کودکان


2 دقیقه پیش

با بطری نوشابه برای پسر کوچولو هواپیما بسازید

به جای خریدن اسباب بازی های گران قیمت ، می توانید با استفاده از ابزاری که در خانه در اختیار دارید اسباب بازی هایی با کمک فرزندان خود بسازید که هم در هزینه ها صرفه جویی می ...
2 دقیقه پیش

از رایحه درمانی نوزادان بیشتر بدانید

آیا شما می خواهید برای مراقبت از نوزاد خود، یک رویکرد جامع تری را انتخاب کنید؟ آیا شما به عنوان یک پدر و مادر به دنبال درمان های طبیعی برای بچه های کوچک خود هستید؟ آیا می ...

علائم لکنت زبان در کودکان را بشناسید


یکی از مسائل و مشکلات خاص دوران کودکی، اختلال‌ها و ناروانی‌های گفتاری است که از شایع‌ترین آنها می‌توان از لکنت زبان نام برد.

سلامت: یکی از مسائل و مشکلات خاص دوران کودکی، اختلال‌ها و ناروانی‌های گفتاری است که از شایع‌ترین آنها می‌توان از لکنت زبان نام برد.

 طبق چهارمین راهنمای تشخیصی و آماری بیماری‌های روانی، لکنت زبان نوعی آشفتگی و اختلال در روانی گفتار است که به‌صورت تکرار صداها، کشش صداها، قطع روانی کلام، تکرار کلمات، مکث بین واژه‌ها، ناموزونی تکلم و جایگزین کردن واژه‌ها برای جلوگیری از کشش صداها در بین کودکان و نوجوانان مشاهده می‌شود. اغلب کودکانی که دچار لکنت زبان هستند، می‌دانند که چه می‌خواهند بگویند و شاید بارها نیز آن را تمرین و تکرار کرده‌اند، ولی به‌راحتی و در شرایطی خاص قادر به بیان آن نیستند.

آنها برای اینکه بتوانند فشار حاصل از وقفه‌های غیر ارادی کلامشان را کاهش دهند، دچار پریشانی و آشفتگی می‌شوند و سعی دارند با تلاش و کلنجار بسیار حرف خودشان را بزنند. این اختلال معمولا در سنین 2ـ 5 سالگی یعنی زمانی که کوکان در حال فراگیری مهارت‌های کلامی گوناگون، استفاده از لغات جدید، به‌کارگیری جملات طولانی‌تر، صحبت در میان جمع و بیان نظرات و افکارشان هستند و 5 ـ7 سالگی یعنی زمان آغاز مدرسه، برانگیختگی برای یادگیری و کنجکاوی، هیجان ناشی از کلاس و درس، کسب مهارت‌های اجتماعی و ورود به اجتماع بزرگ‌تر ، آغاز می‌شود.

دلیل و درمان لکنت زبان

علایم لکنت

علایمی که می‌توانند نشان‌دهنده لکنت زبان باشند، عبارتند از:

1. تکرار یک سیلاب که در این حالت کودک وقتی می‏خواهد بگوید لیوان؛ به جای لیوان می‏گوید: «لی‌لی‌لی‌لی‌وان، وان»

2. وقفه در شروع تکلم یا در بین سیلاب‏ها که در این شرایط نیز کودک مبتلا به لکنت زبان برای گفتن لیوان ممکن است بگوید «لی» و پس از چند ثانیه دیگر: «لیییییی وان»

3. جایگزین کردن برخی لغات برای نگفتن کلمات مشکل

4. تکرار واژه‌های تک هجایی

5. انجام حرکت‌های اضافی مثل چشمک زدن، تیک، لرزش فک‌ها و لب و دهان

6. بیان واژه‌های مشکل که با تنش فیزیکی ادا می‌شوند.

شیوعش چقدر است؟

5 تا 8 درصد کودکان به این بیماری مبتلا می‏شوند. شیوع این اختلال در پسرها 5 برابر است. حدود 65 درصد بیماران مبتلا به لکنت زبان پس از مدتی خوب می‏شوند. البته گاهی در برخی، بیماری مزمن می‌شود و تا بزرگسالی نیز ادامه می‌یابد.

عوامل موثر در بروز لکنت زبان

عامل اصلی ایجاد لکنت، استرس شدید است. البته یادگیری از اطرافیان و ابتلا به بیماری‏های مغزی مثل ضربه مغزی در موارد کمی باعث ایجاد این اختلال می‏شود. شایع‏ترین استرس‏ها در ایجاد این اختلال، استرس شدید و ناگهانی مثل محبوس کردن کودک در اتاق و ریختن فلفل روی زبان او و داغ زدن بر بدن و کتک زدن است. لکنت زبان در همه کودکان به یک شکل نیست. در گروهی از کودکان لکنت همراه با اضطراب، فشارهای عصبی، تیک‌های جسمانی، تغییر حالت‌های چهره و حتی گریه است و در گروهی دیگر، باعث ناتوانایی‌های شدید ارتباطی می‌شود.

لکنت در بین کودکان خردسال، ناپایدار و گذراست و می‌تواند از یک روز به روز دیگر و از یک موقعیت تا موقعیت دیگر تغییر کند. پس فراموش نکنید که لکنت زبان می‌تواند به شکل حاد و ظرف چند ساعت نیز ایجاد ‏شود؛ مثلا کودکی ممکن است به‌صورت تدریجی دچار لکنت و این اختلال در او ماندگار شود، در حالی که ممکن است در کودکی دیگر، کاملا ناگهانی و یکباره شروع شود و حتی یکباره نیز از بین برود. علت این تغییرات می‌تواند با حالت‌های روانی، خستگی، نگرانی و شتاب او برای توضیح دادن مطلب در ارتباط باشد.

محرک‌های لکنت

علایم لکنت در موارد زیر تشدید می‏شود:

• تحقیر یا تمسخر کودک

• مواجهه کودک با هرگونه استرس

• ترس از صحبت در جمع به‌خصوص افراد غریبه

• در امتحان‌های شفاهی

• بیان یک خبر هیجانی

کاهنده‌های لکنت

عواملی که باعث کاهش لکنت می‌شوند عبارتند از:

• تکرار و تمرین حرف‌زدن

• روش آرام‌سازی و کاهش اضطراب

• صحبت روبروی آینه

• خواندن شعر به شکل موزون و آهنگین

• صحبت با عروسک

• حرف زدن با اشیاء

نقش والدین در درمان لکنت

1. بپذیرید این اختلال در کودکان، نوعی بیماری است پس بروز لکنت زبان را طبیعی تلقی نکنید چراکه به درمان نیاز دارد.

2. زمانی که کودک قصد دارد خبر هیجانی را بیان کند، او را تشویق به آرامش و بعد صحبت کنید.

3. به هیچ‌وجه فرد مبتلا به لکنت زبان را مسخره نکنید و از هرگونه تقلید و تکرار نوع بیان او بپرهیزید.

4. اگر کودک در شروع یا ادامه کلام دچار لکنت شد، خیلی آرام کلمات صحیح را برایش بیان کنید بدون اینکه حتی به کودک بگویید چرا اینگونه حرف می‎زنی!

5. اگر خودتان نیز دچار اضطراب می‏شوید، حتما درصدد رفع آن باشید. در صورت نیاز برای دریافت درمان دارویی، به روان‏پزشک مراجعه کنید.

6. اگر کودکتان دچار لکنت زبان است، سعی کنید در خانه خیلی آرام و شمرده با او حرف بزنید حتی با دیگر فرزندان و همسرتان.

7. محیطی آرام و به دور از تنش در خانواده فراهم کنید.

8. مرتب کودک را به آرامش تشویق کنید و از او بخواهید در کمال آرامش صحبت کند.

9. حتما از گفتاردرمانگر برای حل مشکل فرزندتان کمک بگیرید و به توصیه‏های وی نیز عمل کنید. ایجاد هماهنگی میان گفتار و تنفس، افزایش مهارت واژه‌یابی کودک، کاهش اضطراب و به دنبال آن افزایش اعتمادبه‌نفس از جمله راهکارهای درمان است که به‌وسیله گفتاردرمانگر انجام می‌شود.

10. متاسفانه بیشتر والدین از روان‏پزشکان می‏خواهند داروی آرام‌بخش برای کودکشان تجویز کنند اما استفاده از آرام‏بخش‌ها اگرچه در درمان بزرگسالان مفید است اما در کودکان معمولا موثر نیست و کمک چندانی در روند درمان کودک نخواهد داشت.

11. فراموش نکنید این بیماری قابل‌درمان است و به کودک هم مرتب این موضوع را تاکید کنید که شرایطش نسبت به قبل رو به بهبود است و خواهد بود.

بیماری‏هایی که می‌توانند با لکنت زبان همراه باشند

لکنت زبان در برخی موارد با سایر اختلال‌های روان‌پزشکی کودکان همراه است از جمله اختلال تیک عصبی، شب‏ادراری، اضطراب، حمله‌های هراس، نشانگان استرس شدید پس از حوادث و سوانح، کم‏خوابی، کابوس‏های شبانه، اختلال در تمرکز و حافظه و حمله‌های خشم و عصبانیت. اضطراب و افسردگی نیز از عوارض شایع این اختلال هستند. از سایر عوارض شایع ابتلا به لکنت زبان می‏توان به گوشه‏گیری، اختلال در عملکرد اجتماعی و کاهش قدرت تمرکز و حافظه، کاهش اعتماد به‏ نفس اشاره کرد.


ویدیو مرتبط :
درمان لکنت زبان در کودکان با میوه انار

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

نشانه های اولیه لکنت زبان در کودکان



لکنت زبان در کودکان,لکنت زبان,علت لکنت زبان,علل لکنت زبان در کودکان,درمان لکنت زبان

 بسیاری از کودکان بین سنین 2 تا 5 سالگی از دوره لکنت زبان می گذرند و بعضی بخش های کلمات، جملات یا عبارات را تکرار می کنند یا آنها را کش می دهند یا بجای بعضی بخش ها صداهایی در می آورند. لکنت و گرفتگی زبان نوعی از dysfluency (وقفه در جریان صحبت) است. در بسیاری از موارد، لکنت تا 5 سالگی خود به خود از بین می رود.

هیچ دارویی برای لکنت وجود ندارد، ولی روش های درمانی مؤثری هست که با استفاده از آنها می توانید به کودک کمک کنید تا بر این وضعیت غلبه کند.

دلایل لکنت زبان کدامند؟
کارشناسان معتقدند که عوامل مختلفی وجود دارند که منجر به لکنت زبان می شوند:

•    ژنتیک: حدود 60 درصد از آنهایی که لکنت زبان دارند، یکی از اعضای نزدیک خانواده آنها نیز زبانش می گیرد.

•    مشکلات زبانی و گفتاری دیگر یا تأخیر در رشد

•    تفاوت های پردازش زبانی در مغز: افرادی که لکنت زبان دارد، زبان را در بخش های مختلف مغز پردازش می کنند و در تعامل پیغام های مغز با عضلات و اعضای بدون که مسئول حرف زدن هستند، مشکلاتی وجود دارد.

•    سطح بالای فعالیت

•    سرعت زیاد در حرف زدن

نشانه های اولیه لکنت زبان
اولین نشانه های لکنت زبان زمانی ظاهر می شوند که کودک 18 تا 24 ماه دارد و موجی از واژگان به سمت او روانه می شود و او با استفاده از این کلمات شروع به جمله سازی می کند. شاید والدین از لکنت زبان فرزندشان ناراحت و ناامید شوند، ولی این مرحله کاملاً طبیعی است و باید صبر پیشه کرد تا این دوره بگذرد.

کودک به مدت چند هفته یا چند ماه زبانش می گیرد، ولی در واقع این گرفتگی زبان ناپیوسته است. بیشتر کودکانی که قبل از 5 سالگی زبانشان می گیرد، بدون نیاز به مداخله هایی مانند گفتار درمانی، خوب می شوند.

ولی اگر لکنت زبان کودک تبدیل به مسئله ای دائمی شود و حتی بدتر شود یا با حرکت بدن یا صورت همراه باشد، باید حتماً او را نزد گفتار درمان ببرید تا معاینه شود و بهتر است این معاینه تا قبل از 3 سالگی انجام شود.

سال های مدرسه
معمولاً وقتی کودکان وارد مدرسه می شوند و مهارت های ارتباطی آنها تقویت می شود، لکنت زبان آنها متوقف می شود. کودک مدرسه ای که هنوز لکنت زبان دارد احتمالاً کاملاً به مشکل خود واقف است و از آن خجالت می کشد. دوستان و همکلاسی ها متوجه این مشکل کودک می شوند و ممکن است او را اذیت کنند.

اگر این اتفاق برای کودک افتاد، باید با معلم او مشورت کنید و حتی با دوستان فرزندتان صحبت کنید. شاید بهتر باشد معلم فرزندتان از موقعیت های استرس زای برای او اجتناب کند تا گفتاردرمانی فرزندتان به تدریج نتیجه هایش را نشان بدهد.

چه زمانی از پزشک کمک بخواهیم؟
اگر فرزندتان 5 ساله شده و هنوز مشکل گرفتگی زبان دارد، باید نزد پزشک بروید و احتمالاً او گفتاردرمانی را برای فرزندتان توصیه می کند.

در موارد زیر بهتر است با گفتار درمان مشورت کنید:

•    وقتی تکرار کل کلمات یا جملات برای کودک سخت می شود

•    وقتی تکرار صداها و بخش ها بیشتر از قبل می شود

•    وقتی کودک کلمات را بیشتر از قبل می کشد

•    وقتی صحبت کردن برای کودک بسیار سخت و محدود می شود

•    وقتی متوجه می شوید کشش بعضی از عضلات صورت بیشتر شده است

•    وقتی کشش صدا منجر به بالا رفتن گام صدا می شود

•    وقتی کودک سعی می کند از موقعیت هایی که نیاز به حرف زدن دارد اجتناب کند

•    وقتی کودک کلمه ای را از ترس لکنت زبان عوض می کند

•    وقتی نگرانی های دیگری درباره نحوه حرف زدن فرزندتان دارید.

اگر بیش از 6 ماه نگرانی شما در مورد لکنت زبان فرزندتان طول کشید، در بیشتر مدارس تست و درمان صحیح برای این وضعیت وجود دارد.

والدین چه کار می توانند بکنند؟

این گام ها را برای کمک به فرزندتان امتحان کنید:

•    از فرزندتان نخواهید که کاملاً درست و دقیق حرف بزند. بگذارید حرف زدن برای او جالب و لذتبخش باشد.

•    از وعده های غذایی خانوادگی به عنوان فرصتی برای گفتگو استفاده کنید. از چیزهایی مانند رادیو و تلویزیون که حواستان را پرت می کنند اجتناب کنید.

•    انتقاد نکنید و دائماً به تصحیح کلمات و جملات او نپردازید.

•    زمانیکه فرزندتان احساس ناراحتی می کند یا لکنت او افزایش می یابد، او را مجبور نکنید که بلند حرف بزند یا مطلبی را بخواند. بجای این کار، در این مواقع، فعالیت هایی را پیشنهاد کنید که نیازی به حرف زدن ندارند.

•    وسط حرف فرزندتان نپرید و او را مجبور نکنید که حرفش را تمام کند.

•    به او نگوئید که قبل از حرف زند فکر کند.

•    فضای آرامش بخشی در منزل ایجاد کنید.

•    هنگام حرف زدن با فرزندتان یا دیگران در حضور او، آرام و واضح حرف بزنید.

•    تماس چشمی را با فرزندتان حفظ کنید. سعی نکنید جای دیگری را نگاه کنید یا ناراحتی خود را نشان دهید.

•    بگذارید خودش حرفش را بزند و جملات و افکارش را تا انتها بگوید. قبل از پاسخ دادن به سوالات یا حرف هایش مکث کوتاهی نمایید.

•    با او آرام آرام حرف بزنید. این کار به تمرین نیاز دارد! اینکه در آرام حرف زدن برای او نمونه و الگو باشید، به روانی گفتار فرزندتان کمک خواهد کرد.


منبع:bartarinha.ir