کودکان
2 دقیقه پیش | با بطری نوشابه برای پسر کوچولو هواپیما بسازیدبه جای خریدن اسباب بازی های گران قیمت ، می توانید با استفاده از ابزاری که در خانه در اختیار دارید اسباب بازی هایی با کمک فرزندان خود بسازید که هم در هزینه ها صرفه جویی می ... |
2 دقیقه پیش | از رایحه درمانی نوزادان بیشتر بدانیدآیا شما می خواهید برای مراقبت از نوزاد خود، یک رویکرد جامع تری را انتخاب کنید؟ آیا شما به عنوان یک پدر و مادر به دنبال درمان های طبیعی برای بچه های کوچک خود هستید؟ آیا می ... |
دردسرهای امنیتی کودکان کنجکاو!
دست و پاهای کوچکش را تند و تند حرکت میدهد و به گوشههایی که حتی فکرش را هم نمیکنید سرک میکشد. روزهای اول، این سر زدنهای کودکانه شما را هیجان زده میکند. اما مدتی که بگذرد، نگرانی هم با این هیجان همراه میشود.
مجله شهرزاد: دست و پاهای کوچکش را تند و تند حرکت میدهد و به گوشههایی که حتی فکرش را هم نمیکنید سرک میکشد. روزهای اول، این سر زدنهای کودکانه شما را هیجان زده میکند. اما مدتی که بگذرد، نگرانی هم با این هیجان همراه میشود. کودک نوپای شما با این سرک کشیدنهایش، گاهی خرابی به بار میآورد و گاهی به خودش آسیب میزند. اما نگران نباشید. شما میتوانید راه را روی این خرابکاریها ببندید. اگر فرزند شما هم وارد 7 ماهگی شده و همین امروز و فرداست که چهار دست و پا رفتن را یاد بگیرد، بهتر است تغییرات کوچکی در خانهتان ایجاد کنید و محیطی امن را برای کنجکاویهای کودکانهاش بسازید. پس با ما باشید و قبل از هر کاری، خطرناکترین گوشههای خانهتان را بشناسید.
لوازم آرایشی و بهداشتی
هیچ گونه مایع شیمیایی را روی زمین نگذارید. داروها، شویندهها، عطرها و لوازم بهداشتی از قبیل الکل و استون را حتی برای یک لحظه هم در ارتفاعی نگذارید که فرزند کوچکتان بتواند به آن دست پیدا کند. یادتان نرود که بچهها عاشق این هستند که محیط اطرافشان را از راه طعمش بشناسند و هرچه را که ببینند به دهان خود نزدیک میکنند. پس حتی برای یک لحظه هم سوهان ناخن یا یک ماده شوینده را در گوشهای که دسترسیاش برای کودکتان ممکن است، قرار ندهید.
وسایل گرمایشی
تمام نقاطی که ممکن است باعث سوختگی پوست نوزادتان شود را بپوشانید یا با بستن راه کودک، مانع از ورودش به آنجا شوید. سعی کنید روی رادیاتورهای شوفاژ پارچه بیندازید و جلوی شومینه یا بخاری را به شکلی مسدود کنید که فرزندتان نتواند راهی برای وارد شدن به آن پیدا کند. برای بستن این راه هم نکات ایمنی را رعایت کنید. راه را با وسایلی که ممکن است در صورت برخورد فرزندتان با آنها بشکنند یا روی او بیفتند، نبندید.
پلهها
پلهها از دیگر مکانهای خطرساز هستند. شاید نوزاد شما در آغاز چهار دست و پا راه رفتنش نتواند از آنها بالا برود، اما یادتان نرود که بچهها خیلی زود مهارتهای تازه را یاد میگیرند. پس مسیر دسترسی فرزندتان به پلهها را مسدود کنید. سعی کنید برای بستن راه فرزندتان، از ابزارهایی استفاده کنید که به راحتی سر نمیخورند و کنار نمیروند.
پنجرهها
اگر در طبقههای بالای یک آپارتمان زندگی میکنید، احتمالا حفاظ پنجره شما کامل نیست و شاید مجبور باشید حفاظ بلندتری را برای پنجره انتخاب کنید. یادتان نرود نوزاد شما یک روز بدون آنکه بدانید مهارت ایستادن را پیدا میکند و ممکن است بخواهد مهارتش را در کنار پنجره باز خانه شما امتحان کند. ممکن است پنجرههای باریکی در خانه شما وجود داشته باشند که به خاطر همین کوچکیشان هیچ حفاظی ندارند. یادتان نرود که نوزادتان به آن اندازه کوچک هست که بتواند از این پنجره رد شود. پس حفاظ دار کردن آنها را هم فراموش نکنید.
کیفها
حتی برای یک لحظه هم کیفتان را با در باز وسط اتاق نیندازید. فراموش نکنید که کیف شما پر است از خرده ریزهایی که میتواند به فرزندتان آسیب بزند یا به خفگی او منجر شود و خودتان هم ندانید. پس بهتر است تا دیر نشده راه فاجعه را ببندید.
میزها
حالا وقت آن است که تمام گوشههای تیز خانه را امن کنید. گوشه میزها، گوشه قرنیز دیوار و همه نقاطی که ممکن است فرزندتان به آنها برخورد کند و آسیب ببیند را باید کمی نرمتر کنید. اگر میزهایتان شیشهای است، بد نیست تا مدتی از آنها استفاده نکنید و اگر زاویههای خطرناکی دارد، آنها را با پدهای نرم بپوشانید.
کیسهها
یکی دیگر از چیزهایی که ممکن است باعث خفگی نوزاد شما شود، کیسههای پلاستیکی است. پس در هیچ شرایطی آنها را سر راه او قرار ندهید. ممکن است نوزادتان سرش را در این کیسهها فرو کند و به خاطر نبودن اکسیژن تنها در چند دقیقه خفه شود یا یه تکه از آن را جدا کرده و قورت دهد و راه نفسش را بند بیاورد.
پریزهای برق
وقت آن رسیده که تمامی پریزهای برق و تلفن را با درپوش مسدود کنید. سیمهای برق را داکت بندی کنید یا به شکلی سر و سامان دهید که پای نوزادتان به آنها گیر نکند. سیم رابطهایی که پریزهای وسایل برقی را به آنها زدهاید را هم از دسترس نوزادتان دور نگهدارید.
نوشتافزارها
مداد، خودکار، پاک کن و خط کش هم از خطر سازهای دیگری هستند که جان نوزاد شما را به خطر میاندازند. اگر فرزند بزرگتری دارید که وسایل نقاشی و نوشتنیاش را وسط خانه پخش میکند یا اگر خودتان با نوشتن سر و کار دارید، مراقب باشید. یک پاککن کوچک به راحتی میتواند او را خفه کند و نوزاد بیاحتیاط شما میتواند با خودکار و خطکش، به گلو یا چشمهایش آسیب بزند.احتمالا وسایل تزئینی
وسایل تزئینی
شما هم با ظروف یا شمعدانهای کوچک، سعی کردهاید به خانهتان کمی رنگ دهید اما اگر فرزندتان از 7 ماهگی عبور کرده است، باید این اصول زیبایی شناسی را فراموش کنید و وسایل تزئینیتان را از سر راه او بردارید. روی میز تلوزیون و میزهای عسلی، وسایل شکستنی یا نوک تیز قرار ندهید. شاید هم مجبور باشید مدتی شمعهایتان را هم از روی آنها بردارید تا مبادا نوزادتان بخواهد طعم آنها را هم بچشد.
درها
مراقب درها باشید. حتی یک لحظه باز ماندن در خانه میتواند حادثه جبرانناپذیری را برایتان به همراه بیاورد. حتی اگر در یک اتاق از خانه وسایلی دارید که نمیخواهید نوزادتان سراغشان برود، در آن اتاق را هرگز باز نگذارید. هیچ وقت نگویید در این یک لحظه اتفاقی نمیافتد. اتفاقهای جبران ناپذیر همیشه در لحظهای میافتد که انتظارش را ندارید.
لباسها
سعی کنید تا مدتی بلوزهای آستیندار و شلوارهای بلند رکابی یا جورابدار را برایش انتخاب کنید تا هنگام چهار دست و پا رفتن آرنجها و زانوهایش آسیب نبیند. شلوارهای رکابی و جورابدار باعث میشوند حتی در زمان راه رفتن هم شلوار نوزادتان بالا نرود و برایش مزاحمت ایجاد نکند. شاید هم بد نباشد در این روزها لباسهای یکسرهای که آستین و جوراب دارند را برایش انتخاب کنید تا با خیال راحتتری بتواند حرکت کند.
کابینتها
بچهها عاشق این هستند که کابینتها را باز کنند و با وسایل درونشان بازی کنند. اگر در کابینتهای پایین آشپزخانه وسایلی دارید که ممکن است برای او خطرساز باشند، با قرار دادن یک تکه چوب یا ملاقه بین دستگیرههای کابینتها، کاری کنید که نوزادتان نتواند در کابینت را باز کند. البته بد نیست کابینت ظرفهای پلاستیکی و بیخطر را باز بگذارید تا او از لذت چنین بازیی محروم نشود.
کوچولوهای خوردنی
اجسام یا خوراکیهایی که اندازه کوچکی دارند و ممکن است فرزندتان آنها را در دهانش قرار دهد و در گلویش گیر کنند را از دسترسش دور نگه دارید. یادتان نرود که یک دانه انگور هم برای نوزادی مثل او میتواند خفگی ایجاد کند. پس وقتی قرار است به ساختن یک خانه امن فکر کنید، دنیا را از دریچه دید او ببینید.
سرامیکها
بهتر است خانه را کاملا فرش کنید یا موکتهای پرزبلندی که فرزندتان میتواند به راحتی روی آنها حرکت کند را کف خانه پهن کنید. چهار دست و پا رفتن روی سرامیک هم باعث یخ کردن پهلوهای او میشود و به خاطر سفت بودن برای حرکات یک نوزاد مناسب نخواهد بود.
دنیا را از نگاه او ببینید
اگر هنوز هم مطمئن نیستید که تمام گوشههای خطرساز خانه را پوشاندهاید یا نه، مثل او روی زمین خم شوید و به خانه از زاویهای که او نگاه میکند نگاه کنید. شاید واقعا نقطه خطرناکی وجود داشته باشد که از آن بالا قابل دیدن نیست.
راهش را سد نکنید
حالا که خانه را برای نوزادتان امن کردهاید، دیگر دلیلی ندارد مدام جلوی او را بگیرید و آزادیاش را محدود کنید. اعتماد به نفس فرزندتان را با این رفتارهای وسواسگونه از بین نبرید و بگذارید در همان محدوده امنی که فراهم کردهاید، آزادانه حرکت کند.
انگیزه حرف اول را میزند
اگر میخواهید نوزادتان را به حرکت کردن تشویق کنید، اسباببازیها یا وسایلی که بیشترین علاقه و توجه را به آنها دارد،، در گوشه گوشه خانه قرار دهید تا به انگیزه در دست گرفتن آنها، کمی حرکت کند و چهار دست و پا به سمتشان برود.
ویدیو مرتبط :
زندگی کودکان دبستانی در کشوری امنیتی +فیلم
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
با کودکان کنجکاو و سوالاتشان چه برخوردی داشته باشیم؟
به سوالات عجیب و غریب کودکان چه جوابی بدهیم؟
دنیای کودکان پر از سوالات مختلف است و گهگاه سوالات عجیب و غریبشان والدین را دچار سردرگمی عجیبی میکند.عدهای معتقدند فرزندانی که زیاد سوال میپرسند کمی غیرعادی هستند و کودکان ساکت را به داشتن یک کودک کنجکاو ترجیح میدهند اما نه سوال پرسیدن کودکان موضوعی غیرعادی است و نه جواب دادن به آن کاری دشوار. دکتر غرایی، روانشناس بالینی راهکارهایی را در مورد نحوه جواب دادن به سوالات کودکان در اختیار شما قرار میدهد.
لوح سپید کودکان
کودکان مانند یک لوح سپید هستند که هیچ چیزی روی آن نوشته نشده و این لوح سپید تمامی اطلاعات خود را از محیط اطراف خود چه از طریق خانواده و چه جامعه دریافت میکند. زمانی که بچهها اطلاعات را جمعآوری کردند بهتدریج شروع به پرسیدن سوال از والدینشان میکنند. هر چقدر کودک نسبت به محیط اطراف خود دقت بیشتری داشته باشد به همان اندازه سوالات بیشتری از خانواده خود میپرسد. در ابتدا سوالات کودکان عینیتر است یعنی مربوط میشود به چیزهایی که میبینند و در مورد آنها از پدر و مادر پرسوجو میکنند اما بهتدریج که سن کودک بالاتر رفت سوالات او انتزاعیتر میشود مثل خدا کجاست؟ بچهها از کجا میآیند؟ خوب بودن یعنی چه؟ و سوالاتی از این قبیل اما این نکته را هم به خاطر داشته باشید تا زمانی که کودک، مرحله اول که مربوط به سوالات عینی است را پشت سر نگذارد به مرحله دوم که سوالات انتزاعی است نخواهد رسید.
اما واکنش والدین در مقابل سوالات کودکان بسیار مهم است و تاثیر زیادی در شکلگیری شخصیت فرزندان دارد. نکتهای که باید به آن توجه کنیم این است که در هیچ شرایطی به فرزندتان دروغ نگویید. ممکن است فرزندتان در مورد چگونگی به دنیا آمدن خودش سوال بپرسد و شما به این دلیل که نمیخواهید جواب واضحی به او بدهید، بگویید لکلکها بچهها را به این دنیا میآورند یا جوابهایی مثل اینکه از بیمارستان تو را انتخاب کردیم.
دقت کنید که شما از آن خانوادههایی نباشید که جواب سوالات کودکتان را به این صورت میدهید. اینگونه جوابها 2 پیامد منفی دارد؛ دروغ والدین باعث میشود کودک به والدین خود اعتماد نکند یا اینکه تصور کند شما بهعنوان پدر و مادر نادان هستید و در اینجا رابطه بین والد و کودک آسیب میبیند. در چنین شرایطی معمولا بهترین حالت این است که از خود کودک بپرسیم در مورد سوال مطرحشدهاش چه اطلاعاتی دارد. در واقع در قدم اول باید اطلاعات کودک را استخراج کنیم تا متوجه شویم چه چیزی در ذهنش دارد. ممکن است فرزندتان از یک منبع نادرست به جواب سوالش رسیده باشد و به همین دلیل بهعنوان یک والد باید بدانید چه چیزی در ذهن کودکتان است. بعد از اینکه فرزندتان اطلاعات خودش را بیرون ریخت سعی کنید دانستههایش را در مورد سوال را تصحیح کنید. اگر جواب فرزندتان براساس باورها و عقاید مشروع نبود اصلا دستپاچه نشوید و سعی کنید با آرامش، دادههای مناسب سن فرزندتان به او بدهید چون اگر غیر این عمل کنید تاثیر سوئی در شخصیت فرزند میگذارد و سوالات او برایتان به یک دغدغه بزرگ تبدیل خواهد شد.
کودکانی که هر چیزی را به دهان میبرند
کودکان در مراحل اولیه رشدشان تفاوت بین خود و دنیای پیرامونشان را درک نمیکنند چون در این مراحل مرز بین خود و دنیای اطراف خود را تشخیص نمیدهند. کودک ممکن است بین دست خود و پایه یک صندلی هیچ تفاوتی قائل نشود چون هنوز نتوانسته دنیای بیرونی خود را درک کند. دنیای بیرون برای کودکان سرشار از محرکهای مختلفی است که برای آنها تازگی دارد و به همین دلیل نسبت به آن کنجکاوی نشان میدهند و به دهان بردن اشیاء ابزار اولیه آنها برای شناسایی محیط اطرافشان است.
تفاوتهای جنسیتی
کودکان تفاوتهای جنسیتی را از طریق خانواده و جامعه میآموزند. آنها در این سن از محیط بیرون خود الگوبرداری میکنند. دختری که در سن کودکی کفش مادرش را پا میکند در واقع در حال الگوبرداری است. این سنی است که میتوان در کودک تاثیر گذاشت و الگوهای مناسبی را در اختیارش قرار داد. نحوه پوشیدن لباس، مدل مو و الگوهای دیگری که از طریق خانواده در معرض دید کودکان قرار میگیرد بهتدریج آنها را با تفاوتهای جنسیتی آَشنا میکند و مفهوم دختر و پسر، زن و مرد در ذهنشان شکل میگیرد. این مرحله و در واقع آشنایی کودک با تفاوتهای جنسی بین مرد و زن جای نگرانی ندارد و خانوادهها باید در مورد این موضوع با بچهها صحبت کنند و الگوی مناسبی را در مورد کنجکاوی کودکان و سوالاتشان در اختیارشان قرار دهند.
منبع:زندگی مثبت
برترین ها