کوچولو به وسایل دیگران دست نزن!

 تحت هیچ شرایطی از تنبه بدنی استفاده نکنید . کودکان ازشش سالگی به بعد می توانند به صورت کامل و واضح ، مفهوم مالکیت و نادرست بودن رفتار« برداشتن وسایل دیگران » را درک کنند. در این زمان است که والدین باید محدویت ها و تنبیه هایی را برای این عمل در نظر بگیرند .
یکی از راه های مناسب برای آموزش رعایت حق مالکیت دیگران ، رعایت این حقوق از سوی والدین است. پدران و مادران باید مراقب رفتار خود باشند مثلا بدون اجازه به وسایل سایر اعضای خانواده دست نزنید و حتی برای استفاده از وسایل کودک نیز از او اجازه بگیرند .

خانم ایزانلو، نوشت: وقتی از مهمانی با همسرم به خانه برگشتیم لباس های پسر چهار ساله ام عرشیا را در آوردم. در جیب شلوارش اسباب بازی پسر دایی اش را پیدا کردم . من و پدرش به هم نگاه کردیم و از او پرسیدیم که چرا بدون اجازه پسر دایی اش اسباب بازی او را به خانه آورده است؟ خندید و با لحن لوسی گفت:« خوب از اسباب بازیش خیلی خوشم میاد! دلم می خواست مال من باشه، واسه این برداشتمش .» این اولین باری بود که فرزندم این کار را انجام داده بود. اما بارها این اتفاق افتاده که در مهمانی ها بدون اجازه به وسایل خانه میزبان و به خصوص اسباب بازی های کودک میزبان دست زده است. من از تکرار این رفتار ها در آینده خیلی نگران هستم. از شما می خواهم مرا راهنمایی کنید که چطور با او رفتار کنم.

از چه سنی به کودک بیاموزیم بدون اجازه وسایل دیگران را برندارد؟
بچه ها تقریبا از چهار سالگی با مفهوم مالکیت آشنا می شوند. حتما دیده اید که کودکان خردسال تمایلی به دادن اسباب بازی خود به کودکان دیگر ندارد. در 4 تا 5 سالگی ، خود را محور جهان می پندارند و حتی تصور می کنند که والدین بیشتر متلعق به آنها هستند تا خواهران و برادرشان .در این سنین بچه ها با مفاهیمی مانند خوب و بد ، جریمه و پاداش و راست و دروغ آشنا می شوند .

کودکان کم سن و سال که هنوز به مدرسه نمی روند اغلب بدون آن که ارزش مادی اشیا را درک کنند، دست به این کار می زنند، آنها حتی گاه از این که برداشتن چیزی بدون اجازه از صاحب آن اشتباه است مطلع نیستند. 3 تا 6 سالگی کودک ، مرحله شخصیت طلبی نامیده می شود. این مرحله نیز به سه زیر مرحله تقسیم می شود:

الف) تضاد و وقفه : در 3 سالگی ، به تدریج فعالیت هایی که مبتنی بر نفی و امتناع است در او مشاهده می شود. برای مثال لجبازی که یک حالت تضادورزی می باشد در 4 سالگی به وجود می آید که انگیزه کودک به دست آوردن استقلال عمل می باشد.

ب) سن لطف : در این مرحله کودک سعی دارد دیگران را مجذوب خود سازد و ارزش خود را از چشم دیگری ببیند.

پ) سن تقلید الگو : تقلید الگو نقش اساسی در درک جهانی بیرونی دارد و کودک به تدریج یاد می گیرد که برای شکل گیری هر چه بیشتر شخصیت های خود از الگوهای دیگر تقلید کند. برای مثال کودک نقش پدر را در بازی های خود تقلید می کند.

بد نیست اکنون که با این مرحله مهم از رشد شخصیت کودک آشنا شدید با ما همراه شوید تا راهکارهای پیشنهادی مان در این موضوع را امتحان کنید.

در ابتدا بررسی کنید تا دریابید چه مشکلی باعث شده تا کودک شما این رفتار را انجام می دهد. مثلا گاه کودک واقعا به چیزی احتیاج دارد اما والدین این نیاز کودک را نادیده می گیرند و او مجبور می شود خود راه حلی برای مشکلش پیدا کند و چه روشی آسان تر از استفاده از وسیله شخص دیگری که در دسترس او قرار دارد.

پیشگیری از این رفتار ها بهترین روش ممکن است. از همان دوران کودکی تلاش کنید تا مفهموم مالکیت را به او آموزش دهید .مثلا به او بگویید که باید برای برداشتن وسایل دیگران اول اجازه بگیرد و برای او تشویق هایی در نظر بگیرید. دوران کودکی زمان خوبی برای آموزش مفهموم مالکیت بر اموال شان دارند و برداشتن چیزی که به شخص دیگری تعلق دارد اشتباه است. برای مثال از کودک بپرسند : « اگر کسی ماشین قرمز تو را بدون این که دوست داشته باشی برداره، چقدر ناراحت می شی ؟»...

یکی از راه های مناسب برای آموزش رعایت حق مالکیت دیگران ، رعایت این حقوق از سوی والدین است. پدران و مادران باید مراقب رفتار خود باشند مثلا بدون اجازه به وسایل سایر اعضای خانواده دست نزنید و حتی برای استفاده از وسایل کودک نیز از او اجازه بگیرند .زمانی که پی بردید بچه چیزی را برداشته است، به هیچ عنوان نباید واکنش شدید نشان دهید . در آن لحظه باید رفتاری مناسب و سنجیده از خود نشان دهید . باید بکوشید آرامش خود را حفظ کرده و روشی منطقی اتخاذ کنید.

تحت هیچ شرایطی از تنبه بدنی استفاده نکنید . کودکان ازشش سالگی به بعد می توانند به صورت کامل و واضح ، مفهوم مالکیت و نادرست بودن رفتار« برداشتن وسایل دیگران » را درک کنند. در این زمان است که والدین باید محدویت ها و تنبیه هایی را برای این عمل در نظر بگیرند .

مثلا محروم شدن از کارتون مورد علاقه اش در همان روز می تواند یک جریمه مناسب با سن کودک می باشد.

- بلافاصله رفتارش را اصلاح کنید و به نوعی درصدد جبران برآیید. از طرف کودک عذرخواهی نکنید، به کودک آموزش دهید تا از کودکی که اسباب بازی اش را برداشته عذر خواهی کند.

- به کودک یاد بدهید چطور آنچه را می خواهد درخواست کند. برای مثال ، اگر کودک از اسباب بازی دوستش خوشش آمده است و می خواهد یک شب آن را از دوستش قرض بگیرد، این موضوع را با شما در میان بگذارد تا شما چاره ای برای او بیندیشید.

- تحسین و تشویق یادتان نرود. پدر و مادر باید از رفتار های شایسته، مناسب و صادقانه کودک حمایت و قدردانی کنند. پیشگیری از این رفتارها بهترین روش ممکن است. در صورت عمل به کودک به کسب اجازه از دیگری برای استفاده از وسیله او، برای این رفتار او تشویق هایی در نظر بگیرید. البته تشویق های کلامی ارجحیت دارند .

نکنه پایانی این که ، ممکن است دلایلی پیچیده تر از آنچه ذکر شده نیز در بروز این رفتار در کودکان و نوجوان دخیل باشد . مثلا علت این رفتار می تواند خشم بچه ها یا تمایل آنها به جلب توجه دیگران باشدیا برعکس چنین رفتاری می تواند منعکس کننده مشکلات و استرس های آنها در محیط زندگی شان باشد. در این صورت ضرورت دارد که از مراجعه به روان شناس یا روان پزشک نیز استفاده کنید .

 

منبع:salamatnews.com

ویدیو مرتبط :
کوچولو دست نزن میفتا !!!

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

قتل دانیال کوچولو به دست ناپدری/ حکم قصاص نقض شد

قتل دانیال کوچولو به دست ناپدری/ حکم قصاص نقض شد

حکم قصاص ناپدری که متهم به قتل کودک خردسال است از سوی قضات شعبه 15 دیوان عالی کشور نقض شد.

به گزارش خبرنگار مهر، پنجم اردیبشهت 89 ماموران پلیس از مرگ کودکی به نام دانیال در بیمارستان الغدیر تهران باخبر شدند. هر چند مادر دانیال به کادر بیمارستان گفته بود کودکش به خاطر خونریزی شدید بینی جان خود را از دست داده است اما وجود زخم‌های روی بدن این کودک مرگ وی را مشکوک نشان می‌داد.

بررسیهای اولیه حکایت از آن داشت بدن این کودک بارها به وسیله اجسام داغ سوزانده شده و آثار فراوانی از کبودی روی نقاط مختلف بدن وی وجود دارد. گزارش پزشکی قانونی نیز علت مرگ را خونریزی شدید مغزی به خاطر وارد شدن ضربه شدید به سر وی اعلام کرد.

به همین خاطر پرونده‌ای برای این مرگ مشکوک تشکیل شد. در ادامه تحقیقات میدانی ماموران نشان داد دانیال به کرات از سوی ناپدری و مادر خود مورد آزار قرار گرفته است همسایه‌ها به کارآگاهان گفتند بارها صدای گریه این کودک را شنیده‌اند و بعضی از شاهدان هم در اظهاراتی تلخ اعلام کردند بارها و بارها صدای ناپدری دانیال را شنیده‌اند که خطاب به وی گفته است: گریه کن، دوست دارم صدای گریه ات را بشنوم.

ادامه تحقیقات حاکی از آن بود که عباس، ناپدری دانیال در قتل وی و صدیقه مادردانیال در این کودک آزاری فجیع شرکت داشته وهر دو از نظر قانونی مجرم هستند. با تکمیل تحقیقات پرونده برای محاکمه به شعبه 74 دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد.

در جلسه دادگاه پدر دانیال به جایگاه آمده و در حالی که با گریه‌های خود جو دادگاه را به شدت متاثر کرده بود به قضات گفت: چیزی به 7 سالگی دانیال نمانده بود و من می‌خواستم پس از رسیدن وی به این سن او را پیش خود ببرم.

خیلی وقت بود دانیال را ندیده بودم چون صدیقه او را از من مخفی می‌کرد. روز حادثه صدیقه با خواهرم تماس گرفته و گفته بود برای دانیال مشکلی پیش آمده و در بیمارستان بستری شده و 500 هزار تومان پول برای درمان وی نیاز است. خود را که به بیمارستان رساندیم متوجه اتفاق تلخی شدیم که برای پسرم افتاده بود. من کاری به جدایی خود از صدیقه ندارم و اینکه او شوهر کرد هم به خودش مربوط است اما اگر او نمی‌خواست دانیال را نگهداری کند بچه‌ام را تحویل من می‌داد. من که از خدایم بود او را خودم نگه دارم. آقای قاضی دانیال پاره تن من بود و این زن و مرد او را به بی‌رحمانه‌ترین شکل از من گرفتند. من از خون او نمی‌گذرم و برای عباس طلب قصاص و برای صدیقه طلب مجازات قانونی دارم.

 

 

درادامه دادگاه صدیقه که خود متهم به کودک آزاری بود به عنوان یکی از اولیای دم از عباس همسر صیغه‌ای‌اش به اتهام قتل دانیال شکایت کرده و خواهان قصاص وی شد.

سپس رئیس دادگاه از متهم ردیف اول خواست به جایگاه آمده و به دفاع از خود پرداخت. متهم گفت: دانیال شب‌ها جایش را خیس می‌کرد و شب ادراری داشت. آن شب هم همین اتفاق افتاد. من برای اینکه او را تنبیه کنم مجبورش کردم چند ساعت ساکت باشد و حرفی نزند.پس از چند ساعت که می‌خواستم سر کار بروم او یکمرتبه شروع به فحش دادن به من کرد.

من وقتی دیدم دانیال این فحش‌های زشت را تکرار می‌کند با پشت دست به دهن وی زدم که باعث شد سرش به اوپن آشپزخانه بخورد. بعد از چند دقیقه بود که او دچار خون دماغ شد. چون این اتفاق زیاد می‌افتاد ما نگران نشدیم آخر او زیاد خون دماغ می‌شد. مادرش برای شستن صورتش او را به دستشویی برد اما او بیهوش شده و سرش به کاسه توالت خورد. بلافاصله با اورژانس تماس گرفتیم. من او را از دستشویی بیرون آورده و نبضش را لمس کردم ولی او نبض نداشت. او را احیا کردم ولی فایده‌ای نکرد و دستانش شل شد و افتاد. فهمیدم مرده است.وقتی هم که او را به بیمارستان رساندیم این موضوع تایید شد.

نوبت به صدیقه رسید که تا از خود در مقابل اتهام کودک آزاری دفاع کند. صدیقه به دادگاه گفت: سال 81 بود که من با شاهرخ پدر دانیال ازدواج کردم. من سر کار می‌رفتم و پزشکیار بودم ولی پدر دانیال از من خواست سر کار نروم و قبول کردم. ما از همان ابتدا با هم درگیری داشتیم و بعد از اینکه دانیال به دنیا آمد شاهرخ او را از من گرفته و مرا از خانه بیرون انداخت. بعد از مدتی با پادرمیانی بزرگ‌ترها با هم آشتی کردیم اما دوباره دعوایمان شد و این بار من دانیال را برداشته و با خود بردم. سال 85 از شاهرخ جدا شدم و حضانت دانیال را تا 7 سالگی بر عهده گرفتم.

از طریق یکی از دوستانم با عباس آشنا شده و به صیغه وی درآمدم. عباس دروغ‌های زیادی به من گفته بود.  او وعده داده بود مرا به استخدام سفارت ایران در سوئیس درآورد. عباس خودش را مامور امنیتی معرفی کرده و با دستبندو گاز اشک آور به خانه می‌آمد.او مدعی بود لیسانس حقوق دارد و 10 واحد درس کودکیاری پاس کرده و نحوه برخورد با کودکان را بلد است. یکروز که به خانه آمدم دیدم عباس دارد تریاک می‌کشد و چسبی هم روی دست دانیال زده است. پرسیدم چه شده گفت دست دانیال را سوزانده است.

صبح روز حادثه داشتم نماز صبح می‌خواندم که دیدم دانیال خود را خیس کرده است. لباس‌هایش را عوض کردم و سعی کردم عباس متوجه نشود چرا که او را آزار می‌داد. بر حسب اتفاق عباس بیدار شد و دانیال را مجبور کرد تا صبح بیدار بماند. چند ساعت بعد صبحانه عباس را آوردم و خودم برای شستن ظرف‌ها به آشپزخانه رفتم. یکمرتبه جیغ دانیال را شنیدیم خود را به اتاق رساندم و دیدم عباس دانیال را سوزانده است. با عباس جر و بحث کردم که چرا این کار را کرده است و رفتم پماد سوختگی بیاورم که دیدم عباس چند ضربه پشت سر هم به دهن دانیال زد که باعث شد سر دانیال محکم به اوپن بخورد.

در ادامه زن همسایه به عنوان شاهد به جایگاه آمده و گفت من بارها و بارها فریاد عباس را می‌شنیدم که پس از کتک زدن دانیال به او می‌گفت گریه کن تا صدای گریه‌ات را بشنوم.

در پایان دادگاه هیئت قضات وارد شور شد و عباس را به قصاص محکوم کردند. عباس و صدیقه همچنین به اتهام کودک آزاری به 6 ماه حبس محکوم کردند.

با اعتراض متهمان پرونده به دیوان عالی کشور فرستاده شد که قضات شعبه 15 دیوان عالی کشور حکم قصاص عباس و شش ماه زندان صدیقه را نقض کردند . اما حکم شش ماه زندان عباس تائید شد. با نقض حکم متهمان بار دیگر پای میز محاکمه قرار خواهند گرفت./مهر