چهره ها
2 دقیقه پیش | در اینستای ستاره های خارجی چه خبر است؟ (37)در این مطلب ما سعی داریم به طور هفتگی گزیده ای از عکس های چهره های محبوبتان را با شما به اشتراک بگذاریم. |
2 دقیقه پیش | محمدرضا شجریان: هرگز «ربنا» را از مردم دریغ نکردماینجا ایران است، سرزمین مرغ سحر که خوشا... دوباره به گلستان و مکتب عشق خوش آمده است. لذا به میمنت این شعور قابل ستایش، پای صحبتها و گلایههای محمدرضا شجریان مینشینیم. ... |
راز شماره های عجیب فوتبالیست ها
شاید در نگاه اول مهم نباشد که یک بازیکن فوتبال چه شماره ای می پوشد اما همه علاقمندان دو آتشه فوتبالی می دانند که برای برخی بازیکنان شماره ای که پشت پیراهن شان حک شده، از خیلی چیزهای دیگر مهمتر است.
هفته نامه چلچراغ - رسول مجیدی: شاید در نگاه اول مهم نباشد که یک بازیکن فوتبال چه شماره ای می پوشد اما همه علاقمندان دو آتشه فوتبالی می دانند که برای برخی بازیکنان شماره ای که پشت پیراهن شان حک شده، از خیلی چیزهای دیگر مهمتر است.
البته فلسفه شماره بازیکنان فقط به میل و علاقه بازیکنان به عددی خاص محدود نمی شود و هر شماره ای یادآور تاریخ و فلسفه ای خاص است؛ به ویژه در سالیان پیشین که هنوز شماره هایی مانند 45 و 99 مد نشده بود.
در سالیانی نه چندان دور، موقعیت بازیکنان در زمین بود که تعیین می کرد هر یک از بازیکنان چه شماره ای را به تن کنند. مدافعان باید از شماره های دو تا پنج را به تن می کردند، گوش ها 7 یا 11 و مهاجمان 9 یا 10. شماره 6 مخصوص هافبک های دفاعی بود و 8 را بازیکنان فانتزی باز می پوشیدند.
اما در سال های گذشته ما شاهد اعداد عجیبی پشت پیراهن برخی بازیکنان فوتبال دنیا هستیم. نمونه اش ماریو بالوتلی که همین ماه پیش به لیورپول پیوست و شماره عجیب 45 را انتخاب کرد. بد نیست به همین بهانه نگاهی بیندازیم به شماره های عجیب چند سال گذشته برخی بازیکنان و چرایی انتخاب این شماره ها.
ایوان زامورانو
قدیمی ها این مهاجم شیلیایی را به خوبی به یاد دارند. او زمانی که در اروپا توپ می زد به موفقیت های عظیمی دست یافت. ایوان در تیم رئال در 137 بازی 77 گل به ثمر رساند و چند سال بعد مورد توجه باشگاه اینترمیلان قرار گرفت اما زامورانو که عاشقانه شماره 9 را دوست داشت و حتی در تیم شیلی هم این شماره را به تن می کرد، دربدو ورود به این باشگاه ایتالیایی با یک مشکل بزرگ روبرو شد؛ پیراهن دوست داشتنی ایوان تن رونالدوی برزیلی بود. به قول بعضی های رونالدوی اورژینال. همین کار را برای زامورانو سخت کرده بود.
ایوان به ناچار به خبرنگاران گفت که می خواهد شماره 10 را بپوشد اما این شماره هم تن یکی از اسطوره های فوتبال ایتالیا یعنی روبرتو باجو بود و دست مهاجم شیلیایی از آن کوتاه ماند. زامورانو که خوب می دانست رونالدو و باجو بازیکنان بزرگتری از او هستند، در اقدامی خلاقانه شماره 18 باشگاه اینتر را انتخاب کرد اما در عوض یک علامت جمع کوچک میان یک و هشت گذاشت تا مجموع آنها همچنان 9 باقی بماند.
بد نیست بدانید که این تاکتیک از آن زمان تاکنون توسط بسیاری از بازیکنان تقلید شده و هنوز هم پشت پیراهن بسیاری از بازیکنان این قبیل علامت ها را می توان دید.
اوسیه آردیلس
در کهکشان ستاره های فوتبال آرژانتین، مطمئنا اوسیه آردیلس جای خیلی خوبی ندارد. فوتبال آرژانتین در این سال ها آنقدر ستاره داشته تا کمتر کسی نام آردیلس را به خاطر بسپارد اما این هافبک ریز نقش آرژانتین به یک دلیل ساده و شاید هم عجیب در خاطر فوتبالدوستان دنیا باقی مانده.
او اولین و معروف ترین هافبک و بازیکن دنیاست که شماره یک را در جام جهانی به تن داشت، شماره ای که به طور تاریخی متعلق به دروازه بانان است و هر گلری آرزوی پوشیدن آن را دارد.
ماجرا از این قرار بود که در جام جهانی 1982 در اسپانیا، آرژانتین تصمیم گرفت شماره پیراهن های بازیکنان خود را برحسب حروف الفبا مرتب کند. به این ترتیب اوسیه آردیلس تنها بازیکنی بود که در دروازه گلری نمی کرد اما شماره یک را به تن داشت.
بد نیست این نکته را هم بدانید که تنها بازیکن آرژانتینی که آن زمان از این قاعده تبعیت نکرد، دیه گو مارادونا بود که زیر بار پوشیدن شماره 12 نرفت و همان شماره 10 محبوب خود را به تن کرد.
ذکر این نکته هم خالی از لطف نیست که پانتلیس کافس هم که چند سال بعد در باشگاه اولمپیاکوس شماره یک را به تن می کرد، در واقع به علت عشق و علاقه خود به آردیلس این شماره را می پوشید.
ماریوبالوتلی
آخرین خرید باشگاه لیورپول در فصل نقل و انتقالات تابستانی جاری یعنی سوپر ماریو، در تمام باشگاه های اینتر، منچسترسیتی و آ ث میلان شماره 45 را به تن می کرد و حالا هم قرار است در آنفیلد شماره 45 را بپوشد.
برخلاف تصور، این مهاجم جنجالی را به دلیل اینکه جمع شماره هایش 9 می شود، انتخاب نکرده. او اعتقاد دارد عدد 45 برایش شانس می آورد، همین و بس: «زمانی که سه یا چهار بازی برای اینتر در میادین حضور یافتم، آن زمان که خیلی جوان بودم، شماره 45 را می پوشیدم، چرا که شماره ها برای بازیکنان جوان از 36 تا 50 بود. من شماره 45 را انتخاب کردم و به شوخی می گفتم 4 به علاوه 5 می شود 9. من در تمام آن چهار بازی گل زدم. این شماره برای من شانس می آورد، به همین خاطر است که همیشه 45 را به تن می کنم.»
دیوبد بکهام
دیوید بکهام را همه می شناسند. می گویند او معروف ترین فوتبالیست تمام دوران است. بکهام که یکی از ستاره های بی بدیل باشگاه منچستر محسوب می شود، در تمام دوران بازی اش در اولدترافورد شماره 7 افسانه ای این باشگاه را بر تن داشت و در تیم ملی انگلیس هم همین شماره را می پوشید اما بکهام در سال 2003 با سر الکس فرگوسن دعوایش شد و منچستر را به مقصد مادرید و تیم اول این شهر ترک کرد.
نکته جالب این انتقال جنجالی این بود که دیوید دیگر نمی توانست شماره 7 را بر تن کند چرا که این شماره در اختیار رائول گونزالس کبیر بود. بکهام هم ترجیح داد در باشگاه جدیدش شماره 23 را بپوشد؛ شماره ای که به دلیل علاقه دیوید به مایکل جردن، بسکتبالیست معروف آمریکا انتخاب شده بود چرا که جردن همیشه همین شماره را در NBA به تنمی کرد.
سه گانه آ ث میلان
در سال 2008، باشگاه میلان سه ستاره به نام های شوچنکو، رونالدینیو و فلامینی را به خدمت گرفت. نکته جالب این بودکه هر سه بازیکن خواستار پوشیدن شماره هایی بودند که در آن زمان توسط سایر بازیکنان باشگاه پوشیده می شد؛ باشگاه میلان هم در اقدامی جالب سه شماره عجیب 76، 80 و 84 را به این بازیکنان داد. دلیل این اقدام هم ساده بود.این شماره ها به ترتیب سال تولد شوچنکو، رونالدینیو و فلامینی بود.
رونالدو
رونالدو لوییز نازاریو دلیما را همه ما می شناسیم؛ مهاجم کچل تیم ملی برزیل در دهه گذشته. او بعد از عملکرد شگفت انگیزی که در باشگاه آیندهوون داشت، به بارسلونا و بعد به اینتر و رئال مادرید نقل مکان کرد.
رونالدو بعد از اروپا گردی اش دوباره به ایتالیا بازگشت و این بار به باشگاه آ ث میلان منتقل شد و شماره خاطره انگیز 99 را برگزید. در آن زمان در ایتالیا شایعه شده بود که رونالدو به دلیل علاقه وافر به بستنی های 99 (نوعی مارک در ایتالیا) این شماره را انتخاب کرده است اما بعد از سوی این مهاجم برزیلی اعلام شد که در ابتدا شماره 9 را می خواسته اما چون این پیراهن را پیپو اینزاگی می پوشیده، او هم شماره 99 را انتخاب کرده است. بد نیست بدانید که رونالدو بعدها در باشگاه کورینتیناس هم در یک دیدار به افتخار 99 سالگی این باشگاه، شماره 99 را به تن کرد.
خورخه کامپوس
کامپوس را نوستالژی بازهای فوتبالی به خوبی به یاد دارند. دروازه بان مکزیکی که 130 بار برای کشور خود در میادین حاضر شد و برخی اوقات شماره عجیب 9 را به تن می کرد. بد نیست بدانید که کامپوس در دوران جوانی خود مهاجم بود و با وجود موفقیت هایی که در این پست به دست آورد، هرگز نتوانست از علاقه خود به دروازه بانی صرفنظر کند.
بیسنته لیزارازو
زمانی که این دفاع چپ فرانسوی برای بار دوم به بایرن مونیخ بازگشت، تصمیم گرفت یک شماره جدید پشت پیراهن خود حک کند، بعد از گمانه زنی های فراوان کاشف به عمل آمد که این بازیکن شماره 69 را به این دلیل انتخاب کرده که متولد 1969 بوده و قد او هم یک متر و 69 سانتیمتر است، جالب است؛ نه؟
ویدیو مرتبط :
راز فوتبالیست پسری که درمیانه بازی دختر شد!
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
همهی شماره های عجیب و غریب فوتبالیستها (+تصاویر)
اخبار ورزشی - هافبکی با شماره یک و گلری با شماره نه
همهی شماره های عجیب و غریب فوتبالیستها
به گزارش "ورزش سه"، اما این موضوع در دهههای اخیر کاملاً عوض شده است. دروازهبانهایی با شمارهی ۹، هافبکهایی با شمارهی ۱، و حتی جمعهای ریاضی بر پشت پیراهن بازیکنان دیده شدهاند. حال که بالوتلی پس از انتقال به لیورپول پیراهن شمارهی ۴۵ بر تن میکند، نگاهی به برخی دیگر از شمارههای عجیب و غریب و دلایل عنوانشده برای آنها میاندازیم.
ایوان زامورانو
مهاجم شیلی در دورانی که در اروپا بازی میکرد موفقیت قابلتوجهی بهدست آورد، بهخصوص در ترکیب رئال مادرید، جایی که ۷۷ گل در ۱۳۷ مسابقه به ثمر رساند. اما هنگامی که به اینتر میلان منتقل شد، پیراهن شمارهی ۹ در اختیار رونالدو قرار داشت. انتخاب دوم او، شمارهی ۱۰ نیز بر تن روبرتو باجو بود، پس این بازیکن سابق سویا مجبور شد چارهای بیاندیشد. زامورانو به سراغ شمارهی ۱۸ رفت، اما یک علامت به اضافهی کوچک بین دو رقم قرار داد تا جمع آنها ۹ بشود.
اوسی آردیلس
در جام جهانی ۱۹۸۲ اسپانیا، آرژانتین تصمیم گرفت تا شمارهی پیراهن بازیکنانش را بر اساس حروف الفبا مرتب کند. نتیجهی این تصمیم برای آردیلس این بود که او بدل به یکی از معدود بازیکنان بیرون از دروازه شد که پیراهن شمارهی یک بر تن کردهاند. تنها عضوی از تیم که این قاعده برای او اعمال نشد دیگو آرماندو مارادونا بود که همان شمارهی ۱۰ محبوب خود را پوشید. در غیر این صورت شمارهی ۱۲ به او میرسید.
ماریو بالوتلی
بازیکن جدید لیورپول در اینترمیلان، منچسترسیتی، آثمیلان و حالا در لیورپول پیراهن شمارهی ۴۵ را میپوشیده است. همیشه شایع بوده که این مهاجم ایتالیایی ۴۵ را انتخاب میکند چون جمع ارقام آن ۹ میشود، اما بالو تاکید میکند که این عدد برای او شانس میآورد. او میگوید: «زمانی که سه یا چهار بازی برای جوانان اینتر انجام داده بودم، شمارهی ۴۵ را داشتم، زیرا شمارهی بازیکنان جوان بین ۳۶ تا ۵۰ بود. من به شوخی میگفتم چهار به علاوهی پنج میشود نه، و من در هر چهار بازی گلزنی کردم. این شماره برای من شانس آورد و برای همین همیشه نگهش داشتم.»
دیوید بکهام
کسی که برای بیشتر دورهی بازیش در منچستر یونایتد صاحب شمارهی ۷ اسطورهای این باشگاه بود، نتوانست شمارهی دلخواهش را در انتقالش در سال ۲۰۰۳ به رئال بهدست بیاورد. این شماره در اختیار مهاجم افسانهای رئال، رائول بود. پس او شمارهی ۲۳ را انتخاب کرد، و ادعا میکرد دلیل آن این بوده که مایکل جوردن همین شماره را در شیکاگو بولز میپوشیده و او همیشه یکی از طرفداران مایکل جوردن بوده است.
سهگانهی آثمیلان
در سال ۲۰۰۸ میلان با شوچنکو، رونالدینیو و فلامینی قرارداد بست، در حالی که شمارههای مد نظر همهی این بازیکنان اشغال شده بود. آنها هم بهترتیب شمارههای ۷۶، ۸۰ و ۸۴ را به نشانهی سال تولدشان برداشتند.
خورخه کامپوس
دروازهبان مکزیک، که ۱۳۰ بازی برای کشورش انجام داد، شمارهی ۹ را انتخاب میکرد. کامپوس در جوانی مهاجم بود، و علیرغم موفقیت در درون دروازه هیچ گاه میل به بازی در سوی دیگر میدان را از دست نداد.
روجریو چنی
دروازهبان سائو پائولو که بیش از ۱۰۰ گل برای باشگاه برزیلی به ثمر رساند. اگرچه معمولاً شمارهی ۱ را میپوشید، اما گاهی گزینههای کمی غیرمعمول را امتحان میکرد. در سال ۲۰۰۵ در بازی برابر اتلتیکو مینیهرو او رکورد حضور در ترکیب تیمش را شکست و پیراهن شمارهی ۶۱۸ به تعداد بازیهایی که انجام داده بود را بر تن کرد.
بیزنته لیزارازو
مدافع کناری تیم فرانسه برای دور دوم به باشگاه سابقش بایرنمونیخ بازگشت و تصمیم گرفت شمارهی جدیدی را پشت پیراهنش داشته باشد. سرانجام شمارهی ۶۹ را انتخاب کرد چون در سال ۱۹۶۹ به دنیا آمده بود و بلندی قد او نیز ۱۶۹ سانتیمتر بود.
اخبار ورزشی - ورزش سه