کودکان
2 دقیقه پیش | با بطری نوشابه برای پسر کوچولو هواپیما بسازیدبه جای خریدن اسباب بازی های گران قیمت ، می توانید با استفاده از ابزاری که در خانه در اختیار دارید اسباب بازی هایی با کمک فرزندان خود بسازید که هم در هزینه ها صرفه جویی می ... |
2 دقیقه پیش | از رایحه درمانی نوزادان بیشتر بدانیدآیا شما می خواهید برای مراقبت از نوزاد خود، یک رویکرد جامع تری را انتخاب کنید؟ آیا شما به عنوان یک پدر و مادر به دنبال درمان های طبیعی برای بچه های کوچک خود هستید؟ آیا می ... |
نقش والدین در رشد اجتماعی کودک چیست؟
با شکلگیری صحیح رشد اجتماعی، کودک مهارتهای رفتاریای را میآموزد که از طریق آنها میتواند با دیگران تعامل داشته باشد. وب سایت سلامانه: رشد هر کودکی در ابعاد مختلف فکری، عاطفی، اجتماعی و... در مراحل و دورههایی متفاوت اتفاق میافتد و یکی از مهمترین مراحل رشد هر کودکی، رشد اجتماعی اوست که به موازات رشد جسمانی، رشد اجتماعی هم شکل میگیرد و کودک از نظر فکری و عاطفی نیز به بلوغ میرسد.
دکتر حامد محمدیکنگرانی، روانپزشک و مشاور خانواده و عضو کمیته رسانه انجمن روانپزشکان ایران با بیان این مساله گفت: «با شکلگیری صحیح رشد اجتماعی، کودک مهارتهای رفتاریای را میآموزد که از طریق آنها میتواند با دیگران تعامل داشته باشد.
وی با اشاره به اینکه در گذشته کودکان با بازی در کوچهها با همسالان خود این امکان را به دست میآوردند که مهارتهای اجتماعی خود را بیابند و تقویتشان کنند اما این روزها با تغییر شرایط و سبک زندگی، باید برای پرورش و رشد اجتماعی بهتر آنها را برای مدتی به مهد کودک فرستاد، گفت: «با حضور کودکان در مهد و شرکت در گروه آنها مهارتهای اجتماعی را بهتر فرا گرفته و یاد میگیرند چگونه با دیگران ارتباط برقرار یا نظر خود با صراحت و شجاعت و بدون پرخاشگری بیان کنند.
همچنین احترام به یکدیگر را میآموزند و اگر در گروه نقش و وظیفهای به آنها محول شده به درستی آن را انجام دهند.
کودک نباید به گونهای پرورش یابد که صرفا دارای ضریب هوشی بالایی باشد ولی از نظر کلامی، عاطفی و اجتماعی در سطح پایین قرار داشته باشد چراکه در این صورت دچار مشکلات جدی در آینده خواهد شد.»
این روانپزشک با اشاره به اینکه متاسفانه در جامعه امروزی، برخی از افراد علیرغم داشتن تحصیلات و جایگاه والای اجتماعی قادر به برقراری ارتباط موثر و صحیح با دیگران نیستند که این عدم توانایی فرد به شخصیت او بازمیگردد، توضیح داد: «شخصیت افراد برگرفته از عوامل وراثتی و اکتسابی است که هر دو در شکلگیری شخصیت تقریبا نقش یکسانی دارند.
ولی از آنجا که بخشی از شخصیت فرد یعنی ذات و سرشت فردی، وابسته به ژنتیک و تقریبا غیرقابل تغییر است اما بخش دیگر آن اکتسابی است و در قالب کاراکتر یا منش تظاهر پیدا میکند و قابلیت تغییر را دارد، میتوان مهمترین و مثبتترین تغییرات را از همان سنین کودکی ایجاد کرد.»
وی در ادامه افزود: «درواقع چگونگی ارتباط و تعامل با دیگران در بزرگسالی، بخش بسیار مهمی از شخصیت هر فرد را به نمایش میگذارد که شکلگیری صحیح آن از همان سنین کودکی امکانپذیر است.
به همین دلیل به والدین توصیه میشود حتما فرزندشان را به مهدکودک بفرستند چراکه در این محیط، کودک نحوه تعامل و برخورد با دیگران و شرکت و همکاری در گروه را یاد میگیرد.»
ویدیو مرتبط :
46.از 7تا13 سالگی - رشد کلامی؛ آموزش روابط اجتماعی و هماهنگی والدین
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
اهمیت بازی در رشد عاطفی - اجتماعی کودک
بازی در تقویت جسم و روح کودک تأثیر زیادی دارد. او در بازی با سایر کودکان، چگونگی ایجاد ارتباط با آنان را یاد می گیرد، دیگران را بهتر می شناسد و از خود نیز شناخت بهتری پیدا می کند. بازی، عواطف و احساسات کودک را بیدار می کند و او را به سوی زندگی اجتماعی و قبول مسئولیت ها راهنمایی می کند.
کودک از طریق بازی، احساسات خود را بیان می کند. از راه بازی کودکان، می توان به ترس ها و نگرانی های آنان پی برد. کودک از طریق بازی یاد می گیرد که چگونه در استفاده از وسایل بازی با دیگران شریک شود و حسّ تعاون و احترام به دیگران را در خود تقویت کند.
کودک در بازی، چگونگی رعایت مقرّرات را از طریق نقشی که در بازی باید انجام دهد یاد می گیرد. همچنین می آموزد که حقوق دیگران را رعایت کند.
کودک از طریق نقش هایی که در بازی به عهده می گیرد، شخصیّت خود را آشکار می سازد و علاقه ها و انگیزه های خود را نشان می دهد و نقش واقعی خود را پیدا می کند.
کودک با بعضی از بازی ها مانند لباس پوشاندن به عروسک، غذا پختن، بچّه داری کردن، رنگ آمیزی عکس ها، خرید کردن، جواب دادن به تلفن و... به تمرین نقش خود و مسئولیت ها در بزرگسالی مشغول می شود.
در زمینه ی بازی کردن کودکان به نکته های زیر توجه کنید:
در بازی بچه ها به طور مستقیم دخالت نکنید تا بازی بتواند در رشد همه جانبه کودک مؤثّر باشد. کودکان را در بازی کردن آزاد بگذارید تا با روشی که دوست دارند بازی کنند. اگر کودکان از شما خواستند که به عنوان داور در بازی آنان دخالت کنید، این نقش را قبول کنید؛ ولی به زور این کار را انجام ندهید. در صورتی که کودکان با سهل انگاری وسایل بازی را خراب کردند فوراً وسایل جدید برای آنان نخرید تا کودک نسبت به وسایل خود احساس مسئولیت کند.
وزارت آموزش و پرورش ایران