سیروس همتی: تله‌پاتی با آتیلا پسیانی اینجا هم جواب داد

هفت صبح: سریال «خداحافظ بچه»، از چند قسمت پیش بازیگر جدیدی را با نقش مجتبی به جمع بازیگران ثابتش وارد کرده. این نقش با اینکه از ابتدا چندان هم گمان نمی‌شد ادامه‌دار باشد و بخش مهمی از ادامه سریال را پیش ببرد، این روزها بدجوری حضورش سرنوشت‌ساز شده است.

سیروس همتی، بازیگر نقش مجتبی، برای اهالی تئاتر، چهره نام‏آشنایی است. این بازیگر و کارگردان تئاتر با اینکه سال‌ها پیش در «خاک سرخ» ابراهیم حاتمی کیا و «آشپزباشی» محمدرضا هنرمند، نقش کوچکی ایفا کرد و تجربه بازی در چند تله‌فیلم و فیلم سینمایی را داشت، اما هیچ وقت تا به حال نتوانسته بود به عنوان بازیگر سریال‌های تلویزیونی خودش را اثبات کند.

 حالا با پخش هرشبی این سریال مناسبتی، او هم این امکان را پیدا کرده تا مثل سایر بازیگران تئاتری، برای مخاطبان تلویزیونی شناخته شود. همتی در این گفت‌وگو، درباره سریال، نقش مجتبی و فعالیت‌هایش در عرصه کودک توضیح می‌دهد.


***
مجتبی یکی از کاراکترهایی است که از اواسط کار به «خداحافظ بچه» اضافه شد و این روزها نقش خیلی پررنگی هم در سریال دارد. آیا از اول با یک نقش تعریف شده وارد سریال شدید یا به مرور زمان به آن رسیدید؟

اتفاقا نقش مجتبی از اول تعریف شده بود. سجاد ابوالحسنی قبل از شروع سریال از من دعوت کرد تا گپی چند ساعته با هم داشته باشیم. چند جلسه همراه با نویسنده و علیرضا افخمی، مشاور سریال داشتیم و نهایتا قرار شد که نقش با این ویژگی‏ها از آب در‌آید. این‌طور نبود که کم‌کم و به مرور زمان به نقش رسیده باشیم.

با توجه به اینکه سجاد ابوالحسنی چند وقت پیش اعلام کرده بود پایان سریال مشخص نیست و هنوز نمی‌داند قرار است چه پایانی برایش در نظر بگیرد، این تصور ایجاد شد که شاید یکسری از کاراکترها بنا بر ضرورت به کار اضافه شدند.

درباره اینکه انتهای قصه مشخص نیست بله حق با شماست ولی تمام اتفاق‌های سریال، دقیقا تا همین امروز طبق فیلمنامه جلو رفته. شاید در طول کار وابسته به بازخوردها یک مقدار کار تغییر کرده باشد اما اگرنه از اول مشخص بوده که کار چه می‌خواهد و بازیگران و عوامل چه باید بکنند.

پس نقش مجتبی، کاملا تعریف شده بود و شما از روز اول می‌دانستید که قرار است در قالب این نقش، تا کجا پیش روید؟

بله. البته درست اجرا شدن یک نقش، هم به بازیگر بستگی دارد و هم نویسنده. اگر بنده توانسته باشم انرژی یا باوری به دیالوگ‌ها بدهم، کار را زنده کنم و آن را درست از متن به اجرا تبدیل کنم، حق بازیگری‏ام را ادا کرده‌ام. بقیه مسائل اما به نویسنده بستگی دارد. آن چیزی که روند قصه، کشش و تعلیق فیلمنامه و دیالوگ‌ها و شخصیت‌ها را با‌ثبات می‌کند به نویسنده مربوط می‌شود. احساس من این است که ما دو تا مکمل هم بودیم. متن خیلی به من کمک می‌کرد و بازیگری من هم به دیالوگ‌ها. هردو اینها در کنار هم هدف بلندی را دنبال می‌کرد.


شما تجربه همکاری بسیاری با آتیلا پسیانی داشتید و حتی مدت زیادی هم در گروه او به عنوان دستیار و بازیگر بودید. با توجه به این سابقه همکاری، چقدر حضور پسیانی برایتان کمک بود؟

تقریبا 10 سال از اعضای گروه تئاتر آتیلا پسیانی بودم. بسیار از این روند و همکاری راضی‌ام حتی قرار است همکاری دوباره‌ای هم در تئاتر داشته باشیم. حالا دست بر قضا ترجیح ما این بود که یک مقدار از هم دورتر باشیم. فکر می‌کنم دستیاری من در طول این 10 سال واقعا برای در‌آمدن نقش مجتبی خیلی بهم کمک کرده. حضور آتیلا پسیانی در نقش خسرو‌خان، یک جور تله‌پاتی قدیمی در تئاتر را برایمان تداعی می‌کرد و باعث می‌شد نیاز به تمرین زیادی در کنار او نداشته باشم.

برای بازی در نقش مجتبی هم به واسطه آتیلا پسیانی انتخاب شدید؟

نه در وهله اول به واسطه منوچهر‌هادی انتخاب شدم.‌هادی کارگردان بسیار خوش‌ذوق و ‌باسلیقه‏ای است که تئاتر را هم دنبال می‌کند. بعد از دیدن نمایش «خانمچه و مهتابی» تصمیم گرفت برای نقش مجتبی من را انتخاب کند. انتخابم برای این نقش ابتدا یک جورهایی برایم شوخی به نظر می‌رسید. فکرش را هم نمی‌کردم در خدمت پروژه‏ای مناسبتی مثل «خداحافظ بچه» برای ماه رمضان باشم. چون حتما می‌دانید برای این طور کارها معمولا بازیگران شناخته شده‌تری انتخاب می‌شوند. کارگردان‌ها هم ترجیح می‌دهند با بازیگران حرفه‏ای‏‏تری کار کنند. در‌نهایت خیلی خوشحالم که اصرار کارگردان و تایید تهیه‌کننده و مشاور پروژه، به من این انرژی را داد که بتوانم در چنین کاری بازی کنم.


بسیاری از بازیگران تئاتر، به واسطه حضور در سریال‌های مناسبتی یا روتین شبانه، به مردم شناخته شده‏اند و همین مسئله باعث شده تا زندگی‏ کاری‌شان دستخوش تغییرهای اساسی شود. فکر می‌کنید حضورتان در کار مناسبتی «خداحافظ بچه»، چقدر در آینده حرفه‏ای‏تان اثرگذار باشد؟

به نظرم «خداحافظ بچه»، بهترین فرصتی است که می‌توانم برای معرفی خودم به مخاطبان از آن استفاده کنم. یکی از مهم‌ترین ویژگی‏های کارهای مناسبتی رمضان این است که مخاطبان هرجا که باشند در لحظه افطار، کنار هم جمع می‌شوند و کار را دنبال می‌کنند. این مسئله کاملا در مورد «خداحافظ بچه» هم اتفاق افتاده. در تمام نظرسنجی‏هایی که تا این لحظه انجام شده، سریال، جایگاه خوبی به دست آورده. از صمیم قلب خوشحالم که توانسته‏ام از این فرصت طلایی استفاده کنم. فکر می‌کنم کمتر کسی شانس این را داشته باشد تا به وسیله کارهای مناسبتی به مردم شناخته شود.

شما علاوه بر اینکه کارگردان و بازیگر شناخته شده‏ای در تئاتر هستید، در چند کار سینمایی و چند فیلم و سریال تلویزیونی هم حضور داشتید. چرا در این مدت، آنطور که باید برای مردم شناخته نشدید؟

من تجربه همکاری با ابراهیم حاتمی‌کیا را در پروژه «خاک سرخ» داشتم و در «آشپز باشی» محمدرضا هنرمند هم دو قسمت بازی کردم. علاوه بر آنها در اکثر کارهای مجید اسماعیلی تحت عنوان «خشت بهشت» یا «نزدیک‌تر بیا» بازی کردم و با کارگردان‌هایی مثل روح‌الله حجازی و سامان سالور هم در سینما همکاری داشتم اما فکر می‌کنم الان بهترین موقعیتی است که می‌توانم از آن استفاده کنم. صادقانه بگویم که در این چند سال هیچ کارخوب و موقعیت درستی بهم پیشنهاد نشده اما همیشه به خودم افتخار می‌کنم که با وجود کم‌کاری‏ام در تلویزیون، کار با کارگردان‌های بزرگی مثل حاتمی‌کیا، محمدرضا هنرمند و منوچهر‌ هادی در کارنامه‏ام ثبت شده.

با وجود اینکه منوچهر ‌هادی، به عنوان کارگردان، سریال را پیش می‏برد اما گویا علیرضا افخمی به عنوان مشاور، حضور پررنگی در کل کار داشت. چقدر از تجربه او در کارهای مناسبتی، استفاده کردید؟

صادقانه بگویم در طول 45 روزی که من سر این پروژه بودم حتی یک بار هم افخمی را سر جلسات تصویربرداری ندیدم. درست است که افخمی به عنوان مشاور پروژه، راهنمایی‏های بسیاری انجام می‌داد اما هیچ موقع نظارت مستقیم روی کا‌ر نداشت و دائم سر تصویربرداری نبود.

در سری جدید برنامه «جمعه به جمعه، خونه به خونه» مجید قناد که بعد از تعطیلات نوروز روی آنتن می‌رفت هم به عنوان بازیگر هم نویسنده حضور داشتید.

بله. به نظرم مجید قناد بسیار انسان شریف و قابلی است و همیشه دوست داشتم با او کار کنم اما شرایطی پیش آمد که دیگر نتوانستم با این گروه همکاری‏ام را ادامه دهم.


چه شرایطی؟

به دو دلیل از پروژه خارج شدم. اول اینکه از روز اول شرطم با آقای قناد این بود که همکاری مداوم با آنها نداشته باشم. هر موقع کار خوب و موقعیت بازی مناسبی بهم پیشنهاد شود، بتوانم کار را ترک کنم. این پروژه لطف داشت و در این مدت مرا به صورت میهمان قبول کرد. مسئله دیگر دستمزد پایین کار برای گروه کودک بود. شاید باور نکنید مقدار بودجه‏ای که برای پروژه‌های کودک در نظر می‌گیرند در حد توهین‏آمیزی پایین است. اصلا با دستمزد بازیگران سینما و تلویزیون قابل مقایسه نیست. به آنها گفتم اگر بخواهید به عنوان میهمان با گروه همکاری می‌کنم بدون اینکه یک ریال دریافت کنم اما اگر قرار باشد که چنین دستمزد پایینی بگیرم ترجیح می‌دهم خداحافظی کنم.

اصلا از ابتدا چطور شد وارد این گروه شدید؟ پیش از این تجربه کار کودک داشتید؟

بله، بنده چهار سال کارمند كانون پرورش فكری بودم و چند نمایش کودک کار کردم.

به عنوان بازیگر و نویسنده این برنامه، فکر می‌کنید چقدر توانستید در کل کار تغییر و تحول به وجود آورید؟

من فقط حرفم را می‌گفتم و متنم را می‌نوشتم، بقیه‌اش دست من نبود. متنم را به خانم گیتا داوودی، سرپرست نویسندگان می‌دادم اما اینکه چقدر از آن را اعمال کنند بستگی به سلیقه خودشان داشت. در واقع من نوشته‌هایم را تقدیم می‌کردم بدون اینکه ازشان بخواهم که آنها را اعمال کنند.

خیلی‌ها معتقدند بعد از اینکه فیتیله‌ای‌ها از برنامه جمعه قناد جدا شدند دیگر این برنامه نتوانسته سرپا شود و دوباره هویت خودش را حفظ کند.

این برنامه 88 درصد بیننده دارد. به نظرم این جدایی‌ها مسئله کاملا شخصی است که بهتر است واردش نشویم. آن چیزی که بنده در مقام یک بازیگر که دوره‌ای با آنها همکاری داشتم می‌توانم بگویم این است که هیچ بی‌احترامی و بدی  از آنها ندیدم. هنوز هم برای‌شان می‌نویسم و پیشنهادهایم را به‌شان می‌گویم.