کودکان


2 دقیقه پیش

با بطری نوشابه برای پسر کوچولو هواپیما بسازید

به جای خریدن اسباب بازی های گران قیمت ، می توانید با استفاده از ابزاری که در خانه در اختیار دارید اسباب بازی هایی با کمک فرزندان خود بسازید که هم در هزینه ها صرفه جویی می ...
2 دقیقه پیش

از رایحه درمانی نوزادان بیشتر بدانید

آیا شما می خواهید برای مراقبت از نوزاد خود، یک رویکرد جامع تری را انتخاب کنید؟ آیا شما به عنوان یک پدر و مادر به دنبال درمان های طبیعی برای بچه های کوچک خود هستید؟ آیا می ...

کوچولو مودب باش!


آموزش احترام گذاشتن برای کودکی که تنها 2 سال دارد و مراحل ابتدایی رشد را پشت سر گذاشته کمی سخت است. این نکته را درنظر داشته باشید که فرزند شما برای اینکه یاد بگیرد به درخواست های شما احترام بگذارد، به زمان نیاز دارد.





مجله زندگی مثبت - ترجمه مریم سیفی: آموزش احترام گذاشتن برای کودکی که تنها 2 سال دارد و مراحل ابتدایی رشد را پشت سر گذاشته کمی سخت است. وقتی به کودکی که تازه شروع به صحبت کردن کرده می گویید که زمان خوابش فرا رسیده او به راحتی نمی تواند به شما ابراز کند که هنوز دوست دارد با اسباب بازی هایش بازی کند و دوست دارد تنها 5 دقیقه دیگر به بازی اش ادامه دهد و بعد بخوابد. در نتیجه او از روش های دیگری برای مخالفتش با شما استفاده می کند. این نکته را درنظر داشته باشید که فرزند شما برای اینکه یاد بگیرد به درخواست های شما احترام بگذارد، به زمان نیاز دارد.

چگونه احترام گذاشتن را به فرزندمان آموزش دهیم؟

با دقت به او گوش دهید


نمی توانید از فرزندتان این انتظار را داشته باشید که همانند شما حق احترام را به جای بیاورند. اگر فرزندتان تنها از روی ترس به درخواست های شما جواب مثبت دهد این نشانه احترام نیست بلکه فقط نشانه ترس او از مجازات است. برای اینکه مفهوم احترام را به فرزندتان آموزش دهید هنگام صحبت کردن خودتان را قدری پایین بیاورید تا هم سطح او قرار بگیرید. به چشم های او خیره شوید و با دقت به آن چیزی که می گوید گوش دهید. با این کار به او نشان می دهید حرف های او برایتان جالب است و شما همه حواستان را برای شنیدن درخواست هایش متمرکز کرده اید. با این روش فرزند شما یاد می گیرد که باید به صحبت های شما نیز اهمیت دهد و همانند شما این الگوی رفتاری را تقلید خواهدکرد.

به کلمات اکتفا نکنید

وقتی فرزندتان به سنی رسید که می تواند کم کم کلمات را ادا کند می توانید کلماتی مثل «لطفا» یا «خواهش می کنم» را به او آموزش دهید، اما یادتانب اشد که تنها آموزش لفظی این کلمات کافی نیست و در عمل به فرزندتان بیاموزید که وقتی درخواستش را به صورت محترمانه ابراز می کند شما مشتاقانه تر برای کمک به او اقدام می کنید و از دستور دادن و آمرانه خواستن چیزی چندان خوشتان نمی اید. نکته بعدی اینکه فرزند شما در خلال ارتباطات شما با دیگران و در اماکن عمومی به تدریج می آموزد که باید به دیگران احترام بگذارد. بنابراین سعی کنید برای آموزش احترام از نحوه ارتباط خودتان با دیگران شروع کنید.

چگونه احترام گذاشتن را به فرزندمان آموزش دهیم؟

خشن برخورد نکنید


ممکن است فرزندتان دلش بخواهد با شما بازی کند و این درخواست را به صورت ناخوشایندی به شما ابراز کند. در این مواقع چهره به چهره با او قرار بگیرید و برایش توضیح دهید که باید درخواستش را به صورت مودبانه مطرح کند. به او بگویید در این مواقع این جمله را به زبان بیاورد. «مادر لطفا همین الان با من بازی  کن» برای او توضیح دهید که در یک خانواده نباید چنین برخوردهایی از اعضای خانواده سر بزند و همگی باید به صورت کاملا مودبانه درخواستشان را ابراز کنند. مراقب باشید که با فرزندتان جنگ راه نیندازید چون با این کار او را بیشتر تحریک خواهید کرد.

کودک شما لجباز نیست

زندگی خیلی زیباتر می شد اگر فرزندان ما همیشه نسبت به اجابت درخواست هایمان مثبت و سریع بودند اما طبیعت انسان این گونه نیست و نافرمانی بخشی از طبیعت انسان است. در اوقاتی که فرزندتان نسبت به درخواست شما ابراز مخالفت می کند به این فکر کنید که شاید او قصد لجبازی یا بی احترامی ندارد بلکه تنها نقطه نظر و دیدگاهش در آن شرایط به خصوص با شما متفاوت است. کودک شما به وسعت دادن ابزارهای کلامی اش نیاز دارد. وقتی او به شما می گوید: «چون شمامادر بدی هستی مرا به پارک نمی بری» سعی کنید جمله دیگری را به او آموزش دهید تا با ابراز محترمانه درخواست آشنا شود.


ویدیو مرتبط :
این کوچولو رو داشته باش

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

نامه فیلمبردار "آرام باش و تا هفت بشمار" به...



 

 

 

 

رضا تیموری فیلمبردار فیلم سینمایی "آرام باش و تا هفت بشمار" از پذیرفته نشدن این فیلم در بخش مسابقه فیلم‌های سینمایی جشنواره فیلم فجر انتقاد کرد.



تیموری در این نامه نوشته: بعد از چند سال کار کردن تصمیم گرفتم فارغ از جنجال‌ها و حاشیه‌های سینمای داستانی، در کنار مستند سازان از کار کردن لذت ببرم و سالهاست که در کنار مستند سازانی چون فرهاد ورهرام، ارد عطارپور، پیروز کلانتری و مهرداد اسکویی و... به عنوان فیلمبردار کار می‌کنم.



در این نامه آمده: به همین دلیل پیشنهادهای فیلمبرداری فیلمهای داستانی و تله فیلم‌هایی را که داشتم رد می‌کردم. تا اینکه رامتین لوافی فیلمبرداری "آرام باش و تا هفت بشمار" را به من پیشنهاد کرد. با خواندن فیلمنامه تصمیمم تغییر کرد. فرم و ساختاری که در ذهن رامتین بود نزدیک به سینمای مستند و سینمای داستانی که دوست داشتم بود واین اجازه را می‌داد تا آن طور دوست دارم کار کنم و صرفا" یک ثبت کننده نباشم و آغازی شد تا پیشنهادهای پروژه‌های دیگر سینمایی را هم بپذیرم که اتفاقا در جشنواره امسال نیز حضور دارند.



در بخش دیگری از این نامه آمده: "آرام باش تا هفت بشمار" فیلمی است که در میان دیگر کارهایم بیشتر دوستش دارم. اجحاف در حق این فیلم باعث شد تا این یادداشت را بنویسم. فیلمی که می‌توانست به راحتی در بخش اصلی جشنواره فجر حاضر باشد ولی در بخش ویدئو قرار داده شد.



تیموری در این نامه نوشته: من اصولا" فلسفه وجودی چنین بخشی را نمی‌فهمم چرا که من هم مثل خیلی‌ها معتقدم مهم ساختار و ارزش سینمایی یک فیلم است و فرمت آن هیچ اهمیتی ندارد. همان طورکه ممکن است یک فیلم ۳۵ میلی متری با ارفاق درحد یک اثر تلویزیونی باشد که احتمالا همه ما لیست بلندی از این فیلم ها سراغ داریم وحضور آنها در جشنواره همه ساله ارزش جشنواره را نزول داده و چه بسیار فیلمهای دیجیتالی که رونق و زینت جشنواره بوده اند مثل خون بازی و اتوبوس شب و...حتی مهم ترین رویداد سینمایی جهان یعنی جشنواره کن جایزه نخل طلایی خود را به یک فیلم دیجیتالی می‌دهد و درگیر مسایل فرمت و ... نمی‌شود.احتمالا" گنجاندن بخش ویدئو در جشنواره فجر برای فیلم هایی بوده که جایگاه اصلی آنها تلویزیون است. و شاید از سر لطف و یا شاخص تر بودن آنها نسبت به دیگر آثار تلویزیونی باعث تدارک این بخش شده است. اما فیلمی "مثل آرام باش و تا هفت بشمار" که ساختاری کاملا" سینمایی و جسورانه دارد و نوع روایت آن هیچ شباهتی به فیلم های تلویزیونی ندارد چرا باید در این بخش قرار گیرد.



در این نامه آمده: معمولا" اهالی سینما نسبت به فیلمهایی که در آن نقشی داشته اند تعصب دارند.اما این نوشته ها حرفهای متعصبانه فیلبردار فیلم نیست. شاهد این حرف لیست موفقیت های بین المللی این فیلم است. آرام باش تا هفت بشمار در بیش از ۳۰ جشنواره معتبر بین المللی حضور داشته و جوایز متعددی را برای سینمای ایران به دست آورده است. حتی چند جشنواره این فیلم را در بخشی به عنوان آثار موفق سینمای جهان دعوت کرده‌اند.



فیلمبردار "دیگری" نوشته: پس از اعلام فیلمهای جشنواره فجر چند تن از دوستان منتقد و اهالی سینما که این فیلم را در منزل هم دیده بودند تماس گرفتند و اظهار تعجب کردند که چرا این فیلم باید در این بخش باشد و تنها جواب من این بود که انگار قانون است و... اما پس از دیدن نام چند فیلم تلویزیونی در بخش مسابقه فیلم های اول و دوم دیگر نمی دانم اگر کسی سوال کرد چه بگویم . آیا باید بگویم : انگار قانون است البته فقط برای بعضی‌ها. هر چند فکر می‌کنم اگر قرار بود استثنا یی وجود داشته باشد باید برای فیلمی می بود که جوایز ببر طلایی روتردام، بهترین فیلمبرداری جشنواره دبی، جایزه استعداد تازه سینمای آسیا در جشنواره شانگهای بهترین فیلم جشنواره وایادولید اسپانیا جایزه کلیساهای جهانی از جشنواره فریبورگ سوئیس و دیپلم افتخار بهترین فیلم بلند سینمایی از جشنواره مستقل رم را گرفته است.



در این نامه آمده: در جایی خواندم که یکی از مدیران فرهنگی گفته بود که چرا باید آثار سینمایی استعدادهای جوان ما توسط جشنواره های بین‌المللی کشف شود. من دلم می‌خواهد بپرسم چرا باید فیلمهای استعدادهای جوان ما لابلای لابیرنتی غیر قابل درک و غیر سینمایی گم شود.آیا وقت آن نرسیده که مانند تمام جشنواره های استاندارد دنیا برخورد کنیم و دست از بدعتهای عجیب و غریب برداریم؟ فیلمها یا سینمایی‌اند یا تلویزیونی. جدا کردن ۳۵ میلی متری از دیجیتال مفهومی ندارد، آن هم با پیشرفتی که دیجیتال در این سال ها داشته است. هر چند که من بخش فیلم‌های تلویزیونی را هم در جشنواره فجر نمی‌فهمم. وقتی که صدا و سیما جشنواره بزرگی برای ارائه و رقابت آثارش دارد.می‌خواهم بگویم خوشحالم که جای رامتین لوافی کارگردان فیلم نیستم شاید اگر جای او بودم به جای یک یادداشت ساده برای احقاق حق فیلمم تلاشهای دیگری می‌کردم.