سپیده خداوردی: همین روزها مامان می شم...

مجله خانواده سبز - نگار حسینی: هیچ کس انتظار را دوست ندارد، شمردن ثانیه ها یکی از عذاب آورترین کارهای دنیاست، اما بعضی از انتظارها شیرین است حتی اگر بدانید قرار است نه ماه انتظار یک تازه وارد را بکشید ‌و ثانیه ها را دانه به دانه برای آمدنش بشمارید، نمونه این انتظار شیرین، دوران بارداری است. «سپیده خداوردی» و همسرش «امین نظری»، این روزها منتظر تولد پسر کوچک شان هستند، به همین بهانه به منزل شان و اتاق پسرشان رفتیم و با آنها در این مورد صحبت کردیم و البته تصاویری از سیسمونی آقاپسرشان گرفتیم.


وقتی برای متاهل شدن

سپیده: این که می پرسید جوان های امروزی تمایل چندانی برای ازدواج ندارند و ترجیح می دهند که مجرد باشند، باید بگویم تصمیم برای ازدواج یا مجرد بودن یک تصمیم شخصی است و به جنس روحیات و سبک زندگی افراد باز می گردد، به همین خاطر نمی توان برای همه یک نسخه واحد پیچید و گفت، همه باید در این سن ازدواج کنند و یا... بعضی ها زندگی مجردی را ترجیح می دهند و از آن لذت می برند، برخی دیگر هم دوست دارند زندگی شان را با دیگری شریک شوند، من جزو دسته دوم بودم. پس از اینکه با همسرم آشنا شدم، حس کردم برای ادامه زندگی، می توانم به او اعتماد کنم و با هم همراه شویم.

ازدواج ما

سپیده: همسرم  دانش آموخته رشته فیلمسازی در فرانسه هستند و در زمینه موسیقی هم فعالیت می کنند و نوازنده گیتارالکتریک می باشند. وقتی با همسرم در پشت صحنه فیلم «عصر پاییزی» آشنا شدم، حس کردم که زبان مشترک زیادی با هم داریم و برای این که نظرات و احساسات مان را به یکدیگر نزدیک تر کنیم، احتیاجی به صرف زمان طولانی نداریم، به همین خار وقتی موضوع ازدواج به میان آمد حس کردم او می تواند شریک خوبی برای من باشد، به همین خاطر زندگی مشترکمان را با هم آغاز کردیم.


امین نظری: همانطور که سپیده گفت من با او در محیط کاری با یکدیگر آشنا شدیم، محیط کار فرصت خوبی است، تا افراد با یکدیگر وارد تعامل شوند و همدیگر را از زوایای مختلف مورد بررسی قرار دهند رفتار سپیده در پشت صحنه کار، برای من واقعا جذاب بود. او در عین استقلالی که داشت مهربان و با متانت با همه رفتار می کرد. نوع رفتار او برای من بسیار جالب بود و من را به نوعی به سمت خودش جذب کرد. پس از آشنایی بیشتر با او، پی به محاسن دیگر رفتاری اش هم بردم و به نوعی برای زندگی مشترک با او جذب شدم.

ریسک های پدر و مادرشدن

سپیده: از ازدواج من و همسرم نزدیک به سه سال می گذرد، پس از گذشت مدتی حس کردیم که دوست داریم بچه دار شویم. هرچند که می دانستم بچه دار شدن ریسک های خاص خودش را دارد، آن هم برای فردی مثل منکه از چهارده سالگی روی پای خودش ایستاده و طعم استقلال را چشیده است. من همیشه فرد فعالی در زندگی بودم، در عرصه موسیقی و بازیگر به شدت فعال بودم، به همین خاطر می دانستم که اگر مادر شوم، باید وقتم را تقسیم کنم، نمی توانم مانند گذشته به شکل تمام وقت به کارهایم رسیدگی کنم، اما حس کردم میل به کامل شدن در من، به قدری قوی است که حاضر باشم از وقتم بگذرم و مادرشدن را تجربه کنم.

امین نظری: وقتی موضوع بچه دار شدن بین من و سپیده مطرح شد، حس کردم من هم دوست دارم برای کامل شدن زندگی مشترک مان صاحب فرزند شویم، پیش از این، هیچ وقت به پدرشدن فکر نکرده بودم و به روابط پدرها با فرزندان شان هم توجه چندانی نداشتم، اما بعد از گرفتن این تصمیم نگاه من هم تا حد زیادی تغییر کرد، وقتی در کوچه و خیابان پدر و بچه های شان را می بینم، ناخودآگاه دلم ضعف می رود و نسبت به نوع رفتار آنها کنجکاو می شوم.


دنیای ناشناخته مادران و پدران

سپیده: وقتی که باردار شدم، حس کردم پا به دنیای ناشناخته ای گذاشتم، به همین خاطر ترس و اضطراب هایی که برگرفته از این عدم شناخت بود به سراغم آمد، می دانستم که از همان لحظه ای که نطفه فرزندم در بدنم شکل گرفته، مسئولیت من نسبت به او شروع شده، به همین خاطر سعی کردم، خودم را با این دنیای ناشناخته آشنا کنم.

امین نظری: وقتی شما تصمیم می گیرید که پدر شوید، به عنوان کسی که در مقابل خانواده تان از هر جهت مسئول هستید، نگرانی هایی به سراغ تان می آید، بخشی از این نگرانی به شرایط فرهنگی و اقتصادی جامعه باز می گردد. با خودتان می گویید چطور می توانم فرزندم را در مقابل این مشکلات حفاظت کنم و بستری را برای او فراهم کنم که در کمال امنیت و سلامت بزرگ شود. به هر حال من هم مانند هر پدری به همه این شرایط فکر کردم، اما با این اوصاف امید داشتم که بتوانم از پس این مشکلات و نگرانی برآیم و شرایط مناسبی را برای بزرگ شدن فرزندم آماده کنم.

یک لبخند کافی است

سپیده: پدر و مادرها، با همه وجودشان برای بچه های شان زحمت می کشند و با عشق و علاقه هرکاری را که باعث خوشحالی و رفاه فرزندشان باشد را انجاممی دهند و در مقابل این همه فداکاری، هیچ انتظاری ندارند، آنها دل شان فقط به یک لبخند ساده و یک نگاه محبت آمیز است، چنین حس شیرینی را شما در هیچ رابطه دیگری نمی توانید پیدا کنید.


رابطه من با بچه ها

سپیده: من همیشه رابطه خوبی با بچه ها داشتم و از این که با آنها وقت بگذرانم، لذت می بردم به واسطه تدریس موسیقی ام، همیشه با بچه ها در ارتباط هستم و معاشرت با آنها برایم شیرین است. دنیای پاک و بی آلایش بچه ها، حس آرامش را به من منتقل می کند.

تغذیه و روزش در دوران بارداری

پیش از دوران بارداری به شکل منظمی ورزش می کردم، اما با شروع دوران بارداری ام، شرایط جسمانی ام امکان ورزش کردن را به من نمی داد، هروقت روی تردمیل قرار می گرفتم دچار سرگیجه می شدم و همین موضوع باعث شد کمتر ورزش کنم. در مورد تغذیه هم، باید بگوم چهار ماه ابتدایی را دچار ویار شدیدی بودم، به همین خاطر، بیشتر از هرچیزی سعی می کردم از لبنیات و سبزیجات استفاده کنم، پزشکم معتقد بود در این دوران نباید از رژیم هایی که مختص به لاغری است، استفاده کرد و باید نگاه جدی به بحث سلامت داشت و از یک دستور غذایی سالم پیروی کرد.

حمایت امین

سپیده: زن ها در دوران باردای شان روحیه حساس تری پیدا می کنند و احتیاج ره حمایت بیشتری از جانب هسمرشان دارند، خوشبختانه همسرم در این دوران بهترین همراهم بود و از انجام هیچ کمکی دریغ نکرد، در ماه های اول که به دلیل شرایط جسمانی نمی توانستم غذایی را بپزم و به کارهای خانه رسیدگی کنم، مسئولیت انجام کارها را برعهده گرفت، الان هم که در ماه های پایانی هستم باز هم امین، هرکاری که برای رفاه و آرامش من لازم است را انجام می دهد.


امین نظری: من ترس و اضطراب های سپیده را کاملا درک می کردم و می دانستم که یک مادر باردار چه حساسیت هایی ممکن است داشته باشد، به همین خاطر، سعی کردم به لحاظ عاطفی از او حمایت بیشتری کنم تا کمی از میزان استرس او کم شود و بتواند با خیال راحت تری به سایر کارهایش رسیدگی کند. در این دوران زن و شوهر احتیاج به فداکاری بیشتری دارند.

سال هاست که در زمینه بازیگری فعالیت دارد و تحصیلات این حرفه را خوانده است، تحصیلات او ادبیات نمایشی است، در سریال، فیلم و تله فیلم های زیادی بازی کرده است، اما از مطرح ترین کارهایش می توان «به بچه های خیابان، گیلعاد، از یاد رفته، عصر پاییزی و آوای باران» اشاره کرد، اما این تمام قصه هنر سپیده خانم نیست... او نوازنده قهاری در زمینه نواختن سازهای سنتی است و در مدرسه موسیقی درس خوانده و سال هاست که نوازنده ارکستر ملی می باشد... او سازهای زهی و بادی را به خوبی می نوازد و در این حرفه اش استاد می باشد...

نظم حرف اول را در زندگی من می زند

سپیده: نمی دانم این روحیه را از کار در موسیقی به دست آوردم، یا در من ذاتی است، اما در زندگی من، نظم همیشه حرف اول را می زند، به همین خاطر از دوران کودکی همیشه صبح زود از خواب بیدار می شدم و ورزش می کردم و سپس به سایر کارهایم می پرداختم؛ در قول و قرارهایم هم، همیشه دقیق هستم و سر ساعت حاضر می شوم. به طور مثال اگر قرار باشد، ساعت پنج صبح سر کار حاضر شوم، ساعت چهار بیدار می شوم، قهوه ام را می خورم و بعد آرام آرام حاضر می شوم، امکان ندارد که با صورت خواب آلود و خسته به سر کار بروم، این نظم در مورد نحوه خانه داری ام هم وجود دارد.


در دوران بارداری کار می کردم

با وجود این که در ماه نهم بارداری ام به سر می برم، اما کارهای مربوط به تدریس موسیقی ام را انجام می دهم و از آن غافل نشدم!! دلم نمی خواست به بهانه بارداری، کارهایم را تعطیل کنم، چرا که کار به نوعی با من گره خورده و دوری از آن برایم سخت و دشوار است.

نقشه من برای پسرم

سپیده: من سال ها به موازات کار بازیگری، در عرصه موسیقی فعال بودم و دل بستگی زیادی به این حرفه دارم و از آنجا که همسرم هم در این عرصه فعالیت می کند، دوست دارم پسرم وقتی بزرگ می شود، نسبت به موسیقی بی علاقه نباشد، در این حوزه کار کند، هرچند که دوست دارم فعالیتش در این عرصه بیشتر از حرفه ای بودن، دلی باشد، چرا که متاسفانه افرادی که در این حوزه کار می کنند از ثبات و امنیت شغلی برخوردار نیستند!!


شگفتی های بارداری

برای من که فرد اکتیوی بوم بارداری نوعی سکون را به همراه داشت، دیگر نمی توانستم مانند قبل جنب و جوش داشته باشم و حتی از انجام کارهای ساده ای مثل رانندگی هم منع شده بودم از طرفی شکل ظاهری ام مدام در حال تغییر و در حال چاق شدن بود، اما هربار که وزنم اضافه می شد با خودم  می گفتم همه این سختی ها را به خاطر به دست آوردن یک چیز ارزشمند تحمل می کنم و از این جهت نباید ناراحت باشم. شنیدن ضربان قلب و تکان خوردنش برای من جذابیت های زیادی دارد، حالا که در ماه آخر به سر می برم هر روز را برای تولد پسرم می شمارم و در انتظار تولدش هستم.