هفت اشتباه رایج در فرزند پروری

به طور کلی همه پدر و مادرها فکر می کنند فرزندشان در آینده دکتر و مهندس و پروفسور خواهد شد! همه آنها فرزندشان را به گونه ای می بینند که دیگران قادر نیستند ببینند.

مجله راز - دکتر فرشاد نجفی پور: آخر تابستان که می شودوالدین کودکان سه و چهارساله با چشمانی نگران و چهره ای مضطرب، به مهد کودک ها هجوم می آورند. آنها نگران ورود کودکان دلبندشان به اولین مرحله آموزشی و اجتماعی زندگی شان هستند؛ برای همین وقتی فرزندشان را به مربی مهد کودک تحویل می دهند، عبارات جالبی را گوشزد می کنند؛ مواردی مانند: «این بچه با بقیه خیلی فرق دارد؛ خیلی خاص است!»، «پسرم از بچه های دیگر باهوش تر و بااستعدادتر است!»، «همه می گویند دختر ما خانم دکتر به دنیا آمده است!»

به طور کلی همه پدر و مادرها فکر می کنند فرزندشان در آینده دکتر و مهندس و پروفسور خواهد شد! همه آنها فرزندشان را به گونه ای می بینند که دیگران قادر نیستند ببینند.

کج فهمی، بخشی از پدر و مادر بودن است! هر پدر و مادری فرزندش را به شکلی که دوست دارد و شاید آنچه آرزوی خودش بوده، می بیند و براین نگرش درست یا نادرست خود اصرار هم دارد. شاید پدر و مادر شما هم چنین رفتاری با شما داشته اند؛ برای مثال از شما خواسته اند حرفه آبا و اجدادی خود را دنبال کنید. اگمر شما هم پدر یا مادر هستید به احتمال زیاد از این مورد مستثنی نیستند؛ هر چند ممکن است خودتان هم خبر نداشته باشید!

کج فهمی پدر و مادرها دلیل ندارد اما به احتمال زیاد از جلو آینه شروع می شود. ما چون موجودات خودمحوری هستیم، دنیا را از درونخودمان می بینیم. ما خودمان را خیلی بهتر از دیگران می شناسیم و بر همین اساس نسبت به مردم و فرزندانمان قضاوت می کحنیم. اغلب خودمان را خاص و تافته ای جدابافته می دانیم. این تصور بی همتا بودن، در اصطلاح «خطای خوددوستی» نامیده می شود. یکی از منافع چنین توهمی، «مثبت اندیشی» است که باعث می شود احساس کنیم مهار آینده در دست خودمان است!

هفت اشتباه بزرگ و رایج والدین

1- تره به بذرش می ره و حسنی به باباش!

رویا خانمی 47 ساله و فرزند دوم خانواده است که چهار برادر دارد و مانند آنها عاشق ورزشی های رزمی، صخره نوردی و موتورسواری است. وی می گوید: «تمام وقتم را با برادرانم و دوستان آنها سپری می کردم و از کارهایی که دخترانه نبودند، نمی ترسیدم. همیشه فکر می کردم اگر روزی دختری داشته باشم باید مثل خودم خشن و کله شق باشد اما الان سه دختر دارم که دو نفر آنها با این نظر من موافق نیستم. من آنها را به کاری وادار نمی کنم اما هنوز هم فکر می کنم دخترها باید مثل پسرها باشند!»

این تصور نادرست که هر فرزندی باید شبیه پدر و مادرش باشد، بسیار رایج است اما باید در نظر داشت که محیط خانواده تنها عامل شکل گیری شخصیت فرزندان نیست!

2- کودک ما باهوش و با استعداد است!

شرایط امروز برای پدر و مادر بودن عادی نیست. یکی از دلایل آن، تمایل کمتر خانواده ها به بچه دار شدن و در نتیجه کاهش تعداد بچه ها و افزایش حساسیت والدین روی آنهاست. بی شک در خانه ای پر جمعیت، والدین کمتر فرصت پیدا می کنند به یکی از فرزندان توجهی خاص داشته باشند؛ اما پدر و مادری که فقط یک فرزند دارند، تمام آمال خود را روی همان یک فرزندشان متمرکز می کنند و از او انتظار دارند باهوش و با استعدادتر از دیگران باشد و در هر مرحله ای از زندگی اش به موفقیت برسد.

3- بچه است دیگر!

وابستگی سبب می شود همیشه کوچکترین فرزند خانواده را «بچه» ببینیم؛ حتی وقتی خودش پدر یا مادر شده است! در یک مطالعه نشان داده شد که 70 درصد مادران کوچکترین فرزندشان را به طور متوسط هفت سانتیمتر کوتاه تر از قد واقعی اش می بینند! اما پس از تولد فرزند بعدی این توهم آنها از بین می رود و فکر می کنند فرزند قبلی ناگهان رشد سریعی کرده است؛ در واقع همیشه کوچکترین فرزند در ذهن پدر و مادر «بچه» می ماند.

4- فرزند بزرگتر را دریاب!

والدین همیشه انتظار دارند فرزند بزرگتر خانواده، الگوی خوبی برای خواهرها و برادرهایش باشد. «تو باید بیشتر تلاش کنی!»، این جمله برای فرزندان ارشد خانواده ها آشناست؛ البته فرزندان ارشد اغلب استعداد تحصیلی بهتری نسبت به خواهرها و برادرهایشان دارند! از یک دیدگاه می توان گفت والدین دو گروه هستند: «با گذشت» و «بی گذشت».

بی گذشت ها در مواجهه با نمرات درسی ضعیف فرزندان خود، گزینه تنبیه را انتخاب می کنند، به سن و سال و جنسیت هم کاری ندارند. با گذشت ها هرگز فرزندانشان را تنبیه نمی کنند! در پژوهشی معتبر از والدین با گذشت پرسیده شد: «اگر نمره های فرزندتان ضعیف باشد، چه می کنید؟»

پژوهشگران در این بررسی به این نتیجه دست یافتند که حتی با گذشت ها هم به فرزندان ارشد بیشتر سخت می گیرند! این خطا در واقع پیامی به کوچکترهاست تا بدانند والدین نمره بد را نمی پذیرند.

5- فرزند ما اضافه وزن دارد؛ ولی بیمار نیست!

این که پدر و مادری ندانند قد فرزندشان چقدر است، چندان بد نیست؛ اما اینکه اضافه وزنش را طبیعی بدانند، هیچ خوب نیست! در فراتحلیلی با جمعیت نمونه 80 هزار نفری مشخص شد که نیمی از والدین کودکان چاق، مشکل فرزندشان را انکار می کنند. در این کج فهمی، رسانه ها نقش موثی دارند. والدین نمی دانند وزن مطلوب برای کودکان چقدر است و رسانه ها فقط به بچه های بسیار چاق می پردازند.

6- فرزند ما هرگز دروغ نمی گوید!

انکار، بخش اصلی کج فهمی والدین نسبت به کودک شان است. اغلب والدین متوجه نمی شوند که فرزندشان دروغ می گوید. کودکان به ندرت به دروغ گفتن یا کتک خوردن خود اعتراف می کنند؛ چون کتک خوردن از همکلاسی ها برای آنها بسیار شرم آور است، برای همین از گفتن این مطلب به والدین و مربیان خود دوری می کنند؛ اید هم فکر می کنند اگر والدین یا مربیان موضوع را بدانند، وضع بدتر می شود.

جالب اینجاست که تحقیقات متعددنشان می دهد همه بچه ها به یک اندازه دروغ می گویند! دروغگویی رفتاری پیچیده است وتشخیص آن ساده نیست. دلیل اصلی این خوش بینی یا انکار والدین، زندگی در جامعه امروز (کم جمعیتی خانواده ها، ارتباط همسایه ها و ...) هم هست.

7- عروس را باید تربیت کرد!

همه والدین فکر می کنند فهمیده تر از فرزندانشان هستند؛ اما این مطلب همیشه صحیح نیست. وقتی فرزندان خانواده بزرگ می شوند و ازدواج می کنند، مجموعه جدیدی از کج فهمی ها شروع می شود. اولین کج فهمی این است که نصیحت بزرگترها بی ارزش است.
پژوهش ها نشان می دهد وقتی مردی با خانواده همسرش رابطه نزدیکی دارد، احتمال طلاق 20 درصد کاهش می یابد؛ اما وقتی خانمی با خانواده همسرش رابطه نزدیکی دارد؛ احتمال طلاق 20 درصد بالا می رود!

وقتی مردی با خانواده همسرش برخورد خوبی دارد، خانم متوجه می شود که برای همسرش اهمیت دارد. اغلب آقایون کمتر حرف های پدر و مادر همسرشان را به دل می گیرند. خانم ها به روابط اهمیت بیشتری می دهند و حرف ها را هم بیشتر جدی می گیرند و از والدین همسرشان دلگیر می شوند!

10 اشتباه رایج در مورد دیابت

از آنجا كه درمان دیابت دارای ابعاد وسیعی بوده و تغییرات وسیعی را در شیوه زندگی فرد مبتلا می طلبد به طبع باید ها و نباید های زیادی را برای افراد دیابتی ایجاد خواهد كرد كه ممكن است گاها" غیر كارشناسی بوده و تنها اثرشان ایجاد تصویری اشتباه و ناخوشایند از این بیماری در ذهن مبتلایان باشد. در اینجا به 10 اشتباه و سوء تفاهم رایجی كه در مورد این بیماری وجود دارد اشاره كرده و آنها را با هم تصحیح می كنیم:

اشتباه اول: قوانین زیادی باید در برنامه غذایی دیابتی ها اعمال شود.

اگر دیابت دارید وعده های غذایی تان نیاز به برنامه ریزی خواهند داشت. اما اصول كلی این برنامه ریزی بسیار ساده است. پیروی از رژیم دیابتی به این معناست كه انتخاب غذاها به نحوی با فعالیت بدنی و داروهای مصرفی تان هماهنگ شود كه قند خونتان تا حد ممكن نزدیك به مقدار نرمال حفظ شود. با این وجود آیا نیاز هست كه در غذاهای مصرفی تان تغییراتی بدهید؟ شاید؛ اما احتمالا" نه به آن مقدار كه انتظارش را داشتید!

اشتباه دوم: كربوهیدراتها برای دیابتی ها مضرند.

در حقیقت كربوهیدراتها برای دیابتی ها مفیدند! كربوهیدراتها، اساس یك رژیم دیابتی سالم یا بهتر بگوییم هر نوع برنامه غذایی سالمی را تشكیل می دهند. كربوهیدراتها بیشترین تأثیر را روی قند خون دارند به همین دلیل در صورت ابتلا به دیابت نیاز به كنترل مقدار آنها در برنامه غذایی است. نكته قابل توجه در مورد كربوهیدراتها انتخاب آن نوع غذاهایی است كه مواد مغذی بیشتری را به بدن می رسانند مثل استفاده از غلات كامل، میوه ها و كربوهیدراتهای پر فیبر و...

اشتباه سوم: برای دیابتی ها پروتئین ها از كربوهیدراتها مفیدترند.

به دلیل این كه كربوهیدراتها بسیار سریعتر روی قند خون تأثیر می گذارند احتمالا" دیابتی ها تمایل دارند كه پروتئین ها را جایگزینشان كنند. اما مصرف پروتئین ها به مقدار زیاد، می تواند منجر به ایجاد مشكلاتی برای دیابتی ها شود. مهمترین اشكال این كار این است كه بسیاری از غذاهای غنی از پروتئین مثل گوشت ممكن است از چربی های اشباع نیز انباشته باشند كه خوردن مقدار زیاد این چربی ها خطر بیماری های قلبی عروقی را بالا خواهند برد. در رژیم دیابتی ها پروتئین ها باید تقریبا" 15 تا 20 درصد كل كالری روزانه محاسبه شوند.

اشتباه چهارم: دیابتی ها می توانند داروهای خود را طوری تنظیم كنند كه غذاهای مصرفی شان خنثی شود.

اگر برای كنترل دیابتتان انسولین می گیرید احتمالا" آموخته اید كه چگونه میزان و نوع آن را با مقدار غذای مصرفی تان هماهنگ كنید؛ اما كار به این معنی نیست كه می توانید هر مقدار كه خواستید غذا بخورید و برای ثبات قند خونتان داروی بیشتری مصرف كنید. اگر از انواع دیگر داروهای دیابت استفاده می كنید سعی نكنید كه دز مصرفی تان را با تغییرات مقدار كربوهیدرات غذای تان هماهنگ كنید مگر این كه این مهارت را از پزشكتان آموخته باشید. اكثر داروهای دیابت وقتی بهترین اثر را دارند كه دائما" توسط پزشك تنظیم و هدایت شوند.

اشتباه پنجم: اگر دیابت دارید باید از غذاهای مورد علاقه تان دست بكشید.

در صورت ابتلا به دیابت هیچ نیازی به دست كشیدن از غذاهای مورد علاقه تان نیست. به جای آن تلاش كنید:

· راه های تهیه و آماده سازی غذاهای مورد علاقه خود را تغییر داده و سالمتر كنید.

· غذاهای ناسالمی كه معمولا" همراه غذاهای مورد علاقه تان مصرف می كنید را سالم سازی كنید.

· اندازه و مقدار مصرف غذاهای مورد علاقه تان را كاهش دهید.

· از غذاهای مورد علاقه تان به عنوان جایزه برای دنبال كردن برنامه غذایی تان استفاده كنید.

اشتباه ششم: اگر دیابت دارید باید از مصرف دسرها صرف نظر كنید.

درست نیست! راهای مختلفی برای گنجانیدن دسرها در برنامه غذایی دیابتی ها و سالم تر سرو كردن آنها وجود دارد. به عنوان مثال:

· از شیرین كننده های مصنوعی در تهیه دسرها استفاده كنید.

· بخشی از دسر را حذف كنید. به عنوان مثال از 2 اسكوپ بستنی یكی را حذف كنید. یا دسرتان را با دوستتان سهیم شوید.

· هر از گاهی از دسرها به عنوان جایزه پیگیری رژیم استفاده كنید.

· دسرها را مغذی تر و كم كالری تر تهیه كنید. به عنوان مثال از فرآورده های تهیه شده از غلات كامل، ماست، میوه های تازه و آبمیوه های خانگی و ... استفاده كنید. خیلی وقتها بدون قربانی شدن طعم و قوام می توان از مقدار شكر كمتری در تهیه دسرها استفاده كرد.

· به جای استفاده از بستنی های معمولی یا پای و كیك صنعتی از انواع بستنی های ویژه دیابتی ها و كیكهای خانگی با درصد شكر پایین تر استفاده كنید.

اشتباه هفتم: شیرین كننده های مصنوعی برای مبتلایان به دیابت خطرناك است.

شیرین كننده های مصنوعی بسیار شیرین تر از معادل مقدار قند معمولی هستند و بنابراین استفاده بسیار كمتر از آنها همان مقدار طعم شیرینی را در غذا ایجاد می كند و به همین دلیل به نسبت قندها استفاده از آنها كالری غذا را نیز كاهش می دهند. انجمن دیابت امریكا استفاده از شیرین كننده های مصنوعی ذیل را مجاز اعلام كرده است:

· ساخارین

· آسپارتام

· اسسولفام پتاسیم

· سوكرالوز(اسپلندا)

اشتباه هشتم: برای دیابتی ها استفاده از غذاهای ویژه دیابتی ها لازم و ضروریست.

حقیقت این است كه چیزی به عنوان رژیم دیابتی وجود ندارد. غذاهایی كه برای مبتلایان به دیابت مناسبند برای دیگر اعضای خانواده نیز انتخاب های خوبی و سالمی شمرده می شوند و معمولا" نیازی به آماده كردن غذای خاصی برای دیابتی ها نیست. تفاوت بین رژیم فرد دیابتی با برنامه معمول خانواده در این است كه باید روی چیزهایی كه می خورید كنترل دقیقتری داشته باشید. به این معنی كه مقدار كل كالری مصرفی، مقدار و نوع كربوهیدراتها، چربی ها و پروتئین را در نظر داشته باشید.

اشتباه نهم: خوردن قند زیاد باعث دیابت می شود.

دلیل ایجاد دیابت كاملا" شناخته نشده است. آنچه می دانیم این است كه بعید به نظر می رسد خوردن قند زیاد علت مستقیم ایجاد دیابت باشد. یافته ها نشان می دهند كه دیابت وقتی ایجاد می شود كه چیزی در عملكرد بدن در تبدیل غذا به انرژی اختلال ایجاد كند. برای فهم این مطلب باید بدانید كه بدن شما بیشتر غذایی را كه مصرف می كنید به واحد های گلوكز كه نوعی قند مورد نیاز سلولهای شماست می شكند. هورمونی به نام انسولین كه توسط پانكراس تولید می شود به سلولهای بدن كمك می كند كه از گلوكز به عنوان سوخت استفاده كنند. در این جا به شایع ترین علل دیابت و آنچه تحقیقات درباره علتشان نشان داده است اشاره می كنیم:

دیابت نوع 1: وقتی اتفاق می افتد كه پانكراس توانایی ساختن انسولین را نداشته باشد. بدون انسولین قند در رگهای خونی تان انباشته می شود. افراد مبتلا به این نوع دیابت باید انسولین دریافت كنند تا قند به درون سلولها راه پیدا كند.تحقیقات نشان می دهند كه نوعی اختلال در سیستم ایمنی علت این نوع دیابت است.

دیابت نوع 2: وقتی اتفاق می افتد كه یا پانكراس نتواند به حد كافی انسولین بسازد یا انسولین تولید شده در بدن عملكرد كارآمدی نداشته باشد. (یا ممكن است هر دو اتفاق با هم بیفتد) داشتن اضافه وزن بدن را مستعد این نوع دیابت می كند

دیابت بارداری: این نوع دیابت ویژه دوران بارداری است. در این نوع دیابت تغییرات هورمونی دوران بارداری از كاركرد بهینه انسولین جلوگیری می كند. اغلب مبتلایان به دیابت بارداری نیاز به دریافت انسولین دارند. احتمالا" این شرایط بعد از تولد نوزاد بهبود می یابد.

اشتباه دهم: غذاهای رژیمی برای دیابتی ها بهترین انتخابند.

فقط به دلیل این كه غذایی برچسب رژیمی خورده به این معنی نیست كه برای دیابتی ها انتخاب بهتری است. در حقیقت، غذاهای رژیمی گرانتر بوده و نسبت به غذاهای معمول غیر رژیمی مزیتی برای سلامتی ندارند. در هنگام انتخاب غذاها برچسب آنها را به دقت بخوانید تا مواد تشكیل دهنده و محتوای كالری آن را ارزیابی كنید. برای این كار می توانید از دكتر دیابت یا رژیم شناستان كمك بگیرید.
منبع:behsite.ir