در قرارداد بعضی دیگر از خواننده ها هم وجود داشته باشد اما آنها کار کرده اند و کنسرت های زیادی هم داشته اندت. تو فکر نمی کنی با این کار موسیقی و فضای کنسرت ها را از وجود خودت محروم کرده ای؟

- تفکرات آدم ها با هم فرق می کند. شاید دیگران دوست دارند زیر بار این مسئله بروند اما من همانطور که گفتم نخواهم رفت. به هر حال من یک اشتباهی کرده ام و راهنمایی های بعضی از دوستان که صددرصد خواهان موفقیت من نبودند هم در این مسئله موثر بود اما در نهایت این من بودم که اشتباه کرده ام و مطمئن باشید یک مسیر اشتباه و مخدوش را ادامه نخواهم داد.

لطف کرده و گفته اند اگر با ما کار نکنی تو را از صحنه موسیقی «محو» خواهیم کرد. این کلمه برای بعضی ها کاربرد دارد و برای بعضی ها نه. من را مردم انتخاب کرده اند و فکر می کنم این بعضی ها توان این را داشته باشند که مرا «محو» کنند. من مثل آن یکی، دو خواننده نیستم که سالی 30 سانس کنسرت می گذارند ولی فقط 12 سانس اش واقعی است. مطمئنا من از این دست خواننده ها نیستم و با تبلیغات و هزینه کردن در فلان مجله و بهمان سایت بالا نیامده ام. پول نداده ام اینستاگرامم، فالوئرهای بیشتری داشته باشد. پول نداده ام لایک های فیس بوکم افزایش یابد بلکه سعی کرده ام در حد توان و شعور موسیقایی ام، کارهایی را منتشر کنم که مورد توجه مردم قرار گیرد.

البته همه حق انتخاب دارند. مطمئنا خیلی ها عماد را دوست دارند. خیلی ها از او متنفرند و خیلی ها هم برایشان فرقی نمی کند. این در مورد هر فردی صدق می کند در هنر، ورزش و هر پدیده دیگری.

اما شک نکنید من تا زمانی که با فکر کار می کنم و روند بازار را می شناسم محو نخواهم شد. ملاک محبوبیت و شهرت خواننده این است که کارهایش همه گیر شود و مخاطبش برای آلبوم و کنسرت او هزینه کند وگرنه فشار دادن یک دکمه برای لایک زدن یا فالو کردن که کار سختی نیست و هزینه هم نمی خواهد.

واقعا فکر می کنی چه زمانی تو را روی صحنه کنسرت ها خواهیم دید؟

- ان شاءالله خیلی زود. دلم خیلی روشن است. آنهایی که مرا می شناسند می دانند که من خوب همه را می خواهم. از صفحه اینستاگرامم نیز این مسئله مشخص است. اگر آهنگ خوبی منتشر شود، تبلیغش را در صفحه ام می کنم، به کنسرت 90 درصد خواننده ها رفته ام و خلاصه ادا و اطوار ندارم چون خودم را رقیب کسی نمی دانم. در واقع کسی را از خودم بالاتر یا پایین تر نمی دانم.

ادامه دارد...

عماد طالب زاده: هیچ کس رقیب من نیست

عماد طالب زاده، «مجوزدار» شده
عماد طالب زاده: هیچ کس رقیب من نیست

 از خواننده های ویژه و منحصر به فرد موسیقی ماست. جای خالی اش در موسیقی رسمی و قانونی کاملا احساس می شد و پاپ ما ستاره ای با این استایل و سبک را کم داشت. او حالا پس از مدتی طولانی تلاش و البته رعایت قوانین توانسته «مجوزدار» شود تا به فعالیت های موسیقایی اش رنگ و بویی رسمی و درست ببخشد.

عماد طالب زاده از آن دست خواننده هاست که می تواند تا نوک قله پیش رود و ماندگار شود. او همه فاکتورهای ستارگی را دارد و این موهبتی است که حتی خیلی از خواننده های خوش صدای ما از آن بی بهره هستند. گفتگوی مفصل ما با عماد طالب زاده خواندنی است.

 
تو قبلا پرکارتر بودی اما این اواخر قطعات با فاصله زمانی بیشتری منتشر می شود.
- کم کار نشده ام اما روی قطعاتم بیشتر وقت می گذارم. روی ترانه هایم بیشتر فکر می کنم و سعی می کنم به خصوص در بخش کلام دقیق تر باشم. روزبه بمانی در موسیقی ما کاری کارستان کرد و با ترانه های عاشقانه اما عمیقش باعث شد تا ترانه ها «عمق» بیشتری پیدا کند و دیگران هم که نمی خواستند از غافله عقب باشند، ترانه های بهتری نوشتند. چندین سال قبل ترانه فارسی واقعا رو به ضعف بود اما امروز با حضور روزبه اوضاع فرق کرده. من هم این روزها کلام برایم مهم تر از گذشته است و به محتوا و معنایش دقت بیشتری می کنم.

این را هم اضافه کنم جدا از روزبه اشخاص دیگری هم بوده اند که در موسیقی ا باعث دگرگونی شده اند. در پیشرفت ملودی ها علیرضا افکاری، پیام هوشمند، امیرعلی بهادری و خیلی های دیگر نقش داشتند و در عرصه تنظیم هم خیلی ها عالی ظاهر شدند و این روزها تنظیم کننده خوب کم نداریم. همین تاثیر را سیروان خسروی در کوالیتی و میکس و مسترکارها داشت. قبل از سیروان اکثر تنظیم کننده های ما خودشان کارهایشان را میکس و مستر می کردند اما بعد از آمدن سیروان این کار تبدیل به تخصص شد و آدم هایی وارد موسیقی شدند که به شکل تخصصی به میکس و مسترینگ پرداختند.

خود تو از خانواده ای آمده ای که سابق بر این یک خواننده یعنی برادرت را به موسیقی تبدیل کرده بود. البته سال ها زمان می برد تا او در موسیقی ما چهره شود ولی تو به نظرم در زمان مناسب کارهایت شنیده شد و به شهرت رسیدی.

- به هر حال نوع موسیقی من و برادرم با هم تفاوت داشت. من هم خیلی زود رشد نکردم. من پله پله و آهنگ به آهنگ بالا رفتم. فکر می کنم دست کم 9-8 قطععه من خوب شنیده شده و من می توانم آنها را مگاهیت بدانم. این 9-8 قطعه به مرور مرا به موفقیت رساند.

 
استارت این موفقیت از کدام تک آهنگ زده شد؟
- قطعه ای بود به نام «اگه یه عاشق» که یک کار قدیمی بود با صدای افشین مغراضی؛ من و حمید این کار را از عمو افشین خریدیم، خواندیم و خوب هم شنیده شد. به هر حال مردم این ملودی را سابق بر این هم شنیده بودند و برایشان تداعی خاطره بود. از طرف دیگه «همه چی آرومه» حمید، موسیقی را منفجر کرده بود و خلاصه شرایط برای شنیده شدن این قطعه جور بود. به اعتقاد من در طول 18-17 سال گذشته که موسیقی پاپ دوباره در ایران اجازه فعالیت گرفته دو قطعه کاملا همه گیر و مگاهیت داشته ایم. یکی همین «همه چی آرومه» حمید است و دیگری «خاطره ها»ی بنیامین.

بعد هم یک کار با باراد به نام «عزیزم» خواندی که حسابی به موفقیت رسید.
- بله عزیزم موفق بود اما بعد کارهای موفق تری داشتیم. «بیا عشقم» یکی از این کارهای موفق بود و بعد یک کار خوب دیگر خواندم با نام «علاقه» که شعرش را خانم مریم اسدی سروده بود و ملودی اش از میلاد باران بود.

سپس «دوست دارم» را منتشر کردم که فکر می کنم موفق ترین و مگاهیت ترین کار من تا به امروز بوده و بعد از آن «همه دنیامی» از من منتشر شد که آن هم به شدت گرفت. «هراسون» و «بیزارم» (با ملودی صادق نورانی) از کارهای دیگری بود که از من شنیده شد و به موفقیت هم رسید.

این روزها اکثر تنظیم هایم را با پیام هوشمند و پوریا حیدری کار می کنم. این دو واقعا مثل برادر من هستند و جدا از اینکه با هر دو مشغول همکاری و رفاقت هستم، یک احساس برادرانه هم میانمان وجود دارد. من درد دل هایم را فقط با پیام و پوریا قسمت می کنم. اگر روزی با هم به هر دلیل مثلا به دلیل ضعف و عدم موفقیت من، همکاری هم نکنیم، رفاقت مان سر جایش باقی می ماند.

 
در سوال قبلی در چند جا اشاره کردی که ملودی بعضی از کارهایت را از دیگران گرفته ای، یعنی تعصبی نداری که حتما ملودی ساز کارهایت خودت باشی.
- اصلا چنین تعصبی ندارم. برایم این مهم است که کار خوب باشد و به فضا و صدای من بخورد. الان از پیام هوشمند ملودی هایی دارم که بسیار متفاوت است و به زودی خواهید شنید. جالب اینکه این ملودی را خود پیام هم تنظیم نکرده است. پیام ملودی ساز بسیار خوبی است اما به شدت کم کار و گاهی در ملودی سازی تنبل است.

نقش برادرت در روند پیشرفتت در موسیقی چه بوده است؟
- حمید خیلی جاها در خواندن به من کمک کرده. او خواننده فوق العاده خوب و مسلطی است و گاهی توجهش به تکنیک باعث می شود حتی از احساس غافل شود. در هر صورت در خواندن از حمید کمک گرفته ام اما در ایده نه. ما سبک و ایده هایمان در موسیقی کاملا با هم تفاوت دارد. به هم مشاوره برادرانه داده ایم اما فکرهایمان به م ربطی ندارد.

راجع به تبلیغات «کرم ببک» خاطره جالبی تعریف کردی. ظاهرا خواننده آن چند ثانیه معروف در تبلیغات این محصول بهداشتی تو و حمید بوده اید.
- ماجرا به 17-16 سال پیش برمی گردد. آن زمان هنوز موسیقی پاپ به این شکل در داخل کشور جا نیفتاده بود و من هم سن و سال خیلی کمی داشتم. با حمید به استودیو رفتیم و این تبلیغ را خواندیم. این اولین باری بود که من در استودیو پشت میکروفون ایستادم و خواندن را تجربه کردم. سال 84 بود که در واقع سعی کردم رسما وارد بازار شوم اما مشکلات خانوادگی مانع از این مسئله شد و مرا درگیر خود کرد. 3 سال از عمرم صرف حل و فصل این مشکلات شد و خلاصه سال 87 اولین آهنگ من منتشر شد.

این 3 سال می توانست بهترین سال های من در موسیقی باشد و مرا زودتر به جایگاهی که مد نظرم بود برساند ولی به هر حال به سرنوشت کاملا معتقدم و قسمت من این بوده که چنین مسیری را طی کنم. از حدود 30 قطعه ای که خوانده ام رضایت کامل دارم و آهنگی نیست که از خواندنش پشیمان شده باشم.

 
چند کار مشترک هم با خواننده های دیگر خوانده ای؛ کلا به «فیت» دادن علاقه داری؟
- راستش نه و قصد ندارم دیگر کار مشترک بخوانم. البته آدم رفیق بازی هستم و ماجرای دوستانم کاملا فرق می کند. چند وقت پیش یکی از دوستان ترانه سرایم یعنی پژواک انتظاری گفت کاری را ساخته ام و دوست دارم با هم بخوانیمش. من هم در پاسخ حتی نگفتم باید کار را بشنوم و نشنیده حرف رفیقم را قبول کردم. البته می دانستم که کارش را بلد است و سلیقه خوبی دارد.

ضعف امروز موسیقی پاپ را چه می دانی؟
- موسیقی پاپ ما در همه بخش ها پیشرفت داشته است، فقط در ملودی لنگ می زنیم و متاسفانه از روی دست هم کپی می کنیم و دنبال نوآوری نیستیم. باور کن 85-80 درصد کارهایی که دارد منتشر می شود، از جایی عینا کپی شده یا شبیه یک ملودی دیگر است.

جالب است گاهی آهنگسازانی در موسیقی ما جایزه می گیرند و به عنوان نفر برتر معرفی می شوند که هیچ کار هیتی نداشته اند. به نظرم اصلا چنین چیزی قابل پذیرش نیست. آهنگساز تنظیم کننده یا ترانه سرایی موفق و برتر است که کار هیت و همه گیر ساخته و نوشته باشد.

همانطور که گفتم در تنظیم حسابی پیش رفته ایم و به غیر از یکی دو تنظیم کننده که به اعتقاد من سوءتفاهم هستند، مابقی دارند خوب جلو می روند.

در ترانه هم همینطور، ترانه سرای خوب هم کم نداریم. الان با یکی از دوستانم به نام «مهرآیین» مشغول کار مشترک هستم. بسیار ترانه سرای خوبی است و درست و اصولی می نویسد. امیدوارم پس از همکاری ام با مهرآیین، بیش از این در بازار نامش را بشنویم. دو کار هم با خود تو دارم که یکی از آنها یعنی «تاریخ من» را خیلی دوست دارم.

 
ما در ایران خواننده های خیلی خوبی داریم که کاملا از مسیر کارهای هیت و مردم پسند دور هستند و با وجود توانایی هایشان به موفقیت هم نمی رسند؛ تو دلیل این عدم موفقیت را چه می دانی؟
- ما مردمی هستیم که گاهی درگیر رودربایستی می شویم. مثلا آن خواننده ای که تو می گویی می داند باید مسیر دیگری را برود اما فکر می کند چون از ابتدا وارد مسیر کارهای فاخر یا چیزی شبیه به این شده باید تا آخر همان سبک را ادامه دهد؛ در حالی که به اعتقاد من آدم ها می توانند اشتباه کنند و سپس خودشان و کارشان را تغییر دهند.

پاواروتی وقتی دید کنسرت های تکی اش دیگر آنگونه که باید و شاید مورد توجه قرار نمی گیرد، رفت و «پاواروتی و دوستان» را برنامه ریزی کرد. خلاصه اینکه اگر با خودمان و مردم رودربایستی نداشته باشیم، هر جا که فهمیدیم راه مان اشتباه است می توانیم برگردیم و وارد مسیر دیگری شویم.

عماد طالب زاده باید چه کار کند تا جایگاهی که در موسیقی به دست آورده را حفظ کند و حتی جلوتر رود؟
- بگذار اول این ار بگویم من زیاد به تعداد دانلود و این مسائل اهمیت نمی دهم. به نظرم اگر 5 سی دی گلچین از مغازه یا دستفروشی آن هم از 5 نقطه متفاوت شهر خریدی و کارت در هر 5 سی دی بود یعنی قطعه ات موفق بوده است.

خواننده های اسم و رسم دار هم اگر 5-4 کار غیرموفق منتشر کنند، کم کم وارد مسیر افول و سقوط می شوند، کما اینکه در این سال های اخیر افت خیلی از ستاره های مان را به چشم دیده ایم. پس طبیعتا راه حفظ جایگاه و حتی پیشرفت شناخت مخاطب و ارائه کار خوب در زمان خوب است.

من سعی کرده ام به کارم جدی تر از قبل نگاه کنم و به کلام و ترانه بیشتر از سابق اهمیت دهم. موسیقی پاپ ما یک موسیقی کلام محور است. ما یک کشور ادبی هستیم و طبیعی است که ادبیات در موسیقی مان هم حضور پررنگ داشته باشد.

 
و حضورت در سینما؟
- در یک فیلم سینمایی به نام «سکه» بازی کرده ام که قرار است در شبکه نمایش خانگی پخش شود. رضا رویگری، شهرام قائدی، پوراندخت مهیمن، سارا منجزی، هلیا امامی و ... هم دیگر بازیگران این فیلم هستند. سناریوی خوبی هم دارد و همین سناریوی خوب باعث شد که حضور در این فیلم را بپذیرم. دنبال جنبه تبلیغاتی این کار نبوده ام و مسلما این آخرین حضورم در سینما نخواهد بود. می خواهم در سینما هم حضور داشته باشم. آن هم به شکل کاملا حرفه ای. مدام در حال فیلم دیدن و تمرین هستم. دوست دارم خیلی ها مرا فقط به عنوان یک بازیگر بشناسند.

و حرف پایانی ات؟
- امیدوارم دل هایمان را پاک کنیم و سعی کنیم به هم نزدیکتر شویم. در موسیقی ما شاید به ظاهر رفاقت باشد اما وقتی وارد متنش می شوی می بینی که دل ها به هم نزدیک نیست.

رقابت خوب است اما حسادت نه. سعی کنیم از موفقیت یکدیگر خوشحال شویم. همین.
اخبار فرهنگی - مجله موسیقی قرن 21