کودکان


2 دقیقه پیش

با بطری نوشابه برای پسر کوچولو هواپیما بسازید

به جای خریدن اسباب بازی های گران قیمت ، می توانید با استفاده از ابزاری که در خانه در اختیار دارید اسباب بازی هایی با کمک فرزندان خود بسازید که هم در هزینه ها صرفه جویی می ...
2 دقیقه پیش

از رایحه درمانی نوزادان بیشتر بدانید

آیا شما می خواهید برای مراقبت از نوزاد خود، یک رویکرد جامع تری را انتخاب کنید؟ آیا شما به عنوان یک پدر و مادر به دنبال درمان های طبیعی برای بچه های کوچک خود هستید؟ آیا می ...

چرا كودكان از مدرسه رفتن هراس دارند؟



مدرسه رفتن,ترس از مدرسه,اضطراب مدرسه رفتن

بسیاری از كودكان هنگام جدا شدن از والدین ناراحت می شوند، به خصوص در خانواده هایی كه مراقبت های غیرمنطقی از كودك صورت می گیرد. اما برخی از كودكان اضطراب بسیار شدیدی را موقع جدا شدن از مادرشان نشان می دهند. در موارد بسیار شدید كودك حتی در اتاق مادر را تعقیب می كند، این مشكل موقعی در كودك در مدرسه می رود، آشكار می شود.

حدود 3 و نیم درصد كودكان به این ناراحتی مبتلا می شوند و در دخترها و طبقه مرفه بیشتر است. به این رفتارها اضطراب جدایی می گویند .

هراس از مدرسه :

هراس از مدرسه یكی از نشانه ها و زیرمجموعه های اضطراب جدایی است . هراس از مدرسه به بی میلی شدید به رفتن به مدرسه گفته می شود. اضطراب شدید و عوارض جسمی مانند : سرگیجه، درد معده و تهوع و ... كودك را در منزل نگه می دارد . والدین كه نگران سلامتی كودك هستند، غالبا رغبتی ندارند كه برای رفتن كودك به مدرسه از زور استفاده كنند.

تنها 50 درصد هراس از مدرسه ، ترس به عملكرد تحصیلی یا برخی جنبه های محیط مدرسه مربوط می شود و در موارد مربوط به بی میلی كودك به جدا شدن از مادر و خانه است. تصور اصلی بر این است كه مادر و كودك به گونه ای شدید به هم وابسته اند. وابستگی شدید كودك برایش این ترس را به وجود می آورد كه امكان دارد برای خود یا مادرش اتفاق روی دهد.

لازم به ذكر است درباره نقش پدر در این زمینه اطلاعات كمی در دست است .

علائم :

این علائم هیچكدام علت جسمی ندارد .

* اختلال در هضم غذا

* بی اشتهایی

* دردهای شكمی

* حالت تهوع

* مشكلات خواب

* تب ، سردرد

* گوش درد

* سوزش سر معده

مثال : كودك مبتلا به هراس از مدرسه ، صبح زود در موقع رفتن به مدرسه دلش درد می گیرد، حالت تهوع پیدا می كند یا شب امتحان بیمار می شود. ولی به محض تصمیم جهت نرفتن به مدرسه از طرف والدین این علائم همگی برطرف می شود. گاهی ممكن است به علت دیر درمان شدن آنها و در واقع به علت غم و اندوه بیمار شوند، حالت شدید هراس از مدرسه برای كلاس های اول تا سوم است و اگر مسوولین امر از این حالت باخبر نشوند ممكن است حتی تا سال های آخر دبیرستان كشیده شود .

معمولا چه كسانی دچار هراس از مدرسه به عنوان یك ترس می شوند؟

* خانواده های پرفرزند

* وجود تبعیض در محیط زندگی

* سطح پایین فرهنگی ، اقتصادی و خجالتی

* اعتماد به نفس پایین

هراس از مدرسه در دختران بیشتر از پسران است .

چه باید كرد :

* كودك را در مدرسه (مهد كودك) ثبت نام كنید .

* به مدت یك هفته در مدرسه (مهد كودك) حضور یافته و به تدریج مدت زمان حضور را كم كنید .

* اعلام محبت به كودك

* سهل و آسان جلوه دادن مقررات مدرسه

* برای حضور كودك جایزه بدهید و او را تشویق كنید

* از بین بردن عوامل نفرت مثل تنبیه و توبیخ در مدرسه

* گوش دادن به حرف های كودك

* سپردن مسوولیت های ساده به كودك در كارهای مدرسه

* آسان گیری به ویژه در سالهای اول مدرسه و رفتار معلم به گونه ای باشد كه كودك مدرسه را خانه دوم خود حساب كند .

* دوستان كودك را به منزل دعوت كنید و اسباب بازی در اختیارشان قرار دهید تا بازی كنند و هنگام بازی اتاق را ترك كنید .

* بررسی كنید كه كودك در مدرسه مشكلی نداشته باشند و مورد آزار قرار نگرفته باشد.

* روابط خانوادگی را بررسی كنید. گاهی كودك در منزل نگرانی هایی دارد (مثل درگیری های والدین) كه باید برطرف شود.

* در یك روز تعطیل به اتفاق اعضای خانواده به مدرسه (مهد) كودك رفته و ضمن گذراندن ساعتی در آنجا ، ناهار را در محیط مذبور صرف كنید .

توجه :

هراس از مدرسه با گریز از مدرسه تفاوت دارد . مدرسه گریزان معمولا به تناوب از مدرسه غایب شده و والدین شان از این امر اطلاعی نداشته و معمولا شاگردان تنبلی هستند. اما در هراس از مدرسه ، كودك به طور پیوسته و طی دوره های طولانی به مدرسه نمی آید و والدین از نرفتن او به مدرسه و ماندن او در خانه آگاهند.

 

منبع:noordaneshgomishan


ویدیو مرتبط :
همه كودكان نیاز به حمایت دارند اما كودكان سرطانی...

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

علت ريسه رفتن در كودكان چيست؟



 

علت ریسه رفتن در کودکان چیست؟

 


علت ريسه رفتن در كودكان چيست؟


- علت واقعي آن دقيقا مشخص نشده است ، اما ممكن است به دليل مسائل روحي رواني ويا عادتي باشد. آنچه كه در اين رابطه مهم است عدم وجود ضايعه و اختلال عصبي درمغز است و مي توان آنرا يك مسئله طبيعي تلقي نمود كه دربرخي از كودكان وجود دارد .

 

 

آيا در موقع ريسه رفتن ممكن است قسمتي از بدن كودك دچار لرز و انقباضات مكرر ( همانند تشنج ) شود؟

 

- بله . درحدود يك سوم موارد چند انقباض ولرز خفيف در دست ، پا يا عضلات صورت ( نظير فك يا لب ها ) رخ مي دهد و به سرعت نيز برطرف مي شود و هيچ مسئله اي را به وجود نمي آورد ، اما درصورت وجود چنين حالتي براي اطمينان خاطر از عدم وجود صرع ، بهتر است به پزشك مراجعه شود . گاهي نيز كودك براي مدت كمتر از يك دقيقه بي حال وگيج ومنگ مي شود .

 

 

درايجاد اين حالت آيا ارث دخالت دارد ؟


- بله. ديده شده است كه در حدود 23% موارد سابقه چنين حالتي درافراد خانواده كودك مبتلا وجود دارد .

 

 

ريسه رفتن چه ويژگيهايي دارد ؟


- خصوصيات و ويژگيهاي ريسه رفتن عبارتنداز:


- اين حالت درحدود4% كودكان درسنين كمتر از 6تا 8 ماهگي اتفاق مي افتد (75% موارد) و به ندرت ممكن است قبل از6 ماهگي يا پس از 6 سالگي اتفاق بيفتد.


- هميشه درموقع بيداري اتفاق مي افتد.


- تقريبا هميشه كمتر ازيك دقيقه طول مي كشد و خود به خود بدون هيچ اقدامي بر طرف مي شود.


- ممكن است روزي يكبار تا ماهي يكباراتفاق افتد.

 


آيا ريسه رفتن باعث صدمات و اختلالات عصبي مي شود؟


- خير. تقريبا هيچگاه دراثر ريسه رفتن صدمه اي به مغز نمي رسد و در آينده نيز هيچ مشكل جسمي يا روحي برجاي نمي گذارد .

 


ريسه رفتن تاچند سالگي باقي مي ماند؟


- دراكثر موارد پس از سن 3 سالگي از بين مي رود و در حدود 90% بيماران تا سن 5 الي 6 سالگي به طور كامل بهبود يافته وديگر دچار حملات نمي شوند و ساير كودكان نيز به مرور زمان بهبود مي يابند.

 


آيا ريسه رفتن نياز به درمان خاصي دارد؟


- در اكثر موارد خير. اگر دفعات ريسه رفتن بيش از يكبار در روز باشد و يا بيش از يكدقيقه طول بكشد ، اغلب با تجويز يك داوري آنتي كولينرژيك توسط پزشك بهبود يافته و يا دفعات و مدت آن كاهش مي يابد . البته رفتار والدين در برخورد با چنين حالتي نيز در بدتر يا بهتر شدن آن بي تاثير نيست . در سايرموارد نياز به هيچ نوع درمان خاصي نيست.

 



درموقع ريسه رفتن، والدين چه نكاتي را بايد رعايت كنند ؟


- برخورد مناسب والدين با چنين ناراحتي در اكثر موارد باعث بهبودي سريع حمله و حتي كاهش دفعات حمله مي شود ، لذا به والدين توصيه مي شود نكات زير را رعايت كنند :


- درموقع حمله خونسردي خود را حفظ كرده و بدون آنكه كودك متوجه اضطراب ونگراني شما شود او را دراز كرده و يك پارچه مرطوب ( سرد ) روي پيشاني او بگذاريد.


- هرگزاقدام به باز كردن دهان كودك و يا گذاشتن چيزي داخل دهان او نكنيد .


- برخي از والدين به اشتباه جهت اتمام حمله و نفس كشيدن ، شانه ها يا سر كودك را گرفته و شديدا تكان مي دهند . جدا از اين كار خود داري كنيد .


- نيازي به تنفس مصنوعي يا ماساژ قلبي نيست .


- طوري رفتار نكنيد كه كودك براي رسيدن به مقاصد واهداف خود از اين حربه وشيوه استفاده كند .

 

درحالات زير كودك را بلا فاصله به اولين مركز درماني برسانيد :


الف - اگركودك بيش از يك دقيقه نفس نكشد .

 

ب - اگر اختلال هوشياري پس از حمله بيش از يك دقيقه طول بكشد.