چرا نی نی ام نمی خوابه؟

نی نی سایت: دلائل متعددی می توانند عامل و علت بدخوابی کودکان باشند. در این مقاله 10 علت شایع این مشکل را بررسی می کنیم :
1. هنوز خیلی کوچک هستند :

بعضی کودکان شب ها به سرعت به خواب می روند. برای دو ماه اول، نوزادان به شکل تصادفی در حدود 12 تا 18 ساعت در شبانه روز می خوابند. بیشتر نوزادان با رسیدن به 9 ماهگی شب ها می خوابند که البته منظور این است که 5 تا 6 ساعت بدون وقفه خواب هستند.


2. برای خوابیدن به کمک شما نیاز دارند :

تکان دادن هر شب نوزاد برای خواباندنش باعث می شود که به تنهایی به خواب رفتن را یاد نگیرد و به جای خوابیدن، گریه کند تا کمکی که نیاز دارد و آن کمک شما هستید را دریافت کند. وقتی نوزاد خواب آلوده است اما هنوز به خواب نرفته است، او را در تختش بگذارید تا  حتی یاد بگیرد خودش به تنهایی و حتی در صورت بیدار شدن در نیمه شب به خواب برود.

3. خیلی خسته هستند :

کودکان نوپا و خردسال به 11 تا 14 ساعت خواب در 24 ساعت نیاز دارند که شامل خواب روزانه و شبانه می شود. برنامه منظم برای خواب کودک، کلید موفقیت است. پس زمان های مشخصی را برای به خواب رفتن، بیدار شدن، خواب نیمروزی، غذا خوردن و بازی کردن در نظر بگیرید.

4. اضطراب جدایی :

عبور از این مرحله برای همه کودکان کاملا طبیعی است. سعی نکنید با حرف زدن، آواز خواندن، تکان دادن یا غذای اضافی این حالت را در کودک از بین ببرید. در حدود 6 ماهگی می توانید به نوزاد کمک کنید تا خودش به خواب برود.

تا وقتی که کودک بیمار به نظر نمی رسد با آرامش با او حرف بزنید و پشتش را مالش دهید. او را آرام کنید اما نه تا حدی که با بغل کردن و غذا دادن به نوزاد، او را به این کارها عادت بدهید. روشن گذاشتن یک چراغ خواب ممکن است به کودکان نوپایی که از تاریکی می ترسند، کمک کند.

5. نداشتن برنامه خواب :

اجرای برنامه های یکسان قبل از خواب شبانه به کودک کمک می کند تا بتواند زمان خواب را تشخیص دهد. یک برنامه ریزی منظم به آرامش کودک کمک می کند. برای مثال می توانید هر شب کودک را حمام کنید، برایش داستان بخوانید، یک میان وعده به او بدهید و بعد چراغ را خاموش کنید. هر شب همان برنامه را انجام دهید و دقت کنید که این برنامه باید در اتاق کودک تمام شود. بهتر است برنامه خواب را از 4 ماهگی شروع کنید.

6. تاخیر در زمان خواب :

بعضی از کودکان وقت خوابشان را به تاخیر می اندازند. آنها برای به تعویق انداختن زمان خواب به بهانه های مختلفی  مانند شنیدن یک داستان بیشتر، نوشیدن یک لیوان آب، یا دستشویی رفتن متوسل می شوند. برنامه خواب را اجرا کنید. برای پاسخ دادن به اتاق کودک بروید، مهربان اما محکم و قاطع باشید. هر بار برای مدت کوتاه تری در اتاق کودک بمانید و به کودک بفهمانید که واقعا زمان خواب رسیده است.


7. خواب ناکافی روزانه :

اگر کودکان در طول روز به اندازه کافی نخوابند، کودکان بزرگتر ممکن است برای به خواب رفتن در شب دچار مشکل شوند. بیشتر کودکان به دو تا سه ساعت خواب روزانه نیاز دارند. کودکان نوپا به حداقل یک نوبت خواب روزانه نیاز دارند. بیشتر کودکان تا سن 5 سالگی بعد از صرف ناهار می خوابند. اگر کودک بهانه می گیرد و خواب آلوده است، در صورتی که به زمان خواب شبانه نزدیک نشده اید، به او اجازه بدهید کمی چرت بزند.

8. وقفه تنفسی در  خواب :

این مشکل به ندرت اتفاق می افتد اما بعضی از کودکان به علت وجود این مشکل نمی توانند شب ها بخوابند. کودکانی که دچار این عارضه هستند معمولا با صدای بلند خروپف می کنند، بلند نفس می کشند و خواب ناآرامی دارند. از هر 100 کودک 1 نفر دچار وقفه تنفسی در خواب می شود و این مشکل از 3 تا 7 سالگی بیشتر رایج است چون در این سن لوزه و لوزه سوم در بزرگترین وضعیت خود از نظر اندازه هستند. درمان این عارضه شامل جراحی یا استفاده از ماسک بینی در طول شب توسط کودک است.

9. خرو پف :

از هر 10 کودک، یکی از آنها خروپف می کند. دلائل خروپف متفاوت است. این علت ها می توانند وقفه تنفسی در خواب، آلرژی های فصلی، سرماخوردگی یا انحراف بینی باشند. اگر خواب کودک مشکلی نداشته باشد مطمئنا پزشک اقدامی برای درمان خروپف نخواهد کرد اما اگر کودک به خاطر خروپف یا مشکلات تنفسی نمی تواند خوب بخوابد، با پزشک کودک مشورت کنید.

10. خواب بد :

کودکان به ندرت خواب بد می بینند. این رویاها کاملا طبیعی هستند وو بیشتر خواب های بد آسیب زا نیستند. کودک را بعد از این خواب ها آرام کنید. برای توقف این رویاها از میزان کافی خواب کودک و آرامش بخش بودن برنامه خواب اطمینان حاصل کنید. اگر رویاهای بد قطع نشد، با پزشک مشورت کنید.

 

 

یکی بود یکی نبود، غیر از خدا هیچ کس نبود. یک دایناسور کوچولو بود که پدر و مادرش او را «نی نی» صدا می زدند. مادرش به او می گفت: «نی نی مامان.» پدرش به او می گفت: «نی نی بابا.»

دایناسور کوچولو دوست داشت مثل بقیه ی حیوانات کوچولو، بازی کند؛ اما هیچ کس با او بازی نمی کرد. بچه خرگوش به او گفته بود: «نه، نه، من با تو بازی نمی کنم. من خیلی کوچولو هستم. یک وقت توی بازی حواست نیست و من را زیر پایت لگد می کنی.»

چند بچه سنجاب هم همین حرف را به او زده بودند. تازه آن ها به او گفته بودند: «تو قدّ یک درخت بزرگی، فقط برای بابا و مامانت نی نی هستی.» آن وقت نی نی دایناسور دلش تنگ شد. حوصله اش سر رفت و یواشکی گریه کرد. یک روز آفتابی که خورشید خانم موهای طلایی اش را روی دشت پهن کرده بود، چند بچه خرگوش و سنجاب روی تپه ی سبز قایم موشک بازی می کردند. نی نی دایناسور هم بازی آن ها را تماشا می کرد. یک دفعه سر و کله ی گرگ پیدا شد.

چشمان گرگ از خوشحالی برقی زد. با خنده گفت: «به به، امروز چه غذاهایی چاق و تپلی گیرم آمده!» بعد زبان درازش را دور دهانش چرخاند. حیوان های کوچولو با دیدن گرگ جیغ کشیدند. قلبشان مثل یک گنجشک تند تند می زد. هر چه فرار می کردند گرگ به آن ها نزدیک می شد.

یک دفعه یکی از بچه خرگوش ها گفت: «برویم پشت نی نی دایناسور، بعد همه دویدند و پشت نی نی دایناسور قایم شدند.

نی نی دایناسور مهربان

گرگ به نی نی دایناسور رسید، نفس نفس می زد و زبانش در آمده بود. بچه خرگوش ها و سنجاب کوچولوها روی پاهایشان می پریدند و گریه می کردند. دل نی نی دایناسور پر از غصّه شد. خودش را روی گرگ خم کرد و گفت: «آن ها دوستان من هستند. هر چه زودتر از این جا برو.» دل گرگ لرزید. پیش خودش فکر کرد چه بد شانسی آورده ام؛ اما به نی نی دایناسور گفت: «اگر نروم چه کار می کنی؟ نی نی دایناسور با عصبانیّت گفت: «اگر نروی با دست های بزرگم تو را هل می دهم تا از روی تپه بیفتی.» گرگ نمی خواست گرد و قلنبه شود، نمی خواست قل بخورد و از تپه بیفتد.

این بود که دمش را روی کولش گذاشت و فوری از آنجا رفت. بچه خرگوش ها و بچه سنجاب ها خوشحال شدند. با صدای بلند خندیدند و دور نی نی دایناسور چرخیدند.

پدر و مادر نی نی دایناسور از آن دور، تپه را نگاه کردند و خوشحال شدند. چون حالا روی تپه ی سبز، نی نی دایناسور آن ها با چند سنجاب و خرگوش مشغول بازی بودند.