چرا کودکم نمی تواند تمرکز داشته باشد؟

چرا نمی تواند آرام باشد؟ چرا نمی تواند تمرکز داشته باشد؟ چرا مدام وسط حرف دیگران می پرد؟ چرا این قدر حرف می زند؟ این ها نگرانی های والدینی است که کودکان کم توجه دارند.

نقص توجه وضعیتی است که عمیقاً بر روی توانایی یک فرد برای موفقیت در خانه، مدرسه، کار و روابط اجتماعی تأثیر می گذارد. گرچه تشخیص به عهده پزشک است اما افزایش آگاهی والدین در کنترل و درمان بسیار موثر است. چرا که نحوه رفتار والدین می تواند در تقویت یا تضعیف رفتارهای کودکانِ کم توجه موثر باشد.

خانواده باید یاد بگیرد از روش های رفتاری استفاده کند و مستقیماً در کمک کردن به کودک برای کاهش یا حذف مشکلات رفتاری درگیر شود.از مهم ترین کارهای مفیدی که می تواند در بهبود عملکرد کودکان مبتلا به نقص توجه تأثیر داشته باشد ، آموزش مدیریت رفتار است. والدین باید با صبر و شکیبایی و بهره گیری از روش های علمیِ درمان با کودکان خود رفتار کنند.

 کمبود توجه را با علائم زیر می توان تشخیص داد:
1. عدم توجه کافی به جزئیات، بی دقتی و اشتباهات زیاد

2. مشکل در تداوم توجه برای انجام دادن تکالیف و بازی ها

3. مشکل در گوش کردن هنگامی که با آن ها صحبت می شود

4. مشکل در دنبال کردن و اتمام تکالیف

5. نامنظم بودن

6. گم کردن و جا گذاشتن وسائل

7. حواس پرتی

8. فراموشکاری

9. اجتناب از فعالیت هایی که نیاز به تداوم توجه دارند.

 راهکارهای زیر می تواند به والدین در کنترل و درمان کمبود توجه کمک کند:
- برای کودک خود به عنوان یک انسان ارزش قائل باشید و به نظرات و احساساتش احترام بگذارید . باور کنید این یکی از مهم ترین نیازهایی است که کودکان به آن نیاز دارند و در افزایش عزت نفس آن ها اهمیت فراوان دارد.

- والدین باید بدانند که فرزندانشان از رفتار آن ها الگو می گیرند. این الگو گیری در زندگی آن ها نقش اساسی دارد. مثلا اگر دائم از کار خود گله کنید و یا با عجله به سرکار خود بروید ، فرزندان این رفتارها را از شما خواهند آموخت. آن ها ممکن است بر اساس همین سرمشق گیری بدون صرف غذا به مدرسه بروند.

- برخوردهای همراه با مشکلات و اشتباهات والدین با همدیگر می تواند در رفتار کودک اثر مثبت یا منفی بگذارد. مثلا اگر اشتباهی را مرتکب شدید ، می توانید بگویید : فهمیدم که اشتباه کردم حالا اگر دوباره تلاش کنم می توانم آن کار را درست انجام دهم یا آن مسئله را درست حل کنم . مطمئن باشید کودکان این درس ها را از شما خواهند آموخت.

- کودکان حتما صبحانه بخورند . باید از میزان قند وشکر و مواد رنگی وچای زیاد ، کاکائو، شکلات و تنقلات بکاهید زیرا باعث تحریک پذیری کودک می شوند.

- هر گاه کودک در خانه کار خوبی انجام داد به او بازخورد مثبت دهید. جوایز قابل لمس مانند یک کتاب داستان و جوایز رفتاری مانند در آغوش گرفتن و بوسیدنِ کودک برای رفتارهای مناسب کودک در نظر بگیرید. و در صورت انجام رفتار نامناسب از یک سری فعالیت های مورد علاقه محروم شود، مثلا اگر علاقه زیادی به کامپیوتر دارد او را در آن روز از استفاده از کامپیوتر محروم کنید. به هیچ وجه او را کتک نزنید زیرا رفتارهای انتقام جویانه از او سر خواهد زد. با او مودبانه و با محبت صحبت کنید.

- یک برنامه مناسب تنظیم کنید و کودک را ملزم به پیروی از آن برنامه کنید. صبح ها سر ساعت معینی از خواب بیدار شود، صبحانه بخورد و سر ساعت معینی بخوابد. خواب شبانگاهی این کودکان موضوع مهمی است.

- به طور ناهماهنگ و متناقض با رفتارهای نامناسب کودک برخورد نکنید. مثلا یک رفتار مناسب او را نباید یک بار تنبیه کنید و بار دیگر به آن کاری نداشته باشید.

- در فرزند خود ایجاد توانایی کنید و در مورد استعدادهایش با او صحبت کنید و او را در به کار گیری توانایی و استعداد هایش ترغیب کنید.

-  به قولی که به او داده اید پایبند باشید چون باعث می شود به شما اطمینان کند و با شما راحت تر کنار بیاید. مثلا اگر قول دادید بعد از تمیز کردن اتاقش او را به پارک ببرید سر قولتان باشید و به تاخیر نیندازید.

- قبل از پرسیدن سوال و تکرار مطالب برای کودک، توجه اش را به خود جلب کنید. کاملا واضح و روشن با او صحبت کنید. به جای صحبت های طولانی و خواسته های دراز مدت خود سعی کنید دستورالعمل های کوتاه ، ساده و شفاف به کودک بدهید.

- پرهیز از محرک های پر تنش مانند تلویزیون، بازی های کامپیوتری و ...این گونه وسایل را از دسترس کودک دور نگه دارید ، به خصوص زمانی که در حال انجام تکالیف مدرسه است.

- موقعیت هایی را فراهم کنید تا او از حقوق خودش دفاع کند چون شما همیشه کنار او نیستید.

- لبخند را به چهره فرزندتان هدیه دهید، با او شوخی کنید ، با او بازی کنید و در بازی باعث خنده او شوید.

- کودکتان آیینه شماست . هر رفتاری را که انجام می دهید تکرار می کند. پس اگر می خواهید صدایش را بلند نکند خودتان در عمل صدایتان را در حد معقولی نگه دارید.

- برای تقویت حافظه دیداری کودک می توانید از کارت های دید آموز استفاده کنید. نحوه کار به این صورت است که ابتدا دو تصویر را به مدت 15 ثانیه به کودک نشان دهید و سپس آن ها را مخفی کنید و از کودک بخواهید آن تصاویر را نام ببرد. در مرحله دوم ، مرحله اول را تکرار کنید اما این بار به جای دو تصویر ، سه تصویر با همان زمان به کودک نشان دهید و مخفی کنید و بخواهید تصاویر را نام ببرد. و تا مرحله هفتم در همان 15 ثانیه یک تصویر اضافه کنید. این تمرین را حداقل به مدت 15 روز انجام دهید تا حافظه کودک و تمرکز او تقویت شود.

-  یک تصویر شلوغ به مدت 15 ثانیه به کودک نشان دهید و بعد آن را از کودک بگیرید و از او بخواهید آن چه دیده را نام ببرد.معمولا کودکان دارای نقص توجه- بیش فعالی نمی توانند تمام تصاویر دیده شده را نام ببرند. بنابراین دوباره همان تصاویر را به کودک بدهید و از او بخواهید به مدت 15 ثانیه روی آن تمرکز کند. و بعد تصویر را بگیرید و از او بخواهید آن چه را دیده نام ببرد. احتمالا به خاطر توجه بهتر جزئیات بیشتری را به شما می گوید. این تمرین را چند بار انجام دهید تا توجه و تمرکز کودک تقویت شود.

 منابع: کتاب" نقص توجه بیش فعالی"
 

ویدیو مرتبط :
کنترل و نظارت طراحی ساختار سازمانی (1) تمرکز و عدم تمرکز

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

حواس پرتی یاعدم تمرکز حواس

يکي از مسائل و مشکلاتي که معلمين و پدران و مادران ما در امر آموزش و مطالعه دانش آموزان با آن درگير هستند حواس پرتي يا عدم تمرکز حواس ميباشد چرا که اين مسئله باعث افت در يادگيري و آموزش و کاهش ميزان بازدهي لازم ميگردد.حواس پرتي به وضعيتي اطلاق ميشود که دانش آموزدرهنگام مطالعه و يا آموزش ، دچار آشفتگي فکري و در نتيجه دور شدن از مطلب موردنظر ميشود. شايد اين مسئله براي خود ما بارها پيش آمده باشد که در هنگام مطالعه مطلب يا موضوعي ناگهان متوجه ميشويم که تمرکز حواس خود را از دست داده و از مطلب يا موضوع مورد مطالعه دور شده ايم و به قولي حواسمان پرت شده است.

 

حواس پرتي يا عدم تمرکز حواس در واقع به دنبال يک سري عوامل متفاوت و متعددي ميتواند به وجود آيد که اين عوامل گاهي توسط محيط خارجي شخص و اطرافيانش به او تحميل ميشود و باعث ايجاد حواس پرتي ميشود که همان عوامل بيروني ميباشند از جمله سروصداي زياد محيط ، عدم آرامش و سکوت لازم براي مطالعه ، کافي نبودن شرايط محيطي مناسب مثل نور و دماي کافي محل مطالعه ، مناسب نبودن زمان مطالعه ، را ميتوان جز» اين موارد به شمار آورد.هر يک از اين عوامل چنانچه وجود داشته باشد ميتواند تا حدود زيادي فرد را دچار اختلال حواس يا به اصطلاح حواس پرتي کن.اما نبايد از نظر دور داشت که عوامل و موارد ذکر شده تا حدود زيادي قابل کنترل و پيشگيري ميباشد.

 

گاهي اوقات حواس پرتي فرد ناشي از عوامل دروني او ميباشد. در چنين شرايطي براي حل مشکل و چاره انديشي، ابتدا بايد علت اصلي کاملا مشخص شود، سپس به دنبال راه حلي مناسب گشت.از عوامل دروني متعددي که وجود دارد ميتوان خيال پردازي، گرسنگي ، تشنگي ، کم خوابي ، بيماريهاي جسمي و رواني ، عدم وجود انگيزه و علاقه به مطلب مورد مطالعه ، عدم آگاهي و آشنايي با روشهاي صحيح مطالعه ، عدم تناسب موضوع مورد مطالعه با توانايي فراگير، جذاب نبودن مطلب و مسائلي از اين قبيل را نام برد.

 

خواندن با صداي بلند و حرکات لب باعث افزايش ميزان ساعت مطالعه و خستگي و کاهش بازده و در نتيجه امکان ايجاد حواس پرتي را زياد ميکند در صورتي که مطالعه با حرکات چشم و دقت و تمرکز روي کلمات باعث يادگيري پايدارتر و طولانيترو سرعت يادگيري را افزايش ميدهد. قطع عوامل محيطي محرک مثل سر و صدا در محيط مطالعه مانند تلويزيون را ميتوان از موارد موثر در پيشگيري از اين مشکل نام برد.

 

روانشناسان استفاده از"تکنيک ايست" را در هنگام بروزحواس پرتي تجويز مي کنند. در اين روش هرگاه دانش آموز دچار مشکل حواس پرتي يا عدم تمرکز حواس گرديد به خود فرمان ايست يا توقف ميدهد تا جلوي هدر رفتن زمان را گرفته و بتواند به صورت مفيد به مطالعه ادامه دهد.استفاده از مطالعه براي رفع خستگي در بين مطالعه از عواملي است که بايد به آن توجه شود.

خط کشيدن زير مطالب مهم - خلاصه نويسي و نت برداري ميتواند براي ايجاد تمرکز حواس در هنگام مطالعه مفيد باشد. استفاده از روشها و تکنيکهاي صحيح مطالعه ، برنامهريزي براي مطالعه و دوري از آشفتگي فکري از عوامل موثر در ايجاد تمرکز حواس ميباشد.