راه هایی ساده اما کاربردی در حل حسادت های کودکانه

اگر دیدید یکی از فرزندان تان رفتارش تغییر کرده و نسبت به خواهر و برادرش حسادت می کند، ممکن است دلیل این رفتارها به خاطر اعمال و رفتار نامناسب شما باشد.

همه خواهر و برادرها با هم دعوا، بگو و مگو و پشت سر هم بدگویی می کنند، همدیگر را مسخره می کنند، اذیت می کنند و... اما راه های ساده ای وجود دارد که می توان از حسادت میان آنها جلوگیری کرد.

1 ـ  به نیازها و علایق کودک توجه کنید
هر کودک نسبت به سن و جنس خویش نیازها و احتیاج های خاصی دارد که پدر و مادر باید به نیازها و احتیاج های فرزندان خود توجه داشته باشند. اگر دیدید یکی از فرزندان تان رفتارش تغییر کرده و نسبت به خواهر و برادرش حسادت می کند، ممکن است دلیل این رفتارها به خاطر اعمال و رفتار نامناسب شما باشد. پدر و مادر باید نسبت به فرزندان شان رفتار عادلانه ای داشته باشند و نیز به علایق و نیازهای شخصی کودک توجه کنند.

متاسفانه برخی ​ پدرها و مادرها به نیازها و حتی به علایق شخصی کودکان اهمیتی نمی دهند. اگر بخواهند هدیه ای برای بچه ها تهیه کنند همه را یک شکل و یکرنگ تهیه می کنند که مبادا بچه ها با هم دعوا یا حسادت کنند؛ بنابراین پدر و مادر آگاه سعی می کنند​ ابتدا نیازها و احتیاج ها و نیز علایق شخصی فرزندان خویش را بشناسند بعد با توجه به شناختی که پیدا کرده اند، هدیه مناسبی​ برای هر یک از فرزندان خویش بخرند یا این که همه بچه ها را در یک کلاس ورزشی یا هنری... ثبت نام می کنند بهتر است توجه کنند که هر یک از بچه ها به چه کلاسی علاقه مند هستند. خلاصه به کودکان تان نشان دهید​ چقدر به نیازها و علایق شخصی هر یک از آنها اهمیت می دهید.

2 - هرگز کودکان را با یکدیگر مقایسه نکنید
مقایسه کردن کودکان با یکدیگر، تعریف و تمجید کردن از آنها و به رخ کشیدن خوبی های هر یک ​بر دیگری از عوامل مهم حسادت است​ که پدر و مادر باید بشدت از آن دوری کنند؛ چرا که بچه ها به لحاظ روحی و روانی صدمه می بینند و اعتماد به نفس شان را از دست می دهند.

البته همه فرزندان یکسان نیستند، در میان آنها دختر و پسر با استعداد و بی استعداد، خوش اخلاق و بد اخلاق، زشت و زیبا... هست، ممکن است پدر و مادر قلبا یکی را بیشتر از دیگری دوست داشته باشد، اما نباید به گونه ای رفتار کنند که بچه ها متوجه علاقه و اظهار محبت شما به دیگری بشوند.

سعی کنید در رفتار، گفتار و اظهار محبت، کاملا بین آنها مساوات را رعایت کنید.

اگر هم می خواهید یکی از فرزندانتان را به دلیل کار و مهارتش تشویق کنید، بهتر است یا جلوی بچه های دیگر نباشد یا با لحنی او را تشویق کنید که بچه های دیگر احساس نکنند، مهارت خواهر یا برادرش را به رخ آنها می کشید. همیشه سعی کنید به گونه ای رفتار کنید که بچه ها به یکدیگر حسادت نکنند.

3 - مراقب رفتار خود باشید
پدر و مادر با گفتار و رفتارشان می توانند حسادت میان خواهر و برادر را بیشتر کنند یا با رفتاری کاملا درست ریشه های حسادت را از بین ببرند برای این که کودکان خیلی حساس هستند و همه رفتارها و گفتارهای شما را می بینند و نیز می دانند ​ چه رفتارهایی معقول است و چه رفتارهایی غیرمعقول؛ بنابراین اگر دیدید فرزندتان بد رفتاری می کند و خواهر و برادرش را اذیت می کند، ببینید​ چگونه رفتار کرده اید که حسادت فرزندتان تحریک شده است.

4 - هرگز کودکان را دعوا نکنید
فرزندان تان را تشویق کنید تا درباره اختلاف نظرهایشان و این که بر سر چه مساله ای بگو و مگو دارند، با هم صحبت کنند و خودشان مشکل را بر طرف کنند. اگر هم بچه ها کوچک هستند با آنها همفکری کنید تا علت جنگ و دعواهایشان را متوجه بشوند. هر گاه یکی از بچه ها خواست از خواهر و برادرش بدگویی کند، اجازه ندهید.

این نکته خیلی مهم است که هرگز از کودکی طرفداری نکنید، چرا که باعث حسادت و کینه توزی میان کودکان می شود؛ اگر خواستید یکی از فرزندانتان را تنبیه کنید، توجه داشته باشید​:

الف ـ در حضور کسی نباشد بویژه در حضور خواهر و برادرش؛ زیرا احساس حقارت می کند و خجالت می کشد.

ب ـ شما نباید کودک را دعوا کنید یا کتک بزنید​ یا با او بگو و مگو و جر و بحث کنید. بلکه باید با صبر و آرامش در گوشه ای به دور از همه با او صحبت کنید.

شوربختانه برخی ​والدین به فرزندان خویش لقب می دهند، مثلا می گویند: تنبل خانم و... و به طور پیوسته در حضور دیگران این لقب را تکرار می کنند. در این صورت خواهر، برادر و دیگران هم جرأت پیدا می کنند و او را تنبل خانم صدا می زنند. در این صورت حسادت و کینه توزی بین بچه ها به اوج می رسد​ یا این که فرزند خود را مدام جلوی دیگران سرزنش می کنند. سعی کنید به فرزندانتان احترام بگذارید و هرگز آنها را سرزنش نکنید، بلکه با آنها صحبت کنید و دلیل رفتارشان را جویا شوید.

5 -  مشکلات کودکان را برطرف کنید
اگر فرزندانتان نمی توانند جنگ، بگو و مگو و نیز اختلاف نظرهایشان را با یکدیگر حل کنند و بنا به عادت با هم دعوا و بگو و مگو می کنند، شما پدر و مادر آگاه و باتدبیر باید به آنها کمک کنید تا بتوانند با همفکری شما راه حل خوب برای برطرف کردن مشکل هایشان پیدا کنند. البته مراقب رفتار و گفتارتان باشید به طوری که بچه ها احساس نکنند بین او، خواهر و برادرش فرق گذاشته اید.

6 - حرف های کودکان را بشنوید
جر و بحث و بگو و مگو بین هر خواهر و برادری پیش می آید و گاهی از دست یکدیگر ناراحت می شوند. شما پدر و مادر آگاه باید اجازه بدهید تا بچه ها درباره موضوعی که ناراحت شان کرده با شما صحبت کنند و ناراحتی خود را نشان بدهند که چه موضوعی باعث شده تا او از دست خواهر یا برادرش ناراحت شود. سعی کنید ناراحتی او را درک کنید و خوب به حرف هایش گوش بدهید.

همچنین از خاطرات دوران کودکی و دعواها و بگو و مگوهایی که با خواهر و برادر خود داشته اید، برایش تعریف کنید. این که بر سر چه مسائلی با آنها دعوا می کردید. به او بگویید​دعوا و بگو و مگو بین هر خواهر و برادری پیش می آید و امری کاملا طبیعی است. هیچ مشکلی نیست که قابل حل نباشد؛ البته نحوه گفتار و رفتار شما با کودکان خیلی مهم و تاثیرگذار است.

7 - کودکان را تشویق کنید
وقتی می بینید​ بچه ها با هم بازی می کنند و شاد هستند، آنها را تحسین کنید؛ البته تحسین کردن بچه ها خوب است، اما باید به طور پیوسته و همیشگی باشد.

8 - اظهار محبت را فراموش نکنید
کودکان به محبت پدر و مادر احتیاج دارند؛ البته محبتی که آثارش در رفتار و گفتارتان نمودار باشد. بچه ها دوست دارند زمان بیشتری را در کنار والدین خود سپری کنند. حتی دوست دارند با آنها بازی کنند؛ بنابراین سعی کنید برای هر یک از فرزندان تان وقت بگذارید، با هر یک از آنها صحبت و بازی کنید. این گونه بچه ها متوجه می شوند که شما چقدر آنها را دوست دارید و به آنها اهمیت می دهید. آن​ وقت با شما احساس صمیمیت می کنند و درباره مشکلات و اتفاقاتی که برایشان پیش می آید با شما صحبت می کنند.
پس به هر یک از فرزندانتان نشان بدهید که چقدر دوست شان دارید. پدر و مادر با رفتار و گفتار خود می توانند حسادت میان کودکان را بیشتر کنند و ریشه هایش را بخشکانند و از بین ببرند.

منبع : jamejamonline.ir

ویدیو مرتبط :
حسادت کودکانه

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

راهکارهایی برای حل حسادت، فرزند دوم

ورود نوزاد دوم به خانواده برای کودک اول، بحران بزرگی را به وجود می‌آورد. او که تا آن زمان مورد توجه والدین بوده‌است با آمدن نوزادی دیگر موقعیتش را در خطر می‌بیند و احساس ناخوشایندی پیدا می‌کند .

از یک طرف دوست دارد به او بپیوندد و از طرفی احساس می‌کند جایگاه خود را از دست داده است. حالا برادر یا خواهر جدید، مرکز توجه والدین شده است. پس روی تخت او می‌خوابد، او اصرار دارد شیشه شیر را در دهانش بگذارد، نوزاد را در بغل گرفته محکم می‌فشارد

حسادت که در بین همه اقشار و طبقات اجتماعی و در همه سنین وجود دارد، یکی از رفتارهای شایع کودکان و نوجوانان است. نوع و میزان و شدت حسادت، به زمان و مکان و سن و جنس کودک بستگی دارد. درباره حسادت تعاریف متعددی ارائه شده است که به دو مورد آن اشاره می‌شود.

حسادت: واکنش کودک نسبت به از دست دادن محبت واقعی یا ذهنی والدین و نزدیکان که به صورت رفتارهای مزاحم بروز می‌کند.

تعریف دیگر حسادت: نوعی خشم یا ترس که از احساس حقارت و محرومیت یا اضطراب حاصل می‌شود.

گاهی اوقات حسادت خود را به صورت تغییر رفتار خود نشان می‌دهند. مثلا رختخواب خود را تر می‌کنند و یا به مکیدن شست خود مبادرت می‌ورزند و گاهی اوقات از خوردن غذا خودداری می‌کنند و یا از برخورد با اشیاء ترس نشان می‌دهند. از جمع، گوشه‌گیری و تظاهر به بی‌اعتنایی می‌کنند، با رقیب خود دشمنی و بدرفتاری می‌کنند و از شخص مورد علاقه دوری می‌کنند.

هدف بچه‌ه از اجرای این گونه اعمال، جلب توجه مادر و منحصر نمودن علاقه و محبت او نسبت به خویشتن است. در حقیقت آنها از این وسیله دفاعی برای برخورد با موقعیت نامطلوب استفاده می‌کنند. حسادت در میان بچه‌ها در سال‌های سوم و چهارم زندگی بیش از سایر اوقات است..

او را با مسئولیت نگهداری نوزاد درگیر کنید. از او بخواهید پوشک نوزاد را برایتان بیاورد. وقتی شما در اتاق نیستید او را سرگرم کند. هنگامی که نوزاد گریه می‌کند آرام به پشت نوزاد بزند و او را ساکت کند، اگر اصرار دارد نوزاد را در آغوش بگیرد با رعایت نکات ایمنی این اجازه را به او بدهید. این که کودک 5 ساله به نوزاد حسادت کند امری طبیعی است.

او مجبور است شرایط جدیدی را تحمل کند. از این پس در هر آنچه داشته، باید با دیگری شریک شود. احساس او را درک کنید. اوقاتی را به او اختصاص دهید. حتی زمانی خیلی کوتاه او را در آغوش بگیرید. اگر عادت داشته روی زانوی شما بنشیند باز هم این امکان را در اختیارش قرار دهید. توصیه‌ای که به والدین می‌شود، این است که قبل از تولد فرزند دوم تمام مسائل را برای بچه‌ اول توضیح دهند و اثرات مثبت برادر و خواهر داشتن و اثرات منفی تنهایی را برایش بیان کنند. از طرف دیگر بعد از تولد فرزند دوم این مساله را رعایت کنند که تمام حواس‌ها و ذهن‌ها عطف به بچه دوم نشود و در تمام کارها از بچه اول کمک گرفته و آن را در بزرگ کردن بچه دخیل کنند.

اهمیت دادن به کودک و نظرخواهی از او ،این احساس را در کودک به وجود می‌آورد که هنوز برای خانواده‌اش عزیز و محترم است و احساس بزرگی می‌کند. برای کودکی که به نوزاد جدید و حسادت می‌کند راه‌های زیر را پیشنهاد می‌کنیم:

1) او را در فعالیت‌های مربوط به شیرخوار شرکت دهید تا احساس طرد شدن نکند.

2) رفتارهای مناسب کودک را تشویق کنید؛ مثلا بگویید از این که در عوض کردن لباس کوچولو به من کمک کردی متشکرم. تو خیلی خوب کمک می‌کنی.

3) به او یاد بدهید چگونه نوزاد را بغل کند و در طول روز به او اجازه بدهید نوزاد را در آغوش بگیرد.

4) واکنش‌های نوزاد را برایش توصیف کنید، مثلا بگویید: او دوست دارد تو به آرامی با او رفتار کنی.این توضیحات موجب بهتر شدن روابط بین آنان و لذت بردن از وجود یکدیگر خواهد شد.

5) به علاوه زمانی که خانواده و بستگان شما فرزند جدید را ملاقات می‌کنند به آنها یادآوری کنید که به کودک بزرگتر نیز توجه کنند.

6) زمانی را در طول روز به کودک اختصاص دهید و حتی سعی کنید چند دقیقه با او تنها باشید. احساس خود را به کودک نشان دهید و به او بگویید که دوستش دارید تا او نیز احساسات خود را برای شما بیان کند.

کودک بایستی بفهمد که آسیب رساندن به نوزاد پذیرفتنی نیست و با انضباط خاصی با او برخورد خواهد شد. در صورتی که با رعایت نکات گفته شده، همچنان با کودک خود درباره فرزند جدید مشکل دارید، بهتر است از مشاوران روان‌پزشک و یا روان‌شناس کودک بهره بگیرد