زندگی‌تان را بارور کنید...

مدام بین امیدوار شدن و ناامید شدن در نوسانی. همه این مشکلات رو داره ولی خب چیزهای خوب هم داره، مهم تر از همه اینه که انگار واقعا با همسرت یکی می شی، این احساس متحد بودن، این که می تونین احساستون رو به هم بگین، موقع گریه روی شونه های همدیگه حساب کنین.

ماهنامه سپیده دانایی - راحله فلاح*: «مدام بین امیدوار شدن و ناامید شدن در نوسانی. همه این مشکلات رو داره ولی خب چیزهای خوب هم داره، مهم تر از همه اینه که انگار واقعا با همسرت یکی می شی، این احساس متحد بودن، این که می تونین احساستون رو به هم بگین، موقع گریه روی شونه های همدیگه حساب کنین. وقتی دیگران راجع بهتون حرف می زنند پشت هم بایستید. این حس ها فوق العاده هستن. نمی دونم که عاقبت درمان ما چی می شه ولی از یه چیزی مطمئنم اونم این که الان اون قدر خوشبختیم که می تونیم با قاطعیت بگیم که می تونیم یه بچه رو هم خوشبخت کنیم.»

 وقتی قرار شد این مطلب را بنویسم اتفاق جالبی افتاد. فهمیدم یکی از دوستانم هم مشکل ناباروری دارد. مطلبی که در ابتدا خواندید خلاصه حرف های او است. با این اتفاق به نظرم آمد باید نه فقط از راه های کنار آمدن با ناباروری بلکه از راه های افزایش احساس خوشبختی در این شرایط بنویسم.

1- با احساساتتان راحت باشید

در هر مرحله ای از فرآیند ناباروری که هستید احساساتتان را بشناسید، آن ها را بپذیرید و به شیوه های درست به آن ها اجازه ابراز وجود بدهید.

مثلا اگر تازگی خبر مشکلتان را شنیده اید به خودتان اجازه بدهید تا احساساتی مانند انکار، خشم، چانه زدن و غصه دار بودن را تجربه کنید.

این احساسات بعد از هر دوره عادت ماهیانه و یا منفی شدن از آزمایش ها دوباره برای شما تکرار می شوند اما مسلما تکراری نخواهند شد. بنابراین لازم است همیشه با خودتان راحت باشید و از احساسات فرار نکنید. برای ابراز راحت تر احساسات می توانید آن ها را به صورت روزانه یادداشت کنید، نامه نوشتن برای بچه ای که منتظرش هستید هم مفید است. همچنین می توانید با شرکت کردن در گروه افرادی که مشکل شما را دارند بهتر با احساساتتان کنار بیایید.

نسبت به واکنش های احساسی همسرتان هم منعطف باشید و به او اجازه بدهید به هر شیوه ای که راحت تر است احساسش را بیرون بدهد، اگر دوست دارد کنارش بمانید این کار را بکنید و اگر مایل است تنها باشد تنهایش بگذارید.

شما بهتر از هر کس دیگری احساس او را می فهمید، این مطلب را به او بگویید و ممطئنش کنید که هر وقت به گوشی شنوا و یا آغوشی گرم نیاز داشت شما در دسترس او خواهید بود.

2- کنجکاو باشید

درباره ناباروری، مراحل روانی مقابله با آن، گزینه های درمانی، فایده ها و عوارض جانبی هر کدام از درمان ها، وضعیت جسمانی خود و همسرتان و خلاصه درباره هر چیزی که به مسئله شما مربوط می شود اطلاعات کسب کنید، البته فقط از منابع موثق.

چیزهایی را که یاد می گیرید به همسرتان هم بگویید با این کار هم توجه تان را نسبت به حل مشکل به او نشان می دهید و هم از نظرات او آگاه می شوید.

برای مثال اگر همسر شما با مصرف یک دارو و یا یک شیوه درمانی مخالف باشد می توانید از علت آن مطلع بشوید و با دیدی وسیع تر گزینه های تان را ارزیابی کنید و بهترین تصمیم ممکن را بگیرید.

3- حرف بزنید

درباره مشکلتان حرف بزنید. قبل از آن درباره این حرف بزنید که اصلا چه قدر می خواهید راجع به ناباروری با هم حرف بزنید.

با کمک هم قوانینی را برای این بخش از گفت و گوهایتان تعیین کنید؛ مثلا بگویید هر بار بیش از فلان دقیقه درباره ناباروری صحبت نمی کنید و یا در طی زمان گفت و گو انتقاد، سرزنش و قضاوت را ممنوع کنید.

قانون دیگر می تواند این باشد که به همدیگر بگویید که ترجیح می دهید در فلان موقعیت همسرتان برای شما چه کار بکند. «خودش باید بدونه» را کنار بگذارید و خواسته ها و نیازهایتان را دقیق و شفاف برای هم توضیح بدهید.

حرف های تازه هم بزنید. ناباروری گرچه مشکل مهمی است و بر خیلی از جنبه های زندگی شما تاثیر می گذارد اما مطمئنا چیزهای مهم و جالب دیگری هم در اطراف شما اتفاق می افتد. درباره این اتفاقات هم صحبت کنید.

آینده یکی از موضوعات مهمی است که باید درباره آن حرف بزنید. یادتان باشد ناباروری می تواند نگاه شما را نسبت به زندگی و آینده تار و کدر کند، پس با امید درباره اهداف واقع گرایانه و بلند مدت زندگی زناشویی تان صحبت کنید.

4- رابطه جنسی درمانی را بپذیرید

بیشترین تاثیر منفی ناباروری روی رابطه جنسی است. بخشی از این مسئله به دلیل منتقل شدن اضطراب و افسردگی به رابطه است و بخش دیگری از آن هم به این دلیل است که بسیاری مواقع شما مجبورید برای تهیه شدن اسپرم و یا تخمک لازم برای آزمایش، در زمانی مشخص آمیزی داشته باشید.

این مسئله که به هر حال به خاطر ارزش درمانی اش ناگزیر است، تاثیر خوبی روی رابطه جنسی شما نمی گذارد و باعث می شود که نگاه تان به این رابطه از یک رابطه صمیمانه و عاشقانه به یک وسیله صرف تغییر کند و یا به خاطر علنی شدن رابطه تان که یک موضوع خصوصی است، احساس ناراحتی بکنید. توصیه ای که برای کنار آمدن با این مسئله دارم باز هم صحبت کردن دقیق و شفاف درباره آن و پاک کردن ذهن همسر از شائبه بی کفایتی خود است. اگر رابطه جنسی خوشایندتان نست این مسئله را به همسرتان بگویید، به میل و رضایتمندی تظاهر نکنید.

اگر همسرتان میلی به رابطه نشان نمی دهد علت آن را به خودتان نسبت ندهید و از رفتارهای دیگری که می توانند منتقل کننده عشق و صمیمیت بین شما باشند بیشتر استفاده کنید. یادتان باشد که اگر بی کفایتی را به خودتان نسبت دهید شما هم در رابطه جنسی به مشکل بر می خورید.

5- همدیگر را تحسین کنید

ناباروری احساسات عمیق مردانگی و زنانگی شما را دستکاری می کند. با تایید کردن و تحسین کردن ویژگی های همدیگر عزت نفستان را بالا ببرید.

6- روابط اجتماعیتان را مدیریت کنید

ممکن است بعضا حرف و حدیث هایی درباره مشکل شما پیش بیاید که باعث بشود ترجیح بدهید با بعضی اقوام و دوستان تعامل نداشته باشید. اما تا کی؟ غارنشین که نمی توانید بشوید. پس باید برای روابط اجتماعی تان برنامه ریزی کنید. برای مثال درباره این که چه جزییاتی از مشکلتان را می خواهید به دیگران بگویید با هم تصمیم گیری کنید.

حرف هایی را که می خواهید بزنید با هم تمرین کنید. برای افزایش آرامشتان، رفت و آمدها را هم انتخابی کنید، مثلا اگر به جایی دعوت شده اید که می دانید چند خانمباردار و یا تعدادی بچه هم حضور دارند و این شما را ناراحت می کند، با توجه به این که تمرکز شما بر خودتان مهم ترین وظیفه الان شما است، درباره رفتن یا نرفتن  با هم توافق کنید.

* کارشناس ارشد روان شناسی

زندگی نامه بزرگ شیعیان امام علی

دوران كودكي:

حضرت علي ( ع ) تا سه سالگي نزد پدر و مادرش بسر برد و از آنجا كه خداوند مي خواست ايشان به كمالات بيشتري نائل آيد ، پيامبر اكرم ( ص ) وي را از بدو تولد تحت تربيت غير مستقيم خود قرار داد . تا آنكه ، خشكسالي عجيبي در مكه واقع شد . ابوطالب عموي پيامبر ، با چند فرزند با هزينه سنگين زندگي روبرو شد . رسول اكرم ( ص ) با مشورت عموي خود عباس توافق كردند كه هر يك از آنان فرزندي از ابوطالب را به نزد خود ببرند تا گشايشي در كار ابوطالب باشد . عباس ، جعفر را و پيامبر ( ص ) ، علي ( ع ) را به خانه خود بردند . به اين طريق حضرت علي ( ع ) به طور كامل در كنار پيامبر قرار گرفت . علي ( ع ) آنچنان با پيامبر ( ص ) همراه بود ، حتي هرگاه پيامبر از شهر خارج مي شد و به كوه و بيابان مي رفت او را نيز همراه خود مي برد . بعثت پيامبر ( ص ) و حضرت علي ( ع ) شكي نيست كه سبقت در كارهاي خير نوعي امتياز و فضيلت است . و خداوند در آيات بسياري بندگانش را به انجام آنها ، و سبقت گرفتن بر يكديگر دعوت فرموده است . از فضايل حضرت علي ( ع ) است كه او نخستين فرد ايمان آورنده به پيامبر ( ص ) باشند . ابن ابي الحديد در اين باره مي گويد : بدان كه در ميان اكابر و بزرگان و متكلمين گروه معتزله اختلافي نيست كه علي بن ابيطالب نخستين فردي است كه به اسلام ايمان آورده و پيامبر خدا را تاييد كرده است .

حضرت علي ( ع ) نخستين ياور پيامبر ( ص ):

پس از وحي خدا و برگزيده شدن حضرت محمد ( ص ) به پيامبري و سه سال دعوت مخفيانه ، سرانجام پيك وحي فرا رسيد و فرمان دعوت همگاني داده شد . در اين ميان تنها حضرت علي ( ع ) مجري طرحهاي پيامبر ( ص ) در دعوت الهيش و تنها همراه و دلسوز آن حضرت در ضيافتي بود كه وي براي آشناكردن خويشاوندانش با اسلام و دعوتشان به دين خدا ترتيب داد . در همين ضيافت پيامبر ( ص ) از حاضران سؤال كرد : چه كسي از شما مرا در اين راه كمك مي كند تا برادر و وصي و نماينده من در ميان شما باشد ؟ فقط علي ( ع ) پاسخ داد : اي پيامبر خدا ! من تو را در اين راه ياري مي كنم پيامبر ( ص ) بعد از سه بار تكرار سؤوال و شنيدن همان جواب فرمود : اي خويشاوندان و بستگان من ، بدانيد كه علي ( ع ) برادر و وصي و خليفه پس از من در ميان شماست . از افتخارات ديگر حضرت علي ( ع ) اين است كه با شجاعت كامل براي خنثي كردن توطئه مشركان مبني بر قتل رسول خدا ( ص ) در بستر ايشان خوابيد و زمينه هجرت پيامبر ( ص ) را آماده ساخت .

حضرت علي ( ع ) بعد از هجرت:

بعد از هجرت حضرت علي ( ع ) و پيامبر ( ص ) به مدينه دو نمونه از فضايل علي ( ع ) را بيان مي نمائيم :

1 - جانبازي و فداكاري در ميدان جهاد : حضور وي در 26 غزوه از 27غزوه پيامبر ( ص ) و شركت در سريه هاي مختلف از افتخارات و فضايل آن حضرت است .

2 - ضبط و كتابت وحي ( قرآن ) كتابت وحي و تنظيم بسياري از اسناد تاريخي و سياسي و نوشتن نامه هاي تبليغي و دعوتي از كارهاي حساس و پرارج امام ( ع ) بود . ايشان آيات قرآن چه مكي و چه مدني ، را ضبط مي كرد . به همين علت است كه وي را از كاتبان وحي و حافظان قرآن به شمار مي آورند . در اين دوران بود كه پيامبر ( ص ) فرمان اخوت و برادري مسلمانان را صادر فرمود و با حضرت علي ( ع ) پيمان برادري و اخوت بست و به حضرت علي ( ع ) فرمود : تو برادر من در اين جهان و سراي ديگر هستي . به خدايي كه مرا به حق برانگيخته است ... تو را به برادري خود انتخاب مي كنم ، اخوتي كه دامنه آن هر دو جهان را فرا گيرد . حضرت علي ( ع ) داماد رسول اكرم ( ص ) عمر و ابوبكر با مشورت با سعد معاذ رئيس قبيله اوس دريافتند جز علي ( ع ) كسي شايستگي زهرا ( س ) را ندارد . لذا هنگامي كه علي ( ع ) در ميان نخلهاي باغ يكي از انصار مشغول آبياري بود موضوع را با ايشان در ميان نهادند و ايشان فرمود : دختر پيامبر ( ص ) مورد ميل و علاقه من است . و به سوي خانه رسول به راه افتاد . وقتي به حضور رسول اكرم ( ص ) رسيد ، عظمت محضر پيامبر ( ص ) مانع از آن شد كه سخني بگويد ، تا اينكه رسول اكرم ( ص ) علت رجوع ايشان را جويا شد و حضرت علي ( ع ) با تكيه به فضايل و تقوا و سوابق درخشان خود در اسلام فرمود : آيا صلاح مي دانيد كه فاطمه را در عقد من درآوريد ؟ پس از موافقت حضرت زهرا ( س ) آن حضرت به دامادي رسول اكرم ( ص ) نائل آمدند .

پيامبر ( ص ) بعد از اتمام مراسم حج در آخرين سال عمر پربركتش در راه برگشت در محلي به نام غديرخم در نزديكي جحفه دستور توقف داد ، زيرا پيك وحي فرمان داده بود كه پيامبر ( ص ) بايد رسالتش را به اتمام ( 9 )برساند . پس از نماز ظهر پيامبر ( ص ) بر بالاي منبري از جهاز شتران رفت و فرمود : اي مردم ! نزديك است كه من دعوت حق را لبيك گويم و از ميان شما بروم درباره من چه فكر مي كنيد ؟ مردم گفتند : گواهي مي دهيم كه تو آيين خدا را تبليغ مي كردي پيامبر فرمود : آيا شما گواهي نمي دهيد كه جز خداي يگانه ، خدايي نيست و محمد بنده خدا و پيامبر اوست ؟ مردم گفتند : آري ، گواهي مي دهيم . سپس پيامبر ( ص ) دست حضرت علي ( ع ) را بالا گرفت و فرمود : اي مردم ! در نزد مؤمنان سزاوارتر از خودشان كيست ؟ مردم گفتند : خداوند و پيامبر او بهتر مي دانند . سپس پيامبر فرموند : اي مردم ! هر كس من مولا و رهبر او هستم ، علي هم مولا و رهبر اوست . و اين جمله را سه بار تكرار فرمودند . بعد مردم اين انتخاب را به حضرت علي ( ع ) تبريك گفتند و با وي بيعت نمودند .

حضرت علي ( ع ) بعد از رحلت رسول اكرم ( ص ):

پس از رحلت رسول اكرم ( ص ) به علت شرايط خاصي كه بوجود آمده بود ، حضرت علي ( ع ) از صحنه اجتماع كناره گرفت و سكوت اختيار كرد. نه در جهادي شركت مي كرد و نه در اجتماع به طور رسمي سخن مي گفت . شمشير در نيام كرد و به وظايف فردي و سازندگي افراد مي پرداخت . فعاليتهاي امام در اين دوران به طور خلاصه اينگونه است :

1 - عبادت خدا آنهم در شان حضرت علي ( ع )

2 - تفسير قرآن و حل مسائل ديني و فتواي حكم حوادثي كه در طول 23سال زندگي پيامبر ( ص ) مشابه نداشت .

3 - پاسخ به پرسشهاي دانشمندان ملل و شهرهاي ديگر .

4 - بيان حكم بسياري از رويدادهاي نوظهور كه در اسلام سابقه نداشت .

5 - حل مسائل هنگامي كه دستگاه خلافت در مسائل سياسي و پاره اي از مشكلات با بن بست روبرو مي شد .

6 - تربيت و پرورش گروهي كه از ضمير پاك و روح آماده ، براي سير و سلوك برخوردار هستند .

7 - كار و كوشش براي تامين زندگي بسياري از بينوايان و درماندگان تا آنجا كه با دست خويش باغ احداث مي كرد و قنات استخراج مي نمود و سپس آنها را در راه خدا وقف مي نمود .

در زمان خلافت حضرت علي ( ع ) جنگهاي فراواني رخ داد از جمله صفين ، جمل و نهروان كه هر يك پيامدهاي خاصي به دنبال داشت .

شهادت امام علي ( ع ):

بعد از جنگ نهروان و سركوب خوارج برخي از خوارج از جمله عبدالرحمان بن ملجم مرادي ، و برك بن عبدالله تميمي و عمروبن بكر تميمي در يكي از شبها گرد هم آمدند و اوضاع آن روز و خونريزي ها و جنگهاي داخلي را بررسي كردند و از نهروان و كشتگان خود ياد كردند و سرانجام به اين نتيجه رسيدند كه باعث اين خونريزي و برادركشي حضرت علي ( ع ) و معاويه و عمروعاص است . و اگر اين سه نفر از ميان برداشته شوند ، مسلمانان تكليف خود را خواهنددانست . سپس با هم پيمان بستند كه هر يك از آنان متعهد كشتن يكي از سه نفر گردد . ابن ملجم متعهد قتل امام علي ( ع ) شد و در شب نوزدهم ماه رمضان همراه چند نفر در مسجد كوفه نشستند . آن شب حضرت علي ( ع ) در خانه دخترش مهمان بودند و از واقعه صبح با خبر بودند ، وقتي موضوع را با دخترش در ميان نهاد ، ام كلثوم گفت : فردا جعده را به مسجد بفرستيد . حضرت علي ( ع ) فرمود : از قضاي الهي نمي توان گريخت . آنگاه كمربند خود را محكم بست و در حالي كه اين دو بيت را زمزمه مي كرد عازم مسجد شد . كمر خود را براي مرگ محكم ببند ، زيرا مرگ تو را ملاقات خواهدكرد . و از مرگ ، آنگاه كه به سراي تو درآيد . جزع و فرياد مكن ابن ملجم ، در حالي كه حضرت علي ( ع ) در سجده بودند ، ضربتي بر فرق مبارك خون از سر حضرتش در محراب جاري شد و محاسن آن حضرت وارد ساخت . شريفش را رنگين كرد . در اين حال آن حضرت فرمود : فزت و رب الكعبه به خداي كعبه سوگند كه رستگار شدم سپس آيه 55سوره طه را تلاوت فرمود : شما را از خاك آفريديم و در آن بازتان مي گردانيم و بار ديگر از آن بيرونتان مي آوريم . حضرت علي ( ع ) در واپسين لحظات زندگي نيز به فكر صلاح و سعادت مردم بود و به فرزندان و بستگان و تمام مسلمانان چنين وصيت فرمود : شما را به پرهيزكاري سفارش مي كنم و به اينكه كارهاي خود را منظم كنيد و اينكه همواره در فكر اصلاح بين مسلمانان باشيد . يتيمان را فراموش نكنيد ، حقوق همسايگان را مراعات كنيد . قرآن را برنامه ي عملي خود قرار دهيد . نماز را بسيار گرامي بداريد كه ستون دين شماست . حضرت علي ( ع ) در 21ماه رمضان به شهادت رسيد و در نجف اشرف به خاك سپرده شد ، و مزارش ميعادگاه عاشقان حق و حقيقت شد .